واکنش الویری به موضوع انزوای اصلاحطلبان
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۹۶۹۳۶
به گزارش تابناک به نقل از قرن نو، سکوت معنادار اصلاحطلبان از فردای انتخابات 1400 این موضوع را به اذهان متبادر میکند که این جریان سیاسی در کشور دچار نوعی شوک یا انزوای سیاسی شده است.
البته چهرههای شاخص اصلاحطلب همواره بر این موضوع تأکید داشتهاند که فراز و نشیبهای سیاسی در کشور همواره موجب رشد و حتی پویایی این جریان سیاسی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مرتضی الویری، نماینده ادوار مجلس و شهردار اسبق تهران، نیز در طیف اصلاح طلبانی قرار دارد که کنش اصلاح طلبی را محدود به زمان مشخصی نمیداند و آن را یک فعل پویا و همواره با امکان وقوع میداند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب در خصوص لزوم اصلاحات در کشور سخن از احتمالی به میان میآورد که تحقق آن شاید کمی سخت به نظر برسد. او میگوید؛ «شاید شخص سید ابراهیم رئیسی در آینده دست به اقدامات اصلاحی در کشور بزند که مطلوب نظر جریان اصلاحات نیز باشد.»
اصلاحطلبان سکوت نکردهاند
الویری، ضمن رد هرگونه سکون در جریان اصلاحات؛ آن هم پس از به قدرت رسیدن رئیسی، اظهار داشت: سکوتی در کار نیست، بلکه اصلاحطلبان به انتظار نشستهاند تا عملکرد دولت جدید و شخص آقای رئیسی مشخص شود.
وی گفت: بنده معتقدم که باید به رئیسجمهور منتخب فرصت داد تا عیار کار وی مشخص شود.
بهانه ای از سوی اصولگرایان پذیرفتنی نیست
این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به فرصت به وجود آمده برای «اصولگرایان»، بیان داشت: امروز حاکمیت به صورت یکپارچه در اختیار اصولگرایان قرار گرفته و دیگر بهانهای از جانب ایشان در خصوص عدم تحقق وعدههای داده شده، پذیرفتنی نیست.
الویری تأکید کرد: زمانی میتوان عملکرد دولت سیزدهم را مورد قضاوت و داوری قرار داد که فرصت لازم به ایشان داده شده باشد، بر همین اساس نباید در خصوص عملکرد احتمالی دولت مستقر پیش داوری کرد.
این سیاستمدار اصلاحطلب در پاسخ به این پرسش که آیا ممکن است اصلاحطلبان با روند فعلی به انزوا بروند؟، بیان داشت: تفکر اصلاحطلبی هرگز متوقف نخواهد شد و آینده متعلق به اصلاح طلبان است.
شاید رئیسی دست به اصلاحات مورد نظر اصلاح طلبان بزند
وی گفت: حتی این امکان وجود دارد دولت سید ابراهیم رئیسی دست به اصلاحاتی در کشور بزند که مطلوب نظر اصلاح طلبان است. اگر این اتفاق رخ بدهد جریان اصلاحات از اصولگرایان تشکر نیز خواهد کرد.
الویری اظهار داشت: اگر دولت کنونی نتواند اصلاحاتی که کشور نیاز دارد را رقم بزند، در آینده شاهد تغییرات جدید در عرصه سیاستورزی داخلی خواهیم.
منبع: تابناک
کلیدواژه: ربیع الاول طرح صیانت از حقوق کاربران طرح جهش تولید مسکن عابدین خرم الویری اصلاح طلبان اصلاح طلبی ربیع الاول طرح صیانت از حقوق کاربران طرح جهش تولید مسکن عابدین خرم اصلاح طلبان اصلاح طلب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۹۶۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارلاتانبازی نشریات توقیفشده به روایت اصلاحطلبان
روزنامه هممیهن، توقیف نشریات زنجیرهای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را «شکستن بال دوم اصلاحات» وانمود کرده و حال آن که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هممیهن مینویسد: «توقیف فلهای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاهمدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاحطلبان شد، ولی در میانمدت و بلندمدت نظام رسانهای کشور که یکی از مهمترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانههای کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت میتوان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانهای کشور بهطور کامل و بالای ۹۵درصد در داخل کشور بود. مهمترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاریهای دارای مجوز، فعالیت گستردهای میکردند. در مرحله سوم مطبوعات، بهویژه روزنامهها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاحطلب بود.»
درباره ادعای هممیهن مبنی بر اصلاحطلب بودن نشریات مذکور و شکسته شدن بال اصلاحات گفتنی است که اولاً اصلاحطلبی (reformism) در همهجای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام میشود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیرهای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانههای معاند- حتی معاند با اصل ایران-
سر درآوردند. از BBC انگلیس که بیسیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانیطلب «ایران اینترنشنال» وابسته به موساد که سردبیریاش برعهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی(سردبیر روزنامه زنجیرهای آفتاب امروز) است.
از این واقعیت گذشته، برخی فعالان طیف مدعی اصلاحطلبی بارها به تندروی، قانونشکنی و ساختارشکنی نشریات یادشده اعتراف کردهاند؛ چنان که مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیرهای و بیبیسی) چند سال قبل گفت: «تازگیها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که در آن دوره (اصلاحات) همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود میگفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».
همچنین عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره کارکرد روزنامههای زنجیرهای جامعه و توس گفته بود: «آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامهنگاران رژیم شاه، دنبال تشنجآفرینی هستند و خاتمی را گورباچف و خود را یلتسین تلقی میکنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه میدهند. آنها با کسانی همکاری میکنند که با نفس دین مسئله دارند. به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروههایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تکتک داشتند در این رشته گرد میآمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروههای مارکسیست».
علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیفشده خرداد هم تیرماه سال گذشته در گفتوگو با روزنامه شرق اظهار کرد: «همیشه به بچههای تحریریه میگفتم که حرف تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود. ما باید میتوانستیم حرفهای اساسی و تند بزنیم، اما روزنامهنگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعهاش کند. ما سه جور روزنامهنگار داریم؛ یکسری چریک هستند. قلم در دست گرفتهاند، ولی همان کارکرد ژ-3 و کلاشینکف را از آن میخواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد. من بهعنوان سردبیر خرداد، دربهدر دنبال فضائی منطقی هستم که کسانی که دستاندرکار مطبوعات دوم خرداد- یا به قول آقای شریعتمداری «مطبوعات زنجیرهای»- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما اشتباهات زیادی داشتیم؛ فرهنگ با چریکبازی هیچوقت نمیتواند کنار بیاید»...
در همین حال، روزنامه جوان نوشت: روزنامه هممیهن به مدیرمسئولی کرباسچی، در سرمقالهای بدون نام نویسنده (فقط میدانیم کل سرمقالههای ۱۴۰۲ و بدون نام این روزنامه در مجلدی به اسم عباس عبدی منتشر شد!)، به موضوع توقیف نشریات زنجیرهای پرداخته.این یادداشت، فضای رسانهای را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانههای زنجیرهای در سال ۷۹ دانسته است.
سال ۷۹ تلویزیون بیبیسی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکههای اجتماعی نبود؛ پیامرسانهای مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توئیتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه، اتفاق
۲۴ سال قبل را بیتوجه به رسانههای نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانهای به فضای کنونی رسانهای ربط بدهد؟ یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوبهای تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانههای داخلی و در واقع روزنامههای زنجیرهای آن زمان بود. چه آنکه به قول هممیهن کسی توجهی به رسانههای خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاههای دشمناند؛ همان کاری را میکنند که رادیو و تلویزیونهای بیبیسی و آمریکا و رژیم صهیونیستی میخواهند بکنند.»