به نقل از «تسنیم»

حمایت روسیه از سند تعهدات ایران در قبال عضویت در سازمان همکاری شانگهای

تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۰۶۲۳۲

نماینده ویژه رئیس جمهوری روسیه با اشاره به اینکه ازبکستان پیش‌نویس یادداشت تفاهمی درباره تعهدات ایران در قبال عضویت در سازمان همکاری شانگهای را ارائه داده، گفت: مسکو از این سند حمایت کرده و بعد از انجام این تعهدات عضویت ایران نهایی خواهد شد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، "بختیار حکیموف" نماینده ویژه رئیس جمهوری روسیه در امور سازمان همکاری شانگهای و سفیر تام الاختیار وزارت امور خارجه این کشور اعلام کرد که مقامات مسکو از پیشنهاد تاشکند (پایتخت ازبکستان) درباره پیش‌نویس یادداشت تفاهمی در خصوص تعهدات جمهوری اسلامی ایران در قبال عضویت در سازمان همکاری شانگهای حمایت کرده و منتظر تأیید این سند از سوی دیگر اعضای این سازمان منطقه‌ای است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نماینده ولادیمیر پوتین در مصاحبه‌ای اختصاصی با این خبرگزاری، یادآور شد که امروز چهارشنبه در نشست هماهنگ کننده کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در شهر "نوکوس" ازبکستان به منظور بررسی اولویت‌های مورد نظر جمهوری ازبکستان در دوره ریاست این کشور در این سازمان شرکت می‌کند.

حکیموف افزود: «طرف ازبکستانی که در سال جاری ریاست سازمان همکاری شانگهای را برعهده دارد، پیش نویس یادداشت تفاهمی درباره تعهدات ایران در قبال عضویت در این سارمان را بین کشورهای عضو منتشر کرده است. البته این سند ابتدا باید در داخل سازمان همکاری شانگهای مورد توافق قرار گرفته و سپس با مقامات تهران به بحث و بررسی گذاشته شود و تنها پس از این مراحل برای بررسی نهایی و تصویب به شورای رهبران کشورهای عضو این سازمان ارائه خواهد شد.»

این مقام روس ادامه داد: «ما، طرف روسی، از هم اکنون از قابل قبول بودن این پیش‌نویس که از طرف مقامات تاشکند برای ایران، بعنوان جدیدترین کشور عضو بالقوه سازمان همکاری شانگهای پیشنهاد شده، حمایت می‌کنیم. این سند امروز مورد بررسی دقیق قرار گرفته و ما از مواضع سایر کشورهای عضو در این باره مطلع خواهیم شد.»

به عقیده وی، البته این روند ساده‌ای نیست، چرا که هر یک از اعضا دیدگاه خاص خود را داشته و ممکن است موارد جدیدی به مفاد این یادداشت تفاهم در خصوص تعهدات ایران در قبال عضویت در سازمان همکاری شانگهای به سند اصلی اضافه شود.

نماینده ویژه رئیس جمهوی روسیه همچنین پیش بینی کرد که این یادداشت تفاهم به احتمال زیاد و آنطور که برنامه ریزی شده، در نشست رهبران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در ماه سپتامبر سال 2022 (اواخر تابستان سال آینده) به تصویب خواهد رسید.

حکیموف گفت: «تصویب این سند به منزله آن است که ایران تعهدات خاصی را بعنوان عضو تمام و کمال سازمان همکاری شانگهای برعهده خواهد گرفت که باید به در زمان مشخصی به آنها عمل کند تا تشریفات خاص مربوط به پیوستن این کشور به خانواده شانگهای آغاز شود. پس از اجرای این تعهدات از سوی مقامات تهران، رهبران کشورهای عضو سازمان تصمیم نهایی درباره عضویت جمهوری ایران را اتخاذ خواهند کرد.»

بیانیه وزارت امور خارجه در خصوص روند عضویت جمهوری اسلامی ایران در سازمان همکاری شانگهایرسانه غربی: پیوستن ایران عامل تقویت موقعیت و توان سازمان شانگهای استعضویت در سازمان شانگهای چگونه اهرم‌های قدرت ایران را تقویت می‌کند؟

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: قفقاز اخبار روسیه قفقاز اخبار روسیه کشورهای عضو پیش نویس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۰۶۲۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

الزامات ایران پس از مواجهه مقتدرانه با اسرائیل

در هفته های گذشته شاهد تغییر مرکز ثقل تحولات و بحرانها از جنگ غزه در شرق مدیترانه به سمت منطقه غرب آسیا بودیم، تحولاتی که دورنمایی از توسعه میدان جنگ و گسترده تر شدن سطح درگیری ها را به تصویر کشید. نقطه آغاز این شرایط بحرانی، حمله رژیم اسرائیل به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سوریه بود که نه تنها سبب شهادت سیزده تن از مستشاران نظامی ایران و شهروندان سوری شد، بلکه تخریب کامل ساختمان کنسولگری را نیز به دنبال داشت. در پی این اقدام که نقض فاحش حقوق بین الملل بود، جمهوری اسلامی ایران در ابتدا منتظر واکنش جامعه جهانی و نهادهای بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل شد تا در صورت امکان، پاسخی حقوقی به این تجاوز آشکار بدهد؛ اما بعد از اینکه مشخص گردید دولتهای غربی استاندادهای دوگانه خویش را به شورای امنیت نیز تسری داده اند و قصدی برای مواجهه با عمل خطای رژیم اسرائیل ندارند؛ ایران وارد فاز عکس العمل فردی به تعدی این رژیم شد و حمله موشکی و پهپادی ۱۴ آوریل را کلید زد.

رژیم اسرائیل هر چند تلاش کرد برای پاسخ به این حمله ایران، ائتلافی جهانی شکل دهد و با یاوه سرایی در رابطه با تهدیدات هسته ای احتمالی از سوی کشورمان، نگرانی آمریکا و کشورهای غربی را تحریک کرده و آنها را با خود همراه کند، اما در این مسیر موفق نبود و به ناچار حمله ای تکروانه، بدون تلفات و ناچیز به اصفهان و تبریز و البته برخی مواضع جبهه مقاومت در منطقه انجام داد. هر چند مقامات کشورمان پیش از این حمله اعلام کرده بودند در صورت عملیات تلافی جویانه رژیم اسرائیل به خاک ایران، سریع و سخت به آن پاسخ خواهند داد؛ اما حمله اسرائیل(البته اگر حمله نهایی همین باشد) به حدی کم اثر بود که به نظر نمی رسد جمهوری اسلامی ایران قصد پاسخگویی به آن را داشته باشد. با این وجود رسیدن اوضاع منطقه به این شرایط و قرار گرفتن در لبه مرز جنگ منطقه ای حاوی برخی درسها و نکات است که باید به آن توجه نمود.

در درجه نخست به نظر میرسد در عصر حاضر، طرح آمریکا و کشورهای اروپایی تضعیف سازمان ملل و مکانیسم‌های حقوقی و در عوض، تقویت جایگاه قدرت و نفوذ در عرصه بین المللی است؛ به این ترتیب که این کشورها همچون دوران جنگ سرد با زنده کردن رقابتهای قطبی و بلوکی و اتخاذ رویکردهای غیر عقلانی و غیر حقوقی، مانع عملکرد دقیق و صحیح شورای امنیت در انجام رسالت اصلی خود یعنی حفظ صلح و امنیت جهانی می شوند و پس از آن می کوشند مشکلاتی که از اتخاذ چنین رویکردی حاصل می شود را از طریق رایزنیهای دو جانبه و چند جانبه و توافقات پشت درهای بسته حل و فصل کنند. در چنین شرایطی شاهد هستیم که بازیگری همچون ایران بعد از مواجهه با سکوت و بی عملی شورای امنیت در برابر حمله به یک مکان دیپلماتیک، ناچار به اقدام فردی علیه تجاوزگر می شود؛ سپس قدرتهای بزرگ برای جلوگیری از یک جنگ فراگیر وارد عمل می شوند و با رایزنیها و رفت و آمدهای دیپلماتیک خود اینگونه به جهان القاء می کنند که ما مانع جنگ شدیم! این در حالی است که همین قدرتها می توانستند با تصویب یک قطعنامه شدید اللحن علیه رژیم اسرائیل، حمله آن به کنسولگری ایران را محکوم کنند و با وضع برخی اقدامات تنبیهی مشترک، حقوق و منافع ایران را تأمین کنند و جلوی تنشها و بحرانهای بعدی که همه مردم منطقه را در ترس و نگرانی فرو برد، بگیرند. این رویکرد خطرناک است و حقوق دانان و مقامات کشورها باید به فکر اصلاح این رویه ناسالم در سازمان ملل باشند.

نکته دوم در رابطه با تحولات اخیر وابستگی و تبعیت شدید اسرائیل از آمریکا و کشورهای غربی است؛ بحران اخیر نشان داد رژیم اسرائیل در برابر حمایتهای گسترده کشورهای غربی، به ناچار بخش بزرگی از آزادی عمل و استقلال خود را از دست داده و برای حفظ و تداوم این حمایتها چاره ای جز حرکت در مسیر مد نظر کشورهای غربی ندارد.

بعد از حمله وسیع و تحقیر کننده ایران به سرزمینهای اشغالی، دولت راستگرا و افراطی رژیم اسرائیل به شدت از سوی نیروهای تندروی داخلی تحت فشار قرار گرفت تا به این حمله پاسخ دهد، شخص نتانیاهو نیز به دلیل مشکلات داخلی و چالشهای جنگ غزه، بسیار علاقه مند بود تا با توسعه میدان جنگ، از شعار اولیه اش مبنی بر نابودی حماس رها شود و اهداف جدیدی برای شکل دهی به ائتلاف جهانی علیه ایران تعریف کند. اما عدم همراهی آمریکا و کشورهای اروپایی، این رژیم را در شرایطی قرار داد که به صورت تکروانه و البته به گونه ای دست به تلافی بزند که منجر به تداوم و تشدید تنشها نشود؛ در نتیجه حمله ای صورت گرفت که حتی از دید مقامات امنیت داخلی خود این رژیم نیز ضعیف و ناچیز بود و اگر تمام عملیات تلافی جویانه اسرائیل در همین حمله خلاصه شود، چیزی جز پیام ضعف، وابستگی و درماندگی را مخابره نکرد. کما اینکه رژیم اسرائیل در مقابله با حمله جمهوری اسلامی ایران به خاک خود نیز نشان داد که به صورت فردی قادر به دفاع از سرزمینهای اشغالی تحت حاکمیت خود نیست و بدون کمک آمریکا، کشورهای اروپایی و کشورهای همسو در منطقه، نمی تواند حملات علیه خود را دفع کند.

نکته سوم اما به جمهوری اسلامی ایران باز می گردد؛ در شرایط کنونی به نظر می رسد برنده منازعات منطقه ای چند هفته اخیر ایران بوده که نمایشی قدرتمند از دفاع از خاک خود و مکانهای دیپلماتیکش به جای گذاشت و توانست سطح مناسبی از بازدارندگی را در برابر رژیم اسرائیل ایجاد کند. با این وجود، حفظ این موقعیت نیازمند تدابیری در عرصه داخلی و منطقه ای است. در عرصه منطقه ای لازم است جمهوری اسلامی ایران شرایط را به گونه ای ساماندهی کند که تمرکز جامعه جهانی به سمت آتش بس در غزه و پایان دادن به رنج و محنت بی شمار مردم فلسطین بازگردد و هر چه سریع تر به این جنگ نابرابر و ضد بشری اسرائیل علیه مردم غزه پایان داده شود. همچنین لازم است رایزنی های گسترده‌ای در قالب دوجانبه و چند جانبه بین ایران، روسیه، چین، عراق، ترکیه و پاکستان در مورد همکاری های اطلاعاتی- امنیتی و دفاعی- نظامی صورت بگیرد و ایران با تقویت همکاری های راهبردی بلند مدت با این کشورها، تعداد متحدان خود را برای مواجهه با شرایط بحرانی مشابه در آینده افزایش دهد.

در عرصه داخلی نیز لازم است اتحاد و انسجام ملی که پیرامون مواجهه با اسرائیل شکل گرفته، حفظ و تقویت شود و از انجام اقدامات سلبی و اجرای برخی طرحهای اجتماعی که قبلا ناکارمدی آنها به اثبات رسیده و تنها سبب دوگانه ، اختلاف و خشم در بین آحاد جامعه می گردد، پرهیز شده و با تمرکز بر مدیریت اقتصاد کشور، به گسترش رفاه، آسایش و همدلی و اتحاد در جامعه کمک شود.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1897971