پردیس سینمایی ساری در انتظار صدور پروانه ساخت
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۳۶۳۰۴
به گزارش ایرنا، هفتم اردیبهشت امسال سالن قدیمی سینما ایران ساری که ۶۲ سال از ساخت آن می‌گذرد و بیش از ۱۵ سال است که به دلیل فرسودگی تعطیل شده، برای آخرین بار محلی برای گرد هم آمدن تعدادی از افراد شد. اما این بار نه برای تماشای فیلم یا برگزاری همایش، بلکه برای به زمین زدن کلنگ ساخت نخستین پردیس سینمایی مازندران.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کلنگ‌زنی پردیس سینمایی ایران با حضور استاندار مازندران، معاون توسعه مدیریت و منابع حوزه هنری کشور و تعدادی از مدیران استانی و شهرستان ساری برگزار شده بود و در همان روز نیز اعلام شد که با همکاری حوزه هنری، شهرداری ساری و سرمایه‌گذار بخش خصوصی به زودی عملیات اجرایی این پردیس سینمایی به عنوان بزرگترین پردیس سینمایی شمال کشور آغاز می‌شود.
نخستین گام برای ساخت این پردیس سینمایی تخریب بنای قدیمی بود که مدتی بعد از کلنگ‌زنی انجام شد. اما طی ۶ ماه اخیر و پس از تخریب بنای قدیمی هیچ اقدامی که نشان دهنده آغاز عملیات اجرایی پردیس سینمایی ایران ساری باشد دیده نشد.
منتظر صدور پروانه
مدیر حوزه هنری مازندران در گفت‌وگو با خیرنگار ایرنا دلیل آغاز نشدن عملیات ساخت پردیس سینمایی ایران را طولانی شدن فرآیند صدور پروانه ساخت از سوی شهرداری ساری بیان می‌کند و می‌گوید: حوزه هنری آمادگی کامل برای آغاز عملیات اجرایی را دارد. اما پروانه ساخت بنا هنوز صادر نشده و به همین دلیل اجرای پروژه به تعویق افتاده است.
مهدی معصومی گرجی می‌افزاید: یکی از وظایف حوزه هنری تجهیز و گسترش سینماها در سراسر کشور است و وعده‌ای که برای ساخت پردیس سینمایی ایران در ساری داده شد همچنان پابرجاست. اما مهم این است که در استان همکاری و تعامل لازم بین دستگاه‌ها و مدیران استان برای بهره‌مندی از این فرصت‌های ملی وجود داشته باشد. طبیعتا هر چه سرعت انجام کارهای اداری برای اجرای یک پروژه بیشتر باشد، طرح با سرعت بیشتری به سرانجام می‌رسد.
وی اظهار می‌کند: در حوزه هنری مازندران تلاش کردیم که با مساعدت استانداری امکان جذب اعتبار ساخت یک پردیس سینمایی با کیفیت برای مازندران ایجاد شود. خوشبختانه پس از چند سال پیگیری ابتدای امسال این فرصت برای استان فراهم شد. قرار بود بلافاصله پس از کلنگ‌زنی بنای قدیمی سینما تخریب و پس از آن نیز پیمانکار ساخت بنای جدید را آغاز کند. اما تغییر و تحولات اداری در شهرداری ساری این فرآیند را طولانی کرد.
ویدئوی مراسم کلنگ‌زنی پردیس سینمایی ایران ساری:
امضای تفاهمنامه جدید با شهرداری ساری
این مسئول تصریح می‌کند: روز کلنگ‌زنی سرپرست وقت شهرداری ساری اعلام کرد این آمادگی وجود دارد که شهرداری ساری علاوه بر صدور پروانه، برای ساخت بنا نیز همکاری و مشارکت کند. تفاهمنامه‌ای بر همین اساسی نیز با شهرداری ساری امضا کردیم. اما چند روز بعد شهردار ساری تغییر کرد و ادامه کارهای مربوط به صدور مجوز پردیس سینمایی به دلیل تغییر و تحولات اداری متوقف شد.
مدیر حوزه هنری مازندران می‌گوید: معمولا تغییرات مدیریتی وقفه‌ای در انجام کارها می‌اندازند که ماجرای پردیس سینمایی ایران هم از این قاعده مستثنی نبود. پیگیری‌ها را از سر گرفتیم و با شهردار جدید ساری نشستی درباره پردیس سینمایی ایران برگزار کردیم. در این نشست مقرر شد تفاهمنامه جدیدی بین شهرداری ساری و حوزه هنری مازندران امضا شود تا پس از آن صدور پروانه انجام شود.
معصومی گرجی می‌افزاید: شهردار کنونی ساری اعلام کرد که به دلیل شرایط مالی و بدهی‌های این شهرداری، امکان مشارکت در ساخت بنا را ندارد. اما با وجود این شرایط مالی برای حمایت از گسترش زیرساخت‌های فرهنگی برای صدور پروانه ساخت رایگان پردیس سینمایی اعلام آمادگی کرد و طبق تفاهمنامه‌ای جدید مقرر شد که شهرداری در صدور پروانه ساخت با حوزه هنری همکاری داشته باشد. حوزه هنری هم پس از صدور پروانه ساخت عملیات اجرایی را آغاز می‌کند.
وی اظهار می‌کند: خوشبختانه شهرداری ساری همین هفته از حوزه هنری خواست تا نماینده‌ای برای صدور پروانه ساخت معرفی کنیم. بلافاصله پس از صدور پروانه ساخت کار را آغاز خواهیم کرد. حوزه هنری حتی بخشی از مصالح مورد نیاز برای ساخت پردیس سینمایی را نیز خریداری کرده و مشکلی برای تأمین اعتبار مورد نیاز این مجموعه فرهنگی نیز وجود ندارد. نقشه‌های پردیس سینمایی آماده و تحویل شهرداری شده و منتظریم که پروانه ساخت صادر شود.
مدیر حوزه هنری مازندران به سرانجام رسیدن این پروژه مهم فرهنگی مازندران را مستلزم همکاری همه مسئولان می‌داند و تصریح می‌کند: استان گلستان یک پردیس سینمایی در گرگان به بهره‌برداری رسانده و ساخت پردیس سینمایی گنبد را نیز آغاز کرده است. در یزد شهرداری هم زمین در اختیار حوزه هنری گذاشت و پروانه ساخت رایگان صادر کرد. در کردستان، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و برخی استان‌های دیگر هم تعامل همه‌جانبه سبب شد که پردیس سینمایی بدون وقفه ساخته شود.
ویژگی‌های پردیس سینمایی ایران ساری
پردیس سینمایی ایران ساری با پنج سالن مجهز سینما و فضاهایی مانند گالری، استودیوی صدا، فروشگاه آثار هنری و فضاهای رفاهی مانند رستوران سنتی، کافه و بوفه طراحی شده که در پنج طبقه و در زمین ۵۰۰ متری سینما ایران واقع در ابتدای خیابان مازیار ساری ساخته می‌شود.
پیش‌بینی می‌شود برای ساخت این پردیس سینمایی دست‌کم به ۲۵ تا ۳۰ میلیارد تومان اعتبار اولیه نیاز باشد. برای این پردیس یک سالن اصلی با ظرفیت ۱۸۵ نفر و چهار سالن سینمابا ظرفیت‌های ۷۲ و ۹۳ نفر و یک کافه سینمای روباز ۱۰۰ نفره طراحی شده که مجموع ظرفیت کل سینما را به ۶۱۵ نفر خواهند رساند. تأمین تجهیزات پنج سالن سینما نیز در شرایط کنونی به اعتباری حدود ۱۰ میلیارد تومان نیاز دارد. شرکت بهمن سبز از زیرمجموعه‌های حوزه هنری کشور که مجری پروژه‌های سینمایی حوزه هنری است نیز اجرای پروژه را بر عهده خواهد داشت.
سینما ایران ساری سال ۱۳۳۸ توسط ابوالفضل ظاهری خامنه و رضا نشاگران تأسیس شد و با اکران فیلم طوفان به بهره‌برداری رسید. همسایگی این سینما با پادگان سابق نیروی زمینی ارتش که تا سال ۱۳۹۴ در محل کنونی بوستان ولایت قرار داشت سبب شده بود که علاوه بر حضور شهروندان مرکز استان، این سینما یکی از پاتوق‌های اصلی سربازان باشد. سال ۱۳۵۷ سینما برای مدتی تعطیل شد و مدتی بعد فعالیت آن از سر گرفته شد. سال ۱۳۷۶ سینما ایران به نفع ستاد اجرایی فرمان امام خمینی(ره) مصادره شد و سال ۱۳۷۸ در اختیار امور سینمایی حوزه هنری قرار گرفت. در نهایت نیز دی ماه ۱۳۸۵ به دلیل فرسودگی ساختمان و نداشتن امنیت برای تماشاگران به طور رسمی تعطیل شد.
مازندران در حال حاضر به استناد آمارهای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ۵ هزار و ۳۳۱ صندلی فعال دارد که در قالب سینماهای خصوصی، سینماهای زیر پوشش حوزه هنری و سالن‌های تجهیز شده متعلق به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تا پیش از شیوع کرونا اکران فیلم در آنها انجام می‌شد.
سالن‌های سینمایی شقایق بابلسر، انقلاب بابل، جهان‌نما در چالوس، مجتمع آرامش رامسر و مجتمع اکسین آمل سینماهای غیردولتی مازندران هستند. چهار سینمای شقایق نوشهر، بهمن آمل، بهمن بهشهر و سپهر ساری مجموعا با ۶ سالن سینما نیز زیر پوشش حوزه هنری مازندران فعالیت می‌کنند.
سینما کانون در ساری متعلق به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سینما هنر و تجربه در بابل زیر نظر مرکز گسترش سینمای تجربی کشور و مجتمع فرهنگی هنری حر قائمشهر متعلق به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از دیگر زیرساخت‌های فعال سینمایی مازندران هستند.
برچسب‌ها ساری سینما حوزه هنری شهرداری ساریمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ساری سینما حوزه هنری ساری سینما حوزه هنری شهرداری ساری پردیس سینمایی ایران ساری ساخت پردیس سینمایی حوزه هنری مازندران سینما ایران ساری صدور پروانه ساخت عملیات اجرایی شهرداری ساری برای ساخت کلنگ زنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۳۶۳۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سینمای ایران نیازمند دگردیسی است/ چرا تنوع ژانر نداریم؟
به گزارش خبرنگار مهر، فرزاد موتمن کارگردان و مدرس سینما در طول دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش فیلمسازی در ژانرهای مختلف را تجربه کرده است. درست است که از نظر خیلی از منتقدان و علاقه مندان به سینما شاید «شب های روشن» محبوب‌ترین فیلم موتمن باشد اما او تلاش کرده خودش را به یک ژانر محدود نکند و در فضاهای مختلفی فیلم بسازد از جنایی و فانتزی گرفته تا کمدی و عاشقانه از «صداها» که فیلم محبوب خودش هم است تا «پوپک و مش ماشاالله»، «سراسر شب» و «شبگرد» که هنوز اکران نشده است.
با این وجود موتمن معتقد است در سینمای ایران تنوع ژانر نداریم چون حمایتی از فیلمسازان برای تجربیات جدید انجام نمی‌گیرد. این فیلمساز با اشاره به اینکه سینمای ایران نیازمند یک دگردیسی کامل است، راه نجات سینما را جان گرفتن دوباره بخش خصوصی می داند به شیوه ای که خود تهیه کنندگان سرمایه‌شان را وارد فیلم کنند نه اینکه با سرمایه افراد عشق بازیگری فیلمشان را بسازند.
در گفت‌وگویی که با فرزاد موتمن درباره وضعیت سینمای ایران در سال‌های اخیر داشتیم وی درباره موضوعات مختلفی از جمله لزوم تولید فیلم در بخش خصوصی، نبود تنوع ژانر در سینما و کم رنگ شدن درام اجتماعی، توجه ارگان‌ها و نهادها به فیلمنامه های متنوع و حمایت از نسل جوان و همچنین فعالیت‌های اخیرش صحبت کرد.
در این گفت‌وگو می‌خوانیم:
* در روزهایی هستیم که سینما موافقان و مخالفان خاص خود را دارد. عده‌ای فروش فیلم‌های کمدی را عامل موفقیت سینمای ایران معرفی می‌کنند و عده دیگر با استناد به دهه‌ها و سال‌های پیش از این، معتقد هستند که سینمای ایران روند رو به افولی را طی می‌کند. باتوجه به تولیدات و شرایط اکران، وضعیت را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از میانه دهه ۸۰ اتفاقی در سینمای ایران رخ داد که مسؤولان سینمایی و فرهنگی آن را با عنوان ریل‌گذاری معرفی می‌کردند. متاسفانه آنها دقت نکرده بودند که سینما صنعت است و باید با شرایط خاص خود پیش برود.
با این وجود، ریل‌گذاری انجام شد و جنبه‌های متعددی را در برگرفت. به عنوان مثال، عملا تولید فیلم در بخش خصوصی متوقف و دفاترِ فیلمسازی که ما به آنها فیلمنامه می‌دادیم تا پذیرفته شود و آنها را بسازیم، همگی تعطیل و تبدیل به دفاتر پخش فیلم شدند. همچنین تهیه‌کننده‌ها به تعبیری، تبدیل به بنگاه‌های معاملات املاک شدند. یعنی در دفتر خود منتظر بودند تا کسی با فیلمنامه و پول داخل بیاید. در واقع دیگر پول و یا تلاشی برای جذب سرمایه از طرف تهیه‌کننده وجود نداشت.
در میانه دهه ۸۰ تحت عنوان جوان‌گرایی، سالانه ۶۰ - ۷۰ فیلمساز فیلم اولی به بدنه سینما اضافه شد در حالی که ما در سال، فقط می‌توانستیم ۴۰ -۵۰ فیلم را اکران کنیم. به جز تعداد محدود و انگشت‌شماری از این فیلمسازها، بقیه تنها یک فیلم ساختند و رفتندعلاوه بر این، فارابی نیز، حمایت از کلیه فیلم‌های دارای پروانه ساخت را متوقف کرد و عملا خودش تهیه‌کننده شد. یعنی پولش را به پاره‌ای از فیلم‌ها داد که مورد پسندش بودند.
همچنین تحت عنوان جوان‌گرایی، سالانه ۶۰ - ۷۰ فیلمساز فیلم اولی به بدنه سینما اضافه شد در حالی که ما در سال، فقط می‌توانستیم ۴۰ -۵۰ فیلم را اکران کنیم. به جز تعداد محدود و انگشت‌شماری از این فیلمسازها، بقیه تنها یک فیلم ساختند و رفتند. با این اتفاق، یک بحران تولید و توزیع عجیب به وجود آمد. به صورتی که اکنون ۲۰۰- ۳۰۰ فیلم پشت اکران داریم که بحرانی اساسی برای سینما است.
همه این اتفاقات سبب شد تا حتی آثاری که به عنوان درام اجتماعی شناخته می‌شود (و البته یک ژانر من درآوردی است که در ایران به وجود آمده است) نیز ضعیف و ضعیف‌تر شوند چون مرکز ثقلِ این آثار از طبقه متوسط شهری به طرف لمپن‌ها، معتادها، عربده‌کش‌ها، قمه‌کش‌ها و ... معطوف شد.
* با این همه، بر مبنای آمار ارایه شده، شاهد استقبال مخاطبان از فیلم‌های سینمای ایران هستیم. به صورتی که حتی بعد از مدت‌ها رکورد مخاطب و فروش جابه جا شده است.
در شرایط فعلی، سینمای ما دو قطبی شده است. یک قطب این سینما، کمدی نشان می‌دهد و قطب دیگر مختص به فیلم‌های ارگانی است. رنگ، تنوع و جذابیت از سینمای ما رفته و علاقه‌مندان واقعی سینما که جوان‌ها هستند و فیلم‌های کلاسیک و جدید را دنبال می‌کنند، دیگر به سینما نمی‌آیند زیرا فیلم‌ها برایشان جالب نیست. بنابراین اوضاع خوبی را شاهد نیستیم.
سینمای ما زمانی نجات پیدا می‌کند که تهیه‌کنندگان از جیب خود پول دهند و یا پولی را که خودشان فراهم کرده‌اند و قرار است پاسخگوی آن باشند در فیلم بگذارند. نه اینکه افراد پولداری که می‌خواهند بازیگر شوند، بیایند و نقش بخرند و به این صورت پول به دست بیایدفکر می‌کنم مسؤولان سینمایی کشور باید روی تصمیم‌های خود، تجدید نظری اساسی کنند. آنها باید اجازه دهند که بخش خصوصی دوباره پا بگیرد. این تنها اتفاقی است که می‌تواند سینمای ما را نجات دهد. در واقع سینمای ما زمانی نجات پیدا می‌کند که تهیه‌کنندگان از جیب خود پول دهند و یا پولی را که خودشان فراهم کرده‌اند و قرار است پاسخگوی آن باشند در فیلم بگذارند. نه اینکه افراد پولداری که می‌خواهند بازیگر شوند، بیایند و نقش بخرند و به این صورت پول به دست بیاید. چون در این صورت تهیه‌کننده سهم خود را در جیبش گذاشته و سرانجام اکران داخلی و خارجی فیلم و اتفاقات دیگر آن، هیچ اهمیتی برایش ندارد.
* با توجه به نقدهای همیشگی که از دهه‌های گذشته، نسبت به تولید فیلم در ژانرهای مختلف مطرح است، شاهد هستیم که نه تنها ژانر تازه‌ای به سینمای ایران اضافه نشده، بلکه برخی ژانرهای این سینما نیز از بین رفته است. به عنوان مثال انگار دیگر قرار نیست فیلم عاشقانه‌ای با مختصات «شب‌های روشن» را در سینماها شاهد باشیم. علت این اتفاق را در چه می بینید؟
عشق و علاقه اولم این بود که فیلم سینمایی بسازم اما تا اواخر دهه هفتاد مستندساز بودم. وقتی تصمیم گرفتم که اولین فیلم سینمایی خودم را بسازم و وارد سینمای اکران شوم، همراه نسلی چون ایرج کریمی، سامان مقدم، حمید نعمت‌اله، مونا زندی، مازیار میری، مهدی کرم‌پور، محسن امیریوسفی، همگی و شاید من بیشتر به تجربه ژانرهای مختلف علاقه‌مند بودیم.
علاقه‌مند به این مسیر بودم، زیرا وقتی به پشت سر نگاه می‌کردم، می‌دیدم که سینمای ما اساسا از فیلم‌های اکشن، جمشید آریا، مواد مخدر، نیروی انتظامی و ملودرام‌های سوزناک، تعداد اندکی کمدی و فیلم‌هایی که از آن با عنوان جشنواره‌ای یاد می‌شد، تشکیل شده است.
اتفاقا در نقدهایی که در مجلات سینمایی نوشته می‌شد نیز می‌دیدم که اغلب نویسندگان سینمایی نسبت به این موضوع شکایت کرده و می‌گفتند که چرا ما تنوع ژانر نداریم؟ در نتیجه این موضوع را برای خود، به عنوان یک هدف در نظر گرفتم تا در ژانرهای مختلف کار کنم و تا جای ممکن این کار را انجام دادم اما حمایت لازم صورت نگرفت.
در یک شرایط معمول، وقتی شما «شب‌های روشن» می‌سازید و این فیلم علاقه‌مندانی پیدا می‌کند، تهیه‌کنندگان و نهادهای مختلف باید بیایند و به شما بگویند «دیگر چه چیزی داری؟ می‌خواهیم کمکت کنیم تا آنها را بسازی.» اما نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه درست بعد از «شب‌های روشن»، ۱۶ فیلمنامه‌ام رد شد. علاوه بر این، حمایتی از سوی منتقدان هم نداشتم.
مطمئنا در نسل جوان، آدم‌های با استعدادی هستند. همان طور که در جوان‌های ۱۰ - ۱۵ سال گذشته چند فیلمساز با استعداد داشتیم که کارهای قابل توجهی را ارایه کرده‌اندبا این همه در تمام این سال‌ها، فیلم‌های عاشقانه، جنایی، ماورایی و نوآر ساختم ولی دیدم که هیچ کس برای آن اهمیتی قایل نیست. تا به امروز، افتان و خیزان به این مسیر ادامه دادم و حتی در سال‌های بعد از آن، تریلر روان‌کاوانه، درام عاشقانه، فیلم پلیسی و یک فیلم کاملا تجربی و فیلمی کمدی ساختم ولی عملا این مسیر مورد حمایت قرار نگرفت.
اغلب بچه‌های نسل من یا این کار را رها کرده‌اند، یا از ایران رفته‌اند یا خانه نشین شده و تغییر شغل داده‌اند. تنها چند پوست کلفت باقی ماندیم.
* باتوجه به فضای آموزشی که برای جوانان علاقه‌مند به سینما حاکم است و فیلمسازان فیلم کوتاهی که بعضا شاهد درخشش آنها هستیم، فکر می‌کنید کارگردان‌های نسل تازه می‌توانند شرایط سینمای ایران را تغییر دهند؟
احساس می‌کنم که بافت سینمای ما باید تغییر کند. ما باید به طرف، سینمایی صنعتی و حرفه‌ای برویم. با این شکلی که در حال جلو رفتن هستیم، خیلی امید چندانی ندارم. البته مطمئنا در نسل جوان، آدم‌های با استعدادی هستند. همان طور که در جوان‌های ۱۰ - ۱۵ سال گذشته چند فیلمساز با استعداد داشتیم که کارهای قابل توجهی را ارایه کرده‌اند. ولی اکنون فیلمسازی واقعا سخت و ادامه دادن آن به مراتب سخت‌تر است. در نتیجه افراد فیلمی می‌سازند و دیگر حمایت نمی‌شوند. به نظر می‌آید در بهترین حالت، هرکس بیش از دو، سه فیلم نمی‌تواند بسازد. حس می‌کنم خیلی چیزها باید تغییر کند. زیرا سینمای ایران نیاز به یک دگردیسی کامل دارد.
* از آخرین فیلم شما چند سالی می‌گذرد، آیا کم کار شدنتان به شرایط موجود مرتبط است؟
اتفاقا خیلی پرکار هستم. اما به دلیل بافت غلط اقتصادی که سینما دارد، کارها نتیجه نمی‌گیرد. ۵ سال پیش، «سراسر شب» را ساختم که شخصی‌ترین فیلم من است. فیلمی آوانگارد و کاملا تجربی. اما برای اکران این فیلم، مرتب بهانه آوردند و امروز و فردا کردند. تا اینکه بعد از ۲ سال به آن زمان اکران دادند. اما نمایش عمومی این فیلم مصادف با ماه‌هایی شد که کرونا شیوع پیدا کرد. به این ترتیب سینماها برای چند ماه تعطیل شد. بنابراین فیلم در سینما اکران نشد و آن را به پلتفرم بردند. خب پلتفرمی که مردم در آن با زدن دکمه‌ای، «بفرمایید شام» و «مافیا» می‌بینند، جای اکران چنین فیلمی نیست. زیرا وقتی همان تماشاگر دکمه «سراسر شب» را می‌زند، مخش سوت می‌کشد. در نتیجه فیلم قربانی تماشاگری شد که برای آن فیلم نیست و اصلا نباید آن را نگاه کند.
بعد از آن فیلمی کمدی ساختم که خیلی فروخت. برای اینکه بتوانم خودم را نجات دهم، این کار را کرده‌ام. ۲ سال پیش هم فیلم «شبگرد» را ساختم که هنوز اکران نشده است. چون اختلاف‌هایی بین گروه تولید وجود داشت که مانع از نمایش عمومی فیلم شد. این اختلاف‌ها ریشه در بافت اقتصادی غلط سینمای ما دارد. سرمایه‌گذارهایی به این کار می‌آیند که برای سینما نیستند. در نتیجه حضور آنها، هزار مساله درست می‌کند. سرمایه‌گذارهایی که متوجه این نیستند که بدانند اگر وارد سینما شدند باید در کنار آدم‌های با سابقه‌تر قرار گرفته و یاد بگیرند. البته اکنون مشکلات فیلم «شبگرد» حل شده و امیدوارم که به زودی اکران شود. زیرا فیلمی است که خودم خیلی به آن علاقه‌مندم.
* آیا قرار است فیلم تازه‌ای بسازید؟
پروانه ساخت برای فیلم جدیدم را گرفته‌ام و امیدوارم به زودی بتوانیم آن را شروع کنیم. عنوان فیلم «شیوا» است.
کد خبر 6053216
اساسنامه سازمان ملی سنجش و ارزشیابی نظام آموزش کشور پس از نوبت اول کنکور سراسری ابلاغ می‌شود