بیمه شدن داروهای خوراکی دیابت و نوارهای آزمون قند خون ضروری است
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۸۸۵۴۶
رامش حسینخانی روز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا افزود: دسترسی به پنج مراقبت مهم برای بیماران دیابتی تعریفشده است که یکی از آنها خود مراقبتی و اندازهگیری میزان قند خون در منزل با دستگاه ﮔﻠﻮﮐﻮﻣﺘﺮ است تا مراقبت مطلوبی بر روی این بیماری صورت گیرد اما هزینههای تأمین نوارهای گلوکومتر افزایشیافته است و ممکن است برخی از بیماران نتوانند آن را تهیه کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با تأکید بر اینکه تحت پوشش بیمه قرار گرفتن نوار آزمون قند خون دیابت ضروری است، اظهار داشت: اگر عدهای به این نوار بهاندازه کافی دسترسی نداشته باشند نمیتوانند میزان قند خون خود را بهطور مرتب اندازهگیری و کنترل کنند و همین امر به ایجاد عوارض و پیشرفت بیماری منجر خواهد شد که هزینههای آن بسیار سنگینتر از پوشش بیمه است.
این پزشک با اشاره به اینکه ضرورت بیمه شدن نوارهای آزمون قند خون دیابت بارها در کارگروه دیابت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد تأکید قرارگرفته و درباره آن مکاتبه شده است، گفت: این موضوع توسط وزارت بهداشت در حال پیگیری است و امیدواریم هرچه زودتر به نتیجه برسد.
حسینخانی یکی دیگر از مراقبتهای مهم برای بیماران دیابتی را داروهای خوراکی دانست و اضافه کرد: امروزه داروهای بسیار خوب و تأثیرگذاری وارد بازار شده است که حتی برخی از آنها جلوی عوارض این بیماری را میگیرد اما هنوز در کشورمان این داروها زیرپوشش بیمه نیستند و به دلیل هزینههای آنهمه بیماران نمیتوانند آنها را تأمین کنند.
وی سایر دسترسیهای مهم برای بیماران دیابتی را انسولین، آموزش و حمایتهای روانی و غذای سالم و فضای مناسب برای تحرک داشتن، برشمرد و گفت: امسال شعار روز جهانی دیابت که مصادف با ۲۳ آبان بود بر دسترسی به این مراقبتهای پنجگانِه برای همه بیماران دیابتی تأکید دارد.
این پزشک با اشاره به اینکه عدهای هنوز بهطور کامل و متناسب با نیاز خود به انسولین دسترسی ندارند، تصریح کرد: در سالهای اخیر به دلیل مشکلاتی مانند تحریمهای ظالمانه، انسولین بهطور مداوم و مرتب در اختیار بیماران نبود اما پس از راهاندازی سامانهای توسط وزارت بهداشت برای بیماران دیابتی بهمنظور تأمین انسولین به مقدار موردنیاز آنها، شرایط بهتر شده است هرچند هنوز مشکلاتی وجود دارد.
حسینخانی بابیان اینکه از هر ۲ بیمار دیابتی یکی از آنها به آموزش مناسب دسترسی ندارد، خاطرنشان کرد: آموزش برای این دسته از بیماران بهمنظور کنترل هرچه بهتر شرایط بیماری بسیار مهم است اما همه این افراد تحت پوشش ما نیستند هرچند تلاش میشود که برای مراجعهکنندگان به مراکز بهداشت، جلسههای آموزشی برگزار شود.
وی بابیان اینکه برای آموزش بهتر مردم درزمینهٔ دیابت نیاز به نیروهای پرستار جامعه نگر داریم، ادامه داد: در زمان حاضر با کمبود این نیروی انسانی مواجهیم درحالیکه حضور آنها در مراکز بهداشت برای آموزش مردم در جهت پیشگیری از ابتلا به بیماریهای غیر واگیر ازجمله دیابت ضروری است.
وی همچنین با تأکید بر اینکه ۵۰ درصد از موارد دیابت نوع ۲ با سبک زندگی و غذای سالم و تحرک قابلپیشگیری است، افزود: مردم باید در برنامه غذایی خود میوه، سبزی و ماهی را بگنجانند.
مسوول برنامه پیشگیری و کنترل دیابت معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، یکی از عوامل مهم در ابتلا به دیابت را اضافهوزن و چاقی دانست و گفت: این شاخص در افراد بالای ۱۸ سال استان به ۷۰ درصد رسیده که دلایل آن تغذیه ناسالم و کمتحرکی است.
وی تأکید کرد: اگر جلوی ابتلا به بیماری دیابت در بین افرادی که در مرحله پری (پیش) دیابت هستند با اتخاذ تدابیری مانند کاهش وزن گرفته شود تا حدی زیادی از گسترش این بیماری در سالهای آینده جلوگیری میشود زیرا اگر فرد مبتلابه پری دیابت مراقبتهای لازم را نداشته باشد ۲ تا پنج سال آینده به این بیماری مبتلا میشود.
حسینخانی اضافه کرد: شیوع دیابت در استان اصفهان ۱۱.۷ درصد و پری دیابت ۱۹ درصد است که رقم بالایی بهشمار میآید و اگر کنترل و مراقبت نشوند تا پنج سال آینده تعداد بیماران دیابتی بسیار افزایش خواهد یافت.
وی بابیان اینکه آخرین آمار رسمی مربوط به شیوع بیماران دیابتی مربوط به سال ۹۵ است، گفت: هنوز آمار و اطلاعات جدید به دست ما نرسیده اما بدون شک در پنج سال گذشته اتفاقهای خوبی درزمینهٔ بیماری دیابت نیفتاده است.
به گفته وی در دوران کرونا به دلیل کمتحرکتر شدن مردم، اضافهوزن و چاقی بیشتر شده که یکی از عوامل خطرساز در بروز دیابت است از طرفی ابتلا به کووید-۱۹ نیز در مبتلا شدن به دیابت نقش دارد.
دیابت یا بیماری قند (Diabetes Mellitus) یک اختلال سوخت و سازی (متابولیک) در بدن است و توانایی تولید هورمون انسولین در بدن از بین میرود یا بدن در برابر انسولین مقاوم میشود؛ ۴۶۰ میلیون نفر در دنیا به دیابت مبتلا هستند و سالانه چهار میلیون و ۲۰۰ هزار نفربر اثر این بیماری جان خود را از دست میدهند.
سازمان بهداشت جهانی باهدف توجه بیشتر به پیشگیری از این بیماری، ۱۴ نوامبر مصادف با ۲۳ آبان را به "روز جهانی دیابت" نامگذاری کرد.
بر اساس آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نزدیک به ۱۱ درصد افراد بالای ۲۵ سال در کشور به دیابت مبتلا هستند که معادل ۵.۵ میلیون نفر است و شیوع این بیماری روند افزایشی دارد.
میزان شیوع این بیماری در استان اصفهان نسبت به میانگین کشوری بالاتر و حدود ۱۲ درصد است.
برچسبها اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دیابتمنبع: ایرنا
کلیدواژه: اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دیابت اصفهان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دیابت برای بیماران دیابتی حسین خانی قند خون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۸۸۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دو بیماریای که بیشتر مردم ایران را تهدید میکند
آفتابنیوز :
علیرضا استقامتی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، رییس بخش غدد بیمارستان امام نوشت: بسیاری از مبتلایان دیابت، ممکن است فشار خون داشته باشند و همچنین بسیاری از افرادی که فشار خون بالا دارند هم ممکن است به بیماری دیابت مبتلا شوند. بنابراین، هر دو بیماری، احتمال ابتلای همزمان دارند. در کشور ما هم، بیماری دیابت و فشار خون مانند سایر نقاط جهان، شایع است و آخرین برآورد وزارت بهداشت در سه سال قبل نشان میدهد که حدود ۶ تا ۷ میلیون نفر مبتلابه دیابت نوع ۲ در کشور داریم و متاسفانه، تعداد مبتلایان هر دو بیماری، روز به روز بیشتر میشود.
دیابت و فشار خون بالا، میتوانند به بسیاری از اعضای بدن صدمات جدی وارد کنند. در دیابت، با عوارض مزمن دیابت شامل عوارض قلبی- عروقی، سکتههای قلبی، سکتههای مغزی، قطع اندام، مشکلات کلیوی که منجر به نارسایی کلیه و دیالیز میشود، مشکلات چشمی که کمبینایی یا نابینایی را بهدنبال دارد، عوارض متعدد در سیستم عصبی و همچنین مشکلات حافظه و آلزایمر مواجهیم. البته اگر قند خون بالا، به خوبی کنترل شود، معمولا این عوارض ایجاد نمیشود یا بروز آن بسیار دیرهنگام خواهد بود. فشار خون بالا هم برای تمام اعضای بدن عارضه دارد و به عوارضی در قلب، عروق مغز، عروق اندامها و حتی تخریب کلیهها منجر خواهد شد. عوارض هر دو بیماری، معمولا همپوشانی دارد و مبتلایان دیابت، مستعد ابتلای فشار خون و مبتلایان فشار خون، مستعد ابتلای دیابت هستند.
آیا پیشگیری از ابتلا به دیابت و فشار خون، ممکن است و چگونه میتوان مانع از ابتلا شد؟ به صورت خلاصه دیابت نوع دو معمولا به علت چاقی و عوامل ژنتیک ایجاد میشود و مهمترین عامل در ابتلای دیابت نوع دو، مقاومت به انسولین ناشی از افزایش وزن و چاقی است. البته شیوه زندگی نامناسب، عامل مهمی در بروز چاقی و استعداد ابتلا به دیابت محسوب میشود. در حال حاضر، تعداد افراد دچار اضافه وزن در دنیا به یک میلیارد نفر رسیده و ممکن است طی دو دهه آینده، این عدد به دو میلیارد نفر هم برسد.
علاوه بر چاقی، عامل ژنتیک و زمینه ارثی هم عامل مهم مستعدکننده ابتلا به دیابت است که ممکن است ژن معیوب از پدر یا مادر به فرد منتقل شود و بسیاری از افراد، هم اضافه وزن و سبک زندگی غلط و هم ژن معیوب و زمینه ارثی ابتلا به دیابت دارند. علت ابتلا به فشار خون، کمی متفاوت است. فشار خون به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم میشود و ممکن است علت ابتلا به فشار خون ثانویه، انواع بیماریها مانند انواع بیماریهای غدد فوق کلیه و بیماریهای کلیوی، تنگی عروق کلیه، برخی سندرومهای ناشی از کمبود آنزیمی یا برخی از داروها باشد. مصرف قرصهای ضد بارداری به مدت طولانی هم، شایعترین دلیل فشار خون ثانویه بالا در خانمهاست اگرچه که این مساله نباید عامل رها کردن درمانهای دارویی باشد.
در مجموع میتوان گفت در اغلب موارد، دلیل شناخته شدهای برای فشار خون نیست، چون گاهی هم تغییراتی در تنظیم املاح مانند سدیم و پتاسیم بدن و مشکل در عروق ممکن است به فشار خون بالا منجر شود، اما همچنان، علت اصلی بیماری فشار خون اولیه، ناشناخته است و به همین سبب، چکابهای سالانه و دورهای برای گروهی که نشانههای خطر دارند، اهمیت دارد، چون بسیاری از مبتلایان دیابت و فشار خون، از بیماری خود خبر ندارند. در ایران طبق بررسیهایی که در وزارت بهداشت انجام شده، یکچهارم مبتلایان دیابت از بیماری خود بیخبرند. بنابراین، چکابهای دورهای و غربالگری دیابت و فشار خون، در بیماریابی کمک میکند تا فرد با اطلاع از ابتلا، درمانهای غیر دارویی و دارویی را آغاز کرده و خود را از عوارض بیماری دور نگه دارد.
اما چه کسی را باید غربالگری کرد؟ برای دیابت، تمام افراد بالای ۳۵ سال باید برای دیابت با اندازهگیری قند خون غربالگری شوند، ولی در افراد کمتر از ۳۵ سال، افرادی دارای عوامل خطر ابتلا شامل آنهایی که زندگی بدون تحرک دارند، سابقه فشار خون بالا، سابقه چربی خون بالا، بیماریهای قلبی- عروقی، دختران با سابقه تخمدانهای پلی کیستیک، افراد دارای قند ناشتای مختل، افراد مبتلا به ایدز و خانمهایی که سابقه دیابت دوران بارداری دارند باید غربالگری شوند.
تشخیص دیابت بر مبنای اندازهگیری قند خون ناشتاست که باید بیش از ۱۲۶ میلیگرم در صد باشد، یا معدل سه ماهه قند خون، بیش از ششونیم درصد باشد و معیار سوم، وقتی است که قند خون اتفاقی فرد، بالای ۲۰۰ میلیگرم باشد و فرد هم، علامت داشته باشد. در غربالگری فشار خون با محدودیت سنی مواجه نیستیم، اما این غربالگری هم باید به طریق استاندارد انجام شود.
برای غربالگری، هم باید لوازم استاندارد داشته باشیم و هم الزامات غربالگری را بدانیم و هم این الزامات را رعایت کنیم نه اینکه فقط بدانیم و رعایت نکنیم، چون دیابت و فشار خون، بیماریهای مهمی هستند که میتوانند منجر به عوارض بسیار جدی شوند و بنابراین نمیتوانیم به فردی که قند و فشار خونش در شرایط غیر استاندارد یا با دستگاه غیر استاندارد اندازهگیری شده، مارک ابتلای به دیابت یا پرفشاری خون بزنیم.
سوال دیگر بعد از شناسایی یک مبتلای دیابت یا فشار خون این است که برای مراقبت یا درمان چه باید کرد؟ وقتی برای مثال به یک میلیون نفر میگوییم شما مبتلا به فشار خون بالا هستید یا برای چندین ده هزار نفر تشخیص دیابت میدهیم، برای پیگیری چه باید کرد؟ باید برای مداوای این افراد، دارو و امکانات پیگیری مناسب را فراهم کنیم. طبق آمارهای موجود، همه مبتلایان به فشار خون بالا علیرغم وجود داروهای متعدد برای درمان، از کنترل مناسبی برخوردار نیستند و فقط درکمتر از ۲۵ درصد مبتلایان، فشار خونشان کنترل شده است.
باید پزشک و کلینیکهای مجهز داشته باشیم و از سویی برای جامعیت امر درمان، مراقبتهای غیر دارویی را آموزش بدهیم و به ویژه رسانهها، در مورد لزوم توجه به مراقبتهای غیر دارویی، فرهنگسازی کنند. باید آگاهیرسانی انجام شود تا مردم نسبت به اهمیت رعایت رژیم غذایی و فعالیت بدنی مطلع باشند. گاهی اوقات به بیمار میگوییم برای کنترل قند خون پیادهروی کند، ولی بیمار اظهار میکند چگونه در این هوای آلوده پیادهروی کنم؟ همه این اقدامات باید در قالب یک مجموعه در دسترس باشد.
اگر غربالگری انجام میدهیم فقط برای اینکه غربالگری کرده باشیم، بیفایده است. البته لازم به ذکر است که پیشگیری از ابتلا به دیابت و فشار خون، به هیچوجه از عهده یک وزارتخانه خاص برنمیآید و مقولهای فرادولتی و مرتبط با عزم ملی است. گرچه متولی اصلی که مدیریت علمی این مساله را برعهده دارد وزارت بهداشت و درمان است، ولی مردم هم باید برای مراقبت از سلامتشان عزم کافی داشته باشند و مراقبت از سلامت، باید به فرهنگ رایج جامعه تبدیل شود و فرهنگسازی در مقوله سلامت، مسوولیت مشترک رسانهها و جامعه پزشکی است.
در حال حاضر تمام تلاش ما بر درمان متمرکز شده در حالی که به جای این تمرکز، باید درباره پیشگیری و سبک زندگی سالم، فرهنگسازی کرده و امکانات برای رعایت سبک زندگی سالم را هم فراهم کنیم. چه کسی به این تناقض پاسخ میدهد که همزمان با تبلیغ درباره سبک زندگی سالم و رعایت رژیم غذایی، درباره مواد غذایی مضر هم تبلیغ میکنیم؟ چه کسی به این مشکل پاسخ میدهد که با وجود تبلیغ و تشویق به انجام ورزش، امکانات ورزشی به حد کافی در اختیار افراد نیست؟ اجرای نسخههایی که برای جامعه مینویسیم، بسیار مهمتر از نوشتن این نسخهها و نیازمند عزم ملی است.
رعایت رژیم غذایی باید برای تمام افراد و تکتک خانوادهها تبدیل به فرهنگ غذایی سالم شود در حالی که چنین اتفاقی را شاهد نیستیم، چون اعتقاد واقعی به رعایت رژیم غذایی وجود ندارد. امروز، مصرف فستفود، فرهنگ رایج دنیاست در حالی که صدمات آن برای سلامت جامعه کاملا روشن است، اما کافی است در رابطه با مضرات مصرف فستفود در کشور صحبت کنید تا به شما برچسب مخالفت با اشتغالزایی بزنند.
بنابراین، برخورد دستوری و مکانیکی با این مسائل ممکن نیست، اما میتوانیم با مداخلاتی، صدماتش را به حداقل برسانیم؛ ما نمیتوانیم مانع از مصرف نوشابه شویم، اما میتوانیم میزان قند نوشابهها را به تدریج کم کنیم یا با کاهش قیمت نوشیدنیهای سالم، مردم را به جایگزینی نوشابههای سالمتر با انواع مضر تشویق کنیم. میتوانیم امکانات ورزشی ارزانقیمت در اختیار بیماران بگذاریم، میتوانیم از تبلیغات موارد مضر برای سلامت مالیات بگیریم و این مالیات را برای سلامت مردم هزینه کنیم.
میتوانیم از فرد سیگاری یا از فردی که نوشابه میخورد مالیات بگیریم و از این مالیات برای سلامت مردم هزینه کنیم. البته این اتفاقات نیازمند تغییرات اساسی و اراده مردمی و ملی است وگرنه، با این اعتراض مواجه میشوید که چرا قیمت نوشابه گران شد و حالا جامعه با تورم چطور باید به مواد غذایی ارزان دسترسی داشته باشد. برای ایجاد چنین تغییراتی، باید حداقل یک دهه فرهنگسازی کنید تا به تدریج قادر به پیادهسازی این فرهنگ باشید. فرهنگسازی هم امری خلقالساعه نیست و نباید رها شود. برای این فرهنگسازی، نیازمند برنامهریزی مدون هستیم که بدانیم کجا هستیم و به کجا میخواهیم برویم و از چه استراتژیهایی باید استفاده کنیم و چطور باید آگاهسازی را انجام بدهیم و چطور مردم را برای پذیرش این برنامهها متقاعد کنیم که مشارکت کنند و چطور امکانات را تجهیز کنیم. برای این تغییرات، دولت و مجموعه حاکمیت و مردم باید در کنار هم قرار بگیرند که البته من خیلی خوشبین نیستم، چون بیش از دو دهه در این باره تذکر داده شده، ولی پیگیری منظم و منسجم و گوش شنوایی ندیدیم.