به نقل از «طرفداری»

شجاع خلیل‌ زاده: با مربی بزرگ به جام‌ جهانی رفتیم اتفاقی افتاد؟

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۴۴۶۴۴

شجاع خلیل زاده در گفتگو با امیر اسدی خبرنگار روزنامه ایران ورزشی، درباره تیم ملی ایران و راه صعود به جام جهانی 2022 قطر صحبت کرد

شجاع خلیل زاده در مصاحبه ای تازه، از دراگان اسکوچیچ تمجید کرد.

به گزارش طرفداری، گفتگوی شجاع خلیل زاده را می خوانید:

با توجه به اینکه تنها چند روز از دو برد متوالی تیم ملی گذشته، دوست دارم ابتدا درباره بازی با سوریه و لبنان صحبت کنی و بعد به سؤال‌های بعدی برسم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 دو بازی سخت را پشت سر گذاشتیم و من معتقدم سوریه و لبنان حریفان قدرتمندی بودند، ضمن اینکه زمین مسابقه در هر دو بازی نیز کار ما را سخت کرده بود، بخصوص در لبنان که نمی‌شد توپ را به گردش درآورد. البته با توجه به توانایی‌های بازیکنان و همچنین برنامه‌های کادر فنی، می‌دانستیم می‌توانیم این دو بازی را ببریم و راه صعودمان را هموار کنیم. خدا را شکر همین اتفاق هم رخ داد و با شش امتیازی که گرفتیم به جام‌جهانی نزدیک شدیم. این شش امتیاز ما را یک پله دیگر به جام‌جهانی نزدیک کرد.

فکر می‌کنی چند درصد از مسیر صعود را طی کرده‌ایم؟

به نظر من 99 درصد. باید معجزه‌ای اتفاق بیفتد که به جام‌جهانی نرویم؛ مثلاً ما چهار بازی را ببازیم و امارات همه حریفان خود را شکست بدهد که کمی بعید است. به همین خاطر است که می‌گویم ما را در جام‌جهانی خواهید دید.

تو در شرایطی که می‌توانستی با همین کیفیت، چند سال به تیم ملی کمک کنی اما مدت زیادی از اردو دور بودی و دعوت نمی‌شدی. حسرت آن روزها را نمی‌خوری؟

عادت ندارم به گذشته نگاه کنم، چون گذشته دیگر برنمی‌گردد. امیدوارم از این به بعد اگر می‌توانم و مثمرثمر هستم، به تیم ملی کمک کنم. من آن زمان هم برای تیم ملی آرزوی موفقیت می‌کردم، چون دوست داشتم ایران در تمام مسابقات به پیروزی برسد.

زوج هماهنگی را با حسین کنعانی‌زادگان تشکیل داده‌ای. حضور همزمان‌تان در پرسپولیس چقدر روی این مسأله تأثیر گذاشته؟

حسین کنعانی را کامل می‌شناسم؛ هم از نظر اخلاقی و هم فوتبالی. می‌دانم سبک بازی او چطور است و حسین نیز همینطور. فعلاً که خوشبختانه زوج هماهنگی هستیم و باید همین روند را در بازی‌های بعدی هم ادامه بدهیم.

تعداد گل‌های خورده تیم ملی هم مدرکی است برای هماهنگی شما.

فکر می‌کنم در 13 بازی اخیر که آقای اسکوچیچ سرمربی تیم ملی شده چهار گل خورده‌ایم. دو، سه‌تا از این گل‌ها را هم نباید می‌خوردیم، چون روی اتفاقات به ثمر رسیدند. البته رفته‌رفته از این هم بهتر خواهیم شد.

قطعاً یکی از آرزوهای هر فوتبالیستی بازی در جام‌جهانی است. تو هم از این قاعده مستثنی نیستی و حالا این احتمال وجود دارد که در این تورنمنت مهم بازی کنی. چه حسی داری؟

صددرصد همینطور است و هر بازیکنی آرزو دارد در جام‌جهانی باشد و بازی کند. امیدوارم این اتفاق برای من هم بیفتد. یعنی ابتدا به جام‌جهانی صعود کنیم و بعد راهی مرحله بعد بشویم. این‌بار با چنین هدفی راهی مسابقات می‌شویم تا از گروه‌مان صعود کنیم. البته مسئولان باید کمک کنند و تیم ملی مورد حمایت قرار بگیرد. برگزاری بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های بزرگ می‌تواند یکی از این حمایت‌ها باشد چون جام‌جهانی جای اشتباه نیست و بازیکنان می‌توانند در چنین بازی‌های تدارکاتی بزرگی نقاط ضعف خود را برطرف کنند. وقتی توقع از ما بالاست، باید حمایت هم بشویم تا به هدف‌مان برسیم.

البته انتقادها و شایعه‌هایی هم وجود دارد. یکی از آنها به دراگان اسکوچیچ مربوط می‌شود. گروهی معتقدند اگر به جام‌جهانی صعود کنیم باید مربی بزرگتر از اسکوچیچ برای تیم ملی بیاورند. نظر تو چیست؟

با بزرگتر هم به جام‌جهانی رفتیم، آیا اتفاقی افتاد؟ مربی بزرگ نتیجه نمی‌آورد. مگر آقای ویلموتس را نیاوردند، چه شد؟ در آن مقطع کسی این ریسک را نمی‌کرد که مسئولیت تیم ملی را بر عهده بگیرد اما اسکوچیچ این کار را کرد. الان فکر نکنید چون برای تیم ملی بازی می‌کنم این حرف‌ها را می‌زنم. همین الان اگر در تیم ملی هم نباشم، این صحبت‌ها را به زبان می‌آورم. زمانی به ناحق مرا از تیم ملی دور کردند اما حرفی نزدم و فقط آرزوی موفقیت کردم. الان هم اگر نباشم باز هم معتقدم اسکوچیچ کار خودش را به‌درستی انجام داده و آنهایی که انتقاد می‌کنند، منافع‌شان به خطر افتاده است.

این حجم از انتقاد، آن هم برای سرمربی تیم ملی که در 13 بازی اخیر شکست نخورده، از نظر تو عجیب نیست؟

اسکوچیچ آدمی نیست که با این و آن صحبت کند تا مورد حمایت قرار بگیرد. نه‌ت نها من بلکه همه بازیکنان با اسکوچیچ رابطه خوبی دارند و البته می‌بینند که برای موفقیت تیم ملی چقدر تلاش می‌کند.  اسکوچیچ نیازی به تعریف من ندارد و نتایج او در تیم ملی گویای همه چیز است. امیدوارم به همین روند ادامه بدهد، چون تاکتیکی است، وقت می‌گذارد، بازی‌های لیگ را می‌بیند و زحمت خود را می‌کشد.

می‌دانم چقدر پرسپولیسی هستی و هیچگاه علاقه‌ات به این تیم را کتمان نکرده‌ای. همچنان دوست نداری راجع به جدایی‌ات حرف بزنی؟

 من همیشه پرسپولیسی بودم و هستم. گذشته‌ها گذشته و دوست ندارم راجع به اتفاقات قبل صحبت کنم.

امکان دارد یک روز به پرسپولیس برگردی؟

 چراکه نه. پرسپولیس خانه من است و خاطرات خوبی در این تیم داشتم. یک روز برمی‌گردم و این خاطرات خوب را همراه سایر بازیکنان تکرار می‌کنم.

اخبار داغ 

فیلم ادرار خانم خواننده روی طرفدارش در کنسرت! / زشت ترین اقدام در جهان! استقبال پوچتینو و تن هاخ از پیوستن به منچستریونایتد در پایان فصل واکنش نامزد متئو گابیا به توهین هواداران میلان تاریخ سازی فیروزجا با گذر از رکورد کارلسن؛ صعود علیرضا به رده دوم جهان گل زیبای مهدی قائدی به النصر (شباب الاهلی - النصر)

منبع: طرفداری

کلیدواژه: جام جهانی شجاع خلیل تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۴۴۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اوزیل:به عربستان و قطر نه گفتم که بزرگ شدن فرزندانم را ببینم/ مقابل بهترین بارسلونا ۲۰۰ درصد انگیزه داشتم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در دهه گذشته ستاره‌ای در تیم ملی فوتبال آلمان بازی می‌کرد که از تکنیکی ناب و تماشایی برخوردار بود. آن بازیکن شاخص و مسلمان که در جام‌های جهانی ۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ با پیراهن «مانشافت» به میدان رفت و حتی در راه قهرمانی جام جهانی برزیل (۲۰۱۴) و برد ۷ گله مقابل برزیل نقش غیرقابل انکاری داشت، «مسعود اوزیل» بود.

همان هافبک ترکه ای، اما فوق العاده خلاق که با کار‌های اعجاب انگیزش در میدان، باعث حیرت بسیار علاقمندان حتی مورینیو و ونگر، مربیان صاحب نامش می‌شد و در عین حال گواردیولا آرزوی داشتن او را داشت. مسعود فرزند کارگری مهاجر ترکیه‌ای به آلمان بود که در ۱۵ اکتبر سال ۱۹۸۸ در شهر «گلزن کرشن» ژرمن‌ها چشم به جهان گشود؛ و در تیم‌های وست فالیا، تئونیا شالکه، فالکه، روت وایس اسن و شالکه ۰۴ الفبای ورزش را فراگرفت. بعد نیز در تیم‌های حرفه‌ای شالکه و وردربرمن از آلمان، همینطور رئال مادرید اسپانیا، آرسنال انگلیس، فنرباغچه و باشاک شهیر ترکیه توپ زد.

اوزیل یک سال قبل در حالی که هنوز توانایی بازی کردن را داشت، کفش هایش را آویخت و با مستطیل سبز خداحافظی کرد.از او در ماه‌های اخیر خبری نبود تا این که چندی قبل تصاویری از ملی پوش سابق آلمان‌ها در فضای مجازی انتشاریافت که بسیار عجیب بودند. چرا که آن جوان لاغراندام، به ورزشکاری با اندام و عضلات درشت شبیه به قهرمانان پرورش اندام تغییر چهره داده بود.

همین موضوع بهانه‌ای بود تا مطبوعات آلمان و اروپا دنبال فرصتی باشند که با ملی پوش اسبق و قهرمان بدنساز امروزی مصاحبه کنند.

به این هدف، گزارشگر روزنامه مارکا اسپانیا عاقبت دست یافت. آنچه در این گزارش می‌آید، اظهارات اوزیل در مورد مسائل گوناگون است.

*دلتنگی به خاطر فوتبال

هنوز مدت زیادی از خداحافظی ام از فوتبال نگذشته و حقیقت این است خیلی دلتنگ نشده. البته به حرفه ام و تمام تیم‌های کوچک و بزرگی که برای شان بازی کردم، افتخار می‌کنم. بابت تصمیمی هم که یک سال قبل گرفتم، خیلی خوب فکرکردم و دقیقا می‌دانستم چه می‌خواهم. واقعیت این است از زندگی با خانواده ام در استانبول بسیار لذت می‌برم. خوشحالم دیگر درگیر فوتبال نیستم و می‌توانم بزرگ شدن دو فرزندم را هر روز ببینم. البته که می‌توانستم همچنان به کار ادامه دهم. به خصوص که از عربستان، قطر و چند لیگ دیگر هم پیشنهاد داشتم، اما نخواستم و از این بابت پشیمان هم نیستم. چون به نظرم هیچ چیز زیباتر از بودن در کنار خانواده نیست. پس از هر ثانیه این همراهی لذت می‌برم. ضمن آنکه فعالیت‌های خودم را هم دارم، مثل کار‌های که در زمینه املاک انجام می‌دهم یا هر از گاهی تفریحی فوتبال بازی می‌کنم. همچنین می‌توانم در زمینه بدنسازی فعالیت کنم و به تازگی هم شیفته اسب سواری شده ام.

*چالش بدنسازی

در مورد فعالیتم در زمینه بدنسازی که برای خیلی‌ها سوال برانگیز شده، باید توضیح دهم که هدفم شرکت در مسابقات پرورش اندام نیست. بلکه این کار را می‌کنم که همیشه در فرم مطلوب بمانم. این فعالیتی است که مرا خیلی سرگرم می‌کند. برای این منظور در خانه ام، باشگاهی بدنسازی کوچکی درست کرده و زیر نظر مربی شخصی ام، به دقت تمرین می‌کنم.

*ارتباط با دنیای فوتبال

کم و بیش با فوتبال ارتباط دارم. هنوز هم بازی‌ها را تماشا می‌کنم. به خصوص بازی‌های رئال مادرید، آرسنال و فنرباغچه را، اما وقتی هم که حال و حوصله ندارم، تلویزیون منزلم خاموش است. همچنین به صورت تلفنی با دوستان و هم تیمی‌های قدیمی نیز در تماس هستم.

*امکان بازگشت به فوتبال

هیچکس از آینده خبرندارد. من هم نمی‌دانم چه چیزی در انتظارم است. پس در شرایط حاضر بحث حضورم در فوتبال منتفی است. چون از وضعیت کنونی خوشحالم. فعلا می‌خواهم همینطور ادامه دهم. شاید یکی، دو سال دیگر اوضاع را بررسی کنم و انگیزه بازگشت داشته باشم. انوقت شاید دنبال مربیگری یا مدیریت ورزشی بروم.

*نبرد رئال مادرید- منچسترسیتی

هر دو بازی رئال مقابل سیتیزن‌ها را لیگ قهرمانان تماشاکردم. به وضوح سیتی نشان داد چرا هیچ تیمی از رویارویی با آن استقبال نمی‌کند. آنها در اکثر مواقع بازی با رئال، مسلط بوده و برتری داشتند. اما رئال مثل همیشه بسیار با هوش عمل کرد. خیلی خوب دست به دفاع زد و آنقدر کارش خوب بود که پای تلویزیون تشویقش می‌کردم. وقتی هم که رودیگر پنالتی را گل کرد و کار تمام شد، واقعا خوشحال بودم. به نظرم مادریدی‌ها کار بسیار بزرگی کردند. اطمینان دارم این رئال می‌تواند قهرمان اروپا شود.

* ال کلاسیکو

به بهانه دیدار یکشنبه ال کلاسیکو رئال و بارسا، به یاد دوران حضور خودم در مادرید و نبرد‌های فراموش نشدنی با حریف کاتالانی افتادم. بازی که در آن زمان مهم‌ترین مسابقه دنیای فوتبال بود. متاسفانه برای ما، بارسا شاید بهترین بارسلونای تاریخ بود. بارسای پپ گواردیولا در سطح دیگری بود و با بارسلونای کنونی تفاوت چشمگیری داشت. فکر می‌کنم حالا توجه جهان فوتبال بیشتر معطوف مسابقاتی مانند لیورپول – منچسترسیتی و یا دیگر دوئل‌های مهم لیگ برتر باشد. در لالیگا، سطح ال کلاسیکو پایین آمده که این البته تقصیر رئال مادرید نیست. زیرا کهکشانی‌ها بدون تردید همچنان یکی از بهترین تیم‌های جهان هستند. در واقع مشکل اینجاست که بارسلونا از آن گذشته پرافتخار فاصله گرفته است. در زمان ما، ال کلاسیکو فوق العاده بود و من همیشه برابر آنها ۲۰۰ درصد انگیزه داشتم. واقعا چه دورانی باشکوهی بود که حتی رسانه‌ها هم با آن بازی‌ها دیوانه می‌شدند.

*بلینگهام، رودیگر و گولر

بلینگهام، رودیگر و گولر هر سه فوتبالیست‌های شاخصی هستند. بلینگهام که در نیم فصل اول باورنکردنی و صدای همه را خفه کرده بود. البته در هفته‌های اخیر کمی خسته به نظر آمده، با این حال اگر قهرمان لالیگا، لیگ قهرمانان و جام ملت‌ها شود، می‌تواند کاندیدای توپ طلا باشد. رودیگر هم فوق العاده است. در فصل جاری واقعا تحت تاثیر بازی هایش بوده ام. به نظرم در سطح جهانی بازی می‌کند. از منتقدین او می‌پرسم کدام مدافع میانی بهتری را نسبت به او سراغ دارند؟ در همین رویارویی با منچسترسیتی دیدید که فوق العاده بود. گولر هم بازیکن خوبی است. او را خیلی خوب می‌شناسم. زمانی که هر دوی ما برای فنرباغچه بازی می‌کردیم، او در حکم برادر کوچکم بود. همه می‌دانند چه استعداد زیادی دارد. من هم عادت ندارم همینطور از بازیکنی بیهوده تعریف کنم. او فقط به زمان احتیاج دارد تا تمام قدرتش را نشان دهد. به او توصیه می‌کنم صبور باشد. مطمئن باشد زمان درخشش او هم فرا می‌رسد. هنوز خیلی جوان است و باید خیلی چیز‌ها را یاد بگیرد تا بازیکنی در سطح جهانی شود.

*ارتباط با هواداران

هنوز هم با خیلی از هواداران در ارتباط هستم. هوادارانی که همیشه به من لطف داشته اند. شاید باورکردنی نباشد، اما حقیقتی است، چون هنوز مرتب از سوی هواداران رئال مادرید در شبکه‌های اجتماعی پیام‌های محبت آمیزی دریافت می‌کنم. این در حالیست که بیش از ۱۰ سال از حضورم در مادرید گذشته، پس قدردان همه آنها هستم و به نظرم خود همین موضوع نشان می‌دهد چرا هواداران رئال، اینقدر خاص هستند.

*قهرمانی جهان با آلمان

مدال قهرمانی ام را در ویترین اتاقی در خانه ام است. خیلی هم از آن محافظت می‌کنم، چون با نگاه به آن، به یاد گذشته می‌افتم؛ همان زمانی که با تیم ملی آلمان فاتح جام جهانی شدم. آن افتخاری بسیار بزرگ بود که بابتش همه در تیم ملی زحمت کشیدند. از این بابت خوشحالم و به آنچه با تیم ملی کسب شد، افتخار می‌کنم.

*جام ملت‌های ۲۰۲۴ 

تیم‌های ملی انگلیس و فرانسه باورنکردنی هستند. نه تنها یک تیم ۱۱ نفره کامل در زمین دارند بلکه از ذخیره‌های بسیار خوبی هم بهره می‌گیرند. با این حال در جام‌های مختلف مثل یورو یا جام جهانی، لازم است که شما از بخت و اقبال کافی هم برخوردار باشید. چرا که یک ضربه که به تیر دروازه بخورد و گل نشود یا یک ضربه پنالتی که توسط داور گرفته نشود یا بازیکن آن را هدر دهد، می‌تواند نتیجه یک تیم را در جام به کلی عوض کند. حتی در کنار این تصمیمات داوری هم می‌توانند تفاوت ایجاد کند تا جایی که یک تیم ممکن است از این بابت لطمه ببیند. با در نظرگرفتن همه این‌ها می‌گویم علاوه بر انگلیس و فرانسه، تیم‌های مانند اسپانیا، پرتغال و آلمان نیز شانس موفقیت دارند.

انتهای پیام/