سقف درآمد پزشکان بالاخره کجاست؟
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۶۴۹۱۹
«ویزیت پزشکان [عمومی] باید 120 هزار تومان باشد تا با هزینههای آنها همخوانی داشته باشد»، این گزاره کلیدی بود که محمد رئیسزاده، رئيس کل سازمان نظام پزشکی به مناسبت «هفته بسیج» در یک سخنرانی مطرح کرد. سخنرانی که حالوهوای انقلابی هم البته داشت و در آن ارزشهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس مطرح شد.
خوب دقت کنید در محفلی مرتبط با بسیج که گفته میشود نماد سادگی و تعاون است صحبت از ویزیت سنگین برای پزشکان عمومی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گستردگی خدمات پزشکان عمومی و اهمیت هزینهها
سخنان رئیسزاده درباره ویزیت پزشکان عمومی بوده که خدمات مشخصی در حوزه پزشکی به جامعه ارائه میدهند. پزشکان عمومی از جهت وظایف، طیف گستردهای از خدمات را در حوزه تشخیص بیماریها برعهده دارند. هرسال هم بیماریهای شایعی مانند آنفلوآنزا و سرماخوردگی وجود دارد که مراحل تشخیص و درمان آن برعهده پزشکان عمومی است. بنابراین مراجعات به این پزشکان از پزشکان متخصص بیشتر است و هزینه ویزیت آنها از اهمیت دوچندانی برخوردار است.
در حال حاضر هزینه ویزیت پزشکان عمومی در بخش خصوصی (سال 1400) قریب به 67 هزار تومان است و درخواست رئیس کل سازمان نظام پزشکی برای ویزیت 120 هزار تومانی یعنی افزایشی معادل 100 درصد برای دریافت خدمات آنها.
احتمالا رئیسزاده برای افزایش ویزیت پزشکان متخصص بیشتر از 120 هزار تومان هم مشکلی نداشته باشد. چرا که در نرخهای سال 1400 ویزیت آنها گرانتر هست و انتظار عمومی بر این است که پزشک متخصص درآمد بیشتری نسبت به پزشکان عمومی و سایر ارائه دهندگان خدمات پزشکی داشته باشند.
اما سقف این افزایش درآمدها کجاست. جای سوال است چرا پزشکانی که میتوانند با پروانه پزشکی خود وامهای معقولی بگیرند و در مناطق مرکزی، جنوب و حاشیه شهرهای بزرگ و همچنین شهرستانها مطبی تجهیز کنند و با اندکی انصاف و مدارا در دریافت ویزیت از بیماران به درآمدی معقول برسند، با همین تعرفههای کنونی رضایت ندارند.
چرخیدن چرخ زندگی یک پزشک با ویزیت 5 بیمار
وقتی یک کارگر متاهل روزانه 140 هزار تومان درآمد دارد و با خط فقر 11 میلیون و 500 هزار تومان یک پزشک تنها با دیدن 5 بیمار (براساس تعرفههای کنونی) میتواند همه از عهده همه مخارج زندگیاش بر بیاید چرا باید انقدر توقعشان بالا باشد که رئیس کل سازمان نظام پزشکی حتی در محفلی مرتبط با بسیجیان درخواست افزایش قریب به 100 درصدی را تنها برای ویزیت پزشکان عمومی مطرح کند و در عوض حرفی از انصاف در دریافت ویزیت پزشکان نزند!
تصویری از سریال روزگار قریب
پزشکی یک حرفه و پیشه بود...
پزشکی از گذشتههای دور یک حرفه و پیشه بوده مانند سایر مشاغل جامعه؛ اگر کسی سریال «روزگار قریب» (زندگینامه مرحوم دکتر قریب) را از تلویزیون دیده باشد به وضوح شکل پیشهای بودن این حرفه در گذشته معاصر ایران را میبیند.
اما کمکم حرفه پزشکی به یک حرفه لوکس تبدیل شد و تغییر سبک زندگی در ایران بهویژه بعد از دهه 70 باعث شد این موضوع شتاب بیشتری بگیرد. کمکم ارائه خدمات پزشکی براساس توجه به ابعاد انسانی این حرفه و درمان بیماران و رسیدن به سلامت بیماری رنگ باخت.
دیو طمع در جامعه پزشکی
امروز برخی از پزشکان در صدر اقشار مرفه جامعه قرار گرفتهاند و نگاهشان براساس طمع، منفعت طلبی، و تفاخر بین سایر اقشار جامعه تعریف میشود. برای همین چه بسا برخی از همین پزشکان حتی زحمت یک معاینه درست و حسابی را در مطب خودشان هم نمیکشند و حاضر نیستند به سوالات بیمارشان پاسخ دهند !
وقت گذاشتن برای صحبتهای بیمار، توجه به نیازهای او، وقت گذاشتن برای تشخیص و درمان بیماری در مطب بسیاری از پزشکان به یک رویای گران تبدیل شده است. گویا آنها به مراجعان به چشم بیمار و نیازمند کمک که برای بهبود حالشان سوگند خوذدهاند نگاه نمیکنند.
برای همین میبینیم آنها وقت کمتر برای بیماران میگذارند تا بیمار بیشتری را ویزیت کنند و در این بین اگر نرخ ویزیتها هرسال به شکل تصاعد هندسی و بیقواره بالاتر هم رفت چه بهتر!
طمع پزشکان حتی در بخش دولتی
طمع برخی پزشکان فقط مربوط به بخش خصوصی نیست و در بخش دولتی هم انقدر زیاد است که وزیر بهداشت برای حقوق ماهانه آنها چانهزنی غیر متعارف میکند و درخواست حقوق بیش از سقف قانونی و مجاز دستمزدها در کشور را میکند.
همین رفتارها باعث شده تا پزشکی از آن قداست و پاکی سابق خود خارج بشود. هرچند هنوز پزشکان شریف در این کشور هستند که بدون شک پیام این مطلب متوجه این افراد نیست. در ماجرای کرونا هم اعضایی از کادر درمان و پزشکانی بودند که جانبرکف بر بالین بیماران مبتلا حاضر شدند و چهبسیار از آنها که امروز در بین ما نیستند و «شهید» شدند.
سلامت مردم در تهدید؛ پزشکان درگیر طمع!
اما واقعیت جامعه پزشکی تنها شامل این قشر از پزشکان شریف نیست. نمیشود تا حرف از جامعه پزشکی زده شد یک عده فداکاری برخی از آنها در دوران دفاع مقدس و در این اواخر ایثارشان در روزگار کرونایی را بهرخ بکشد اما حرفی از طمع برخی از پزشکان نگویند.
همه مردم پول آنچنانی برای خدمات گران دندانپزشکی ندارند. اما بسیاری از مردم دندانهایشان نیاز به درمان جدی دارد و سلامتشان در معرض تهدید است.
گرانشدن برخی خدمات مانند دندانپزشکی، پوست و مو زیبایی باعث شده است که این موضوع سایر خدمات پزشکی در این بخش و سایر تخصصها و حتی پزشکان عمومی را در بربگیرد.
گویا عزم راسخی برای مقابله نیست!
طمع در بسیاری از بخشهای جامعه پزشکی ریشه دوانده است، افراد دیگر به کم راضی نیستند، این درحالی است که بسیاری از مردم ایران در سختی زندگی میکنند و به خدمات پزشکی نیازمندند و از دریچه انسانی حق دارند به خدمات مناسب دسترسی داشته باشند. اما وقتی هزینه ویزیت پزشکان از زبان یک مقام مسئول بهحدی بالا درخواست میشود که نسبت به قیمت امسالش رشد 100 درصدی را نشان میدهد معلوم میشود عزم راسخی برای مقابله با این طمع در جامعه پزشکی نیست!
در این بین درد ما مردم که با این وضعیت جامعه پزشکی بهراحتی و ارزان درمان شدنی نیست، شاید نگاهی به دو بیت از غزلیات حافظ مرهم آلاممان شد:
تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد **** وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست **** به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد
منبع: الف
کلیدواژه: پزشکان عمومی ویزیت پزشکان خدمات پزشکی جامعه پزشکی هزار تومان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۶۴۹۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گمشدهای به نام پزشک عمومی روی تابلوی مطبها
در همه کشورهای توسعهیافته پزشک عمومی جایگاه مهم و قابلتوجهی دارد، اما در ایران، پزشکان عمومی عمدتاً مورد اقبال مردم نیستند و توجه غالب مردم به سمت پزشکان متخصص است.
به گزارش همشهریآنلاین، در کشورهای توسعهیافته، «سیستم ارجاع» وجود دارد و اجرا میشود. به این صورت که بیمار قبل از مراجعه به متخصصِ هر رشتهای باید برای بیماریهای مختلف نزد پزشک عمومی برود و پزشک عمومی در صورت صلاحدید، او را به پزشک متخصص ارجاع میدهد. در ایران با آن که کارشناسان و خود پزشکان سالها است بر اجرای سیستم ارجاع تاکید دارند، اما وزارت بهداشت تاکنون اراده و برنامهای برای اجرای آن نداشته و درنتیجه، مردم نیز برای هر بیماری، طبق تشخیص خود به پزشک متخصص مراجعه میکنند.
بسیاری از مردم حتی اصرار دارند که چکاپ سالانه را نیز پزشک متخصص برای آنها بنویسد و برای همین کار نیز به پزشک عمومی مراجعه نمیکنند. این در حالی است که پزشک عمومی، تمام دورههایی که یک پزشک متخصص گذرانده را پشت سر گذاشته و از نظر دانش پزشکی عمومی، پایینتر از پزشک متخصص نیست و تنها دورههای تخصصی را نگذرانده است.
اقبال سرد جامعه نسبت به پزشکان عمومی باعث شده که بسیاری از آنها به فضای مجازی رو آوردهاند و تلاش دارند تا با بلاگری و تولید محتواهای مرتبط با سلامتی، توجه عموم را به خود جلب کنند. بسیاری از آنها نیز که اهل فعالیت در فضای مجازی نیستند، به سراغ مشاغل دیگر رفتهاند.
ایرانیها به پزشکان عمومی اعتماد ندارند؟اما چرا ایرانیها به پزشکان عمومی روی خوش نشان نمیدهند؟ آیا آنها را قابل اعتماد نمیدانند؟ دکتر بابک پورقلیچ، پزشک عمومی و رئیس دفتر تهران انجمن پزشکان عمومی در این رابطه به همشهری میگوید: پزشک عمومی در کشورهای دیگر جایگاه والایی دارد و مردم جایگاه او را قبول دارند. در ایران، اما تعریف نشده که پزشک عمومی چه کاره است.
او میگوید: در ایران - به خصوص در شهرهای بزرگ - اگر فردی بیمار شود، در بسیاری از موارد برای ویزیت نزد پزشک عمومی نمیرود و مستقیم سراغ متخصص و فوق تخصص میرود. در حالی که طبق سیستم ارجاع، شما اول باید نزد پزشک عمومی بروید و او تشخیص دهد که لازم است پیش متخصص بروید یا نه؟
رئیس دفتر تهران انجمن پزشکان عمومی ادامه میدهد: الان در کشورهایی مثل آمریکا و کشورهایی که سیستم پزشک خانواده دارند، بعضی از متخصصان مثل متخصصان زنان، متخصصان داخلی و متخصصان کودکان به عنوان پزشک خانواده فعالیت میکنند و درآمد یک پزشک خانواده کمتر از یک متخصص داخلی یا متخصص کودکان نیست و در برخی کشورها حتی بیشتر است. اما در ایران استقبال عمومی از پزشک عمومی صورت نمیگیرد و فکر میکنم دلیلش هم فرهنگی باشد. چون از ابتدا به مردم آموزش داده نشده که با کوچکترین عارضهای که برایشان پیش آمد، فوری به پزشک متخصص مراجعه نکنند و اول نزد پزشک عمومی بروند. شما میبینید فرد تا چند روز سرفه میکند، از فوق تخصص ریه یا آلرژی وقت ویزیت میگیرد و به او مراجعه میکند. در حالی که با مراجعه به پزشک عمومی، هم میتواند از مشکل خود مطلع شود و هم مبلغ ویزیت کمتری خواهد پرداخت.
دکتر پورقلیچ میگوید: خود پزشکان عمومی هم متوجه عدم استقبال مردم هستند و به همین دلیل هیچ یک از آنها روی تابلوی مطبش نمینویسد «پزشک عمومی». همه مینویسند داخلی اطفال، داخلی پوست و مو، داخلی روماتیسم و.... پزشکی که نمیتواند روی تابلوی مطبش بنویسد «پزشک عمومی»، پزشکی که روزانه ۱۰ بیمار هم ویزیت نمیکند، طبیعی است که برای اداره زندگی و معیشتش به سمت کارهای دیگر مثل خرید و فروش ملک و انجام بوتاکس و ... برود؛ و متاسفانه اقدام و ارادهای هم برای رفع مشکل وجود ندارد. در حالی که کوچکترین اقدام میتواند اجرای درست سیستم ارجاع در سراسر کشور باشد.
تغییر شغل نیمی از پزشکان عمومی/ تأکید بر اجرای سیستم ارجاع با فرهنگسازیهرچند پزشکان اصرار بر اجرای سیستم ارجاع دارند، اما خیلی از مردم تاکید دارند که علت عدم مراجعهشان به پزشک عمومی این بوده که بارها مراجعه کردهاند، اما نتایج مثبتی ندیدهاند و به همین دلیل اعتماد خود را از دست دادهاند. به گفته این افراد، بیشتر پزشکان عمومی یا بسیار محافظهکار با بیمار رفتار میکنند. چراکه میدانند وظیفه خطیری بر عهده دارند و یا از دانش پزشکی خود آن طور که باید برای بیمار هزینه نمیکنند.
رئیس دفتر تهران انجمن پزشکان عمومی، اما معتقد است که همان قدر که پزشک متخصص درس خوانده – به استثنای دوره تخصصی که گذرانده – پزشک عمومی هم همان دورهها را گذرانده و دلیل نمیشود که در کار خود ناتوان باشد. او میگوید: استقبال سرد از پزشکان عمومی تبعات ناخوشایندی هم دارد. وقتی آمار مراجعه بیماران به پزشک عمومی کم باشد، او مجبور به تغییر شغل میشود. الان بر اساس آمار سازمان نظام پزشکی، بیش از ۹۵ هزار پزشک عمومی در کشور داریم که ۴۰ تا ۴۵ هزار نفر از آنها مشغول طبابت هستند و بقیه یا دیگر طبابت نمیکنند و همان طور که گفتم، به مشاغل دیگر رو آوردهاند. خیلی از آنها هم از کشور مهاجرت کردهاند.
دکتر پورقلیچ میگوید: به نظر میرسد دلیل عدم استقبال جامعه ایرانی از پزشک عمومی بیش از هر چیزی، مقولهای فرهنگی باشد و با فرهنگسازی مناسب میتوان برای پزشک عمومی در ذهن مردم جا باز کرد و آن را جا انداخت. درست مثل کشورهای دیگر. وقتی شما بر اجرای سیستم ارجاع اصرار و ممارست داشته باشید و هر مراجعهای را قبول نکنید، قطعا و طبیعتا مردم هم به تدریج یاد میگیرند که برای هر مشکلی نیاز نیست به متخصص مراجعه کنند و باید قبل از هر کاری به پزشک عمومی مراجعه کنند. این فرهنگسازی در خیلی از موارد جواب داده و در این مورد هم حتما جواب خواهد داد. مثل اصراری که بر الکترونیک شدن نسخهها داشت و اجرا شد و تا حد زیادی هم جواب داد. فقط لازم است که دولت بر اجرای آن اصرار و استمرار داشته باشد و آن را کماهمیت نشمارد.