به نقل از «صراط نیوز»

معرفی و مشخصات انواع دستگاه تصفیه آب خانگی

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۸۷۵۲۰

صراط:

می‌دانیم که دستگاه تصفیه آب خانگی برای دستیابی به آبی سالم و عاری از هر نوع آلودگی بسیار مهم است. این روز‌ها که شاهد افزایش روز افزون جمعین و گسترش شهر‌ها می‌باشیم آلودگی آب نیز بیشتر شده است و نوشیدن آب لوله کشی برای سلامتی بدن ما بسیار خطرناک می‌باشد. در این جا می‌خواهیم انواع آب تصفیه کن را بررسی و سیستم‌های تصفیه آب را بشناسیم تا بهتر بتوانیم برای خرید آن‌ها تصمیم گیری نماییم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انواع آب تصفیه کن

دستگاه تصفیه آب زیر سینکی
دستگاه تصفیه آب زیر سینکی از نوع اسمز معکوس می باشند و یک دستگاه برقی هستند. این نوع دستگاه دارای تجهیزاتی مثل پمپ و مخزن و انواع فیلتر های تصفیه آب تا 8 مرحله می باشد. آب تصفیه کن زیر سینکی یکی از مزیت هایی که دارد این است که می توان تعداد فیلتر های آن را با توجه به نیازمان افزایش دهیم تا کیفیت آب را بالاتر ببریم.. فیلتر های پروپیلن، کربن پودری، کربن بلاک، ممبران، پست کربن و مینرال فیلتر هایی هستند که در اغلب تصفیه آب های زیر سینکی وجود دارند. فیتر های قلیایی کننده و فرابنفش و اکسیژن ساز از دیگر فیلتر های تصفیه آب اسمز معکوس می باشند که می توان به دستگاه اضافه کرد. از آن جایی که سیستم اسمز معکوس و فیلتر ممبران برای کاهش املاح آب نیاز به فشار زیاد آب دارد به پمپ نیازمند است و با استفاده از جریان برق این امر صورت می گیرد. یک مخزن آنتی باکتریال نیز برای ذخیره ی آب در آن وجود دارد که می توان در هنگام قطعی برق نیز از آن استفاده کرد. دستگاه دارای شیر برداشت آب نیز می باشد که بر روی سینک نصب می شود. دستگاه زیر سینکی تقریبا نصف فضای زیر کابینت را اشغال می کند و نصب آن توسط تکنسین های متخصص باید انجام شود. این دستگاه به تعویض دوره ای فیلتر ها نیاز دارد و هزینه ی تعمیرات آن نیز بسیار پایین می باشد.

دستگاه تصفیه آب رومیزی
دستگاه تصفیه آب رومیزی چون بر روی میز و یا کابینت قرار می گیرند و در معرض دید هستند به همین دلیل با طراحی زیبا تر و بهتری ساخته می شوند تا هماهنگی با سایر وسایل آشپزخانه داشته باشند. از معایب این نوع دستگاه این است که قابلیت اضافه کردن فیلتر های جدید را ندارد و به همان صورتی که ساخته می شوند باید استفاده شود. تعداد فیلتر محدودی دارد و برای آب هایی که دارای سختی زیاد می باشند مناسب نیستند. هم چنین  فشار آب در این دستگاه کم است و به دلیل طراحی خاصی که دارد قیمت بیشتری دارد. معمولا این دستگاه ها به صورت دیجیتالی هستند و به همین علت هزینه ی نگهداری و تعمیر آن ها بیشتر از دستگاه های زیر سینکی می باشد.

دستگاه تصفیه آب قابل حمل

دستگاه تصفیه آب قابل حمل را می توانید در هر جایی که می خواهید با خود حمل کنید و همراه خود به مسافرت نیز ببرید. این دستگاه دارای فیلتر های پیش تصفیه می باشد که می تواند رسوبات و کلر آب را حذف کند و بو و مزه ی بد آب را از بین ببرد. اما برای حذف کامل آلایند های آب مناسب نمی باشد. تصفیه آب قابل حمل دستگاهی ارزان قیمت است که در مسافرت و مصارف موقتی کاربرد دارد و املاح آب را از بین نمی برد زیرا از فیلتر ممبران برخوردار نمی باشد.

سیستم‌های تصفیه آب

دستگاه های تصفیه آب از انواع سیستم ها برای کاهش آلاینده های آب استفاده می کنند که در ادامه آن ها را بررسی می کنیم.

اسمز معکوس
اسمز معکوس بهترین سیستم تصفیه آب می باشد که در اکثر دستگاه ها استفاده می شود. این روش تصفیه آب با داشتن فیلتر های کربنی و فیلتر ممبران تا 99 درصد املاح و آلاینده های آب را از بین می برد و باعث کاهش سختی آب  می شود. دستگاه های اسمز معکوس از نوع  زیر سینکی اند که دارای پمپ و مخزن ذخیره آب می باشند. این سیستم تصفیه طعم و مزه ی خوبی به آب می دهد و رنگ آب را هم شفاف تر می کند. دستگاه اسمز معکوس دارای مدل های 6 الی 8 مرحله ای می باشد با حذف املاح مضر آب و کنترل و تنظیم سختی آن، کیفیت آب آشامیدنی را افزایش می دهند وفویاد زیادی به آن اضافه می کند.

اولترافیلتراسیون

دستگاه اولترا فیلتراسیون یک نوع تصفیه آب کوچک با فیلتر های پیش تصفیه می باشد که تنها قادر است رسوبات و مواد شیمیایی و کلر آب را حذف کند و بو و طعم بد آب را از بین می برند. این دستگاه دستگاه تصفیه آب ارزان قیمت است و بدون برق کار می کند و به همین علت تجهیزات برقی ندارد و کم هزینه می باشد. بدیهی است که روش اولترا فیلتراسیون برای آب هایی مناسب می باشد که املاح زیادی نداشته باشد چون به دلیل عدم وجود فیلتر ممبران ، کاهش املاح آب امکان پذیر نیست.

فرابنفش

سیستم تصفیه آب فرا بنفش مناسب آب چاه خانگی و ویلاها و شهرک ها می باشد که در آن از روش کلر زنی برای از بین بردن میکروب ها استفاده نشده است. این روش تصفیه در دستگاه های اسمز معکوس وجود دارد که یک فیلتر فرابنفش در مرحله ی آخر دستگاه قرار می گیرد که با تابیدن اشعه های ماورابنفش به آب، مانع رشد باکتری ها و میکروب های درون آب می شود و آن ها را از بین می برد. آب های شهری که حاوی کلر می باشند نیازی به این روش تصفیه ندارند.

مشاوره خرید دستگاه تصفیه آب در تصفیه آسا

توجه به نکات مهم در خرید دستگاه تصفیه آب به شما کمک می کند تا مناسب‌ترین گزینه را برای افزایش کیفیت آب آشامیدنی خود انتخاب نمایید. سعی کنید قبل از خرید اطلاعاتی در رابطه با شرکت فروشنده به دست آورید. حتما از نمایندگی های رسمی و معتبر دستگاه خود را خریداری نمایید تا هم از اورجینال بودن دستگاه مطمئن باشید و هم گارانتی و خدمات پس از فروش آن را به شما ارائه دهند. شرکت دستگاه تصفیه آب تصفیه آسا نمایندگی انحصاری و وارد کننده ی برند تایوانی مینروا و برند های سافت واتر و سی سی کا در ایران می‌باشد که با بهترین قیمت تصفیه آب و همراه با با گارانتی یک ساله و خدمات پس از فروش به مشتریان خود ارائه می دهد. این مجموعه لوازم و قطعات جانبی مثل انواع فیلتر های دستگاه تصفیه آب را نیز با بهترین قیمت به فروش می رساند.

پشتیبانی 24 ساعته ،تعویض دوره ای فیلتر ها و ارسال و نصب رایگان دستگاه در استان تهران و البرز و تعویض فیلترهای تصفیه آب و تعمیرات دستگاه از خدمات این مجموعه می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با قیمت و مشخصان تصفیه آب تایوانی و دریافت مشاوره رایگان و راهنمای خرید می توانید همه روزه با کارشناسان تصفیه آسا تماس بگیرید و یا به سایت این مجموعه مراجعه نمایید.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: سیستم تصفیه آب آب تصفیه کن دستگاه تصفیه آب خانگی مینروا صراط دستگاه تصفیه آب فیلتر ممبران تصفیه آب آب را از بین اسمز معکوس دستگاه ها فیلتر ها آب تصفیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۸۷۵۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بی‌حجابی؛ از عادی‌سازی در سینمای خانگی تا برخورد در خیابان!

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: توییت اخیر «مهدی فضایلی» عضو دفتر رهبر معظم انقلاب باعث شد موج اظهار نظرها و موضع‌گیری‌ها درباره اقدامات اخیر در حوزه حجاب و به ویژه طرح جدید «نور» بار دیگر شدت بگیرد. طرح «نور» آخرین عنوانی است که برای برخورد با بدحجابی و بی‌حجابی انتخاب شده و اجرای آن، بنا بر آنچه «عباسعلی محمدیان» فرمانده انتظامی تهران اعلام کرده بود، بعد از پایان تعطیلات نوروزی در همه معابر و اماکن عمومی شروع شده است.

فضایلی روز جمعه نوشت: «کشف حجاب هم حرام شرعی است، هم حرام سیاسی است. منتهی دشمن با برنامه و نقشه وارد این کار شده، ما هم باید با نقشه و برنامه وارد بشویم. کارهای بی قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد.» او در قسمت پی‌نوشت توییت خود یادآوری کرد: «به تازگی برخی مسئولان به دلیل کارهای بی قاعده تذکر دریافت کرده‌اند.»

بعد از این توییت، بسیاری از کسانی که مخالف اجرای طرح نور بودند، سونامی انتقاد به راه انداختند. البته آنها بدون پرداختن به بخش ابتدایی آنکه شامل نکات حائز اهمیتی بود، روی پی‌نوشت متن متمرکز شدند و درباره «حرام سیاسی» و «حرام شرعی» بودن کشف حجاب که بیان صریح مقام معظم رهبری در نوروز ۱۴۰۲ در دیدار با مسؤولان نظام بود، تقریباً چیزی نگفتند. به نظر می‌رسد باز هم در سایه خرده‌گیری‌ها و ایرادها، ضرورت بررسی عملکرد دستگاه‌های فرهنگی و طرح‌ریزی یک نقشه‌راه فراموش شده است.

همان روش، همان نتیجه!

در میان دغدغه‌مندان حوزه حجاب، کسانی بر این باورند که برخورد انتظامی در معابر شهری، چه گشت ارشاد چه طرح نور، نه تنها چاره‌ساز نیست بلکه مخرب است و ابعاد آسیب‌های اجتماعی را شدیدتر می‌کند. آنها تاکید دارند که غیر از فعالیت در زمینه فرهنگی هیچ روش دیگری جایز نیست و اثرگذاری ندارد.

اما گروه دیگری که معتقدند کار فرهنگی گرچه «شرط لازم» است اما «کافی» نیست، روش‌های سلبی ملایم‌تری مانند «جریمه نقدی» یا «تذکرهای زبانی» را مؤثر می‌دانند. اما دیدگاه این گروه نیز با انتقادت جدی مواجه است؛ انتقاداتی مبنی بر اینکه اکتفا به ابزارهایی مانند جریمه نقدی یا تذکر زبانی، به برخی قشرهای جامعه اجازه عدول از قانون را می‌دهد. برای مثال می‌گویند جریمه نقدی «حجاب طبقاتی» را به دنبال دارد و صرفاً شکاف طبقاتی را در قالبی دیگر به تصویر می‌کشد چراکه خواه یا ناخواه به بالانشینان امکان نادیده گرفتن قانون حجاب را می‌دهد.

معمولاً این انتقادات را کسانی مطرح می‌کنند که باور دارند تمکین حجاب نیز مثل هر قانون دیگری باید از محل دستگاه‌های مربوط و هرچند با استفاده از ابزارهای قهری تحت نظارت قرار بگیرد. این گروه تاکید دارند که کوتاهی دستگاه‌ها برای نظارت بر سایر قوانین اجتماعی و اقتصادی، نباید به بهانه‌ای برای رها کردن حوزه حجاب تبدیل شود.

آنها می‌گویند مانند راننده‌ای که کمربند ایمنی خود را نبسته و در مواجهه با پلیس راهنمایی و رانندگی احتمال جریمه و حتی توقیف خودروی خود را می‌دهد، فردی که کشف حجاب کرده باید احتمال بدهد در معبر بعدی ممکن است پلیس امنیت اجتماعی یا نیروی انتظامی با او برخورد کند. این گروه معتقدند احساس ناامنی را فرد خاطی، خودخواسته برای خود ایجاد می‌کند؛ نه مامورانی که بر اجرای قانون نظارت دارند.

از نگاه این افراد که به نوعی موافق به کارگیری ابزارهای سخت هستند، کسانی که به قصد مخالفت، از قانون حجاب سرپیچی می‌کنند با ابزار نرم و کار فرهنگی دست از قانون‌شکنی برنمی‌دارند. آنها همچنین تاکید دارند دست روی دست گذاشتن در شرایط فعلی، به عادی‌سازی بی‌قانونی تبدیل می‌شود و تنها راه فعلی، حضور پلیس است که این راه، لزوماً بدون خشونت نخواهد بود.

قانون شفاف؛ مأموران زبده

در این شرایط گروهی با تصور اینکه در حال حاضر استفاده از راهکارهای نظارتی توسط پلیس تنها ابزار در دست اجرا است، هزینه آن را پذیرفته‌اند و نارضایتی‌ها و انتقادات به آن را ناگزیر می‌دانند. با همه اینها حتی اگر دستگاه‌های ذی‌ربط به چنین تصمیمی رسیده باشد، به نظر می‌رسد نباید با نگاهی ضربتی و پذیرش هزینه و خسارت حداکثری در این عرصه وارد عمل شد.

نیروهای پلیس و هر ارگان یا دستگاهی که قرار است به عنوان بازوی نظارت بر اجرای قانون حجاب در معابر عمومی حضور پیدا کنند باید در زمینه حساسیت آنچه انجام می‌دهند توجیه باشند. این مأموران باید به خوبی بدانند که بیش از آنچه تصور می‌کنند زیر ذره‌بین‌های داخلی و خارجی قرار دارند حتی ممکن است با کسانی مواجه شوند که به قصد مخدوش کردن چهره این نیروها وارد معرکه می‌شوند.

این مأموران باید آگاه باشند که تجربه‌های تلخ گذشته در ذهن مردم و رسانه‌ها باقی است و نباید آنها را تکرار کنند. روشن است که نحوه برخورد با کسی که قانون حجاب را زیر پا می‌گذارد باید با نحوه دستگیری زورگیران پل صدر تفاوت داشته باشد.

همچنین اگر قرار بر این باشد که اجرای طرح نور تداوم پیدا کند، ضرورت دارد هرچه زودتر مصداق‌هایی که پلیس در صورت مشاهده با آنها برخورد خواهد کرد، برای مردم شفاف شود چرا که در حال حاضر علامت سوال‌های زیادی درباره نحوه تشخیص مأموران وجود دارد. قطعاً انتخاب عنوان، باید با نحوه اجرای آن مطابقت داشته باشد و اگر نام این طرح، نور است ابعاد آن نیز باید برای جامعه روشن باشد.

کار فرهنگی و جلوگیری از خسارت محض

از طرف دیگر، حال که پلیس بخشی از نیروی خود را در اختیار این دغدغه گذاشته و هزینه آن را بر گردن گرفته است، دستگاه‌های فرهنگی باید از این بازه زمانی حداکثر استفاده را کنند و به فکر برطرف کردن خلاءهای چشم‌گیری باشند که در تمام این سال‌ها در این حوزه آسیب‌زا و مورد غفلت بوده است.

در حقیقت چنانچه برخورد قانونی در این زمینه انتقادات و هزینه‌هایی در کوتاه‌مدت به همراه داشته باشد، نظام فرهنگی باید در این مدت به وظیفه خود در زمینه اقدام نرم عمل کند و در میان‌مدت تا حد امکان نیاز به ابزار سخت را به حداقل برساند، در غیر این صورت تمام آنچه به عنوان هزینه از آن یاد می‌شود، ممکن است به خسارت محض اجتماعی در بلندمدت تبدیل شود.

سینمای خانگی، مصداق بارز کم‌کاری‌ها!

یکی از مواردی که ذیل عملکرد دستگاه‌های فرهنگی به شدت مورد انتقاد است، نحوه نظارت بر حوزه سینمای خانگی است که در سال‌های اخیر سر و صداهای زیادی به دنبال داشته است. پیش از ظهور و فعالیت سینمای خانگی در ایران، تولیدات تصویری داخلی تقریباً به «صدا و سیما» و «سازمان سینمایی» محدود می‌شد.

صدا و سیما که مخاطب بیشتری نسبت به امروز داشت با نظارت جدی و حتی سخت‌گیرانه از عادی‌سازی آسیب‌های اجتماعی و جذاب جلوه دادن آنها پرهیز می‌کرد. محصولات سینمایی کشور نیز هرچند دست بازتری در نمایش دادن موضوعات اجتماعی داشتند اما از طرفی مخاطب جامعه‌ای محدود و خاص بود که از نظر تعداد قابل مقایسه با صدا و سیما نبود؛ از طرف دیگر تأثیری که یک فیلم سینمایی در مدت دو ساعت روی مخاطب خود دارد به مراتب کمتر از سریالی بود که به صورت روزانه یا هفتگی عرضه می‌شد.

این روزها سینمای خانگی، با مخاطبی به غایت بیشتر از سینما و حتی در سطح رقابت با صدا و سیما فعالیت می‌کند و در عین حال نظارت بر تولیدات و محتوای آنها به شدت کم‌توان‌تر از حوزه‌های یاد شده است. همه اینها در حالی است که سینمای خانگی با تولید سریال‌های هفتگی، آنچه به تصویر می‌کشد را به مخاطب خود تزریق می‌کند و به باورها و سلیقه‌های جامعه هدف خود نفوذ می‌کند.

دستگاه‌های فرهنگی با تصور اینکه مخاطب ایرانی را پای محصولات ایرانی بنشانند از اینکه رفتارهای هنجارشکنانه را به تصویر بکشند و حتی آنها را جذاب و عادی جلوه دهند ابایی ندارند؛ اما نکته مهمی که آنها فراموش کرده‌اند یا می‌خواهند فراموش کنند این است که تماشای مستمر کاراکترهای ایرانی که حجاب حداقلی دارند، مداوم مشروبات الکلی می‌نوشند یا ارتباطات نامشروع دارند در داستان‌های ایرانی، بر ذهن مخاطب بسیار بیشتر از سریال‌های ترکیه‌ای، کره‌ای یا … تأثیر می‌گذارند؛ به طوری که می‌توان ادعا کرد سبک زندگی شخصیت‌های این داستان‌های ایرانی به تدریج به سبک زندگی جامعه ایرانی تبدیل می‌شود.

باید اعتراف کرد آنهایی که در زمینه فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی وظایفی بر عهده داشته‌اند با کوتاهی خود، ناچاری امروز را رقم زده‌اند و حالا که پلیس شانه زیر بار قصور آنها داده است باید با اصلاح رویکردها و طرح برنامه‌های کارآمد خسران قبلی خود را در کوتاه‌ترین زمان جبران کنند.

کد خبر 6084478