ورزش اصفهان، استخوانِ لای زخم
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۸۷۵۷۸
اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان در سختترین شرایط و در روزهایی که ورزش ایران با ویروس کرونا و معضلات و مشکلات بسیار اساسی در رشتههای مختلفِ سالنی دست به گریبان بود، استان اصفهان با بالاترین امتیاز، به عنوان استان نمونه در کشور شناخته شد و این افتخار در حالی نصیب ورزش اصفهان گردید، که استان اصفهان در سال 98 با درآمدی بالغ بر 130 میلیارد ریال از محل اجاره اماکن ورزشی و در شرایط عادی رتبه سوم را در بین ادارات کل ورزش و جوانان استانهای کشور کسب نموده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در حالیکه در سال 99 با برنامهریزی علمی و اصولی مدیرکل جدید و با وجود شیوع ویروس کرونا با درآمد 14 میلیارد اجاره اماکن ورزشی که بخاطر تعطیلی، مشمول بخشودگی شده بودند و با وجود تقلیل درآمد و تعطیلی اکثر سالنها و مسابقات ورزشی در بین 31 استان کشور در حوزه ورزش قهرمانی رتبه اول و در حوزه ورزش همگانی بعد از تهران رتبه دوم و در مجموع مقام اول را در کشور کسب نمود.
از آنجایی که ورزش یکی از اولویتهای اساسی محسوب میشود ولی متاُسفانه کمتر اتفاق افتاده تا عملکرد مدیران مخلص و خادمان خدوم ورزش، از سوی مقامات استانی ارزیابی شوند و منصفانه مورد نظر قرار بگیرند!
چنین است که ورزش اصفهان در تار تنیده شدهای بنام ساده انگاری گرفتار میآید و از چرایی بسیاری از نارسایی و مشکلات نادیده انگاشته میشود تا همچنان ورزش استان پهناور اصفهان دچار استخوان لای زخم باشد.
انتظار داشتیم در دورانی که ورزش اصفهان با مدیریت میدانی مدیر جوانی که با وقوف به شرایط نا مناسب موجود در ورزش این استان قبول مسئولیتی بس خطیر را به جان خریده و سکاندار ورزش استانی شده است که به تصدیق اکثر کارشناسان، ورزشش با افت فاحشی مواجه بوده و بطور قطع با آسیبهای جدی نیز روبرو بوده است.
در چنین شرایطی سیدمحمد طباطبایی با رزومهای درخشان و با کمک همدلی و همیاری افراد کاردان و دلسوز زیر مجموعه ای، برنامههای راهبردی خود را طراحی و به اجرا در آورد و نقش سازندگی، رشد و توسعه ورزش دیار کهن نصف جهان را به نحو احسن و شایستهای دنبال نمود و علیرغم همه مشکلات فرا روی با تلاشی بی وقفه و خستگی ناپذیر منشاء خدمات ارزشمندی شد که با نگاهی به عملکرد کمتر از 2 سال ایشان و برنامه ریزی برای سال جاری و سال 1401 پی به این واقعیت انکار ناپذیر میبریم.
برای اولین بار در تاریخ ورزش استان اصفهان، آمایش سرزمین کهن از سال 1399 و با شروع به کار سید محمد طباطبایی به اجرا در آمد و 16 رشته ورزشي المپیکی با بیش از 720 مدال، ظرفیت های این رشته ها در شهرستان ها شناسایی و اولویت بندی رشته های گوناگون در استان انجام شد که در طرح انجام شده بطور کامل وروشن مشاهده میشود.
تشکیل ستاداستانی بازیهای آسیایی 2022 هانگژو چین از اواخر سال 1399 و تشکیل کمیتههای فرعی آن با شرح وظایف مشخص که قرار است تعداد 123 ورزشکار خانم و آقا از 20 رشته ورزشي را به منظور کسب بیشترین سهمیه مورد حمایت قرار داده تا ضمن کسب سهمیه ای در خور شاُن نام پرآوازه اصفهان شانس کسب مدال های بیشتری نصیب استان شود.
تدوین برنامه راهبردی ورزش استان بادر نظر گرفتن شرایط کرونا و پسا کرونا، برنامهای کاملاً اجرایی و عملیاتی با مد نظر قرار دادن تمامی ظرفیتهای استان، برنامهریزی در خصوص حضور قدرتمند در سومین دوره المپیاد استعدادهای برتر کشور که از نیمه دوم بهمن ماه سالجاری تا 15 اسفند ماه در 23 رشته ورزشی قرار است به اجرا درآید و استان اصفهان در رشته های جودو پسران. کاراته دختران و پسران. واترپلو پسران. تکواندو دختران و پسران. تنیس روی میز دختران و پسران و شنای پسران میزبان این المپیاد باشد.
برگزاری مسابقات جهانی ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی در دیماه سالجاری در اصفهان که دبیرخانه دائمی آن آغاز بکار کرده است.
میزبانی مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در اردیبهشت، خرداد و تیر ماه1401، در رشتههای دو اتلون (دو و میدانی ودوچرخهسواری) قبول میزبانی مسابقات شمشیر بازی قهرمانی آسیا در مرداد یا شهریورماه سال 1401 ازجمله برنامه ریزی های تدوین شده اداره کل ورزش وجوانان استان اصفهان توسط مدیر کل جوان و انقلابی و ولائی اداره ورزش و جوانان استان اصفهان می باشد.
به هر حال با گذشت قریب به ۱۹ ماه مدیریت سید محمد طباطبایی در سخت ترین وبحرانی ترین دوران کرونایی بانگاهی به عملکرد قابل قبول این مدیر تحصیل کرده وآشنا به ورزش استان اصفهان که باتلاش وجدیدیت قابل تحسینی در صدد رفع عقب افتادگیهای تکمیل پروژههای ورزشی برآمده است، که جدای این فعالیت ها، بیشترین وقت خود را صرف حل مشکلات شهرستان ها که بازوان توانای اداره کل ورزش وجوانان استان اصفهان بشمار می آیند کرده وبسیاری از این مشکلات را با وجود وضعیت نامساعد کرونایی حل کرده و سروسامان بخشیده که متأسفانه این حقایق از دیدگان برخی از منتقدین پنهان مانده است.
در این میان عجیب تر از همه موضع گیری برخی از افراد که منافعشان را با روی کار آمدن طباطبایی از دست داده اند می باشد که سعی در گل آلود کردن آب و گرفتن ماهی دارند! واقعاً ورزش استان اصفهان مانند روزگار، بازیهای عجیبی دارد! البته نمیدانیم بازی روزگار است که ورزش اصفهان را عجیب کرده که موافقین و مخالفین امروز شمشیر به روی یکدیگر می کشند، فردا از در صلح و آشتی بر می آیند و سعی دارند کاسه و کوزه ها را بر سر اداره کل ورزش وجوانان و مدیر انقلابی بشکنند! و هر کسی به نوعی در خصوص عملکرد اداره کل ورزش وجوانان طی سالهای اخیر اظهار نظر کند، یا ورود افراد غیرورزشی است که خود را علامه دهر میدانند؟!
متأسفانه بر من نگارنده پوشیده مانده است که چرا علیرغم توصیههای عالمانه رهبر کبیر انقلاب و مقام معظم رهبری، افراد سیاسی اصرار میورزند در امور ورزش ورود کنند و به آن رنگ و بوی سیاسی بدهند؟ مگر نه اینکه از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) فرمودند باید ورزش از سیاست جدا باشد؟
طبیعی است که اگر به جای متخصصان و کارشناسان ورزش، افراد غیر، وارد بازی های سیاسی در ورزش شوند، منازعات سیاسی بی تردید به ورزش آسیب می رساند!
قضاوت نسل جوان براساس عملکرد و رفتارهای مسئولان فدراسیون های ورزشی وادارات کل ورزش وجوانان است که بنای آن برپایه خلوص نیت، عشق به خدمت و به تبع آن پیروی از اهداف وزارت ورزش و جوانان در راستای ترویج فرهنگ و روحیه جوانمردی و اخلاق اسلامی بنانهاده شده است.
جناب آقای سید رضا مرتضوی استاندار محترم ، لازم میداند به عنوان یک خدمتگزار ورزش ورسانه به استحضار برساند، با نگرشی واقع بینانه به عملکرد ۱۹ ماهه آقای طباطبایی و برنامههای راهبردی این مدیر جوان که با دور اندیشی برای سال ۱۴۰۱ نیز برنامه های ویژه ای را تدوین کرده و میزبانی مسابقات بین المللی را پذیرا شده است، فرصت بیشتری داده شود تا بازتاب مدیریت حداقل چهار ساله ایشان توسط کارشناسان ورزش مورد ارزیابی قرار گیرد و اظهار نظر شود. در گزارش های بعدی بیشتر به ورزش اصفهان خواهیم پرداخت.
منبع: تابناک
کلیدواژه: زلزله جنوب ایران یوسف نوری آلودگی هوا جمعه سیاه اعتراضات اصفهان اومیکرون ورزش اصفهان ویروس کرونا زلزله جنوب ایران یوسف نوری آلودگی هوا جمعه سیاه اعتراضات اصفهان اومیکرون اداره کل ورزش وجوانان جوانان استان اصفهان اداره کل ورزش ورزش و جوانان ورزش اصفهان ورزش استان رشته ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۸۷۵۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بانوان پلیس؛ مامن زنان آسیب دیده/ کسب ۴۰ مدال ورزشی
خبرگزاری مهر، گروه استانها- سمیه اسماعیل زاده: یک نفس از سالن مسابقات تیراندازی تا نزدیکیهای حرم امام رضا (ع) دویده بود، باجه تلفنی را دید و اولین حرفش با بغض و شوق و اشک این بود: «مادر مسابقه را بردم».
از آن روز، نزدیک به ۲۴ سال میگذرد و این قهرمانیها ادامه دارد و این روزها نیز، خبر کسب مقام قهرمانیاش در مسابقات تیراندازی نیروهای مسلح کشور را میتوان در رسانه و کانالهای مجازی شهرستان سوادکوه دید؛ درست چند روز قبل از مسابقه بود که از او وقت مصاحبه خواستم و تنها باشگاه تیراندازی شهر زیراب محل ملاقاتمان شد.
هوا تاریک شده بود و پیش از او وارد باشگاه شدم، باشگاهی که عایداتش وقف معلولان و جانبازان است و مدیریت آن را نیز رمضان صالحنژاد که قهرمان پارالمپیک تیراندازی و جانباز ۷۰ درصد است بر عهده دارد.
وارد باشگاه میشود و اولین مواجه رو در رویم با تنها بانوی سرهنگ پلیس سوادکوه، محجوبه بهاری، کسی که همزمان هم ابهت یک سرهنگ پلیس را دارد و هم عطوفت یک بانوی مهربان.
بعد از سلام و احوالپرسی، تپانچه مخصوص تمرین تیراندازی را میگیرد و با هم به سالن تیراندازی میرویم؛ سالنی که شاید اگر در کودکیِ او در شهر وجود داشت، استعدادش در عرصه تیراندازی زودتر کشف میشد و علاوه بر مقامهای کشوری، با کسب مقام در مسابقات بینالمللی میتوانست برای کشور افتخارآفرینی کند و خودش میگوید: این سالن کم نظیر در استان، با فداکاری استاد صالحنژاد که سرمایهاش را وقف کرده، ساخته شده و ایجاد امکانات برای استعدادیابی فرزندان این شهرستان، همت مسؤولان را میطلبد و در رابطه با من نیز، آنچه که اکنون هستم، به مدد دانشگاه افسری نیروی پلیس است که استعدادم در این عرصه کشف شد و از نیروی انتظامی ممنونم.
اتفاقی که انتخابش شد
ماجرای پلیس شدنش انگار سرنوشتش بود؛ مادرش عقیده داشت که درس باید پیشزمینه کار باشد و همین باعث شد که او برای رتبه خوب، دو سال پشت کنکور بماند و زمانی که رتبه خوبی آورد، مصادف با سالی شد که دانشگاه علوم انتظامی برای اولین بار پس از انقلاب، جذب نیروی زن داشت و او هم بدون هیچ پیشزمینهای، پس از معلمی و پرستاری، این رشته را انتخاب کرد و قبول شد؛ رشتهای که به بیان خودش موجب کشف استعدادهایش در ورزش شد، به شخصیتش وجوه جدیدی بخشید و اگر به گذشته برگردد بهعنوان اولین رشته انتخابش میکند.
آمادگی جسمانی یکی از فاکتورهای مهم در نیروهای پلیس است و او یکی از بخشهای خوب نیروی انتظامی را فعال بودن در حوزه ورزش میداند؛ دانشگاه علوم انتظامی، جایی که برای اولین بار با رشتههای رزمی و تیراندازی آشنا شد و در کنار کارش در نیروی انتظامی، به مدت ۱۷ سال مستمر در لیگ کشوری حضور دارد و حاصلش بیش از ۴۰ مدال رنگارنگ در رشتههای تیراندازی، والیبال، اسکی و آمادگی جسمانی است.
همه کسانی که به ما مراجعه میکنند آسیب دیده هستند و توقع دارند با صبر بالا به حرفهایشان گوش کنیم، همراهشان شویم و کمکشان کنیم
سرهنگ بهاری در کنار فعالیت و ورزش مستمر برای موفقیت یک پلیس، به فاکتور مهم معنویات و صبر و استقامت اشاره میکند و میگوید: همه کسانی که به ما مراجعه میکنند آسیب دیده هستند و توقع دارند با صبر بالا به حرفهایشان گوش کنیم، همراهشان شویم و کمکشان کنیم؛ پس اولین فاکتور صبر و معنویت است و بعد از آن توان جسمانی بالا که باید با فعالیت مستمر تقویت شود.
در تصور بسیاری کار پلیسی خشن است اما او به احساسات و رقت قلب نیروی پلیس اشاره میکند که گاه در مواجه با برخی صحنههای تاثرانگیز پلیسهای مرد و زن، بغض و حتی گریه میکنند و میافزاید: با وجود این احساسات اما کار ما ایجاب میکند که جدی باشیم چرا که اگر جدیت نباشد، تابعیت هم نیست؛ همچون ناظم یا معلمی که برای اداره خوب مدرسه یا کلاس و توجه دانشآموز به درس، امر و عتاب دارد و این رفتار دال بر خشونت آنها نیست.
کار در نیروی انتظامی را نه تنها منافی ظرافت زنانه نمیداند بلکه بر این عقیده است که دلیل جذب نیروی زن در نیروی انتظامی این است تا آنها بتوانند مامن و پناهگاهی برای بانوان مراجعهکننده به مراکز انتظامی باشند و این بانوان راحتتر بتوانند مشکلاتشان را بیان کنند؛ امری که از همان اولین مأموریت به آن رسیده است.
اولین تجربههای کاری عموماً سخت و پراضطراب است؛ خصوصاً در شغلهایی که مردانه مینماید و باید ثابت کنی که بهعنوان یک زن از پس کار بر میآیی و اولین تجربه مأموریتی این بانوی پلیس، همراهی با یک زن متهم به قتل و ماندن در کنارش برای یک شب بود؛ از نگرانیهایش میگوید، اینکه مدام حواسش به این بود که او چه عکسالعملی دارد و چطور میتواند ماموریتش را به درستی انجام دهد اما کم کم به این دید رسید که هرچند او یک قاتل است اما باید با او صحبت انساندوستانه داشته باشد تا همه چیز در آرامش پیش برود و در همان اولین مأموریت پی برد که به پلیس زن نیاز است چراکه حتی یک مجرم زن هم ترجیح میدهد که یک همراه پلیس زن داشته باشد.
تمام دخترانی که اطرافش هستند، بواسطه دیدن او علاقمند به حرفه پلیسی هستند، و این بانوی سرهنگ میگوید: هر وقت که به مدارس برای صحبت میروم؛ ابتدا دخترها از اینکه یک خانم پلیس است، تعجب میکنند و بعد کنجکاوانه میپرسند که میخواهیم پلیس شویم و من واقعیت کار را میگویم هم سختیها و هم خوشیها اما به همه (چه دختر و چه پسر) توصیه میکنم اول خودشان را بشناسند تا انتخاب درست داشته باشند و بتوانند موفق شوند.
در کنار یک زن موفق، یک مرد خوب وجود دارد
ورزش قهرمانی، کار مدیریتی در نیروی انتظامی، مادری، همسرداری و ارتباطات خانوادگی، وقتی میپرسم پیشبرد همه اینها با هم چگونه میسر شده؟ او برنامهریزی، سخت کوشی و حمایت خانواده و همسر را مهم میداند و میگوید: اول برنامهریزی، وقتی در دانشگاه افسری درس میخوانی یک سین کاری هر روز تکرار میشود و من بعد از ۲۴ سال همچنان ساعت ۵ بیدار میشوم و تا ساعت هفت که سرکار بروم یک سری کارهای مشخص را انجام میدهم و بعد از آن هم تا شب برنامهام مشخص است، دوم سختکوشی، پس از قبولی در دانشگاه، در رشتههای ورزشی مرتبط با کار انتظامی کارت مربیگری گرفتم و وارد مسابقات قهرمانی شدم و خودم را بهعنوان پلیسی که میتواند در این رشتهها موفق شود نشان دادم و در کنارش وقتی که صاحب فرزند شدم کنار مسؤولیت کاری، از تلاش در حوزه ورزش دست نکشیدم و کار و ورزش نیز موجب نشد که وظیفه مادری خود را فراموش کنم و البته حمایت مادر و پدرم و همسرم غیرقابل انکار است.
همسرش نیز مانند خودش پلیس و ورزشکار است؛ یک دوست، یک همراه و یک مشوق و به بیان خودش در کنار یک زن موفق یک مرد خوب وجود دارد و میگوید: بواسطه ورزش قهرمانی و شغلمان، سفر و انتقالی زیادی داشتهایم و در این مسیر، همسر و والدینم بسیار کمک کار بودهاند، حتی میتوانم بگویم من تا قبل از ازدواج، در حوزه ورزش در شهرستانم کمتر شناخته شده بودم و همسرم مبلغ من شد و با وجودی که خودش رزمی کار و قهرمانی جهان دارد اما بسیار سعی کرده است که راه را برای من هموار کند.
یک دلواپسیِ ناب
شهرستان سوادکوه امکانات چندانی ندارد و شهرهای کوچکی مانند زیراب و پلسفید، چندان که باید برای بانوان امکانات ورزشی در هر زمان مهیا نیست و همین بهانهای شد تا او و همسرش، زیرزمین خانهشان را تبدیل به یک باشگاه کوچک کنند؛ جایی که با هم ورزش میکنند و استرس یک روز کاری را میزدایند و حتی دختر کوچکشان هم یاد گرفته که انرژیاش را آنجا تخلیه کند و به بیان او، ما هر سه باهم در آنجا ورزش میکنیم و به هم یاد دادهایم که چگونه در کنار هم به آرامش و مسرت برسیم.
سرهنگ بهاری، با تمام ابهت پلیسی و مهارت ورزشیاش وقتی از فرزندش صحبت میکند، پر از احساس مادرانه و دغدغه میشود؛ با وجود گذراندن روزهایی که برای تمرین از دیوار ۳۰ متری با طناب بالا میرفته، همواره با ورزشهای رزمی خود را از نظر بدنی آماده نگه میدارد و در مهارت تیراندازی در میان همکارانش حرفی برای گفتن دارد اما در برابر فرزندش پر از دلواپسیِ نابِ مادرانه است و میگوید: همیشه در این فکرم که اگر اتفاقی برای من بیفتد فرزندم چه میشود؟ چراکه میدانم اکنون که من به اینجا رسیدهام به مدد حمایت مادر و پدرم بوده است و اولین تماسم پس از پیروزی در مسابقه با مادرم بوده و حالا دوست دارم این حمایتها را برای فرزندم داشته باشم تا روزی او با شوق، خبر موفقیتش را به من بگوید.
کد خبر 6086984