زباله های فضایی پیاده روی فضانوردان را به تاخیر انداخت
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۱۲۷۷۲
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بیزینس اینسایدر، قرار بود روز گذشته دو فضانورد طی یک پیاده روی ۶ ساعت و نیمه یک سیستم آنتن معیوب را جایگزین کنند اما ناسا اعلام کرد روز قبل از آن هشداری درباره گذر زبالههای فضایی از کنار ایستگاه فضایی بین المللی دریافت کرده است.
هنوز مشخص نیست در این هشدار به چه مواردی اشاره شده یا زمان و مسافت گذر زباله تا ایستگاه چقدر بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سازمان در بیانیهای اعلام کرد: به دلیل نبود فرصت ارزیابی مناسب ریسکی که این زباله برای فضانوردان دارد، تیم پروژه تصمیم گرفت پیاده روی فضایی برنامه ریزی شده برای ۳۰ نوامبر تا دریافت اطلاعات بیشتر به تعویق میافتد.
به همین دلیل تصمیم گرفته شد توماس ماشبورس و کایلا بارون پیاده روی فضایی را روز پنج شنبه انجام دهند.
اما در نهایت آژانس فضایی آمریکا دیروز عصر پس از ارزیابی زبالههای موجود در مدار زمین اعلام کرد خطری برای برخورد آنها با فضانوردان طی پیاده روی فضایی وجود ندارد.
این نخستین باری نیست که زبالههای فضایی عملیاتهای ایستگاه فضایی بین المللی را مختل میکنند. مقدار زبالههای موجود در مدار زمین طی سالهای اخیر افزایش یافته است.
کد خبر 5364974 شیوا سعیدی قوی انداممنبع: مهر
کلیدواژه: زباله فضایی ایستگاه فضایی بین المللی ناسا فضانوردان هوش مصنوعی تحقیقات علمی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری شرکت دانش بنیان حاکمیت سایبری گوگل فناوری فضایی همراه اول ایالات متحده امریکا نوآوری ماهواره فیس بوک ربات اینترنت پیاده روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۱۲۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شام لاکچری فضانوردان آپولو ۸ چه بود؟ (+عکس)
روز کریسمس سال ۱۹۶۸، خدمه آپولو ۸ متشکل از فرانک بورمَن، جیم لاوِل و بیل اندِرس با باز کردن کمد غذایشان شگفتزده شدند: یک شام کریسمس لاکچری و مخصوص که با روبانهای قرمز و سبز بستهبندی شده بود. این غذای «خانگی» همزمان با نزدیک شدن به یک جشن سنتی، روحیه خدمه را تقویت کرد و اشتهای آنها را برانگیخت.
به گزارش فرادید، این غذا ورای جذابیتی که داشت، لحظه مهمی را در تکامل غذاهای فضایی نیز رقم زد. خدمۀ آپولو ۸ نخستین فضانوردانی بودند که مدار زمین را ترک کردند و توانستند به مدار ماه برسند؛ اما آنها در طول سفر طولانیشان به سوی ماه، اشتهایشان را از دست دادند.
مالکوم اِسمیت، دانشمند مواد غذایی، بعداً حداقل میزان غذای مصرفی خدمه را شرح داد. فرانک بورمَن، به طور خاص، کمترین میزان مصرف را داشت؛ یعنی تنها ۸۸۱ کالری در روز دوم که موجب نگرانی جراح پرواز، چاک بِری شد. بورَمن این موضوع را به غیراشتهاآور بودن بیشتر غذاها نسبت داد.
خدمه مایل نبودند غذاهای فشرده و لقمهای بخورند و با چالش دیگری روبرو شدند: وقتی به وعدههای غذایی خود، آب اضافه میکردند تا قابلخوردن شود، به جای اینکه طعم غذا حفظ شود، طعم بستهبندی خود را جذب میکرد.
منوی کریسمس آپولو ۸: عصارۀ انگور خشکاندهشده، سس زغال اخته-سیب، قهوه و همینطور یک بسته مرطوب حاوی بوقلمون و سس.
در طول دهه ۱۹۶۰، فضانوردان و پرسنل مرکز فضاپیمای سرنشیندار، شکایات متعددی در مورد غذایشان ابراز کردند.
قبل از ماموریت آپولو ۸، جیم مَکدیویت، فضانورد آپولو ۹، امور را به دست گرفت و ترجیحات غذایی خود را پشت منوی خدمه آپولو ۸ یادداشت کرد. او از آزمایشگاه مواد غذایی خواست تا مقدار مواد غذایی فشرده و لقمهای را به حداقل ممکن کاهش دهند و غذاهای گوشتی و سیبزمینی بیشتر را جایگزین کنند.
مَکدیویت با ابراز نگرانی نوشت: «من به شدت گرسنه میشوم و میترسم با وجود آن منو از گرسنگی بمیرم.»
خدمه اصلی ماموریت مدار ماه آپولو ۸ کنار شبیهساز ماموریت آپولو در مرکز فضایی کندی
سال ۱۹۶۹، ریتا رَپ، فیزیولوژیستی که تیم سیستم غذایی آپولو را رهبری میکرد، برای ارزیابی یک منبع غذایی چهار روزه که در ماموریتهای آپولو استفاده میشود، به دونالد ارابین، رئیس اتاق ارزیابی ماموریت مراجعه کرد.
ارابین که به ذائقهی ماجراجویش معروف است و به شوخی خودش را «سطل زباله انسانی» توصیف میکند، از اینکه فهمید غذای فضانوردان فاقد طعم، عطر، ظاهر، بافت و طعم است، شگفتزده شد.
ریتا در پایان ارزیابی چهار روزه خود به این نتیجه رسید که «لذت غذا خوردن به حدی از بین رفته که اساساً علاقه به خوردن کم شده است».
وقتی خدمه آپولو ۸ سورپرایز کریسمسشان را باز کردند، خوشحالیشان واقعی بود. معلوم شد یک ضیافت فضایی کامل برایشان مهیا شده است: بوقلمون با سس، سس کرنبری و حتی عصارۀ انگور! این سورپرایز به قدری خوب بود که جیم لاول فضانورد نتوانست مقاومت کند. او با واحد کنترل ماموریت تماس گرفت تا آنها را در شادیشان سهیم کند.
او به مایک کالینز با خنده گفت: «انگار واسه غذامون با بچهها یک خرده خشن رفتار کردیم. درست بعد از پخش تلویزیونی ما، بابانوئل واسه هر کدوم از ما یک شام عالی ترتیب داده! بذار بگم چیه: بوقلمون، سس گریوی، سس کرنبری!»
در پاسخ، کالینز از شنیدن این خبر خوب ابراز خوشحالی کرد اما گفت تیم کنترل پرواز به اندازه آنها خوششانس نبودهاند. آنها قهوه سرد و ساندویچ بولونیا خوردند.
این وعدهغذایی آپولو ۸ موفقیت قابلتوجهی را رقم زد. قبل از این ماموریت، انتخاب غذایی فضانوردان به اقلام یخزده که نیاز به آبرسانی مجدد داشتند و غذاهای فشرده مکعبی، محدود میشد.
بیشتر غذاها به شدت فرآوریشده بود. با این حال، ناسا مفهوم جدیدی را با «پک مرطوب» برای آپولو ۸ معرفی کرد: یک بسته مقاوم در برابر حرارت حاوی بوقلمون و سس گریوی که محتوای آب طبیعی خود را حفظ میکرد و میشد آن را با قاشق خورد.
با این که فضانوردان قبلاً در طول ماموریتهای پروژه مرکوری، غذاهای پورهشده با بستهبندی حرارتی را مصرف کرده بودند، قبلاً هرگز از خوردن تکههای جامد گوشت مانند بوقلمون در فضا لذت نبرده بودند.
در ماموریتهای پروژه جِمینی و آپولو ۷، فضانوردان از انگشتان خود برای خوردن غذاهای مکعبی به اندازه لقمه و از لولههای تغذیهکننده zero-G برای آبرسانی به غذا استفاده میکردند.
گنجاندن پک مرطوب در آپولو ۸ نتیجه یک سیر تکاملی چندساله بود.
آزمایشگاه Natick ارتش ایالات متحده در ماساچوست این بستهبندی را ساخت و نیروی هوایی ایالات متحده پروازهای متعددی را برای آزمایش امکان خوردن با قاشق از بسته در ریزگرانش انجام داد.
این وعده غذایی تازه تقویتکننده واقعی روحیه فضانوردان بود. جذابیت آن ناشی از چند عامل بود: بستهبندی جدید به آنها اجازه میداد بوقلمون و سس گریوی را ببینند و بو کنند. بافت و طعم گوشت با افزودن آب از فضاپیما یا فرآیند آبرسانی مجدد، بدون تغییر باقی میماند. مهمتر از آن، خدمه میتوانستند از اضافه کردن آب صرفنظر کنند و بسته را پس از به اصطلاح ورز دادن آن، باز کنند و بخورند.
ناسا تشخیص داد شام کریسمس تاکیدی بر اهمیت روشهای ارائه و سرو غذا است.
غذا خوردن با قاشق، به جای ریختن غذای پورهشده از کیسه به دهان، تجربه غذاخوری در پرواز را بهبود میبخشد چون شبیه شیوه غذا خوردن مردم روی زمین است.
استفاده از قاشق، غذا خوردن و آمادهسازی غذا را نیز ساده میکند. ناسا به دنبال این موفقیت، تعداد بستههای مرطوب در آپولو ۹ را افزایش داد و خدمه خوردن اقلام دیگر را با قاشق آزمایش کردند از جمله اقلام آبرسانی شده.
کانال عصر ایران در تلگرام