به نقل از «جام جم آنلاین»

ظریفی که طنز می‌نوشت

تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۱۵۴۴۳

اینها بخشی از شعر زیبای زنده‌یاد دکتر حمیدی شیرازی است که سال‌ها قبل سروده و سید عباس سجادی در رثای زرویی نصر‌آباد می‌خواند، وقتی از او می‌خواهم درباره زندگی سال‌های آخر این طنز‌پرداز صاحب سبک و مرگ تلخش در تنهایی برایمان بگوید.

سجادی این اشعار را می‌‌خواند و می‌گوید: ابوالفضل، سرکشی خاصی داشت.وقتی از همه برید و به خانه پدری‌اش در احمد‌آباد مستوفی پناه برد و در لاک و انزوای خودخواسته فرو رفت،دیگر در را روی کسی باز نمی‌کرد مگر چند دوست و آشنای قدیمی و برادرش محمد عزیز.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نظرم روزی ابوالفضل زرویی نصرآباد تصمیم گرفت به زندگی‌اش خاتمه دهد اما چون آدم مذهبی و متدینی بود خودکشی نکرد اما دیگر زندگی هم نکرد.آن‌قدر در این انزوای خودخواسته ماند و دل به زندگی نداد تا تمام کرد اما وارد مرحله‌ای شد که من به آن می‌گویم،‌خود تخریبی.این اواخر افسرده شده بود.هیچ‌وقت گله نمی‌کرد و حرف‌هایش را درونش می‌ریخت و همین خودخوری بدون این‌که گله و شکایتی از کسی بکند، او را میراند‌. وقتی شنیدم آقای نصرآباد فوت کرده این بیت را به یاد آوردم:« شب مرگ، تنها نشیند به موجی/ رود گوشـه‌ای دور و تنها بمیرد...» آن همه ذوق، استعداد، سواد،خلاقیت به گوشه‌ای رفت و آرام آرام زندگی را روی خودش بست و « تنها مرد» درست مثل همان قوی زیبا.

خنداندن به هر قیمتی ؛ قدغن

ابوالفضل زرویی نصرآباد ۵ اردیبهشت ۴۸ متولد شد.خیلی زود وارد حوزه طنز شد، کیومرث صابری استعداد او را کشف کرد و به او ستون ثابتی در مجله گل‌آقا داد و نصرآباد با نام‌های مستعاری مانند ملانصرالدین، چغندر میرزا و... در این مجله و نشریات دیگر طنز نوشت.

زرویی نصرآباد با راه‌اندازی دفتر طنز حوزه و برگزاری برنامه‌ حلقه رندان، طنز را ارتقا داد.سید عباس سجادی، اجرای برخی از این برنامه‌ها را به‌عهده داشت.

او که یکی از دوستان نزدیک زرویی بوده درباره سبک کاری این طنز‌نویس می‌گوید: آقای نصرآباد روی دکور برنامه حلقه رندان نوشته‌ای را چسبانده بود؛ «‌طنز، شوخی نیست‌».

این شعار، کلیت نگاه او را به طنز مشخص می‌کرد.ابوالفضل، طنز می‌نوشت اما این حرفه و نوع نوشتن برایش بسیار جدی بود. بسیار باسواد بود. ادبیات کلاسیک، شعر و نثر را کاملا می‌شناخت و بسیار کتاب می‌خواند.هم شاعر بود و هم نویسنده اما خنداندن مخاطب برایش در اولویت نبود. اولویت او دعوت مردم به تفکر و اندیشیدن درباره موضوعات مختلف بود. برای همین است که همیشه می‌گویم آقای نصرآباد، ظریف‌ترین آدم روزگار ما بود که مهم‌ترین مسائل را با زبان طنز بیان می‌کرد. یک سنت‌گرای مدرن بود. به این معنا که همه راه و رسم زندگی و ادبیات سنتی ما را می‌شناخت و با همین شناخت، راه جدیدی در طنز ایجاد کرد. نیاز‌های روز جامعه را می‌شناخت، در کنار مردم بود و با طنز زیبایش درد، رنج و شادی مردم را بیان می‌کرد. او یک اصل داشت که هیچ چیزی نتوانست آن را خراب کند یا به حاشیه ببرد: خنداندن مخاطب به هر قیمتی را اصلا قبول نداشت. خط قرمزش بود و هرگز از آن کوتاه نیامد حتی آن زمانی که هوشمندانه و از سر کوته‌بینی او را به حاشیه راندند و منزوی‌اش کردند.

خنده را جعل نمی‌کرد

خیلی‌ها که بعد از آقای نصرآباد، دنیای طنز را به‌دست‌گرفتند و خود را صاحب‌سبک ‌جا زدند و می‌زنند، درواقع طنزپرداز نیستند، آنها فکاهه‌‌ نویسند. این دو تفاوت‌های بنیادین با یکدیگر دارند. آنهایی که آقای نصرآباد را می‌شناختند و آنهایی که طنزهای او را می‌خوانند، همگی می‌دانند که او حرفش را به ظریف‌ترین شکل ممکن می‌زد اما حاضر نبود با شوخی‌های جلف و لودگی هر جور که شده مردم را به خنده‌ وادارد. اول باید حرف مهمی برای گفتن می‌یافت و بعد آن را به زبان طنز روایت می‌کرد. الان طنازان تصور می‌کنند از همه زبان بدن و کلمه و جمله هرچند سخیف باید استفاده کنند تا از مخاطب خنده بگیرند. درست مثل همان آدم‌هایی که به هر طریقی که شده حتی با جعل واقعیت تصمیم می‌گیرند از مردم اشک و گریه بگیرند. همان‌قدر که این گروه خطرنا‌کند، آنهایی که برای خنده‌گرفتن هم به هر دری می‌زنند خطرناکند. آقای زرویی، ظاهری جدی داشت. با آن سبیل‌هایش خشن می‌نمود در نگاه اول اما طناز بود و بانمک. باید با او معاشرت می‌کردی تا متوجه می‌شدی چقدر طنز درون او وجود دارد. طناز باید ذاتا بانمک باشد و ابوالفضل بود. چگونه مستربین، بانمک است. حرف نمی‌زند اما همه حرکاتش، از نگاه‌کردن تا راه‌رفتن و نشستن‌اش بانمک و جذاب است. آقای نصرآباد هم بانمک بود و دلنشین.

لازم نبود ادا دربیاورد یا ژست طنازانه به خودش بگیرد. او استاد خلق موقعیت‌ های طنز بود. می‌توانست اتفاق‌های مختلف را از زاویه طنز ببیند و آنها را چنان استادانه کنار هم بچیند که تو را به خنده وادارد. این کار هرکسی نیست. آنهایی که به‌زور می‌خواهند مردم را بخندانند روزی کم‌می‌آورند و حذف می‌شوند. طنز باید در ذات فرد باشد وگرنه با ادا و اطوار نمی‌شود طناز شد و طناز باقی‌ماند.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: سید عباس سجادی ابوالفضل زرویی نصرآباد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۱۵۴۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این سریال‌های کره‌ای مثل تراپی هستند

درک این نکته که شما تنها نیستید کار ساده‌ای نیست، اما سریال‌های کره‌ای با پرداختن به جوانب متفاوت مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و روانی می‌تواند احساس همدلی را در بسیاری از تماشاگران خود القا کند. در واقع وقتی به عمق سناریو‌ها و دیالوگ‌ها وارد شویم، متوجه می‌شویم که چه عاملی سبب شده است تا شخصیت مورد علاقه ما چنین احساسی داشته باشد. در این لحظه است که دیدن یک سریال برای ما همچون یک جلسه تراپی عمل می‌کند. دلیل این مساله نیز این است که در برخی از سریال‌های کره‌ای به سلامت روان شخصیت‌ها تاکید ویژه‌ای می‌شود و در این میان ما حفره‌های تاریک وجودمان را می‌شناسیم.

به گزارش راهنماتو، اینجا جدیدترین سریال‌های کره‌ای که بر سلامت روان تاکید داشته و همچون یک جلسه تراپی عمل می‌کند را به شما معرفی کند.

۱. سریال کره‌ای نقل مکان به بهشت «Move to Heaven»

سال انتشار: ۲۰۲۱

بازیگران: لی جه-هون، تانگ جون-سانگ، جی جین-هی، لی جه-ووک و هونگ سونگ-هی

داستان سریال کره‌ای نقل مکان به بهشت «Move to Heaven» زندگی پسری به نام گئورو (تانگ جون سانگ) را روایت می‌کند که مبتلا به سندروم آسپرگر است. عموی او پس از اینکه پدر گئورو می‌میرد، نزد برادرزاده‌اش می‌رود تا در اداره مرکز تراپی به او کمک کند. کار آن‌ها این است که خاطرات افرادی را که مرده‌اند را جمع‌آوری کرده و به اقوامشان بدهند. در این میان، خاطرات دردآور پدر گئورو نیز مرور می‌شود و او با حفره‌های تاریک زندگی پدرش و خودش روبه‌رو می‌شود.

۲. سریال کره‌ای مشکلی نیست که خوب نباشی «it's okay to not be okay»

سال انتشار: ۲۰۲۰

بازیگران: کیم سو هیون، سو یه‌جی، اوه جونگ-سه و پارک گیو-یونگ

داستان سریال کره‌ای مشکلی نیست که خوب نباشی «it's okay to not be okay» مربوط به مردی به نام مون کانگ-ته است. او برادر بزرگتری دارد که مبتلا به اوتیسم است. حالا مون کانگ-ته نه تنها باید از برادرش مراقبت کند، بلکه باید برای امرار معاش کار کند و پول در بیاورد. یکی از بزرگترین حفره‌های تاریک وجود او و برادرش این است که مادرشان به قتل رسیده. اما، مون کانگ-ته هرگز از خود نمی‌پرسد که تا کجا باید به این زندگی یکنواخت و دلسردکننده خود ادامه دهد. تا جایی که او با زنی نویسنده آشنا می‌شود و مسیر زندگی او و برادرش به طور کل تغییر می‌کند. از لحظه آشنایی مون کانگ-ته با زنِ نویسنده، و حتی پیش از آن ما با دیدن این سریال احساس می‌کنیم که در جلسه تراپی مون کانگ-تهن شسته‌ایم و مشکلاتی بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از مشکلات خودمان را می‌بینیم.

۳. سریال کره‌ای آجوشی من «My Mister»

سال انتشار: ۲۰۱۸

بازیگران: لی سون کیون، آی یو، لی جی آ، پارک هو سان، گو دوو شیم، گو شین، سون سوک

زندگی‌ای را تصور کنید که غرق در مشکلات متفاوت، از بدهی گرفته تا پرستاری از مادربزرگی سالخورده تاب می‌خورد. این داستان زندگی لی جی آن با بازی آی یو در سریال کره‌ای آجوشی من «My Mister» است. آی یو که سرگردان میان شغل‌های پاره وقت و غرق در افسردگی است رنگی از زندگی خوش را نمی‌بیند. تا جایی که با پارک دونگ هون (لی سان گیون) آشنا می‌شود. اگرچه دونگ هون یک کارمند است، اما زین پس برای لی جی آن تبدیل به مشاور یا دوستی می‌شود که زیبایی‌های زندگی را به او نشان بدهد. در تمام صحنه‌هایی که لی جی آن با پارک دونگ هو هستند، ما تضاد زندگی جی آن را با آن دختری که پیش‌تر بود می‌بینیم و گام به گام با او متوجه می‌شویم که زندگی هنوز زیبایی‌های خاص خودش را دارد.

۴. سریال کره‌ای مکانیک روح «Soul Mechani»

سال انتشار: ۲۰۲۰

بازیگران: شین‌ها کیون، جونگ سو-مین، ته این هو و پارک یه جین

در سریال کره‌ای مکانیک روح «Soul Mechani» تیمی از روانپزشکان را می‌بینیم که عقیده دارند افرادی که با مشکلات روانی و حتی مشکلاتی مثل افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند می‌توانند به طور کامل شفا پیدا کنند. لی شی جون (شین‌ها کیون) روانپزشکی است با روحیه مثبت که از زندگی کردن در دنیایی که بیشتر شبیه به دیوانه‌خانه است زندگی می‌کند. او انسان شوخ‌طبع و خوش‌بینی است. تا اینکه با یک بیمار که نمی‌تواند خشم خود را کنترل کند روبه‌رو می‌شود. نام این بیمار هان وو جو (جونگ سومین) است که به تازگی در دنیای موسیقی تبدیل به یک ستاره شده است. این سریال شبیه نه، بلکه دقیقا خودِ جلسه تراپی است چراکه یک روانپزشک در این سریال حضور دارد.

۵. سریال کره‌ای خلوت عاشقان «Just Between Lovers»

سال انتشار: ۲۰۱۷

بازیگران: لی جون هو و وون جین آه، لی کی وو و کانگ هانا

فرض کنید در یک حادثه ناگوار عزیزانتان را از دست داده‌اید. شما سعی کرده‌اید این اتفاق دلخراش را فراموش کنید و زندگی عادی‌تان را ادامه دهید، اما نمی‌دانید حفره‌ای تاریک درون وجودتان رخنه کرده که هیچ کس، حتی خودتان از آن خبر ندارید. تا این که به یک همدرد می‌رسید و می‌فهمید که چقدر شبیه به هم هستید. این داستان سریال کره‌ای خلوت عاشقان «Just Between Lovers» است. این حفره‌های تاریک را در وجود لی کانگ دو (لی جونهو) که عاشق فوتبالیست شدن است و‌ها مون سو (وون جین آه) که خود را یک گناهکار و بدیمن تلقی می‌کند تنها عشق می‌تواند التیام ببخشد. وقتی این دو از استرس‌ها و دردهایشان حرف می‌زنند، ما همراه با آن‌ها به دنبال اتفاق‌های دلخراش زندگی خودمان می‌گردیم و همدل با آنان کمی التیام می‌یابیم.