به نقل از «عصر ایران»

شبی سینمایی که به خبرنگاران محیط زیست تقدیم شد

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۶۴۲۱۶

مستند "بر سر خاک" با تقدیم به خبرنگاران محیط زیست و مهشاد کریمی، ریحانه یاسینی دو خبرنگار از دست رفته در سانحه واژگونی اتوبوس ارومیه به نمایش درآمد.   به گزارش ایسنا، در اولین نمایشی روی پرده مستند محسن خان جهانی که شامگاه ۱۵ آذر ماه در سالن "مروارید پردیس صبا مال "برگزار شد، جمعی از خبرنگاران محیط زیست، خانواده و دوستان مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی حضور داشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  پس از نمایش مستند "بر سرخاک" که درباره موضوع چالش برانگیز فرسایش خاک است، علیرضا بهرامی شاعر و روزنامه نگار که اجرای این برنامه را برعهده داشت، یادی کرد از خبرنگاران از دسته رفته و همکارانی که در خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا در این سال ها به سفر ابدی رفتند و یادآور شد: امروز که اینجا جمع شدیم، سالگرد سقوط هواپیما سی ۱۳۰ خبرنگاران و از دست دادن دو همکارانمان حسن قریب و اسماعیل عمرانی هم هست و حالا اینجا جمع شدیم برای فقدان دو همکار دیگرمان که کمتر از یک سال است که آنها را از دست داده ایم، مهشاد کریمی و همکار عزیزش ریحانه یاسینی (خبرنگار ایرنا) که در سانحه واژگونی اتوبوس خبرنگاران در ارومیه از دنیا رفتند.   او ادامه داد: کلا فقدان یک بحران فلسفی است که هیجان و شور زندگی در کنار نبودن کالبد جسم، ذهن ها را درگیر می کند و همیشه جستجو می کنیم یک نقطه های امیدی را برای تسکین خودمان و  ارزش گذاری زحمت های  همکارانمان جستجو کنیم، طبیعتا برخی از سرویس های خبری ارزش های فرامتنی بیشتری دارند مثلا سرویس میراث فرهنگی، سرویس محیط زیست.   بهرامی یادآور شد: یک زمانی دهه ۶۰ که جوان های رعنا می رفتند  و می جنگیدند به خانواده هایشان تبریک و تسلیت می گفتند.  آن موقعه چون مساله ناموس و وطن بود خانواده ای که باعث تربیت چنین فرزندانی می شدند که تا پای جانشان مایه می گذاشتند، خانواده های سربلندی بودند.   او ادامه داد: و حالا در فقدان دو خبرنگار محیط زیست که چیزی بالاتر از مسئولیت اجتماعی شان را به دوش کشیده اند و در فقدان مهشاد کریمی یک مقدار معناهای جدید هم به مفاهیم قبلی اضافه شده است، مثلا  زمانی که ما کارمان را در ایسنا شروع کردیم، مهشاد کریمی فقط سه سال سن داشته است و تداوم نسلی حالا ما را رسانده به خواهر کوچکتر و اینجاست که ما معنای ناموس را جستجو می کنیم و به همین نسبت هم قلب مان بیشتر جریحه دار می شود بنابراین باید برای پیگیری ان حادثه _  با این باز تعریف های که عرض کردم _ تلاش می کنیم.    بهرامی با اشاره به حضور خانواده مهشاد کریمی و همسرش علی سلطان محمدی و همکاران ریحانه یاسینی اعلام کرد که "اولین نمایش پرده ای مستند "بر سرخاک" را به خبرنگاران محیط زیست علی الخصوص مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی تقدیم می کنیم"  و توضیح داد: چرا می گویم اولین نمایش پرده ای  چون سال گذشته که مستند "بر سرخاک" در جشنواره سینما حقیقت حضور داشت به دلیل شیوع کرونا اکران حضوری نداشت و  بصورت انلاین اکران شد.   در ادامه لوح یادبود و نمادی از خاک که سفال کلپورگان سیستان و بلوچستان بود به پدر و همسر مهشاد کریمی اهدا شد و پدرش با اندوه فراوان در فراق فرزندش از این تقدیر تشکر کرد.   همسر مهشاد کریمی هم با بغض گفت: افسوس می خورم ، ای کاش مهشاد در مراسم حضور داشت و خودش در این تقدیر شرکت می کرد.     نگار اکبری همکار ریحانه یاسینی نیز که به نمایندگی از  خانواده این خبرنگار فقید ، لوح یادبود را دریافت کرد، با اندوه فراوان گفت که جای ریحانه اینجا و همه جا خالی است!   در ادامه زینب رحیمی به نمایندگی از خبرنگاران محیط زیست حاضر در اتوبوس به درخواست مجری مراسم از اخرین روند رسیدگی پرونده حقوقی اتوبوس خبرنگاران که در ارومیه واژگون شد، سخن گفت.   این خبرنگار در ابتدای سخنانش یادآور شد: از چند روز بعد از حادثه اتوبوس خبرنگاران ، خانواده دو خبرنگار از دست رفته و خبرنگاران محیط زیست حاضر در  اتوبوس، شکایت خودشان را مطرح کردند و همچنان پیگیر روند قضایی این حادثه هستند تا مسببان این حادثه مجازات شوند و آخرین اتفاقی که افتاده هفته گذشته دادستان نقده با تشخیص متهم بودن سه مدیر و یک راننده، پرونده را به دادسرای ارومیه فرستاده است.   او ادامه داد: دغدغه ما به عنوان خبرنگاران بازمانده از ان حادثه این است که سرعت کافی برای پیگیری این پرونده وجود ندارد. حدود دو ماه قبل خبرنگاران بازمانده از ان حادثه درخواست احاله  پرونده را از نقده به تهران داشته اند اما این پرونده در دادسرای ارومیه همچنان هست، مورد دیگر اینکه مدیرهای بلادستی برای بازجویی هم احضار نشده اند  و این موضوع خودش جای نگرانی دارد و این استرس را برای ما دارد که مبادا در روند پیگیری قضایی پرونده اختلالی ایجاد بشود و با عدالت کافی پیگیری نشود.   زینب رحیمی گفت:  ما خبرنگاران بازمانده از آن اتوبوس از مدیران ستادی سازمان محیط زیست از جمله روابط عمومی و خود عیسی کلانتری که در ان موقع رییس سازمان محیط زیست و هم رییس ستاد احیا دریاچه ارومیه  بود و همچنین مسعود تجریشی که در ان زمان مدیر برنامه ریزی ستاد دریاچه ارومیه بود و بطور کامل هم در جریان این سفر قرار داشت، از علی حاج مرادی که مدیر فنی ستاد بود و او هم در ان سفر در کنار خبرنگاران بود و اتفاقا برنامه ریزی سفر برعهده ایشان بود شکایت کردیم اما هنوز هیچ کدام از مدیران ارشد و البته مدیران روابط عمومی که دعوت خبرنگاران از طرف انها انجام شده بود، حتی یک برگه احضاریه هم  دریافت نکرده اند تا پاسخی به پرسش ها بدهند.   این خبرنگار محیط زیست با اشاره به ابهامات زیادی که در راستای این پرونده وجود دارد، گفت: ابهامات زیادی وجود دارد در رابطه با رابطه ای که بین شرکت سیمان و سازمان محیط زیست وجود دارد، نکته های هم هست که نمی توان از انها چشم پوشی کرد مثلا بارها به پلیس راه و بقیه نهادها گفته اند که اتوبوسی که برای جا به جایی خبرنگاران استفاده شده است به هیچ وجه مجوز تردد نداشته است  و از همه مهم تر حتما مدیرعامل شرکت سیمان ارومیه به این موضوع واقف بوده است که این اتوبوس مجوز عبور بیرون شهری نداشته است اما با این وجود، چنین اتوبوسی را برای خبرنگاران در نظر گرفتند. اتوبوسی که فرسوده بودنش مشخص است و  در گزارش فنی هم مشخص شده است که ترمز مشکل داشته است.   او ادامه داد: شکایت خبرنگاران بازمانده و طبیعتا خانواده  دو خبرنگار فقید  با جدیت ادامه دارد، هر چند روند رسیدگی به پرونده خیلی رضایت بخش نیست . توقع می رفت با توجه به اهمیت موضوع و اینکه دو خبرنگار جان خودشان را از دست داده اند و ۱۸ خبرنگار دیگر از یک قدمی مرگ برگشته اند، این پرونده با دقت و سرعت عمل بیشتری بررسی شود اما مهم ترین نگرانی این هست که ممکن است یکسری از مدیران و کسانی که در این سانحه نقش داشتند، بتوانند از زیر بار این سانحه شانه خالی کنند و این مهم ترین استرس و نگرانی این روزهای ماست و البته  ما پیگیری هایمان را از طریق وکلا ادامه می دهیم.   در بخش بعدی مراسم علیرضا بهرامی با اشاره به مستند "بر سرخاک" از سکانسی در فیلم یاد کرد که  کشاورزان در منطقه ای در همدان به دلیل فروچاله ها از انجا کوچ می کنند و در نریشن فیلم هم اشاره کوتاهی می شود،  اما کارگردان به جزییات بیشتری وارد نمی شود و در عین حال گفت: البته احتمالا خواسته از خط اصلی داستان فاصله نگیرد بنابراین به دلیل اینکه من ان منطقه را به خوبی می شناسم، پیشنهاد می کنم به فکر شماره ۲ و ۳ "برسرخاک" باشند چون علاوه بر رویکردی که در این فیلم بود به لایه های دیگر مساله از جمله مدیریت حاکمیتی هم باید پرداخته شود، ضمن اینکه من فکر می کنم با توجه به مجموعه اثاری که از سال های قبل از خان جهانی دیده ام، از جمله مستندهای ورزشی و سیاسی می تواند در حوزه محیط زیست کارش را ادامه بدهد چون محیط زیست لایه های متفاوتی دارد و به نوعی عناوین مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی را در برمی گیرد.   محسن خان جهانی هم با این جمله که "خبر کوتاه است خاک خواهد مُرد." سخنانش را اینگونه ادامه داد: زمانی که فیلم ازادراه تهران شمال را می ساختم، کم کم علاقه مند موضوعات محیط زیست شدم بعدش هم از یک خبر خیلی کوتاهی ایده این فیلم به سراغ من امد، خبر این بود که خاک ایران را دارند می دزدند و وقتی خبر را دنبال کردم خیلی صحت نداشت. اما من از انجا با ادم های اشنا شدم که به من گفتند که این وضعیت خاک است و اینها را فیلم کنم. در ان مقطع اطلاعات دقیقی از محیط زیست نداشتم ولی تحقیق  و پژوهش زیادی کردم که به این فیلم برسم  اما همین موضوعات محیط زیستی را در فیلم جدیدم "پیچ سرهنگ" که در مورد قطعه دوم ازادراه تهران شمال دوباره به ان می پردازم و حالا بیشتر علاقه مند شدم در حوزه محیط زیست کار کنم.   او در پایان گفت: امیدوارم مردم به خاک و اب توجه کنند و فیلم "بر سرخاک" و چنین فیلم های بیشتر دیده شوند، فیلمی که این روزها در سامانه هاشور اکران انلاین شده است.   صدرا محقق ، مهدی گوهری، حسن ظهوری ، سمیرا خباز،فاطمه باباخانی، مژگان جمشیدی و... از جمله خبرنگاران و فعالان حوزه محیط زیست در این مراسم حضور داشتند.   در پایان پوستر مستند "بر سرخاک" به امضای حاضران رسید.   بر اساس این گزارش، تصويربرداري مستند «بر سر خاك» كه دو سال طول كشيده است، توسط امير جغتايي در شهرهاي مختلف انجام شده و تدوين آن را آرش زاهدي‌اصل برعهده داشته است. در ساخت اين مستند علاوه بر گفت‌وگو و برخي تصاوير تكان‌دهنده از فرسايش خاك در ايران، از گفتار متن با صداي شهرام درخشان استفاده شده است.

ديگر عواملي كه در ساخت اين مستند همكاري داشته‌اند، مي‌توان به صدابردار: احمدرضا طايي، صداگذار: آرش قاسمي، توازن رنگ و نور: رضا تيموري، تصويربرداري هوايي: احمد آزاد، مدير توليد: اميرمهدي صادقي و طراح پوستر: بنفشه جهانگيري اشاره كرد.

محسن خان جهاني مستندهاي A.B.C.D، انتهاي خيابان پاستور، آزادراه، كلاه شيشه‌اي و... را نيز كارگرداني كرده و در چهاردهمين جشنواره «سينماحقيقت» جايزه ويژه هيات داوران به دليل توجه ويژه به بحران زيست محيطي خاك و توجه به پژوهش را براي ساخت فيلم بر سر خاك دريافت كرد.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: خبرنگاران محیط زیست خبرنگاران بازمانده ریحانه یاسینی مهشاد کریمی او ادامه دو خبرنگار بر سرخاک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۶۴۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمید سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست/ آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری است

مستندساز شاخص سینمای ایران گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پژمان مظاهری پور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است و نامش همیشه جاودان خواهد بود. او آثار ماندگاری را از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفه‌ای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زنده یاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهش‌های مرتبط با ایران شناسی را در موسسه ایران پژوه که توسط آقای ابراهیمی اداره می‌شد آغاز کرد.

وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار می‌کرد. آن‌ها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند را انجام می‌دادند.

مظاهری‌پور خاطرنشان کرد: یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسد، اما از نگاتیو‌های آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصایری به صورت هشت میلیمتری از روز‌های تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستند سازی در اینجا مشخص می‌شود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفر‌های دور و دراز هامی و کامی» تجربه می‌کند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.

آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار می‌روند

مظاهری‌پورهمچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریده‌ها» را ساخت که در اتباط با کارگاه‌های صنایع دستی است. سهیلی فردی بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران طراز اول هر رشته مشورت می‌کرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبه‌های مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.

این فیلمساز سینمای مستند اقرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلم‌های او تیتراژ ندارند.

وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان داشت: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده می‌کند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و دکتر اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.

وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافت‌های شهر‌های ایران می‌پردازد و کار بسیار سنگین و پیچیده‌ای را صورت می‌دهد. او سی و سه فیلم در این مجموعه تولید می‌کند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خوانده‌اند که این موضوع نیز از ویژگی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانت‌دار و اخلاق محور بود و جوایزی را که برای فیلم‌های خود دریافت می‌کرد، به نهاد حامی فیلم‌هایش تقدیم می‌کرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است.

مظاهری پور همچنین گفت: سهیلی دارای نشان درجه دو هنری بود، اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.

حمید سهیلی؛ شخصیتی استثنایی در سینمای مستند

در ادامه این نشست دکتر اسکندر مختاری از اساتید حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش اندوزی می‌پرداخت و همچنین خودش و جامعه را جدی می‌گرفت و از فرصت‌های پیش آمده برای خود استفاده می‌کرد. من در جریان فیلم‌های «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام می‌داد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.

وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمی‌کند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار می‌گرفت متوجه این موضوع می‌شد.

مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم نما تشخیص می‌داد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبت‌های ما را می‌شنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمی‌توانست دفاع کند، آن را تغییر می‌داد و اصلاح می‌کرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهم‌ترین افرادی که در راستای پیشرفت‌های علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته می‌شد.

وی ادامه داد: دوره‌های تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایره‌المعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکارانش را در تیتراژ فیلم معرفی نمی‌کرد. او تمام راش‌های استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار می‌روند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.

در ادامه مظاهری‌پور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش می‌برد. او معتقد بود برخی از گفتار‌های متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من می‌خواست در آثارم رویه دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.

مظاهری پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت شانزده میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار می‌کرد، نظام تهیه کنندگی وجود داشت و او نمی‌توانست راش‌ها را با خود داشته باشد و آن‌ها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگه‌داری شدند او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.

سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شاخص سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار می‌رفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزه‌ای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه می‌پرداخت و آن را در اختیار سوال شونده قرار می‌داد.

وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیت‌های حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کرده‌اند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.

عطارپور خاطرنشان کرد: او با پافشاری کار خود را پیش می‌برد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزئیات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلان‌هایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.

وی بیان داشت: من در ماه‌های آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارائه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.

برنامه «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار می‌شود.