به نقل از «دانا»

پیشانی‌های یخ زده؛ روایتی از حال و روز موتورسیکلت‌سواری در روزهای سرد سال

تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۱۶۴۳۵

سرمای زمستان و امتداد جاده های ارتباطی، برای راکبان موتورسیکلت‌ها یک چیز را به ارمغان دارد و آن هم سردی غیرقابل وصف است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از هرمز؛ موتورسیکلت را می توانیم یکی از پرطرفدارترین وسیله های نقلیه در سراسر جهان بنامیم، چرا که هم قیمت خرید آن نسبت به سایر وسایل نقلیه مناسب تر و هم در تردد های بین شهری سریع تر به مقصد می رسد، اما این وسیله، جزو پرخطرترین وسیله های نقلیه دنیا نیز به شمار می رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آستانه تحمل افراد در فصول سال علی الخصوص در تابستان و زمستان برای انسان ها متفاوت بوده و این موضوع برای مراقبت از خود در برابر خطر نیز صدق می کند.

گرمای شدید تابستان در نقاط جنوبی ایران و همچنین سرمای سوزناک زمستان در نیمه شمالی کشور، همیشه بر مخاطرات راکبان موتورسیکلت ها افزوده است، که ماحصل آن نیز زمین خوردن های راکبان این وسیله نقلیه پر خطر و حتی تصادفات مرگبار می باشد.

استفاده از هر وسیله نقلیه ای فرهنگ و روش خاصی دارد

حسین پور، یکی از موتورسیکلت سواران بندرعباسی در گفت و گو با خبرنگار ما اظهار کرد: استفاده از هر وسیله نقلیه ای فرهنگ و روش خاصی دارد و موتورسیکلت سواری نیز از این قائله مستثنی نمی باشد.

وی با بیان اینکه فرهنگ موتورسواری در ایران به یک ناهنجاری تبدیل شده است گفت: آمار راکبان غیرقانونی بیش تر از آن چیزی است که در آمارهای ارئه شده می گنجد.

این شهروند بندرعباسی با اشاره به اینکه قریب به ۲۰ سال است که موتورسیکلت سوار هستم، تصریح کرد: افراد برای استفاده از وسایل نقلیه موتوری، نیازمند یادگیری از طریق آموزشگاه ها و همچنین دریافت گواهی نامه معتبر در این زمینه هستند اما در حال حاضر این قاعده توسط بسیاری از افراد رعایت نمی شود.

حسین پور با توجه به فرا رسیدن فصل سرما در کشور عنوان کرد: زمستان یکی از آن فصولی است که می تواند افزایش خطر بیشتری برای جان راکبان موتورسیکلت ها داشته باشد، زیرا احساس سرما برای راکبان این وسیله نقلیه دوچندان خواهد بود.

دمای هوا هنگام موتورسواری کاهش پیدا می کند

وی در تشریح این موضوع اظهار کرد: سرما و رطوبت هوا در حالت سکون یک عدد ثابتی است اما هنگامی که با موتورسیکلت در حال تردد هستیم، دمای هوا کاهش پیدا می کند و این تغییر آنی دمایی، بر بدن تاثیراتی منفی می گذارد.

عالی زاده یکی دیگر از شهروندان بندرعباسی که او نیز قریب به ۱۰ سال از موتورسیکلت به عنوان وسیله نقلیه استفاده می کند، گفت: در یک رستوران به عنوان پیک موتوری مشغول به فعالیت هستم و موتورسیکلت جزئی از عوامل منابع درآمدی ام می باشد.

وی با اشاره به سرمای زمستان در بندرعباس اظهار کرد: از ابتدای بهمن ماه سال جاری سوز سردی را در شهر بندرعباس احساس می کنیم که این سرما بر اثر موتورسواری برای ما راکبان بیشتر احساس می شود.

مردم جنوب، تحمل گرما را بیش از زمستان دارند

این شهروند بندرعباسی ابراز کرد: مردمان جنوب طاقت تحمل گرما را بیش از سرما خواهند داشت و هرچه سریع تر لحظه شماری می کنند که فصل زمستان به پایان برسد.

عالی زاده ضمن اشاره به اینکه موتورسواری یکی از پرخطرترین ها به شمار می آید گفت: از تمام کسانی که علاقه به این وسیله نقلیه دارند خواهشمندم تمام نکات ایمنی را رعایت کنند تا با خطر جدی مواجه نشوند.

موتورسواری در زمستان چیزی جز پیشانی یخ زده به ارمغان نمی آورد

محمدی از شهروندان ساکن محله گلشهر بندرعباس نیز در این رابطه گفت: موتوسواری در سوز سرمای زمستان چیزی جز پیشانی یخ زده و انتقال سرما از طریق گوش، دست و پا به بدن به ارمغان نمی آورد.

این شهروند بندرعباسی افزود: سرمای زمستان باعث می شود که برخی از راکبان موتورسیکلت ها یک دست خود را در جیب کاپشن گذاشته و با یک دست دیگر وسیله نقلیه شان را هدایت کنند که بسیار خطرناک است.

وی ادامه داد: در بسیاری از نقاط کشور نیز مساله یخ زدگی زمین در سرمای زمستان ثابت شده است که این موضوع نیز بر کاهش امنیت رانندگی به خصوص تردد موتورسیکلت سوران بی تاثیر نمی باشد.

محمدی به گرمای جنوب در فصول دیگر سال نیز اشاره کرد و گفت: هر ساله در فصل تابستان دمای هوای بیش از ۴۰ درجه را در استان هرمزگان شاهد هستیم، که این گرمای هوا بر کیفیت رانندگی راکبان موتورسیکلت سواران تاثیر می گذارد.

وی با بیان اینکه  برخی از راکبان برای فرار از گرما و خنک کردن بدن ، سرعت تردد را افزایش می دهند گفت: همین اقدام باعث کاهش کنترل موتورسیکلت و بروز خسارت های غیرقابل جبران می شود.

محبی، یکی دیگر از شهروندان بندرعباسی است که قریب به ۱۵ سال از موتورسیکلت به عنوان وسیله نقلیه استفاده می کند.

این شهروند بندرعباسی در گفت و گو با خبرنگار ما اظهار کرد: همیشه سعی کرده ام با رعایت تمام شیوه نامه های رانندگی از مسیری به مسیر دیگر تردد نمایم.

لزوم استفاده از تجهیزات ایمنی

وی بر لزوم استفاده از تجهیزات ایمنی از قبیل کلاه و دستکش استاندارد اشاره و عنوان کرد: در بسیاری از زمین خوردن ها همین دو وسیله ایمنی می تواند از صدمات غیرقابل جبران جلوگیری کند.

این شهروند بندرعباسی با باین اینکه در کسب تجربی استفاده از این وسیله نقلیه یک سری از موارد نیز پنهان می ماند، گفت: آگاهی از نحوه نگهداری این وسیله نقلیه پرخطر به خصوص در فصول بحرانی سال نظیر زمستان قابل اهمیت است.

محبی بر لزوم چک کردن برخی از تجهیزات این وسیله نقلیه به خصوص در فصل زمستان اشاره کرد و گفت: لوازمی همچون لنت،روغن موتور،شمع، صفحه  کلاچ،لاستیک و … را باید بررسی نماییم که در مسیرهای مواصلاتی دچار مشکل نشویم.

وی در پایان با بیان اینکه شهروندان بهتر است برای استفاده از این وسیله نقلیه، در آموزشگاه های رانندگی علوم لازم را کسب نمایند گفت: مخاطرات موتور سواری به خصوص برای افراد مبتدی و تازه کار بسیار زیاد است و هر لحظه امکان دارد آسیب فیزیکی ببینند.
 

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: راکبان موتورسیکلت ها شهروند بندرعباسی وسیله نقلیه سرمای زمستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۱۶۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختراعی با قدمت دوهزار سال| یخچال‌هایی در دل کویر

خبرگزاری علم و فناوری آنا- هدا عربشاهی: اقلیم گرم‌وخشک نواحی مرکزی ایران، ساکنان این مناطق را از دیرباز به مبتکران و مهندسان زبده‌ای تبدیل کرده است که ازطریق نوآوری‌های شگفت‌انگیز درطول هزاران سال توانسته‌اند بیابان‌های ایران را به مناطقی مناسب برای زیستن تبدیل کنند. قنات، بادگیر و آب‌انبار ازجمله ابتکارات خلاقانه‌ای به‌شمار می‌روند که هوا را برای استراحت خنک و دلپذیر و آب را انبوه، شیرین و گوارا می‌کنند. اما شاید بتوان گفت یکی از خلاقانه‌ترین نوآوری‌های مردمان باستان این سرزمین اختراع سازه‌ کوزه‌مانند غول‌پیکری است که کل فصل گرما، یخ و مواد غذایی تازه را برای مردم به ارمغان می‌آورد. وسیله‌ای که به آن یخچال (چاله پر از یخ) می‌گفتند. نامی که در زبان فارسی تا به امروز برای نامیدن دستگاه‌های خنک‌کننده مواد غذایی کاربرد دارد.

****

یخچال‌ها، خنک‌کننده‌های تبخیری کهنی هستند که حدود ۴۰۰ سال پیش‌ازمیلاد ابداع شده‌اند. این سازه‌های مخروطی یا تخم‌مرغی غول‌پیکر کمک می‌کنند که یخ در ماه‌های سردتر ساخته و جمع‌آوری و درطول سال برای مصارفی چون نگهداری غذا و تهیه فالوده استفاده شود. یخچال‌ها ویژگی‌های مختلف و متنوعی داشتند. بعضی‌ از آنها به سوراخ‌هایی در قسمت انتهایی مجهز بودند که هوای خنک به قسمت وسیع زیرزمین سازه که در آن یخ ساخته و نگهداری می‌شد، جریان یابد و سوراخ‌هایی در نزدیکی قسمت‌های فوقانی وجود داشت که هوای گرم ازطریق آنها به بیرون هدایت می‌شد. معمولاً برای اطراف این یخچال‌ها دیواره‌هایی ساخته می‌شد تا آبی را که برای یخ‌سازی استفاده می‌شد همواره زیر سایه نگه دارند. همچنین دیواره‌های بسیار ضخیم ضدآب و مقاوم در برابر حرارت از ملاتی به نام ساروج ساخته می‌شد. ساروج مخلوط خاصی از ماسه، خاک رس، سفیده تخم‌مرغ، آهک، موی بز و خاکستر است.

بسیاری از این بناهای نبوغ ایرانیان باستان هنوز هم پس‌از گذشت صدها سال وجود دارند. یکی از دردسترس‌ترین این یخچال‌ها نزدیک نارین‌قلعه در میبد، استان یزد است، اما در شهرهای دیگری چون یزد، کرمان و ابرکوه هم نمونه‌هایی از یخچال‌ها را می‌توان دید.

تصویر۱- یخچال ابرکوه، استان یزد- عکس از هدا عربشاهی

ویژگی‌های ساختاری یخچال

یخچال‌های سنتی ایرانی همواره موضوع جذابی برای معماران، مهندسان، فیزیکدانان، مورخان و باستان‌شناسان بوده‌اند. یکی از مطالعات اخیری که درباره این سازه‌های گلی انجام شده است را شرکت معماری Max Fordham R+I در انگلستان انجام داده است. هدف از این مطالعه جامع، درک بهتر شیوه‌های به‌کاررفته در یخچال‌ها برای استفاده از آنها در طراحی سازه‌های کم‌مصرف امروزی است. 

این گروه از پژوهشگران از روش‌های مدل‌سازی عددی برای شبیه‌سازی انتقال‌های حرارتی مختلف که فرآیندهای یخ‌سازی و ذخیره‌سازی یخ را کنترل می‌کنند استفاده کرده‌اند و توانسته‌اند مقدار یخی را که می‌توان ساخت و مقدار یخی را که می‌توان طی یک‌سال نگه داشت تخمین بزنند.

یخچال میبد

یخچال‌ها در سراسر ایران در مناطقی یافت می‌شوند که شرایط اقلیمی در آنها به گونه‌ای است که امکان یخ‌زدن آب طی زمستان وجود دارد یا می‌توان یخ و برف را از مناطق کوهستانی مجاور تهیه کرد. یکی از مناطقی که با این ویژگی‌ها سازگاری کامل دارد شهر میبد در فلات ایران است با یخچالی که قدمتش حدود ۴۰۰ سال گزارش شده است.

این مجموعه شامل حوض کم‌عمق یخ‌سازی است که هرشب از طریق آبراه آب شیرین قنات پر می‌شد و دیوار سایه‌بان، حوض را در برابر گرمای خورشید زمستانی با زاویه کم محافظت می‌کرد. ارتفاع گنبد بخچال میبد حدود ۱۵ متر و عمق گودالش حدود ۵ متر است. ضخامت دیواره‌های گنبد در قاعده حدود ۲ متر و در بالای آن حدود نیم‌متر است و سوراخی به‌عنوان دریچه در آن تعبیه شده است. بعضی منابع گزارش می‌دهند که سطح بیرونی گنبد را با لایه ضخیمی از کاهگل پوشانده بودند تا به‌عنوان عایق، محفظه را از گرمای خورشید محافظت کند. اقلیم یزد، همانند سایر نقاط بیابانی مناطق مرکزی ایران، بسیار خشک و دارای تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد است و میانگین بارندگی در این استان سالانه کمتر از ۱۰۰ میلی‌متر در سال است.

دمای هوای این منطقه در شب‌های زمستان می‌تواند حتی به ۵- درجه سانتی‌گراد و در روزهای تابستان تا ۴۵ درجه سانتی‌گراد برسد. شیرکوه با ارتفاع ۴هزارو۷۵ متر در بلندترین نقطه‌اش از سطح آب‌‌های آزاد، در استان یزد، در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر تفت، منطقه‌ سردسیر و یخبندانی این استان کویری است.

تولید یخ

همان‌طورکه گفته شد پیرامون سازه یخچال، حوض کم‌عمقی زیر سایه دیوار سایه‌بان ساخته شده است. طی روزهای زمستان، آب ازطریق قناب وارد این حوض می‌شد و درطول شب، تمام آب داخل آن به‌تدریج، منجمد می‌شد. هر صبح کارگران، این یخ‌ها را به گودال مرکزی داخل یخچال انتقال می‌دادند و مجددا مسیر انتقال آب را به حوض باز می‌کردند. این کار در تمام فصل سرد انجام می‌شد تا کل گودال مملو از یخ شود.

مساحت حوض یخ‌سازی در یخچال میبد تقریباً ۴۰۰ مترمربع است. برای این اندازه، نتایج شبیه‌سازی سالانه نشان می‌دهد که مقدار کل یخ تولیدشده طی فصل زمستان معادل ۵۰ مترمکعب بوده که حجمی معادل ۳میلیون قالب یخ امروزی و برابر با حدود ۲۰درصد از اندازه گودال در پایه گنبد ذخیره یخ است.

(تصویر ۲- یخچال میبد- عکس از هدا عربشاهی)

ذخیره یخ

گفته می‌شود که از یخ این یخچال، هم به‌عنوان مخزن ذخیره مواد غذایی عمومی شهر و هم برای عرضه به مردم به‌صورت خرده‌فروشی به‌دست یخ‌فروش‌های دوره‌گرد استفاده می‌شد. و ازاین‌رو، مدیر یخچال بسیار مشتاق بوده است که تا حد ممکن یخ را حفظ و از ذوب‌شدن آن جلوگیری کند. سرعت ذوب یخ در انبار یخ به‌ عوامل مختلفی چون متغیرهای آب‌وهوایی ازجمله دما و شدت نور خورشید، خواص حرارتی سازه یخچال و نحوه مدیریت ساختمان بستگی داشته است. شبیه‌سازی‌های حرارتی دینامیک سه‌بعدی برای بررسی انتقال حرارت در این یخچال نشان می‌دهد که برای دیواره‌های خشتی با ضخامت ۱ متر به‌علاوه عایق کاهگلی با ضخامت ۱ متر، مقدار انتقال حرارت برابر با ۰.۱ وات‌/مترمربع در کلوین و ارزش جرم حرارتی برابر با ۱۵۰ کیلوژول/مترمربع در کلوین است. برای رسیدن به این مقادیر در سازه‌ای امروزی به دیوارهایی با سطح پوشیده از ۱۰۰میلی‌متر بتن به‌اضافه ۴۰۰ میلی‌متر عایق پلی‌استایرن نیاز است.

همچنین با فرض اینکه گودال ذخیره یخ تا ماه ژانویه (اوایل بهمن) به‌طور کامل پر می‌شده است، نتایج مدل‌سازی‌ها نشان می‌دهد که در وضعیت دیواره‌های خشتی با ضخامت نیم‌متر به‌اضافه عایق کاهگل به ضخامت نیم‌متر تقریبا ۲۰ درصد از یخ تا سپتامبر (اوایل شهریور) ذوب می‌شد و این یعنی تا شروع فصل جدید سرما، یخچال همچنان از ذخیره کافی یخ برخوردار بوده است.

انتهای پیام/