به نقل از «ایسنا»

ایران همگام با جهان در توجه به صنعت اکوتوریسم

تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۲۶۶۸۸

ایسنا/خراسان رضوی عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد گفت: با مقایسه تاریخ شکل‌گیری واژه اکوتوریسم در جهان و برابری آن با رشد صنعت گردشگری در ایران می‌توان دریافت که ایران از ابتدای توجه به صنعت گردشگری با برخورداری از پیشنیه باستانی و طبیعتی بکر در زمینه صنعت اکوتوریسم با دنیا همگام و همراه بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتر سیامک منصوری در گفت‌وگو با ایسنا به مقایسه تاریخچه اکوتوریسم ایران و جهان پرداخت و اظهار کرد: پیرامون واژه اکوتوریسم و سابقه کاربرد آن اظهارنظرهای متفاوتی وجود دارد که برخی از صاحب‌نظران سابقه کاربرد چنین واژه‌ای را مربوط به اواخر سال‌های دهه ۱۹۸۰ یعنی مصادف با سال‌های ۱۳۵۰ در ایران دانسته‌اند.

وی ادامه داد: اما در تمام متون مرتبط این موضوع هکتور سبالوس لاسکورین، نظریه پرداز در حوزه اکوتوریسم، نخستین کسی است که این واژه را به کار برده است. در تعریف او بوم گردشگری مسافرتی است که به منظور مطالعه، تحسین، ستایش و کسب لذت از سیمای طبیعی و مشاهده گیاهان و جانوران و همچنین آشنایی با ویژگی‌های فرهنگی جوامع محلی در گذشته و حال صورت می‌گیرد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد اضافه کرد: در ادامه اما برخی سابقه اکوتوریسم را به زمانی دورتر و به هتزر، دیگر اندیشمند این حوزه، نسبت می‌دهند و معتقدند که او این واژه را در دهه ۱۹۶۰ یعنی سال‌های ۱۳۴۰ در ایران برای تشریح روابط متقابل گردشگری، محیط زیست و ویژگی‌های فرهنگی استفاده کرده است.

منصوری خاطرنشان کرد: به اعتقاد هتزر مفهوم بوم ‌گردشگری در واکنش به رویه‌های نامناسب و منفی توسعه و نادیده ‌گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی شکل گرفته و سابقه آن به زمانی که کارشناسان نسبت به برداشت بی‌رویه از منابع نگران بودند، باز می‌گردد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد تصریح کرد: امروز بوم‌ گردشگری(اکوتوریسم) با نام اسبق و نادرست طبیعت‌گردی در میان گونه‌های مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجهی برخوردار است و به همین دلیل در ۲۰ سال گذشته شاهد گسترش سریع فعالیت‌های بوم ‌گردشگری یا اکوتوریسم در سراسر جهان و ایران بوده‌ایم. در مجموع انتظار می‌رود با توجه به علاقه ایرانیان به طبیعت بر شدت این گسترش نیز افزوده شود.

نام‌گذاری سال ۲۰۰۲ به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم با اهدافی مشخص 

منصوری گفت: البته به دلیل تاثیر زیادی که اکوتوریسم در زمینه حفاظت از محیط طبیعی و اقتصاد بسیاری از کشورها داشت، سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۲ میلادی را به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم معرفی کرد و کمیسیون توسعه پایدار این سازمان(UNEP) و سازمان جهانی گردشگری را موظف به انجام فعالیت‌هایی مشابه در بازه زمانی یک ساله مزبور ساخت. هدف از این کار مرور مجدد تجربیات گذشته در زمینه بوم ‌گردشگری، تشخیص و ترویج انواع اکوتوریسم که در آن‌ از اکوتوریسم‌های در معرض خطر حفاظت می‌شود، تقسیم فواید حاصل از فعالیت‌ها با جوامع محلی و احترام به فرهنگ‌های بومی بود.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود اضافه کرد: طبق برآورد سازمان جهانی کشاورزی رشد بوم‌ گردشگری در دهه حاضر ۱۰ تا ۳۰ درصد خواهد بود؛ بنابراین اکوتوریسم از آینده‌ پررونق و درخشانی برخوردار است که مزایای فراوانی برای جهانیان به همراه خواهد داشت.

منصوری تصریح کرد: همانطور که در اصل سه بیانیه ریو آمده حق توسعه باید به نحوی اعمال شود که تساوی نیازهای نسل کنونی و نسل‌های آینده را در زمینه توسعه و حفظ محیط زیست برآورد سازد؛ از این رو گردشگری پایدار باید با سیاستی مشخص و مدون به اجرا درآید تا بتواند حرکت امیدبخشی را در توسعه همه‌جانبه فضاهای جغرافیایی تضمین کند و این مهم با توسعه گردشگری به شکل اکوتوریسم در دنیا و ایران قابل اجراست.

وی گفت: از اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی در دنیا و کشورهای توسعه‌یافته جهانگردی از منظر اصول پایداری مورد بازنگری اساسی قرار گرفت و دانشمندان سراسر دنیا تلاش کردند با ارائه انواع جدیدی از گردشگری آثار مخرب آن بر محیط زیست را بکاهند و به منابع و میراث فرهنگی، طبیعی و تاریخی و همچنین جوامع بومی بیشتر توجه کنند. مفاهیمی مانند گردشگری سبز، گردشگری موزون، گردشگری مسئولانه، گردشگری کم‌ضرر، گردشگری جدید، گردشگری درون‌زا و بومی، گردشگری طبیعت‌محور و اکوتوریسم مهم‌ترین این ایده‌هاست. 

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران افزود: این مفاهیم اگرچه از ابتدا آکادمیک بود اما به تدریج با توجه به مشکلات مختلف ناشی از توسعه ناپایدار و عواقب گسترده آن در عرصه‌های مختلف این درک ایجاد شد که اجرای این مفاهیم ضرورتی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دارد که جوامع همچنان در قرن ۲۱ با توجه به گسترش روزافزون جمعیتی، سبک زندگی انسان مدرن و چالش‌های پیشرو نیازمند تمسک به آن‌هاست.  

منصوری خاطرنشان کرد: ایده اکوتوریسم از میان تمام ایده‌هایی که در تلاش برای تلفیق اصول پایدار با گردشگری بود، فراگیرتر شده و بیشتر مورد استقبال قرار گرفت. به طور خاص از سال ۱۹۹۴ تا سال ۱۹۹۶ میلادی تعدادی از جامع‌ترین تعاریف حوزه اکوتوریسم از سوی دانشمندان ارائه شد که با تاکید بر حفاظت، آموزش، اخلاق، پایداری، تاثیرات و فواید توجه به جوامع محلی سعی در ارائه تعاریفی دقیق‌تر و شفاف‌تر داشتند.

مزایای خاص اکوتوریسم در عین بی‌توجهی به ظرفیت‌های آن

وی خاطرنشان کرد: اکوتوریسم از مزایای فراوانی برخوردار است از جمله نیاز به زیرساخت‌های اندک، تعامل حداکثری اکوتوریست‌ها با بومیان و احترام به فرهنگ محلی، تامین نیروی کار از میان جوامع بومی محلی و اشتغال‌زایی با هدف توسعه بومی منطقه‌ای، فراهم‌سازی بستری برای گردشگران جهت کسب تجارت نو و منحصر به‌ فرد، تلاش برای مصرف حداقلی از سوخت‌های فسیلی و همچنین توسعه انرژی‌های پاک در کنار توجه به محیط زیست مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود مشهد عنوان کرد: امروز همچنان مهم‌ترین مشکلات پیش رو برای توسعه اکوتوریسم بی‌توجهی به ظرفیت برد و تلاش برای به کار بردن مدل‌های مخرب و شکست‌ خورده مدیریتی و برنامه‌ریزی مبتنی بر اصول و قواعد گردشگری انبوه یا معمولی در زمینه اکوتوریسم است. از سوی دیگر پاسخگویی به تقاضای روزافزون گردشگری ضمن حفاظت از منابع طبیعی، تامین برابری درون‌نسلی، بین‌نسلی و پیشرفت فرهنگی اجتماعی و نیازمند دیدگاهی میان رشته‌ای، همه‌جانبه و آینده‌نگر است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: گردشگري اكوتوريسم محیط زیست اکوتوریسم فرهنگ و توسعه گردشگری انجمن علمی طبیعت گردی ایران گردشگری پایدار توسعه گردشگري سازمان ملل متحد محیط زیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۲۶۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رشد جنون آمیز قیمت کاکائو در جهان؛، شکلات از طلا سبقت گرفت!

در اوایل ماه مارس، بازار‌های جهانی شاهد رشد بیش از دو برابری قیمت کاکائو در یک بازه زمانی ۱۲ ماهه شدند و جهش بی‌سابقه قیمت‌ها بسیاری از سفته بازان را با تردید‌هایی روبرو کرد. اکنون بازرگانان نگران هستند که تولیدکنندگان وارد یک عقب نشینی طولانی مدت شده باشند.

به گزارش اقتصاد نیوز، جهان برای دهه‌ها از شکلات ارزان لذت می‌برد؛ درختان پیرتر شدند و آفات محصول در کشور‌های غرب آفریقا، شایع شد. وضعیت آب و هوایی نامناسب در کشور‌های ساحل عاج و غنا که تقریباً نیمی از سهم بازار جهانی کاکائو را دارند نیز کاهش تولید این محصول را تسریع کرد. همه این عوامل دست به دست هم داد تا قیمت کاکائو، رشد بی سابقه‌ای را تجربه کند و کام تولید کنندگان و مصرف‌کنندگان تلخ شود.

بر اساس آنچه سازمان بین‌المللی کاکائو (ICCO) برآورد کرده، میزان تولید کاکائو در سال ۲۰۲۴ از میزان تقاضای آن عقب می‌افتد و بر این اساس برآورد می‌شود که تولید کاکائو با کسری ۳۷۴ هزار تنی روبرو خواهد شد.

در همین زمینه تریستان فلچر، تحلیگر بازار کالا به بلومبرگ اعلام کرد که زخم‌های این بحران ممکن است برای مدت طولانی در نوسانات بازار کاکائو قابل مشاهده باشد. به گفته او برخی فعالان بازار، سوداگرانه با سرعت بیشتری وارد می‌شوند و به سرعت نیز این بازار را ترک می‌کنند؛ موضوعی که به بی‌نظمی این بازار می‌افزاید و این، بدان معناست که بازار‌ها به احتمال زیاد، تشدید نوسان را تجربه می‌کنند.

آنطور که اکونومیست تایم از وضعیت بازار گزارش داده است، معاملات آتی این هفته به رکورد ۱۱۱۲۶ دلار در هر تن رسید؛ سطحی که قبلاً برای اکثر معامله گران غیرقابل تصور بود و تقریباً دو برابر نقطه اوج قبلی است که آن هم در دهه ۱۹۷۰ ثبت شده بود. به نظر می‌رسد این پایان ماجرای نوسان در بازار این کالا نیست. آنچنان که سیتی گروپ پیش بینی کرده، قیمت‌ها در چند ماه آینده به ۱۲۵۰۰ دلار می‌رسند و بعید نیست که قیمت کاکائو، مرز ۲۰ هزار دلار را نیز در سال جاری بشکند.

بر اساس گزارش ها، آنچه در زمینه کاکائو اتفاق می‌افتد، اکنون نه تنها هشدار برای صنایع وابسته به این کالا را فعال کرده بلکه زنگ خطری برای صنعت قهوه نیز هست که تنها در دو کشور متمرکز شده است: برزیل و ویتنام.

با این حال وضعیت رشد قیمت کاکائو، بی تردید صنایع وابسته به این کالا در جای جای دنیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در این اوضاع، بررسی وضعیتی که صنایع شیرینی و شکلات ایران نیز متاثر از آن خواهد شد، حائز اهمیت است که در این گزارش به آن می‌پردازیم.

وضعیت بازار شکلات ایران پس از افزایش قیمت‌ها

گردش مالی صنعت شیرینی و شکلات در کشور حدود ۱۶ تا ۱۷ هزار میلیارد تومان برابر با ۳۷۰۰ تن اعلام شده است؛ حجمی از محصولات که حدود ۳۰ درصد مواد اولیه‌اش وارداتی است و سایر مواد مورد نیاز آن در داخل تولید می‌شود.

بررسی آمار گمرکات ایران گواه این موضوع است که عمده واردات مواد اولیه این صنعت برای تولید کنندگان ایرانی از کشور ترکیه صورت می‌گیرد؛ رقمی حدود ۷۹ میلیون دلار برابر با ۱۹۰۳۱ تن است؛ کشوری که طی سال‌های اخیر ازجمله مهم‌ترین شرکا تجاری ایران محسوب می‌شود.

به طور کلی پودر کاکائو، دانه کاکائو و خمیر کاکائو برای طعم دادن به محصولات غذایی مختلف و برای طعم دار کردن «محصولات شکلاتی» مانند شربت ها، تاپینگ ها، شیر شکلات، مخلوط کیک‌های آماده و مواد دارویی استفاده می‌شود.

براساس این جدول که بر مبنای داده‌های گزارش آماری سالانه گمرک ایران تهیه شده، حجم واردات گروه کالایی کاکائو -اعم از پودر کاکائو، دانه کاکائو، خمیر کاکائو و روغن کاکائو در سال ۱۴۰۲- نزدیک به ۴۱.۶ هزار تن؛ معادل ۱۶۴.۱ میلیون دلار بوده است.

گزارش‌های جهانی حکایت از آن دارد که ارزش هر تن کاکائو در بازار‌های جهانی اکنون از ۲ هزار و ۵۰۰ دلار به ازای هر تن، به ۱۱ هزار و ۱۲۵ دلار رسیده؛ رقمی که از رشدی معادل ۵۲۵ درصد حاکی است.

واردات کاکائو به ایران؛ عبور ارزش واردات کاکائو از یک میلیارد دلار

طبق آمار‌های رسمی بازار جهانی و داده‌های گمرک ایران، در سال گذشته مجموعا ۴۱ هزار و ۵۸۴ تن کاکائو و زیرمجموعه این گروه کالایی به ارزش ۱۶۴ میلیون و ۱۱۱ هزار دلار وارد ایران شده است.

با فرض اینکه قیمت گروه کالایی کاکائو در تمام زیر مجموعه‌ها ثابت در نظر گرفته شود و حجم واردات این کالا‌ها در سال ۱۴۰۳ را بدون تغییر نسبت به سال گذشته یعنی حدود ۴۱.۶ تن در نظر بگیریم، ارزش دلاری واردات این محصول به کشور با احتساب رشد حدود ۶.۵ برابری که در بازار جهانی این کالا رخ داده، رقمی بالغ بر یک میلیارد دلار برآورد می‌شود.

مهم‌ترین نکته‌ای که پس از محاسبه این عدد به ذهن می‌رسد این است که استراتژی فعالان صنعت شیرینی و شکلات ایران دستخوش تغییر خواهد شد؟؛ مساله‌ای که باید موضوع محدودیت حجم منابع ارزی را نیز به آن افزود.

علاوه بر این، اگر مشکلاتی که این صنعت در سال‌های گذشته با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده را به وضعیت افزایش قیمت بی سابقه کاکائو در جهان اضافه کنیم؛ آینده این صنعت و تصمیم گیری فعالان برای نحوه فعالیت در آن به سوالی جدی تبدیل خواهد شد؛ مسائلی از قبیل افزایش ۳۰۰ درصدی هزینه انبارداری در سال گذشته، نبود برنامه منسجم در خطوط حمل و نقل کشور (غیر فعال شدن ۲۸ خط کشتیرانی به دلیل تحریم‌ها)، عدم همکاری منسجم بنادر که منجر به رسوب کالا‌ها در گمرکات می‌شود و ...؛ عواملی که با پابرجا ماندن‌شان در کنار هم، نه تنها سهم کشورمان در بازار‌های جهانی به میزان قابل توجهی از دست می‌رود بلکه عرصه برای فعالیت تولیدکنندگان داخلی نیز تنگ‌تر خواهد شد. همچنین وضعیت اشتغال حدود ۶۵ هزار نفر که به طور مستقیم به این صنعت وابسته هستند نیز در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد گرفت.