رد پای نیروهای امنیتی آمریکا، اسرائیل و ترکیه در اغتشاشات قزاقستان
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۵۰۶۳۹
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، «پهپه اسکابر» روزنامهنگار مشهور بین المللی در پرتال «The Cradle » مطلبی را تحت عنوان «دوره انقلابهای رنگی در قزاقستان به پایان رسید؟» منتشر و سرویسهای ویژه کشورهای آمریکا، ترکیه و اسرائیل را در آماده سازی و سازماندهی کودتای نافرجام در قزاقستان متهم کرد.
اسکابر با استناد به منابع خود در جامعه اطلاعاتی آسیای مرکزی میگوید که «یک ستاد عملیاتی نظامی-اطلاعاتی سری آمریکا، ترکیه و اسرائیل» در یک مرکز تجاری در جنوب آلماتی قرار داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسکابر در توییتر خود همچنین بر رد پای بریتانیا در اعتراضات اخیر قزاقستان اشاره کرد و نوشت: «اعتراضات و اغتشاشات موجود در قزاقستان توسط سازمان اطلاعات مخفی بریتانیا حمایت میشود. هدف در واقع گشودن جبهه دیگری علیه روسیه درست قبل از دیدار مقامات روسیه و ایالات متحده در شهر ژنو و اجبار «کرملین» به عقب نشینی در غرب، با ایجاد حواس پرتی جدی در شرق بود. اما این عملیات از هم پاشید درست بعد از آن که نیروهای قزاق با کمک سازمان پیمان امنیت جمعی کنترل فرودگاه آلماتی را دوباره به دست گرفتند که قرار بود این فرودگاه به مرکز دریافت محمولههای نظامی خارجی تبدیل شود.»
«ارمان ژوماگلدی اف»
رد پای ترکیه در کودتای قزاقستان با حضور آرمان ژوماگلدی اف با نام مستعار «آرمان وحشی» که مستقیما از ترکیه به آلماتی وارد و در 7 ژانویه در آنجا بازداشت شد، مرتبط است.
آرمان وحشی که از افراد بسیار نزدیک برادرزادههای رئیس جمهور سابق قزاقستان به شمار میرود. وی در بسیاری از عکسها با علامت سازمان ملی گرای راست افراطی هواداران بوزکورتلار ( گرگهای خاکستری) حضور دارد که این سازمان توسط سرویس اطلاعات ملی ترکیه MIT پشتیبانی میشود.
«آندری مدودوف»، پژوهشگر علوم سیاسی و کارشناس روس در منطقه آسیای مرکزی، همچنین خاطرنشان کرد که « آرمان وحشی قتل عام مردم قزاقستان را از مقر خود در هتل قزاقستان هماهنگ میکرد.»
«الکساندر سوبیانین»، تحلیلگر نظامی روسی، رییس مرکز فرهنگی نظامی آسیایی بنیاد کمک به ادغام اوراسیا، در مصاحبه با پراودا خاطر نشان کرد که راه اندازی شورش در قزاقستان از آغاز اشتباه بود، زیرا سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و انگلیس آن را برای مارس 2021 برنامه ریزی کردند و « هیچ دلیل دیگری برای به تعویق انداختن مهلت به جز وضع سلامتی «نورسلطان آبیشویچ نظربایف» وجود نداشت....» وی تاکید کرد که کودتا از بیرون کنترل و توسط خائنان در کمیته امنیت ملی قزاقستان حمایت میشد.
بازداشت شبه نظامیان «تبلیغ جماعت»
«الکس الکسی اف»، پژوهشگر ارشد مرکز سیاست امنیتی در واشنگتن که سالها به عنوان تحلیلگر ارشد و رییس امنیت ملی RAND Corporation خدمت کرده خاطرنشان کرد که قرار بود قزاقستان توسط شبه نظامیان گروه «تبلیغ جماعت» که فعالیت آن در روسیه ممنوع اعلام شده، هماهنگ شوند.
باید بیان داشت که در 9 ژانویه، 4 نفر از اعضای جماعت تبلیغ که در شورشهای 4 تا 8 ژانویه 2022 شرکت داشتند، در آلماتی بازداشت شدند. در زمان بازرسی مقر آنها «سلاحهای گرم، نارنجکهای ضربه گیر، شوکر، فشنگ، کتب افراطی و سایر مدارک کشف و ضبط شد».
خاطر نشان میشود که رهبر یکی دیگر از هستههای این گروه یک شهروند خارجی است، «که با گروهای تروریستی خارج از کشور» ارتباط داشت. به گفته بازرسان، وی با هدف آماده سازی اقدامات غیر قانونی و حملات گسترده علیه نهادهای دولتی و سازمانهای انتظامی به این کشور وارد شده است.
در قلمرو قزاقستان، با مشارکت مستقیم کمیته امنیت ملی این کشور هستههای بسیار افراطیِ مخفی، ایجاد شدهاند که در صورت لزوم و اشاره سازماندهندگان خود آماده فعالیت و اقدام هستند.
بر این اساس، در ژوئن 2016، گروهی از ستیزه جویان به یک فروشگاه سلاح در آکتوبه و یک واحد نظامی حمله کردند. در ژوییه همان سال، نیروهای امنیتی گروهی از تروریستها را که قصد حمله به تاسیسات نظامی روسیه «بالخاش- 9» واقع در کشور قزاقستان را داشتند، خنثی کردند.
«کریم ماسیم اف»
بار دیگر باید خاطر نشان شد که شورشهای قزاقستان بدون حمایت رهبران ارشد کمیته امنیت ملی این کشور امکان پذیر نبود. روشن است که «کریم ماسیم اف» رییس کمیته امنیت ملی قزاقستان نقش اصلی را در این امر ایفا کرده است. رسانههای روسی گمان میبرند که او میتواند برای چندین آژانس اطلاعاتی کار کند. در هر صورت، ستاد عملیاتی بین المللی شورش در شهر آلماتی نمیتوانست بدون اطلاع و حمایت ماسیم اف فعالیت کند.
مساله دیگر که باید بیان داشت این است که حتی اگر «قاسم ژامرت تاکایف»، رییس جمهور قزاقستان و رئیس جدید امنیت ملی این کشور همه توطئه گران را شناسایی کنند و مقر خرابکاران خارجی را از بین ببرند، نارضایتی خاموش اجتماعی باقی خواهد ماند.
به گفته «دانیار آشیمبایف»، کارشناس علوم سیاسی قزاقستان، درست نیست که موفقیت چنین سازمانهای افراطی را در جذب جوانان تنها فقر بدانیم. زیرا بخش قابل توجهی هسته این سازمانها را کارگران شرکتهای متالورژی قزاقستان مرکزی و شرقی، و نیز شرکتهای نفت و گاز قزاقستان غربی تشکیل میدهند که در واقع ساختارهایی هستند که اشتغال پایدار و درآمد نسبتا بالای را فراهم میکنند.
این کارشناس علوم سیاسی قزاقستان خاطرنشان کرد: به این خاطر، افزایش تعداد افراد درگیر در سازمانهای افراطی را میتوان با بی اعتمادی به دولت و الگوی عدالت و انصاف در این کشور تشریح کرد.
انتهای پیام/ح
منبع: فارس
کلیدواژه: قزاقستان شورش ها ردپای ترکیه آمریکا و اسرائیل کمیته امنیت ملی سازمان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۵۰۶۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زیرپوست وتوی کشور فلسطین
ایالات متحده از مهمترین بازیگران موجود در منازعه فلسطینی – صهیونیستی و به طور کلی روند صلح منطقه است. سیاست اعلامی آمریکا در قبال این مسئله، حمایت از راهکار دو دولت در سرزمینهای اشغالی به مرکزیت قدس شرقی و قدس غربی است. با این حال در جلسه اخیر شورای امنیت که موضوع عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل به رأی گذاشته شد، آن را وتو کرد. این دوگانگی نظر و عمل در مواضع آمریکا در این مقطع در حمایت از رژیم اشغالگر انجام میشود.
رویکرد ۲ دولت در دولتهای مختلف آمریکا
راه حل دو دولتی از زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۸۱ را در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ تصویب کرد مورد حمایت بوده است. در عین حال چنین راه حلی برای پایان دادن به مناقشه فلسطین در قطعنامه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۴ ارائه شد. این قطعنامه خواستار آن بود که دو طرف در کنار هم و در مرزهای مورد توافق پیش از سال ۱۹۶۷ دو دولت تشکیل دهند. در این راستا از زمان رسمیت رژیم اشغالگر در سال ۱۹۴۸ و متعاقب آن اشغال بخشی از سرزمینهای فلسطین، اردن، مصر و سوریه، آمریکا همواره حامی آن بوده است. از این رو یک مبحث اساسی در سیاست خارجی آمریکا در طول حدود نیم قرن اخیر، نحوه اداره مناقشه بین عربها و رژیم صهیونیستی است. رویکرد دو دولتی به عنوان یک محور عمده سیاستهای دولت آمریکا به ویژه در دو دهه گذشته بوده است.
دوره بوش
بوش پس از آنکه به کاخ سفید راه یافت سعی کرد با مطرح ساختن نقشه راه بر میزان فعالیتهای ایالات متحده برای حل و فصل مناقشه فلسطین بیفزاید. به همین منظور وی وانمود کرد که به تشکیل دولت مستقل فلسطین متعهد است. در عین حال مدتها طول کشید که تشکیل دولت مستقل فلسطینی که در نقشه راه پیشبینی شده بود مورد توافق قدرتهای جهانی و کشورهای عربی واقع شود. به این منظور دولت بوش از همان ابتدا در نظر داشت تا گروههای مبارز فلسطینی را با استفاده از زور وادار به پذیرش دولت صهیونیستی کند. یکی از مهمترین شیوهها به این منظور خلع سلاح این گروهها بود. به گمان سیاستمداران آمریکایی با خلع سلاح گروههای مبارز فلسطینی از جمله حماس، آنها مجبور به پذیرش طرح نقشه راه میشدند. دولت بوش همچنین با حمایت از خروج رژیم از باریکه غزه، آن را راهی برای بازگشت به روند نقشه راه و دستیابی به راه حل دو دولتی میدانست به گونهای که دو دولت در کنار هم و در صلح و امنیت زندگی کنند.
دوره اوباما
در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، او در ابتدا سعی کرد با مطرح کردن توقف شهرکسازیها از سوی تلآویو به عنوان یک پیششرط برای آغاز مذاکرات صلح، فلسطینیها را تشویق کند که با دریافت مشوق حاضر به اعطای امتیاز به رژیم صهیونیستی شوند، اما پس از آن دریافت که نتیجه مورد نظر او نه تنها حاصل نمیشود بلکه فلسطینیها را در شرایط سختتری قرار داد. پس از آنکه تلآویو درخواست واشنگتن برای توقف شهرکسازیها در کرانه باختری را نپذیرفت، اوباما در سال ۲۰۱۰ مجبور شد تا از اصرار بر توقف شهرکسازی به عنوان پیششرط آغاز مذاکرات صلح صرف نظر کند و این رویداد سبب تقویت موضع رژیم شد. این موضوع بیش از همه موقعیت بنیامین نتانیاهو را در سرزمینهای اشغالی تقویت کرد.
اوباما در می ۲۰۱۵ راه حل دو دولت را «مطلقا حیاتی» دانست. این سخنان از رئیس جمهور آمریکا پس از آن طرح شد که نتانیاهو دولت ائتلافی خود را تشکیل داد و با توجه به ترکیب وزرای کابینه آن، آینده توافق با فلسطین برای تشکیل دولت مستقل روشن به نظر نمیرسید. اوباما اظهار داشت که: «ایالات متحده هنوز معتقد است امنیت اسرائیل در بلند مدت در گرو توافق بر سر به رسمیت شناخته شدن دولت فلسطین است. من میدانم که در دولتی که به تازگی تشکیل شده، کسانی هستند که این فرضیه را قبول ندارند، اما این فعلاً تنها گزینه من است.»
دوره ترامپ
در دوره ترامپ با وجود حمایتهای بی حد و حصر از رژیم و اقدامات تاریخی ترامپ در انتقال سفارت این کشور به بیتالمقدس و توافق صلح آبراهام در نزدیک کردن رژیم به دو کشور عربی امارات متحده و بحرین، اما رویکرد دو دولتی همچنان در سیاست خارجی آمریکا ادامه یافت. ترامپ در دیدار با نتانیاهو در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۰ طرح معروف به معامله قرن را ارائه و اعلام کرد که این طرح بر مبنای راه حل برد - برد استوار است و راه را برای تشکیل کشور مستقل فلسطین هموار میکند. صلح به سازش نیاز دارد؛ اما نمیخواهیم کاری انجام دهیم تا امنیت اسرائیل به خطر بیفتد. من برای اسرائیل کارهای زیادی کردم؛ سفارتمان را به قدس انتقال دادم و بلندیهای جولان را به عنوان بخشی از اسرائیل به رسمیت شناختم.»
دوره بایدن
سیاست اعلامی دولت جو بایدن نیز بر مبنای تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمینهای اشغالی است؛ اما به طور رسمی یک کشور مستقل فلسطین را به رسمیت نمیشناسد. با این حال اگر ترامپ به دلیل حمایت بالا از رژیم صهیونیستی همراهی نتانیاهو را داشت، اما بایدن به دلیل جنگ غزه با سد محکم نتانیاهو مواجه است. نتانیاهو رسماً اعلام کرده که با تشکیل کشور مستقل فلسطین بعد از اتمام جنگ غزه مخالف بوده و مخالفت خود را به آمریکا اطلاع داده است. جدا از این، «بی بی» مدعی است که تمامی اراضی غرب رود اردن باید زیر کنترل امنیتی اسرائیل باشند.
چرایی وتوی قطعنامه عضویت کامل فلسطین توسط آمریکا
ایالات متحده با عدم حمایت از صدور قطعنامهها در شوای امنیت درباره منازعه فلسطین، تلاش میکند تا آن را در جهت منافع خود مدیریت کند. از جمله میتوان به قطعنامه ۱۳۹۷ در سال ۲۰۰۲ اشاره کرد که در آن شورای امنیت به صراحت خواستار پیگیری راه حل تشکیل دو دولت مستقل شد. این قطعنامه با ۱۴ رأی موافق از تصویب شورای امنیت گذشت. نماینده آمریکا در نشست اخیر شورای امنیت اعلام کرد که «عضویت فلسطین تنها از طریق مذاکره مستقیم با اسرائیل و تحت حمایت آمریکا صورت خواهد گرفت.» در این عبارت دو نکته حائز اهمیت وجود دارد:
مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس
ایالات متحده مدتها است تاکید دارد که تشکیل کشور فلسطین باید از طریق مذاکرات مستقیم بین رژیم و تشکیلات خودگردان فلسطینی که بر بخشهایی از کرانه باختری اشغالی توسط رژیم نظارت میکند، اتفاق بیفتد. نتانیاهو نیز در پیامی توئیتری در ۱۶ فوریه ۲۰۲۴ پس از گفت و گوی تلفنی با بایدن، همین موضع را تکرار کرد و گفت: «اسرائیل دستورهای بینالمللی در مورد توافق دایمی با فلسطینیها را رد میکند، چنین توافقی تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین و بدون پیش شرط حاصل خواهد شد. اسرائیل مخالفت با به رسمیت شناختن فلسطین را ادامه خواهد داد. اگر ما چنین کاری کنیم پاداش بزرگی به تروریسم بیسابقهای میدهیم که در ۷ اکتبر راه افتاد و این کار از هرگونه توافق صلح در آینده جلوگیری خواهد کرد.» با این حال به نظر میرسد آنچه که آمریکا مذاکره مستقیم مینامد، بیشتر شامل بازگشت دوباره تشکیلات خودگردان و تلاش برای حذف حماس است. واشنگتن در تلاش است تا دولت حاکم بر غزه را تابع تشکیلات خودگردان فلسطین نموده و وضعیت این منطقه را به قبل از ژوئن ۲۰۰۷ برگرداند.
تلاش برای طرح مجدد معامله قرن
دولت بایدن از ابتدای روی کار آمدن به ویژه در شش ماه گذشته از جنگ غزه وانمود کرد که در حال طراحی سیاستی برای اعمال رویکرد دو دولتی و افزایش فشارها در این زمینه بر رژیم صهیونیستی است. این که آمریکا معتقد است مذاکره فلسطینی - صهیونیستی برای عضویت فلسطین باید با حمایت آمریکا باشد، نشان از آن دارد که بایدن همچنان مایل به ادامه چارچوبهای معامله قرن بعد از اتمام جنگ غزه است. بایدن قبل از عملیات طوفان الاقصی قصد داشت تا سال ۲۰۲۴ بتواند عربستان سعودی را در ازای یک پیمان دفاعی با ایالات متحده، به سمت روابط رسمی با رژیم صهیونیستی سوق دهد. این در حالی است که سیاستمداران فلسطینی به سیاستهای آمریکا بدبین هستند. مصطفی برغوثی دبیرکل حزب ابتکار ملی فلسطین معتقد است: «رویکرد آمریکا هیچ معنایی ندارد مگر این که با سه چیز مرتبط باشد: پایان اشغالگری اسرائیل، حذف شهرکهای آن در کرانه باختری اشغالی و توافق در مورد اینکه مرزهای کشور فلسطین چگونه خواهد بود». احمد تیبی سیاستمدار فلسطینی در پارلمان رژیم صهیونیستی و مشاور سابق یاسر عرفات نیز بر آن است که «بایدن میتواند و باید جنگ را متوقف کند، اما او کار دیگری انجام میدهد. او به اسرائیل مهمات میدهد تا جنگ را ادامه دهد».
نتیجه
ایالات متحده به عنوان عضو دایم شورای امنیت با رأی منفی به قطعنامه عضویت دایم فلسطین در سازمان ملل به دنبال دو هدف عمده است. نخست، مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس. آمریکا پذیرش عضویت دایم فلسطین را به مذاکره مستقیم بین طرفهای فلسطینی با رژیم صهیونیستی منوط کرده است و از این راه سعی میکند با مرکز ثقل قرار دادن تشکیلات خودگردان، حماس را از فرایند سیاسی حذف کند. دوم این که آمریکا میخواهد مذاکرات دو طرف تحت نظارت این کشور انجام شود، احتمالاً چنین چیزی به معنای ارائه مجدد طرحهایی از قبیل معامله قرن در دوره بعد از جنگ است.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی