کشتی فرنگی جام تختی| مادر ۲ شهید و مدیرعامل سابق پرسپولیس، تماشاگران ویژه روز پایانی
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۵۶۲۲۳
روز پایانی رقابتهای کشتی فرنگی جام تختی در حالی برگزار شد که مادر دو شهید و یک جانباز دفاع مقدس به همراه مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس تماشاگر مسابقات بودند. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مسابقات کشتی فرنگی جام تختی که از روز چهارشنبه (4 اسفند) در سالن بوستان اهواز آغاز شده، امشب (6 اسفند) با برگزاری رقابتهای فینال و ردهبندی پنج وزن دوم به پایان خواهد رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
* در روز سوم رقابتها محمد بنا سرمربی تیم ملی به همراه علی محمدی مدیر تیمهای ملی، غلامرضا قصاب، حمید باوفا، ایرج اسفندیاریفر و طالب نعمتپور نظارهگر کشتیها بودند.
* حمیدرضا گرشاسبی مدیرعامل باشگاه فولاد و مدیرعامل سابق پرسپولیس، کشتیهای روز پایانی جام تختی را همراه با حمید بنیتمیم مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان و رمضان جمالپور سرپرست هیئت کشتی خوزستان از جایگاه ویژه تماشا کردند. آنها در حین برگزاری مسابقات خوش و بش گرمی با سرمربی تیم ملی داشتند.
* یکی از میهمانان ویژه این رقابتها مادر شهیدان ابراهیم فرجوانی و اسماعیل فرجوانی و جانباز نسرین فرجوانی بود که با حضور در جایگاه ویژه کشتیهای جام تختی را تماشاگر بود.
* مبارزه فینال وزن 60 کیلوگرم که بین دو مدعی اصلی این وزن برگزار شد، در حالی با نتیجه 9 بر صفر به سود مهدی محسننژاد به پایان رسید که اجرای فنی بیرون از تشک مورد اعتراض هر دو مربی قرار گرفت. ابتدا چهار امتیاز به نجاتی داده شد، اما درخواست چلنج مربی محسننژاد رأی را به سود او برگرداند. مربی نجاتی نسبت به این تصمیم معترض بود.
* مهرداد مردانی که به دیدار ردهبندی وزن 60 کیلوگرم کشتی فرنگی جام تختی رسیده بود و باید با محمد نوربخش رقابت میکرد به دلیل شکستگی دنده در این مبارزه حاضر نشد تا نوربخش بدون رقابت در این دیدار صاحب مدال برنز شود.
کشتی فرنگی جام تختی| عبدولی: با بنا پدرکشتگی نداریم؛ از احترامش کم نمیشود/ به مربیگری علاقهای ندارم
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: کشتی کشتی فرنگی کشتی کشتی فرنگی کشتی فرنگی جام تختی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۵۶۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محبی: حضور شیروان و ارشک در جام تختی به چه درد میخورد?
رئیس هیئت کشتی کرمانشاه میگوید باتوجه به اینکه ترکیب تیمهای اعزامی به المپیک و جهانی تا حدود زیادی مشخص شده، عنوان اولی برادرزادههای او به درد نمیخورد. - اخبار ورزشی -
محمدحسین محبی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره بازگشت کشتیگیر کرمانشاهی به صحنه مسابقات بعد از پایان محرومیتش اظهار داشت: حالا که محرومیت بهروز هدایتی تمام شده، میتواند در مسابقات شرکت کند. چیزی که دیدیم، حکایت از آمادگی خوبش داشت. با کشتیگیر سنگینوزنمان هم خوب تمرین کرد. انشاءالله که بتواند کشتیهای خوبی بگیرد.
نایبقهرمان پیشین کشتی جهان در پاسخ به این سؤال که آیا برادرزادههایش (شیروان و ارشک محبی) هم در رقابتهای جام تختی آزاد که اواخر اردیبهشت در استان فارس برگزار میشود، شرکت خواهند کرد؟، گفت: با عشق و علاقه کشتی را دنبال نمیکنند. از کشتی گرفتن سرد شدهاند. کشتی تا زمانی خوب است که به باختن عادت نکنی. باخت که عادی شود دیگر برگشتن و مدعی شدن سخت است.
محبی ادامه داد: وقتی که شیروان (یدالله محبی) کمیل قاسمی را برد زیر نظر هما (محمدحسن محبی) تمرین میکرد و واقعاً خوب بود ولی وقتی به حرف گوش نکرد با افت مواجه شد. قدر خودشان را ندانستند، وقتی میتوانی چند مدال بگیری اما به اندازهای که باید برایش تلاش نمیکنی؛ به خودت ظلم کردهای. هم شیروان و هم ارشک در وهله اول به خودشان ظلم کردند. حالا هم میگویند میخواهند در جام تختی کشتی بگیرند اما تیم برای المپیک و جهانی اوزان غیرالمپیکی بسته شده، آنجا اول هم شوند، دیگر به چه درد میخورد؟
رئیس هیئت کشتی کرمانشاه عنوان کرد: من و هما همیشه آماده در مسابقات شرکت میکردیم، اگر میباختیم فقط به این فکر میکردیم فردا جواب خانواده و رفقا را چه بدهیم، ولی باختن برای اینها عادی شده است. همیشه ترس برمان میداشت یک وقت نبازیم. تا وقتی که از باخت بترسی زحمت میکشی ولی وقتی باخت عادی شد دیگر اهمیت نمیدهی.
انتهای پیام/