◄ اعتصاب سراسری کارکنان راهآهن انگلیس
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۵۸۸۱۶
تین نیوز
کارکنان سراسر خطوط ریلی انگلیس که به شرایط کاری و دستمزد خود معترض هستند، قصد دارند تا در بحبوحه تورم بیسابقه و افزایش هزینههای زندگی دست از کار بکشند. این مساله باعث بروز نگرانیهای جدی در زمینه جابهجایی کالا و خالی شدن فقسه فروشگاههای انگلیس شده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایرنا، اتحادیه کارکنان راهآهن، دریانوردی و حملونقل (آرامتی) انگلیس در حال رایگیری از ۴۰ هزار عضو این سازمان است تا آنچه بزرگترین اعتصاب در تاریخ معاصر این کشور خوانده میشود برگزار کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آرامتی همچنین اعلام کرده که قصد دارد از کارکنان اسکاتلند هم برای مشارکت در این حرکت اعتراضی رای گیری کند. کارکنان اسکاتلندی پیشنهاد افزایش ۲.۲ درصدی دستمزد از سوی کارفرمایان را «مسخرهآمیز» و افزایش ساعات کاری خود را «لگد» به کرامت کارکنان توصیف میکنند.
انجمن کارکنان حقوق بگیر حمل و نقل (TSSA) نیز نسبت به اقدامات مشابه هشدار دادهاند، مگر اینکه اختلافات پرداختی حل شود. مانوئل کورتس، دبیر کل انجمن TSSA گفته است که دستمزد بسیاری از کارکنان طی دو سال گذشته افزایش نیافته است. وی هشدار داد: «اگر وزارت حملونقل، حقوق کارکنان شرکتهای راهآهن و شبکه ریلی را خیلی زود افزایش ندهد، تابستانی از نارضایتی در راهآهنهای ما در راه است».
بر اساس این گزارش، رایگیری در میان اعضای اتحادیه آرامتی، راه آهن چیلترن، قطارهای کراس کانتری، گریت انگلیا، النر، راه آهن میدلندز شرقی، سیتوسی، راه آهن بزرگ منطق غرب، قطارهای شمالی، راه آهن جنوب شرق، راه آهن جنوب غرب، خط جزیره و جیتیآر - شامل قطارهای Gatwick Express، Transpennine Express، Avanti West Coast و West Midlands – در حال برگزاری است و نتیجه آن چهارشنبه مشخص میشود.
دولت محافظه کار بوریس جانسون برای احتمال برگزاری اعتصاب سراسری، طرحهای اضطراری در نظر گرفته تا قطارهای باری و مسافری به کار خود ادامه دهند. در همین حال گرانت شاپس، وزیر حملونقل قرار است در روزهای اینده با نخستوزیر و وزیر دارایی انگلیس در این زمینه صحبت کند.
میک لینچ، دبیر کل اتحادیه کارکنان راهآهن، دریانوردی و حملونقل (آرامتی) گفت که اعضای این نهاد در طول همهگیری کرونا بهعنوان «کارگران کلیدی» مورد ستایش قرار گرفتند، اما دستمزد آنها مطابق با تورم و افزایش هزینههای زندگی نبوده و «حملات مکرری» به شرایط شغلی آنها صورت گرفته است.
وی تصریح کرد که حذف ۲۵۰۰ "شغل حیاتی" از شبکه ریلی "فاجعه ای برای مردم به همراه دارد" و احتمال وقوع حوادث را افزایش می دهد. لینچ با اذعان به این نکته که اعتصاب سراسری راه آهن، کشور را به بن بست خواهد رساند تصریح کرد: اما وضع معیشتی کارکنان و ایمنی مسافران برای اولویت ما دارد.
جهش بیسابقه شاخص تورم و افزایش افسارگسیخته هزینههای زندگی در انگلیس، جزیره را در بدترین شرایط اقتصادی نیم قرن گذشته قرار داده است. این واقعیت که دورنمایی از بهبود اوضاع دیده نمیشود و مقامات رسمی هم درباره تشدید اوضاع هشدار میدهند، مردم کشور را شوکه کرده است.
شاخص نرخ تورم در انگلیس براساس تازهترین گزارش اداره آمار ملی این کشور به ۹ درصد در ماه گذشته میلادی (آوریل) رسیده است. این رقم علاوه براینکه بالاترین میزان در ۴۰ سال گذشته بشمار میرود، در واقع یک جهش دو درصدی را در عرض یک ماه نشان میدهد.
پیش از جنگ اوکراین پیشبینی میشد که نرخ تورم با وجود فشارهای ناشی از برگزیت و بحران همهگیری کرونا در محدوده ۲ درصد سیر کند. اما حالا اقتصاددانان پیشبینی میکنند که نرخ تورم به دلیل افزایش بهای انرژی، تا پایان سالجاری میلادی به بالای ۱۰ درصد می رسد.
دولت انگلیس از سوی احزاب مخالف سیاسی و افکار عمومی تحت فشار زیادی قرار دارد تا از طریق تخصیص بودجه اضطراری، حداقل دستمزدها و کمک هزینههای معیشتی برای دهکهای پایین را افزایش دهد. هفته پیش کارکنان اداره پست انگلیس در اعتراض به وضع موجود دست از کار کشیده و دو هفته دیگر هم کارکنان مترو لندن هم زمان با جشن هفتادمین سالگرد تاجگذاری الیزابت اعتصاب خواهند کرد.
دولت جانسون به رغم افزایش بیسابقه هزینههای دفاعی، تاکنون با افزایش تسهیلات رفاهی به مردم این کشور مخالفت کرده است.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانیدمنبع: تین نیوز
کلیدواژه: انگلیس تورم تین حقوق حمل و نقل مسافران بودجه لندن راه آهن انگلیس اعتصاب سراسری راه آهن حمل ونقل راه آهن آرام تی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۵۸۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک دهه تورم اقتصادی و رکود فکری در گیشه
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، جدول فیلمهای سینمایی نشان میدهد در یک دهه اخیر همزمان با نرخ رو به رشد فروش، سلیقه انتخاب فیلمها از سبک آسیب شناسی به طنز نازل تغییر یافته است. موضوعی که شکل گیری فضای فکری جدیدی از انتخاب مردم در گیشه را حکایت میکند.
سینما مهمترین سرگرمی ایرانیها است. بیشتر از کتاب، بیشتر از گردش در طبیعت و بیشتر از دورهمیهای خانوادگی. حتی ابزارهای جدید رسانهای هم برای دیدن فیلمها و اطلاع از آخرین اخبار آن مورد استفاده قرار میگیرد. هنوز هم فیلمهایی که دههها قبل برای اولین بار در سینماها اکران شده در ذهن و خیال کهنسالان یکی از جذابترین خاطرهها است. اما سینما امروز به چه شکلی درآمده و چه خوراکی به خورد مخاطب میدهد؟
طبق اعلام متولیان سالانه ۱۰۰ فیلم میتواند در کشور ساخته شود. در کنار تولیدات خارجی که رقمی به مراتب بالاتر دارد و قد علم کردن شبکه نمایش خانگی، تعداد تولیداتی که به دست مخاطب میرسد با افزایش همراه است و در واقع میتوان گفت بازیگردانهای صنعت سینما با افزایش همراه هستند تا جایی که اگر یک دهه قبل باید منتظر فیلمها میماندیم که در سینما ببینیم امروز مدت زمان انتظار کمتر شده و حتی در فاصلههای انتظار ما فیلمهای آن ور آبی هم میتوانند نیاز ما را تامین کنند.
افزایش کمیت، تنزل کیفیت
در کنار افزایش رقم تولید، بسیاری از منتقدان میگویند فیلمها کیفیت قبلی را ندارد. منظور از این ادعای کلی، کیفیت در انتخاب فیلمنامه، تکنیکهای ساخت، حوصله و صبوری در ساخت و مهمتر از همه انتقال پیام مهمی به جامعه است.
به ویژه با آخرین فیلمهایی که در یکی دو سال اخیر وارد بازار شده، فریاد منتقدان از تلاش صرف برای گیشه و اینکه کارگردانها ابتذال، لودگی و مسخره بازی را ملعبه دست کرده و از آن برای فروش بیشتر فیلمهایشان استفاده میکنند، بالا رفته است.
اما به هر حال این ادعا جایی باید اثبات شود. وضعیت فروش فیلمهای سینمایی نشان میدهد در کمال تاسف ناراحتی منتقدان به جاست و این موضوع در میزان فروش به وضوح دیده میشود.
انتخاب در ۱۴۰۲ بهتر بود یا ۱۴۰۱
در سینما تیکت میزان فروش ۱۰ فیلم اول سال ۱۴۰۲ به صورت تقریبی از این قرار است. «فسیل» با حدود ۳۲۴ میلیارد، «هتل» با ۲۷۳ میلیارد، «هاوایی» با ۸۱ میلیارد، «شهر هرت» با ۷۷ میلیارد، «ویلای ساحلی» با ۶۳ میلیارد، «بچه زرنگ» با ۶۲ میلیارد، «ورود و خروج ممنوع» با ۳۱ میلیارد، «نارگیل ۱» با ۲۷ میلیارد، «سه کام حبس» و «آهنگ دو نفره» با حدود ۱۹ میلیارد تومان.
اما در حالی که طنز و به اعتقاد منتقدان بیشتر لودگی و ترویج بیاخلاقی انتخابهای اصلی گیشه بوده است، سایر فیلمهای تولیدی و اکران شده در این سال به ویژه گروهی از فیلمهایی که به طرح آسیبهای اجتماعی پرداخته است، در رتبههای بعدی قرار گرفته است.
این فروشهای میلیاردی که با سال قبل از خود فاصله قابل توجهی دارد، در نوع انتخاب مردم نیز متفاوت از سال ۱۴۰۱ است. بطوریکه در ۱۴۰۱، ۱۰ فیلم اول به لحاظ میزان فروش شامل «انفرادی» با ۷۷ میلیارد، «بخارست» با ۵۴ میلیارد، «سگ بند» با ۴۲ میلیارد، «ملاقات خصوصی» با ۳۲ میلیارد، «پسر دلفینی» با ۲۳ میلیارد، «علفزار» با ۲۲ میلیارد، «تیتی» و «لوپتو» با حدود ۲۲ میلیارد، «ابلق» با ۲۰ میلیارد و «دوزیست» با ۱۹ میلیارد تومان نشان میدهد که کارگردانها به جای تزریق فیلمهایی که بتواند جامعه در حوزههای مختلف توانمند و آگاه سازد مسیر خود را به سمت طنزهای تنزل یافته حرکت دادهاند و به این ترتیب گیشه را بیتوجه به تربیت جامعه در اختیار فروش بیشتر خود گرفتهاند.
این میزان بیتوجهی به مسئولیت اجتماعی که بیشک از سوی بسیاری از کارگردانها پذیرفته نیست در حالی است که گروهی از بازیگران به عنوان چهرههای پولساز برای فیلمها، از فیلم نامهای به فیلم نامه دیگر فراخوانده شده و در بازی برد برد خود با کارگردانها، نسخههای مختلف طنز تنزل یافته و یا فیلمهای مملو از لودگی را به خورد مخاطب میدهند.
دهه ۹۰ مردم عمیقتر میاندیشدند؟
اما انتخاب مردم در یک دهه قبل چه بود و آیا این ادعا که فیلم سازی به سرگرم کردن سطحی مردم تنزل یافته درست است؟ نگاهی به تولیدات دهههای ۷۰ تا ۹۰ اثبات این موضوع است. به دلیل اینکه محتوای درست به دست مردم میرسید انتخاب مردم نیز محتوای عمیقی بود که موجب میشد از آن درس انسانیت و اخلاق کسب کند.
فروش ۱۰ فیلم نخست در سال ۹۲ بر این اساس است. «رسوایی» با ۴ میلیارد، «هیس، دخترها فریاد نمیزنند» با ۳ میلیارد، «حوض نقاشی» با ۱.۶ میلیارد، «جابه جا»، «پل چوبی»، «دربند» و «دهلیز» به ترتیب و با اختلاف اندک هر کدام در حدود ۱.۲ میلیارد، «چه خوبه که برگشتی» با یک میلیارد، «بوی گندم» با ۸۰۰ میلیون و «برف روی کاجها» با ۷۰۰ میلیون تومان.
کسانی که مشتری دائمی سینمای ایران هستند، میتوانند با مقایسه سرانگشتی به این موضوع پی ببرند که با وجود تورم در فروش به دلیل تورم در اقتصاد، ما شاهد تنزل در انتخابها و افزایش تمایل به فیلمهای زرد هستیم. برخی سازندگان معتقدند بر اساس سلیقه مردم فیلم میسازند و این در حالی است که سلیقه مردم با تولیداتی که وارد بازار شده است، تغییر مییابد و این چرخه بسته و برابر با قانون عرضه و تقاضا است. این نگرانی وجود دارد که سینما خود را ابزار منافع خود سازد و مخاطب را قربانی.
انتهای پیام/