یک شبه سلبریتی می شوند و یک شبه هم فراموش!
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۷۲۷۰۵
یک نوازنده و آهنگساز معتقد است که امروزه شرایط خواننده شدن چون گذشته دشوار نیست و حداقل در حوزه موسیقی پاپ، افراد کافی است پول بدهند تا خواننده شوند.
مهرنام رستگاری ـ آهنگساز و نوازنده ویولن و کمانچه ـ در گفت و گویی با ایران اکونومیست درباره علت تمایل افراد به خواننده شدن در ایران بیان می‌کند: بیشتر آدم‌های دنیا میل به دیده شدن یا ستاره شدن دارند؛ حتی در برنامه‌های استعدادیابی کشورهای دیگر هم حضور افراد بیشتر در حیطه خوانندگی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه می‌دهد: در بیشتر کشورهای جهان، موسیقی همچون ورزش در برنامه درسی دانش‌آموزان وجود دارد و با آموزش مباحثی از موسیقی به دانش‌آموزان در مدارس، به مرور گوش عامه مردم تا حد زیادی با موسیقی خوب آشنا می‌شود و قدرت تشخیص شنیداری آنها بالا می‌رود. ولی در مدارس ایران آموزش موسیقی نداریم؛ به همین دلیل افراد آشنایی چندانی با این رشته‌ها ندارند و کمتر به سمت شاخه‌هایی چون نوازندگی یا آهنگسازی می‌روند.
خواننده محور هستیم؟
این نوازنده کمانچه در پاسخ به این سوال عنوان می‌کند: اتفاقا در سال‌های اخیر به علت اینکه در حوزه موسیقی پاپ مدام خوانندگان جدید معرفی و وارد بازار می‌شوند، اسم و چهره این افراد به سختی در ذهن مخاطبان باقی می‌ماند. از طرفی تعداد آهنگسازان، تنظیم‌کنندگان و تهیه‌کنندگان محدود است که این امر باعث شده خیل عظیم خوانندگان با همین عده محدود برای ساخت کارهایشان همکاری کنند. در حقیقت ستاره و خواننده شدن از یک برهه به بعد با تقاضا و حضور بالای افراد رو به رو شد که نتیجه این امر اشباع شدن خوانندگی بود؛ در نتیجه شاخه‌های دیگر موسیقی را افراد محدودی تشکیل دادند که همین تعداد محدود در ساخت بیشتر آثار موسیقی حضور دارند.
خواننده شدن آسان شده!
او درباره آسان شدن خوانندگی می‌گوید: امروزه خوانندگی راحت شده است؛ چون افراد با پرداخت پول حداقل در حوزه پاپ می‌توانند خواننده شوند. ولی این روند در گذشته آسان نبود و بسیاری از خوانندگان قدیمی آهنگساز بودند، خیلی عالی ساز می‌زدند و یا حداقل روی یک ساز مسلط بودند. تسلط بر نواختن یک ساز، به دیدگاه اجراکننده موسیقی بسیار کمک می‌کند و بر قدرت شنیداری موسیقی هم تأثیر به سزایی دارد. امروزه اگر برخی از خوانندگان اثر قوی‌تری ارائه می‌دهند و تفاوت چندانی بین کیفیت اجرای زنده و یا صدای ضبط شده آنها وجود ندارد؛ علت آن دانستن موسیقی است.
همچنین از این هنرمند درباره نحوه مراقبت از استعدادها می‌پرسیم. بیان می‌کند: متأسفانه به این استعدادها به چشم یک کالا نگاه می‌شود و سرنوشت خوبی در انتظار اکثر آنها نیست. فردی را در نظر بگیرید که زحمت بسیار کشیده، استعداد دارد و پس از موفقیت در این برنامه‌ها با هیاهوی طرفداران و افرادی که قصد همکاری دارند مواجه می‌شود ولی بعد از مدت کوتاهی آن حجم از هیاهو به یک باره خاموش می‌شود.
او ادامه می‌دهد: امروزه شهرتی که یک شبه به دست می‌آید به همان آسانی یا حتی آسان‌تر از دست می‌رود. تا به حال ندیده و نشنیده‌ام که برگزیدگان برنامه‌های استعدادیابی و یا جشنواره‌های رقابتی مدتی طولانی در میدان باقی بمانند و شاهد پیشرفت روز افزون آنها باشیم. این برگزیدگان معمولا چون شهاب سنگ هستند، پرنور و خیلی هم زیبا ولی به سرعت خاموش می‌شوند.
رستگاری درباره راهکار پیشنهادی خود برای مراقبت از استعدادها بیان می‌کند: باید عوض اینکه هر سال ۱۰ استعداد را معرفی و بعد رها کنند و به دنبال ۱۰ نفر بعدی بروند، استعدادهای محدودی را طی یک برنامه‌ریزی درست و مدون پرورش دهند. اگر روی یک نفر به صورت مداوم کار شود، هم موفقیت‌های زیادی نصیب مارکت موسیقی می‌شود، هم آن شخص به خاطر رها شدن به بیهودگی نمی‌رسد و سرمایه‌گذاری صورت گرفته طی سال‌های بعد هم بازدهی خواهد داشت.
گلچین کردن هنرمندان و نتایج آن
از او درباره محدودیت های موسیقی در کشور و تاثیرات آن بر این فضا می پرسیم که پاسخ می‌دهد: نتیجه این محدودیت‌ها تاکنون سرخوردگی هنرمندان و تغییر شغل آنها بوده است و در آینده هم شاهد یک بی‌تفاوتی خواهیم بود؛ یعنی به مرور ارتباط نسل جوان و آینده با جریان موسیقی و اساتید آن دوره قطع می‌شود و دیگر پرویز مشکاتیان و جلیل شهناز را نخواهند شناخت.
او ادامه می‌دهد: این مسئله باعث می‌شود که نسل‌های آینده دچار بی‌تفاوتی و بی‌خبری شوند و ندانند زمانی چنین هنرمندان و موسیقی‌ای وجود داشته که به دنبال آنها بروند و در نهایت به علت ناآگاهی و آشنا نبودن با هنرمندان و موسیقی ایرانی آثاری را که در ایران تولید می‌شود، گوش نخواهند داد. من شاگردان زیادی در بین دهه هشتادی‌ها دارم که به ندرت آثار موسیقی فارسی زبان را گوش می‌دهند و ترجیحشان آهنگ‌های انگلیسی و کره‌ای است که البته همین مسئله، سانسور و تکنولوژی به مرور باعث قطع شدن ارتباط نسل‌های آینده با زبان مادری خواهد شد.
در پایان از رستگاری درباره نحوه داوری در برنامه‌های استعدادیابی می‌پرسیم. پاسخ می‌دهد: داوری‌ها ابدا نباید به دست افراد غیرمتخصص موسیقی باشد گرچه که همیشه افرادی درباره موسیقی نظر می‌دهند که یک خط هم درباره آن نمی‌دانند. این امر همانند این است که من تنها سه کلاس سواد داشته باشم و بخواهم امتحان بچه‌های سال سوم دبیرستان را تصحیح کنم که یک کار نشدنی است.
مهرنام رستگاری نوازنده ویولن، کمانچه، آهنگساز و مدرس موسیقی است. در کارنامه کاری این هنرمند جایزه بهترین آهنگسازی برای فیلم کوتاه «تاسیان» از جشنواره مستقل ملبورن (MCIFA ۲۰۱۷)، کاندیدای دریافت بهترین موسیقی برای فیلم کوتاه «پوسیده» از جشنواره کادومای ژاپن، آهنگسازی فیلم سینمایی «پل هوایی»، آهنگسازی فیلم کوتاه «و فقط دو نفر بیشتر»، آهنگسازی تئاتر «ماربازی» ۱۳۹۸، شرکت در فستیوال وومکس ٢٠١٩ در کشور فنلاند -کنسرت در کشورهای آلمان ، فرانسه و سوئیس ۲۰۱۹، اجرا در تئاتر «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» ۱۳۹۶ (کارگردان: کیومرث مرادی)، انتشار قطعاتی چون «راه»، «بال»، «موج» و ... دیده می‌شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: موسیقی
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: موسیقی خواننده شدن برنامه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۷۲۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خبر قدرت پهپادی ایران دنیا را برد، سلبریتی‌ها را خواب/ لسانی: ساختمان برند سلبریتی‌ها از هنجارشکنی شکل می‌گیرد
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز؛ در این روزها شاید کمتر کسی را پیدا کنید که نسبت به حمله وحشیانه رژیم اشغالگر صهیونیستی به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق و جواب پهپادی و موشکی ایران هیچ واکنشی نداشته باشد و در هر کوی و برزنی صحبت از تقابل بین خیر و شر است؛ تا حدی که حتی قدرت موشکی و پهپادی ایران تیتر اول رسانه های جهان قرار گرفت و محبوبیت ایران را بیش از پیش در بین کشورهای همسایه افزایش داد و اگر فقط نگاهی به فضای مجازی و واکنش های توییتری مردم و مسئولین کشورهای منطقه بیاندازیم به راحتی متوجه خواهیم شد که موج همدلی با این واکنش موشکی ایران چقدر بالاست.
پس از این مرحله و حمله اسرائیل با چند ریز پرنده (کوادکوپتر) به یک رادار در اصفهان و سرنگون شدن توسط پدافند هوایی ایران و ادعای کذب رژیم کودک کش در خصوص هدف قرار دادن رادار سامانه پدافند در ایران مجددا شاهد افزایش موج حقارت و تمسخر رژیم صهونیستی توسط کاربران فضای مجازی و خبرنگاران در سراسر جهان بودیم تا حدی که ژوتام کانفینو سردبیر و خبرنگار اسرائیلی با اشاره به سخره گرفتن این حمله گفت: مردم اسرائیل این حمله را یک حمله به‌دردنخور می‌خوانند و حتی بن‌گویر وزیر امنیت داخلی اسرائیل نیز آن را مسخره و بی‌خاصیت دانسته است.
حال سوال مهم اینجاست چرا سلبریتی های کشور خودمان که در هر موضوعی اعلام موضع کرده و نسبت به پیش پا افتاده ترین مسائل واکنش نشان می دهند در این مرحله مهم از تاریخ که قدرت نظامی و بازدارندگی ایران زبان زد همه دنیا قرار گرفته، سکوت کرده اند؟
این سکوت تا حدیست که حتی از ابراز یک استوری خشک و خالی هم دریغ کرده اند.
محمد لسانی پژوهشگر و فعال رسانه در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز با بیان اینکه باید مفهوم سلبریتی را مورد بازشناسی قرار دهیم و باید ببینیم چه چیزهایی باعث دیده شدن، توسعه مخاطب و برد نفوذ پیام سلبریتی ها می شود گفت: اصولا سلبریتی ها افرادی هستند که دعوت به خود می کنند و برای همین باید عملا محوریت و مرکزیتی به روایت خودش بدهد و برای اینکه روایت خودش را روایتی معتبر اعلام کند به روایت دیگران هجوم میبرد و به عبارت دیگر همه افراد غیر از خودش را نقد می کند و روایت خودش را درست می داند.
لسانی ادامه داد: در گام اول رقبای شخصی تحت هجوم سلبریتی ها قرار می گیرند و در گام بعدی حتی سازمان ها و نهادها و دولت و حاکمیت را نقد می کنند که علت این موضوع توسط سلبریتی ها دیده شدن خودشان هستند.
وی تصریح کرد: ساختمان برند سلبریتی ها از هنجارشکنی و روایت غیرهمسو با روایت دیگران شکل می گیرد و همیشه سعی می کنند از قدرت فاصله بگیرند و علاقه دارند خودشان منتقد و مخالف حاکمیت نشان دهند بخاطر اینکه ژست مستقل بودن را به مخاطبانشان نشان دهند.
این فعال رسانه با بیان اینکه سلبریتی ها به شدت منفعت طلب و محاسبه گر هستند و برای اعلام موضع چرتکه می اندازند افزود: حاکمیت یک برند در افکار عمومی دارد و این برند قیمت و ارزشی دارد و اگر در کشوری حاکمیت قیمت و ارزش داشته باشد سلبریتی ها نیز به سمت آن برند با ارزش می روند.
لسانی تصریح کرد: سلبریتی های کشور ما اعتقاد دارند برد حاکمیت ایران یک برند کم ارزش است که آنها را از قیمت می اندازد و به همین دلیل سعی می کنند از حاکمیت فاصله بگیرند و ترس از افکار عمومی باعث فاصله آنها از این برند می شود.
وی در خصوص وجود خلا قانونی بیان کرد: در ریل گذاری تعامل سلبریتی ها با حاکمیت توسط قانون و تشکل ها و نهاد تنظیم گر سعی می شود کارکرد سلبریتی ها مثبت و تقویت کننده انسجام ملی باشد نه منفی و تضعیف کننده انسجام ملی و امنیت روانی.
این فعال رسانه گفت: در کشورهای مختلف وظیفه انتشار اخبار خوب و مثبت و هم وظیفه اقدامات و کمپین هایی که به رفاه و پیشرفت ختم شود بر عهده سلبریتی ها گذاشته می شود.
لسانی با بیان اینکه در دنیا نفرت پراکنی یک جرم است و رهبر معظم انقلاب نیز در اول فروردین ۱۴۰۳ نسبت به نفرت پراکنی نیز هشدار دادند افزود: در ایالات متحده فردی به نام الکس جونز سلبریتی برنامه های لایو اینترنتی حادثه ۱۱ سپتامبر را به خود حکومت نسبت داد که بخاطر همین موضع به دادگاه فراخوانده شد و رقم خیره کننده ای جریمه مالی شد که این نشان دهنده این است در همه جای دنیا توجهشان به کنش سلبریتی ها بیش از کشور ما است.
بر خلاف همه دنیا، نبود قوانین بازدارنده در جهت کنترل سلبریتی ها و منفعل بودن حکومت در قبال کنش آنان باعث شده تا این قشر که با بهره گیری از توان و ظرفیت های حاکمیت شهرتی را برای خود دست و پا کرده اند پس از مدتی از حاکمیت فاصله گرفته و با گرفتن ژست منتقد مخاطبانی را برای خود رقم بزنند.
انتهای پیام/
آخرین مهلت توزیع کارت کنکور؛ آغاز رقابت داوطلبان از فردا