طرز تهیه خورش کنگر، خورش خوشمزه بهاری
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۵۳۲۷۷
فراروـ خورشتها از غذاهای اصیل و پایه ثابت سفرههای غذای ایرانی هستند که تنوع بسیاری دارند. در شهرهای مختلف ایران خورشتها را به سبکها و روشهای گوناگون طبخ میکنند. خورش کنگر یکی از خورشهای اصیل و قدیمی ایرانی است که میتوانید آن را همزمان با فرا رسیدن بهار و روییدن گیاه کنگر تهیه کنید و از خوردن یک غذای جدید در کنار خانواده لذت ببرید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو، این خورش علاوهبر طعم خوب و دلچسبی که دارد، به دلیل داشتن گیاه کنگر غذایی کامل و سرشار از مواد مغذی است. در ادامه این مطلب طرز تهیه خورش کنگر همراه با نکات مهم و فوت و فنهای مربوط به تهیه آن تقدیم به شما کاربران گرامی خواهد شد.
مواد لازم برای تهیه خورش کنگر کنگر: ۱ کیلوگرمپیاز بزرگ: ۱ عدد
گوشت خورشتی: ۳۰۰ گرم
جعفری: ۲۰۰ گرم
نعناع: ۵۰ گرم
لیمو عمانی: ۲ عدد
آبلیمو یا آبغوره: ۲ قاشق غذاخوری
زعفران دم کرده: ۱ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم نکات مربوط به مواد اولیه نکات مربوط به کنگر کنگر نوعی گیاه است که در فصل بهار میروید و طبع گرمی دارد. این گیاه بهاری به دو رنگ سبز و زرد در طبیعت موجود است و خارهای زیادی دارد. گیاه کنگر خودرو است و به خودی خود تکثیر و رشد میکند. کنگر گیاهی مفید است که برای درمان یرقان، رفع سوء هاضمه، درد معده، نفخ، یبوست، اسهال و جبران کم خونیهای بعد از جراحی بسیار مفید است. برای برداشت و چیدن کنگر باید با یک بیلچه ابتدا ریشه این گیاه را با احتیاط از خاک بیرون بیاورید و برگهای آن را جدا کنید و دور بریزید. برای تهیه خورش کنگر باید از ریشه گیاه کنگر استفاده کنید. نکات مربوط به پیاز اگر بخواهیم به طور مختصر در مورد کاربرد انواع پیازها توضیح دهیم، باید از پیاز زرد که معروفترین عضو خانواده پیازهاست، شروع کنیم. این پیاز بهترین گزینه برای پخت و پز است. پیاز سفید طعم ملایمتری نسبت به پیاز زرد دارد. از نظر کاربرد تقریباً مثل پیاز قرمز است و میشود آن را به صورت خام خورد و یا در سالادها از آن استفاده کرد. پیاز قرمز نسبت به پیاز سفید و زرد فیبر بیشتری دارد و به خاطر رنگ زیبایش میتوان از آن برای تزئین بشقاب غذا هم استفاده کرد. علاوهبر این برای کبابی کردن، سالاد و ساندویچها هم انتخاب مناسبی است. پیازهای قرمز به اندازه کافی عطر و طعم به غذا نمیدهند. نکات مربوط به گوشت معمولا وقتی صحبت از گوشت قرمز میشود، بیشتر از مضرات آن گفته میشود؛ اما همانطور که میدانید گوشت قرمز حاوی میزان بالای پروتئین و بهترین ماده غذایی برای تقویت ماهیچهها و استحکام عضلانی بدن است. همچنین دارای میزان قابل توجهی از امگا ۳ و منبع غنی آهن است که برای پیشگیری از کمخونی بسیار موثر است. آهن از یک سو به ساخت هموگلوبین موجود در خون کمک میکند و از سوی دیگر رسیدن اکسیژن به قلب و مغز را سرعت میبخشد. گوشت قرمز منبع بسیار خوبی از ویتامینهای گروه B است. این گروه از ویتامینها برای سوخت و ساز بهتر بدن ضروری هستند. همانطور که ملاحظه میکنید، گوشت قرمز ارزش غذایی بسیار بالایی دارد. مهم این است که به میزان مناسب مصرف شود و مصرف ۱ الی ۲ بار آن در هفته برای بدن بسیار مفید است. اگر برای تهیه خورش از گوشت گوسفند استفاده میکنید، این نکته را در نظر داشته باشید که گوشت گوسفند در فرآیند پخت آب میشود؛ بنابراین باید اندازه گوشت را بزرگتر کنید. طرز تهیه مرحله به مرحله خورش کنگر ۱ ـ ابتدا کنگر را خوب بشویید و به این صورت خرد کنید: قسمتهای ریشه مانند را جدا کنید؛ سپس تیغ و پوست را با چاقو از ساقه جدا کنید و کنگرها را به صورت خلالی برش بزنید. ۲ ـ پیاز را خرد کنید و داخل یک قابلمه مناسب بریزید. کمی روغن اضافه کنید و قابلمه را روی اجاق گاز بگذارید. صبر کنید تا پیازها کمی نرم شوند؛ سپس گوشت خورشتی را به پیاز اضافه کنید و روی آن به مقدار لازم فلفل سیاه و زردچوبه بپاشید. ۳ ـ بعد از اینکه گوشت کمی تفت خورد، یک تا دو لیوان آب جوش را همراه با زعفران دم کرده به قابلمه اضافه کنید. درب قابلمه را بگذارید و شعله اجاق گاز را کم کنید. حدود دو ساعت و نیم زمان بدهید تا گوشت با شعله کم بپزد. ۴ ـ در این فاصله جعفری و نعناع را خوب بشویید؛ سپس خرد کنید. داخل یک ماهی تابه کمی روغن بریزید و آن را روی اجاق گاز بگذارید. سبزیهای خرد شده را داخل ماهی تابه بریزید و با حرارت کم تفت بدهید. وقتی آب سبزی کشیده شد، کنگر را به ماهی تابه اضافه کنید و حدود پانزده دقیقه تفت بدهید. وقتی رنگ کنگر تغییر کرد، اجاق گاز را خاموش کنید. ۵ ـ بعد از اینکه گوشت پخت، سبزی و کنگر تفت داده شده را همراه با لیمو عمانی به قابلمه خورش اضافه کنید و دوباره درب قابلمه را ببندید و زمان بدهید تا خورش جا بیفتد. ۶ ـ بیست دقیقه آخر پخت خورش نمک و آبلیمو یا آبغوره را به قابلمه اضافه کنید. بعد از اینکه خورش جا افتاد و به روغن آمد، اجاق گاز را خاموش کنید و این خورش خوشمزه و پر خاصیت را همراه با کته یا پلوی زعفرانی میل کنید. نوش جان. نکته
خورش کنگر در ایران به دو شکل سبز و قرمز تهیه میشود. برای تهیه خورش کنگر میتوانید به جای استفاده از سبزی از رب گوجه فرنگی و زعفران استفاده کنید؛ همچنین اگر دوست دارید طعم خورش شما ترشتر شود، میتوانید به جای رب گوجه فرنگی از رب انار استفاده کنید.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه خورش کنگر خورشت های ایرانی انواع خورش طرز تهیه دستور پخت برای تهیه خورش تهیه خورش کنگر نکات مربوط اضافه کنید گیاه کنگر گوشت قرمز اجاق گاز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۵۳۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از سیر تا پیاز درباره قهوه
ایتنا - از خیابانهای شلوغ نیویورک تا دهکدههای آرام اتیوپی، قهوه بخشی جدانشدنی از زندگی روزمره میلیونها نفر در جهان است.
این ماده بیش از ۱۵ قرن است که جایگاهی ویژه در فرهنگ و سبک زندگی انسان دارد و بعضی حتی از تاثیر آن بر دوره روشنگری در قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی صحبت میکنند، دورهای که پایه بسیاری از ایدههای روشنفکری و فرهنگی جهان مدرن در آن بنا نهاده شد.
ماده اصلی موجود در قهوه، کافئین است که اکنون به عنوان پرمصرفترین ماده محرک ذهنی در جهان شناخته میشود و بر اندیشه و احساس ما تاثیر میگذارد.
قهوه از کجا آمده؟
قهوه از میوهای گیاه «قهوه عربیکا» میآید که اولین بار در اتیوپی پیدا شد.
بیش از ۹۰ درصد تولید قهوه در کشورهای در حال توسعه صورت میگیرد که بیشتر آنها در آمریکای جنوبی واقع شدهاند اما کشورهای دیگری مانند ویتنام و اندونزی هم در تولید آن نقش دارند. بازار مصرف این ماده عمدتا در کشورهای صنعتی متمرکز است.
در داستانها گفته شده که در قرن نهم میلادی، یک چوپان اهل اتیوپی به نام خالد متوجه افزایش جنب و جوش بزها بعد از مصرف میوه قهوه میشود و از سر کنجکاوی خودش هم آن را امتحان میکند.
از همان زمان محلیها شروع به خوردن دانههای خیسخورده قهوه یا درست کردن چای با برگ گیاه آن میکنند.
روایتهای تاریخی حاکی از آن است که صوفیها در یمن اولین کسانی بودند که در قرن چهاردهم میلادی دانههای قهوه را برشته کردند و نوشیدنی قهوه را به شکلی که ما امروز میشناسیم خلق کردند.
در قرن پانزدهم، قهوهخانهها در گوشه و کنار امپراتوری عثمانی پدیدار شدند و بعد از آن به اروپا رسیدند، جایی که در آن به مراکزی برای تجارت، سیاست و رد و بدل کردن ایدههای نو تبدیل شدند.
بعضی محققان و دانشمندان از جمله یورگن هابرماس، فیلسوف و جامعهشناس برجسته آلمانی در قرن بیستم میلادی، حتی معتقدند که بدون تاثیر قهوه ممکن بود اصلا دوره روشنگری شکل نگیرد.
به گفته هابرماس قهوهخانهها در قرون ۱۷ و ۱۸ میلادی به «مراکز اندیشههای انتقادی» تبدیل شدند که افکار و ایدههای عمومی در آن شکل میگرفت.
گفته میشود که بیشتر چهرههای مهم دوره روشنگری از طرفداران پر و پا قرص قهوه بودهاند.
مایکل پولان، نویسنده آمریکایی میگوید ولتر، فیلسوف فرانسوی برای کمک به دیدرو در تالیف «آنسیکلوپدی» ۲۸ جلدی -که به عنوان یکی از مهمترین آثار دوره روشنگری از آن یاد میشود- روزی ۷۲ فنجان قهوه مینوشیده است.
گفته شده ولتر، فیلسوف فرانسوی روزی ۷۲ فنجان قهوه مینوشیده است
تد فیشر، استاد مردمشناسی که مدیریت موسسه مطالعات قهوه در دانشگاه وندربیلت در آمریکا را بر عهده دارد، میگوید در دوره اوج گرفتن کاپیتالیسم هم قهوه نقشی مهم ایفا کرده است.
او به بیبیسی گفت: «قهوه مسیر تاریخ را تغییر داد و در شکل گرفتن ایدههایی نقش داشت که به روشنگری و کاپیتالیسم منجر شد.»
فیشر میگوید در آن زمان صاحبان کسب و کار متوجه شدند که مصرف قهوه میتواند بازدهی کار و تولید را افزایش دهد و به همین دلیل شروع به پخش قهوه میان کارگران کردند و سرانجام تصمیم گرفتند که برای آنها زمان مشخصی در میان ساعات کارشان برای نوشیدن قهوه اختصاص دهند.
سوی تاریک قهوه
تاریخ قهوه بخش تاریکی هم دارد که میتوان در آن به نقش این ماده در بهرهکشی از بردهها اشاره کرد.
فرانسویها در آفریقا بردهها را برای کار در مزارع قهوه هائیتی استثمار میکردند. در سالهای اول قرن نوزدهم هم با بهرهکشی از بردههای آفریقایی، یکسوم قهوه جهان در برزیل تولید میشد.
امروزه قهوه با مصرف بیش از دو میلیارد فنجان در روز و صنعتی به ارزش ۹۰ میلیارد دلار در سال، به یکی از ارکان اصلی فرهنگ جهانی تبدیل شده است.
با وجود این، به گفته سازمان غیردولتی هیفر اینترنشنال که برای ریشهکن کردن فقر و گرسنگی در نقاط مختلف جهان فعالیت میکند، در ۶۰۰ سال گذشته «تغییر چندانی رخ نداده است».
این سازمان میگوید مردمان رنگینپوست همچنان ستون اصلی تولید قهوه هستند که با دستمزدی بسیار اندک در این صنعت کار میکنند. حدود ۱۲۵ میلیون نفر در ۵۰ کشور جهان برای گذران زندگی وابسته به قهوه هستند و بیش از نیمی از آنها در فقر زندگی میکنند.
قهوه چه تاثیری بر بدن دارد؟
کافئین بعد از ورود به سیستم گوارشی از طریق روده جذب جریان خون میشود. اما تاثیر آن زمانی آغاز میشود که به سیستم عصبی میرسد.
دلیل آن شباهت شیمیایی کافئین به آدنوزین است، مادهای که به صورت طبیعی در بدن انسان تولید میشود. ویژگی آدنوزین این است که فعالیت دستگاه عصبی سمپاتیک را کاهش میدهد و با افزایش ضربان قلب، باعث ایجاد احساس خوابآلودگی و آرامش میشود.
کافئین به گیرندههای آدنوزین که روی سطح سلولهای عصبی قرار دارند، پیوند میخورد و با مسدود کردن این گیرندهها در واقع اثری معکوس نسبت به آدنوزین به جا میگذارد.
کافئین میتواند افزایش اندکی در فشار خون ایجاد کند، باعث تحریک فعالیت مغز شود، حس گرسنگی را کاهش و هشیاری را افزایش دهد، و به همین دلیل باعث بهبود تمرکز در دورههای طولانیتر شود.
کافئین همچنین میتواند در بهبود خلق و خو، کاهش خستگی و افزایش عملکرد فیزیکی بدن تاثیر داشته باشد و گاهی ورزشکاران از آن به عنوان مکمل غذایی استفاده میکنند.
این تاثیرات میتواند بین ۱۵ دقیقه تا دو ساعت دوام داشته باشد. بدن انسان بین پنج تا ۱۰ ساعت بعد از مصرف کافئین آن را دفع میکند اما تاثیر آن ممکن است بیشتر باقی بماند.
توصیه متخصصان برای به حداکثر رساندن تاثیر کافئین، رعایت اعتدال در مصرف آن و پرهیز از نوشیدن قهوه در ساعات بعد از ظهر است تا تاثیر آن هنگام نوشیدن اولین فنجان صبحگاهی بیشتر شود.
توصیه شده است که یک فرد سالم بزرگسال بیش از ۴۰۰ میلیگرم در روز کافئین مصرف نکند که معادل چهار یا پنج فنجان قهوه است. ظرفیت افراد مختلف برای جذب کافئین متفاوت است اما مصرف بیش از این اندازه ممکن است عوارضی مانند بیخوابی، اضطراب، تپش قلب، ناراحتی معده، تهوع و سردرد در پی داشته باشد.
کارشناسان سازمان غذا و دارو آمریکا هم هشدار دادهاند که مصرف متوالی ۱۲۰۰ میلیگرم کافئین، معادل ۱۲ فنجان قهوه، میتواند عواقب خطرناکی مانند حمله تشنجی به دنبال داشته باشد.
اما به گفته دکتر ماتیاس هن از دانشکده بهداشت عمومی تی.اچ چان در دانشگاه هاروارد، اگر قهوه بهاندازه نوشیده شود، میتواند منافع بالقوهای داشته باشد و باعث کاهش خطر مرگ و جلوگیری از ابتلا به بیماریهای مختلف شود.
او به بیبیسی گفت: «نوشیدن بین دو تا پنج فنجان قهوه در روز با کاهش احتمال مرگ ارتباط دارد و همین طور با کم شدن ریسک ابتلا به دیابت، بیماریهای قلبی و عروقی و حتی بعضی انواع سرطان.»
پس دفعه بعد که فنجان قهوه را برمیدارید، شاید بد نباشد به تمام تاریخی فکر کنید که پشت سر گذاشته تا این نوشیدنی به دست شما برسد.
منبع: بیبیسی