به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

باتری به باتری برق ایران و روسیه در دستور کار دولت

تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۸۳۵۴۴

ایران به عنوان قدرت اول تولید برق غرب آسیا با اتصال به شبکه برق روسیه می‌تواند به قطب برق منطقه تبدیل شود.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ایران به عنوان قطب انرژی غرب آسیا نقش ویژه‌ای در تولید برق منطقه را به عهده دارد. این قدرت تولید برق به روایت آمار‌های منتشر شده موسوم به مرور آماری انرژی در کشور‌های جهان که توسط شرکت بریتیش پترولیوم منتشر شده نیز منعکس شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس به روزترین آمار منتشر شده از این حوزه یک چهارم انرژی برق تولید شده در غرب آسیا مشتمل بر کشور‌های ایران، عراق، کویت، عمان، قطر، عربستان، امارات، و سایر کشور‌های این منطقه در جمهوری اسلامی ایران تولید می‌شود.

در همین راستا در سال ۲۰۲۱، میزان تولید برق ایران به رقم ۳۵۷.۸ تراوات ساعت رسیده است که بیشترین میزان تولید برق یک کشور در غرب آسیاست و نسبت به سال ۲۰۲ با رشد ۶ درصدی را تجربه کرده است.

نکته قابل توجه در آمار رشد تولید برق در کشور مرتبط با آمار رشد ۱۰ ساله است، جایی که بیشترین رشد تولید برق طی ۱۰ سال گذشته مرتبط با کشور عراق به میزان ۱۰.۳ درصد است و جایگاه بعدی نیز با رشد ۶.۶ درصدی به عمان تعلق دارد، این درحالیست که رشد ۱۰ ساله تولید برق کشورمان ۴.۳ درصد عنوان شده و جایگاه سوم رشد ۱۰ ساله تولید برق غرب آسیا به ایران تعلق دارد.

با توجه به وضعیت مطلوب تولید برق کشورمان، و همچنین موقعیت ژئوپلتیک مناسب، این ظرفیت در کشور وجود دارد که به عنوان قطب انرژی منطقه فعال شده و زمینه ارتقا پایداری شبکه برق کشور مهیا شود.

باتری به باتری برق ایران و روسیه

در همین راستا یکی از مهمترین گام‌های حرکت به سوی تبدیل شدن ایران به قطب برق منطقه اتصال شبکه برق کشور به روسیه است. روس‌ها که در سال ۲۰۲۱، میزان ۱۱۵۷.۱ تراوات ساعت برق تولید کرده و در ده سال گذشته ۱ درصد رشد تولید برق داشتند با اتصال به شبکه برق ایران می‌تواند علاوه بر پایداری شبکه برق ایران زمینه تبادلات گسترده انرژی را فراهم کنند.

بر این اساس، تبادل برق فی مابین ایران و روسیه برای ایران علاوه بر مهیا شدن یک بازار صادراتی زمینه انتفاع قابل توجه از ترانزیت انرژی را مهیا می‌کند.

پایداری شبکه برق ایران و روسیه با اتصال شبکه برق دو کشور تضمین می‌شود

این مسئله زمانی قابل توجه است که بدانیم اوج بار ۲ کشور در ۲ فصل مختلف رخ می‌دهد. به عبارت دیگر زمانی که روسیه در فصل زمستان با کمبود برق مواجه می‌شود، ایران با مازاد تولید مواجه است و صادرات برق از مبدا ایران به مقصد روسیه می‌تواند اطمینان‌پذیری شبکه برق روس‌ها را افزایش دهد.

همچنین در فصل تابستان که ایران با حداکثر نیاز مصرف خود مواجه می‌شود، روسیه برق مازاد دارد و می‌تواند با تبادل این برق، زمینه تامین برق در کشور را فراهم کند.

 جزئیات پروژه اتصال برق ایران و روسیه

بر این اساس به استناد مستندات موجود، اتصال شبکه برق ایران و روسیه تحت عنوان پروژه کریدور انرژی شمال ایران از ۲ مسیر در دستور کار است. مسیر اول اتصال شبکه برق ایران و روسیه از آذربایجان می‌گذرد و تحت عنوان خط اتصال برق «AIR» شناخته می‌شود.

در سال‌های گذشته با موافقت ۳ کشور مقرر شده بود، مطالعات فنی این کریدور برقی توسط شرکت مشاور ایرانی انجام شده و هر ۳ کشور به طور مساوی هزینه‌های این پروژه را بر عهده بگیرند.

بر همین اساس، پرویز شاهبازاف، وزیر انرژی جمهوری آذربایجان با اشاره به اینکه در سال ۲۰۱۹ میلادی میان شرکت‌های آذر انرژی جمهوری آذربایجان، توانیر ایران و ۲ شرکت روسیه از جمله اپراتور سیستم انرژی واحد و روس ستی توافقنامه تدوین مشترک توجیه فنی و اقتصادی اتصال شبکه‌های برقی سه کشور به امضا رسید، گفت: «برای تدوین طرح توجیه فنی و اقتصادی اتصال شبکه‌های انرژی برق جمهوری آذربایجان، ایران و روسیه شرکت بین المللی مهندسی مهندسان مشاور موننکو ایران مشغول به کار شده شده و در حال حاضر کار‌ها در زمینه تدوین این سند ادامه دارد.»

لازم به تاکید است که مسیر دوم اتصال شبکه برق ایران و روسیه نیز از مسیر ارمنستان و گرجستان می‌گذرد و تحت عنوان کریدور برق «AGIR» شناخته می‌شود.

آغاز عملیات اجرایی اتصال برقی ایران و روسیه

در همین راستا، محمدعلی فرحناکیان، مشاور وزیر نیرو در امور بین‌المل در بیان جزئیات پروژه کریدور انرژی شمال کشور از مسیر آذربایجان گفت: «اکنون قرارداد‌ها منعقد شده و نیمی از مطالعات مربوط به همراه گزارش‌های تخصصی برای مراجع متخصص سه کشور ارسال شده است.»

همچنین علی اکبر محرابیان، وزیر نیرو در دیدار با سفیر جمهوری آذربایجان ضمن تاکید بر آمادگی برای توسعه و تداوم تبادل برق بین ایران و جمهوری آذربایجان، گفت: «مطالعاتی در زمینه همکاری ایران، آذربایجان و روسیه درباره برق انجام شده و این آمادگی از سوی ایران برای آغاز همکاری درخصوص سنکرون شبکه‌های برق این کشور‌ها وجود دارد.»

گفتنی است تغییر رویکرد اتفاق افتاده در دولت سیزدهم و تمرکز بر استفاده از ظرفیت ژئوپلتیک کشور به منظور توسعه دیپلماسی برق می‌تواند در آینده انرژی کشور بسیار موثر واقع شده و گام بلندی در تبدیل شدن ایران به قطب انرژی منطقه برداشته شود.

با توجه به این موضوع، اتصال شبکه برق ایران و روسیه در قالب کریدور انرژی شمال کشور قطعه اول پازل توسعه روابط دیپلماسی اقتصادی تلقی می‌شود.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: باتری به باتری برق ایران برق روسیه اتصال شبکه برق ایران و روسیه جمهوری آذربایجان ایران و روسیه تولید برق برق کشور غرب آسیا کشور ها ۱۰ سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۸۳۵۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش‌های سیاست خارجی در ۱۴۰۳؛ ایران با کدام پرونده‌های مهم روبروست؟

آفتاب‌‌نیوز :

با آغاز سال جدید شمسی مجموعه‌ای از ابر چالش‌ها در سیاست خارجی کشورمان پیشروی سیاست‌گذار کلان قرار گرفته است که هر نوع تصمیم‌سازی در دیپلماسی را معطوف به خود نموده است. خبرآنلاین به تشریح چهار ابر چالش سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۳ پرداخته است.

آغاز سال ۱۴۰۳ شمسی، ایران در برابر مسائلی در سیاست خارجی قرار گرفته که امتداد رویداد‌های سال گذشته بوده و چالش‌های پیش رو به سرعت بر تصمیم گیری تصمیم سازان اثرگذار است. اهمیت سال۱۴۰۳ از آن جهت است که در انطباق با سال جدید میلادی، در سایر نقاط جهان نیز تحولات مهمی در حال وقوع است که سیاست خارجی کشورمان را متاثر از خود خواهد کرد.

در ادامه به مهم‌ترین اولویت‌های پیش روی دولت سیزدهم می‌پردازیم تا چشم انداز دقیق‌تری از آنچه دیپلماسی ایران با آن مواجه خواهد شد داشته باشیم. چشم اندازی که انتظار می‌رود دستگاه سیاست خارجی کشورمان تلاش‌ها و اقدامات گسترده‌ای را جهت محقق کردن شعار سال ۱۴۰۳ یعنی «جهش تولید با مشارکت مردم» نیز انجام دهد.

جنگ غزه، یمن و روابط ایران و اسرائیل
با تشدید حملات متقابل حماس و اسرائیل، جنگ غزه به مرحله‌ای از تنش در خاورمیانه وارد شد که ایران و اسرائیل را بعد از حمله به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق، در برابر جنگ مستقیم قرار داده است. افزایش تنش‌ها در دریای سرخ و تشدید حضور ائتلاف نظامی امریکا برای حمایت از اسرائیل، حوثی‌های یمن را نیز برای پشتیبانی از مردم فلسطین به میدان آورده است. حضور ائتلاف امریکا در دریای سرخ به باور ناظران سیاسی تنها ضرب‌آهنگ حملات حوثی‌ها را کاهش داده و نتوانسته از کمیت و تعداد حملات بکاهد.

ازاین‌رو مسئله فلسطین مهم‌ترین رخداد در سال ۱۴۰۳ است که ناظران سیاسی معتقدند تمام ابعاد سیاست خارجی ایران را متاثر از پیامد‌های تقابل اسرائیل و محورمقاومت تحت تاثیر قرار خواهد داد. در چنین شرایطی حملات مستقیم اسرائیل به منافع ایران در خاورمیانه، با انگیزه خروج ایران از جنگ غیرمستقیم با اسرائیل و قراردادن کشورمان در جنگی مستقیم با اسرائیل، به راهبردی از سوی نتانیاهو تبدیل شده تا از این رهگذر، با خرید زمان تا انتخابات امریکا، امیدواری خود را برای بقا در کابینه اسرائیل افزایش دهد.

در چنین شرایطی مدیریت تنش در روابط خارجی مهم‌ترین دستور کار دولت سیزدهم در سال جدید خواهد بود تا منافع ملی را در گذار از این رویداد حفظ کند. آنچه در این میان اهمیت دارد تعیین دورنما و راهبرد ایران در جنگ غزه در بازه زمانی تا انتخابات امریکا است تا هرگونه سیاست ورزی را حول محور سیاست‌های از پیش تعریف شده برای حفظ منافع ملی ایران به پیش ببرد.

جنگ اوکراین و همکاری تسلیحاتی ایران و روسیه
همکاری‌های دفاعی ایران و روسیه در سال گذشته به دستاویز غربی‌ها تبدیل شد تا ایران را به پشتیبانی تسلیحاتی از روسیه در تأمین سلاح و مهمات جبهه روسی معرفی کنند. لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در برجام، این انگاره را در رسانه‌های غربی تقویت کرد که ایران با ارسال موشک و پهپاد به روسیه مشارکت دارد. در این راستا کشور‌های اروپایی واکنش تندی در برابر ایران داشتند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد بیش از هر زمانی خطر تشدید تحریم‌های جدید علیه ایران متأثر از شواهد، زیرا ثبات شده‌ای وجود دارد که ایران را در معرض اتهام حمایت تسلیحاتی از روسیه در جنگ با اوکراین قرار می‌دهد.

شواهدی که بعضاً مقامات روسیه نیز با مصاحبه یا اظهارنظر‌های عجیب و تأیید دریافت موشک و پهپاد از ایران به آن دامن می‌زنند؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین چالش‌های سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۳، سیاستگذاری کلان در برابر مسئله جنگ اوکراین خواهد بود تا هرگونه همکاری دفاعی ایران و روسیه را در چارچوب الزاماتی قرار دهد که منافع ملی ایران در اولویت قرار گیرد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد افشای عامدانه اطلاعات طبقه بندی شده از همکاری‌های دفاعی دو کشور توسط غربی‌ها، به چالش مهم ایران در سال جدید میلادی تبدیل خواهد شد تا بیش از پیش ایران را در تامین تسلیحات نیرو‌های مسلح روسیه محتاط کند.

سیاست همسایگی و توافقات شانگ‌های و بریکس
از آغاز دولت سیزدهم تلاش متمرکزی برای تقویت پیمان‌های اقتصادی و دفاعی با کشور‌های بلوک شرق صورت گرفت تا ایران بتواند هم در برابر تحریم‌های امریکا از تاب‌آوری بیشتری برخوردار شود و هم سیاست خارجی دولت در جهت تقویت اقتصاد به‌کارگیری شود. ماحصل تلاش دولت‌های قبلی در دولت سیزدهم به عضویت رسمی ایران در بریکس و شانگ‌های منجر شد.

اما دولت سیزدهم نتوانست هم‌زمان با پیوند‌های جدید اقتصادی در پیمان‌های تجاری، بند‌های تحریم را باز کند و همین عامل به پاشنه آشیلی تبدیل شد تا آنجا که در حال حاضر ظرفیت‌های مورد انتظار ایران برای بهره‌برداری از تبادلات تجاری تحت‌تأثیر جنگ غزه، جنگ اوکراین و تشدید تحریم‌های امریکا علیه ایران قرار گرفته است.

پازلی که بیش از هر زمانی متغیر‌های اقتصادی کشورمان را متأثر از سیاست خارجی کرده است. ناظران سیاسی معتقدند کاهش تراز تجارت غیرنفتی ایران (یعنی بدون احتساب نفت خام، خدمات فنی و مهندسی و برق) به حدود منفی ۱۶.۸ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۲ زنگ خطری است که نشان می‌دهد باید دولت سیزدهم به طور فعالانه موانع تبادل تجارت با کشور‌های عضو این دو پیمان را مرتفع کند.

موانعی که یک‌سوی آن به سیاست خارجی این کشور‌ها و مشخصاً روسیه و چین در برابر امریکا باز می‌گردد و سوی دیگر آن به سیاست خارجی ایران در برابر امریکا؛ بنابراین نوع بازی سه کشور ایران، چین و روسیه در برابر امریکا، این کشور را به مجموعه‌ای از سیاست‌های تحریمی وارد کرده تا زنجیره تحریم‌ها مانع از سیاست‌ورزی مستقل سه کشور در شرق شود. در چنین شرایطی تعیین راهکار‌های عبور از موانعی که مانع از دستیابی ایران به مزیت‌های شانگ‌های و بریکس می‌شود، در اولویت دولت سیزدهم قرار دارد.

برجام و مذاکره با امریکا
در واپسین روز‌های باقی‌مانده به نوروز ۱۴۰۳، ایران و امریکا مذاکرات غیرمستقیم و محرمانه‌ای در عمان داشته اند. روزنامه فایننشال تایمز این خبر را برای اولین بار منتشر کرد و گفت قرار بوده مرحله دوم مذاکرات در فوریه برگزار شود، اما به دلیل مذاکرات آتش بس غزه، به تعویق افتاد. این برای سومین بار در سال جاری شمسی است که ایران و امریکا درباره موضوعات مختلف مذاکرات غیرمستقیم برگزار می‌کنند.

ایران و امریکا قبل از این در مرداد و شهریور گذشته هم در دوحه قطر و واشنگتن، مذاکرات غیرمستقیم داشتند. اما به نظر می‌رسد مذاکرات انجام شده نه با ماهیت برجام بلکه حول مسائل منطقه‌ای انجام شده است. سی ان ان به نقل از مقامات آمریکایی گفته بود توافق تبادل زندانیان بین واشنگتن و تهران با میانجیگری قطر دو سال و نیم به طول انجامید. در تیر ماه ۱۴۰۱ هم ایران و امریکا مذاکرات هسته‌ای غیرمستقیم برای احیای برجام در دوحه قطر داشتند، اما علیرغم وعده‌های رئیس جمهور در انتخابات۱۴۰۰، دولت نتوانست از ظرفیت برجام و قانون راهبردی رفع تحریم‌ها برای کاهش اثرات تحریم بهره برداری کند.

چه آنکه تاکنون نیز گزارشی از دستاورد‌های دولت در بهره برداری از قانون راهبردی رفع تحریم‌ها که از سوی مجلس تصویب شده منتشر نشده است. از این رو مسئله برجام بیش از هر زمانی زیر سایه تنش در روابط ایران و امریکا قرار گرفته است. تنشی که حالا سه ضلع را تشکیل می‌دهد. جنگ غزه-جنگ اوکراین و دریای سرخ. این در حالی است که پیش بینی می‌شود در سال جدید، آژانس بین المللی انرژی اتمی نظارت‌های شدیدتری را بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال کند تا کشور‌های اروپایی بیش از هر زمانی به دلیل همکاری‌های ایران و روسیه، فشار دیپلماتیک خود را از مسیر آژانس بر ایران اعمال نمایند.

منبع: خبرآنلاین