به نقل از «آفتاب»

رئیسی و قالیباف، روضه مظلومیت کارگران می‌خواندند، اما حالا حق بازنشستگان را نمی‌دهند

تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۹۲۷۰۷

آفتاب‌‌نیوز :

سهیلا جلودارزاده ، در پاسخ به این سوال که دولت سیزدهم در آستانه یکسالگی تا چه حد توانسته به شعارها و وعده‌هایی که در زمان انتخابات داده عمل کند، گفت: باتوجه به شرایطی که در آن قرار داریم و وضعیتی که مردم ما با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، معتقدم اگر با دید مردم به مسائل نگاه کنیم بهتر باشد، به عنوان عضوی از جامعه هنگامی که عملکرد اقتصادی دولت را نگاه می‌کنیم به غیر از اینکه در شورای عالی کار مقدار مناسبی برای دستمزد تعیین شد و یک افزایش خوبی برایش در نظر گرفتند بقیه مسائل تغییر چندانی نکرد و اتفاق مهمی در زمینه حقوق کارگران رخ نداد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی ادامه داد: شرکت‌های وابسته به شستا به وسلیه دوستان وزرا و مسئولان اشغال شد یک عده رفتند و یک عده جدید آمدند و به این موسسه اقتصادی کارگری به عنوان صندوق ذخیره نگاه شد. در مورد بازنشستگان هم طبق قانون نباید کمتر از حداقل دستمزد می‌دادند و برای سایر سطوح افزایش ۱۰ درصدی در نظر گرفتند که این امر جامعه بازنشستگان را به زحمت انداخته است زیرا سال‌ها در راستای همسان‌سازی و یکسان‌سازی به آن‌ها قول و وعده بعید داده شده بود.

وی افزود: آقای رئیسی و قالیباف روضه‌های بیشتری از ما در مورد حقوق جامعه کارگری و مظلومیت آن‌ها خوانده بودند اما مشاهده می‌کنیم علیرغم این‌که شورای تطبیق قوانین نظر خودش را داده و حق را به بازنشستگان داده است، هنوز هم این مساله به نتیجه نرسیده است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب بیان کرد: در کنار افزایش حقوق حداقل دستمزدی‌ها، تورم را داریم که هرچقدر این حداقل‌ها افزایش پیدا کند، یک مقداری این درد را التیام می‌دهد اما تورم باعث می‌شود که این اقدامات فقط چند صباحی بیشتر مُسکن باشد، باید فکر اساسی برایش شود و مسئله حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ باعث شد بسیاری از کالاهای اساسی افزایش قیمت پیدا کنند که برای خرید هر کالای اساسی پدر خانواده و یک کارگر باید هزینه‌های گزافی را تحمل کنند.

وی افزود: یکی از آقایان مراجع فرمودند وضعیت بهتر خواهد شد اما با این چشم‌اندازی که وجود دارد نمی‌دانم چقدر می‌شود به این وعده خوشبین بود کما این که قبلا هم مشابه‌ این وعده‌ها داده می‌شد. ما به هرحال خواه ناخواه وارد یک جریان رقابت قدرت شده‌ایم حال جای ما کجاست نمی‌دانم سودی هم برای ما نداشته است که بهره‌مند شویم و همچنان منتظر می‌مانیم تا این وعده‌ها کجا به نتیجه می‌رسد.

جلودارزاده درباره این‌که هنگامی که آقای رئیسی رئیس قوه قضائیه بودند به کارخانه‌ها سر می‌زدند و درباره احقاق حقوق کارگران صحبت می‌کردند امروز که در قامت رئیس‌جمهور قرار گرفتند چقدر به این موضوع رسیدگی کرده‌اند، گفت: برای کارفرماها و تولیدکنندگان این افزایش ۵۷ درصدی حقوق در این نابسامانی‌ها یک ضربه قاطع بود که ضربه فنی‌شان می‌کرد و امروز هم نگاه کنید مشاهده خواهید کرد با ظرفیت کم تولید می‌کنند و جلو می‌روند و تولید ما با تمام ظرفیتش حرکت نمی‌کند؛ چراکه برای تهیه مواد اولیه مشکل دارند و حتی کسانی که لیسانس یک محصول خارجی را داشتند امروز نمی‌توانند از آن استفاده کنند و مشکلات زیادی در جامعه تولیدگران ما وجود دارد و آنگونه نیست که از همه ظرفیت‌ها استفاده کنند برای همین مجبور می‌شوند با گران کردن کالای تولیدی‌شان یا تعدیل نیروها چرخ تولیدشان را بچرخانند که این هم خودش تورم‌زا است و شرایط اقتصادی را بدتر می‌کند.

منبع: خبرگزاری ایلنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: سهیلا جلودارزاده رئیسی قالیباف بازنشستگان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۹۲۷۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال کارگران خوب است!

۱. فروردین ۱۴۰۱ سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی از سوی رهبر انقلاب اسلامی ابلاغ شد و دیروز در دیدار با کارگران، ایشان به صراحت از اجرا نشدن این سیاست‌ها – با وجود دستور رئیس‌جمهور برای تهیه آیین‌نامه - انتقاد کردند. هدف کلی از اجرای این سیاست‌ها «رفع فقر و تأمین رفاه عمومی» است و از «یکسان‌سازی قواعد و مقررات بیمه‌ای» و «متناسب‌سازی حقوق شاغلین، بازنشستگان و بیکاران» تا «رفع تبعیض در بهره‌مندی از منابع عمومی» و «حفظ قدرت خرید اقشار ضعیف جامعه» و «کاهش فاصله طبقاتی با هدفمندسازی یارانه‌ها» و... را در بر می‌گیرد. اگر چه عموم جامعه از اجرای چنین سیاست‌هایی نفع می‌برند اما گروه اصلی هدف، اقشار فرودست و مستضعف با کم‌ترین درآمدها هستند که در دهه اخیر بیشترین آسیب را از تلاطم‌های اقتصادی - ناشی از تحریم‌های خارجی و بی‌تدبیری‌های داخلی - دیده‌اند. بخش عمده این گروه را کارگران - به‌ویژه حداقل‌بگیران - تشکیل می‌دهند.

۲. نیمه‌های فروردین بود که وزیر کار بخش‌نامه دستمزد ۱۴۰۳ کارگران را برای اجرا ابلاغ کرد اما این پایان ماجرا نبود و بحث‌ها همچنان ادامه دارد. جلسات تعیین دستمزد در اسفند ماه ۱۴۰۲ همزمان شد با پویش‌های مجازی و رسانه‌ای در حمایت از افزایش قانونی حقوق کارگران. قانون بر هم‌خوانی حقوق کارگران با «نرخ تورم» و «سبد معیشت» تأکید دارد و بی‌توجهی به این دو مؤلفه از سوی نمایندگان دولت و  کارفرمایان - یعنی دو ضلع از سه ضلع جلسات تعیین دستمزد - و همچنین بی‌اعتنایی به نظرات جامعه کارگری، سبب شد تا در نهایت بدون حضور نمایندگان کارگران، برای میزان افزایش حقوق این قشر در سال ۱۴۰۳ ناعادلانه تصمیم‌گیری شود؛ اقدامی که برخی آن را خلاف قانون می‌دانند. این خط اما با یک خبر دیگر ادامه یافت: «وزیر کار از طی شدن مراحل پایانی لایحه تغییر نحوه تعیین حداقل حقوق کارگران از سال آینده و واگذاری تصمیم‌گیری آن به مجلس خبر داد»؛ اتفاقی که اگر رخ دهد، به نظر می‌رسد نمایندگان جامعه کارگری را برای همیشه از فرآیند تعیین حداقل دستمزد حذف می‌کند.

۳. رهبر انقلاب اسلامی مثل همیشه بر ارزش ذاتی کارگر - که برآمده از ارزش ذاتی کار و عمل در اسلام است – تأکید کردند و از تأثیر بزرگ بهبود حال جامعه کارگری - که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند - در بهبود حال کل جامعه سخن گفتند؛ همان‌طور که بارها به تأثیر متقابل آن با وضعیت تولید اشاره کرده‌اند. بهبود حال جامعه کارگری در داشتن امنیت شغلی است؛ در نداشتن دغدغه‌های معیشتی است؛ در دریافت دستمزد کافی و حقوق و مزایای قانونی است؛ در رعایت مصوبات حمایتی مثل طبقه‌بندی مشاغل و ارتقای شغلی و... از سوی کارفرمایان است؛ نه این که مجبور باشد برای احقاق حقوق قانونی‌اش در سرمای زمستان و گرمای تابستان - و برای این که صدایش را به جایی برساند - تجمع کند و در نهایت هم نیش و کنایه و برچسب بخورد؛ و درست زمانی که کمرش زیر بار هزینه‌های یک زندگی حداقلی خم شده و هنوز داغ مصوبه افزایش سن بازنشستگی سرد نشده، با برخی مواضع نه‌چندان اصولی وزارت کار هم مواجه شود! کاش ببینند و قدر بدانند که همین کارگر با تمام کم‌لطفی‌ها باز پای کشورش ایستاده است.

مصطفی لشکری