به نقل از «خبرآنلاین»

پدرخوانده ایتالیایی چطور ریل بیسبال را از اروپا به آسیا کشاند؟

تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۱۰۸۴۰

فرهاد عشوندی-تایپه سیتی: اینجا در تایپه سیتی، در طبقه پنجم هتل ماریوت همه چیز آماده آغاز جنگ است.

یک جنگ واقعی اما بدون تیر و تفنگ. جنگی بر سر کرسی ریاست برای یکی از محبوب‌ترین ورزش های دنیا: کنفدراسیون بیسبال، سافتبال و بیسبال ۵.
جنگی نه برای امروز که برای آینده. فردایی که مسیر ماندن یکی از سودترین ورزش های دنیا را مشخص می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در یک سو رئیس ده ساله یعنی فراکری ایتالیایی و در سوی دیگر دیدی سمینت نایب رئیس فعلی و البته دبیر کمیته المپیک فرانسه. در کنار این دو البته برایان مینیتی آمریکایی هم با سابقه ای باشکوه از مدیریت در بزرگترین تیم های میجر لیگ آمریکا. او که البته به دنیایی غریبه آمده ، چیزی شبیه به سفر گالیور به سرزمین لی‌لی‌پوت!
در یک سو حامیان سنتی مرد ایتالیایی و در سوی مقابل حلقه اروپایی ها که امروز را آخرین سنگر برای دفاع از جایگاه ریاست می بینند.

آخرین سنگر ، پشت دروازه چین !
«دی دی » از تغییر می گوید.یک شب مانده به انتخابات در تراس طبقه بیستم لا به لای سیگار بدستان . یک به یک می گردد و تلاش می کند برای هر کدام بهانه ای داشته باشد برای آغاز گفت و گو:«چهره‌های تان شبیه عرب هاست. شما عرب زبان هستید؟»
با دیگری فرانسوی حرف می زند و کمی آن طرف تر انگلیسی و تلاش برای ارتباط با اسپانیش زبان ها.
دنبال هر بهانه ای برای گفتن . از تلفظ پرسه پولیس برای آشنایی با تاریخ ایران تا همکلامی درباره یک شاهزاده برای یکی از کشورهای همسایه!
او شعارش تغییر است و می گوید اگر همین امروز شروع نکنید، بعد از انتخابات فردا همه چیز برای تغییر از دست رفته. می خواهد رئیس باشد و می گوید اگر رئیس شود همین فردا و در فاصله دو ساله تا المپیک پاریس از سمت مهمش در این المپیک هم استعفاء می دهد چون می خواهد رئیسی تمام وقت باشد.او می گوید اما تصویر بر جای مانده از این مقام ورزشی بلندپایه لحظه تلخ بیسبال از المپیک ۲۰۲۴ توسط کمیته ملی المپیک کشورش است. اصلا ۴ سال قبل ریکاردوی ایتالیایی برای او رای گرفت تا امروز بیسبال یکی از رشته های حاضر در پاریس ۲۰۲۴ باشد. حالا پچ پچ ها پشت سرش درباره همین خاطره تلخ است. «او هیچ کاری نکرد. فقط دنبال گرفتن عکس هایش بود و امروز هم هیچ کاری نمی کند. با آمدنش بیسبال برای همیشه از المپیک می رود!»
دی دی اما رفقای قدیمی دارد، در بخشی از آفریقا و البته رفقای قدرتمند اروپایی. آنها خود را صاحبان واقعی بیسبال می دانند و فکر می کنند این آخرین سنگر است برای شان. دشمن را پشت دروازه حس کردند. آنها برای فردای شان می جنگند . فردایی که احتمالا ریاست از دست اروپایی خارج و به آسیایی ها می رسد!

برایان در سرزمین لی لی پوت

کنفدراسیون بیسبال و سافتبال از ابتدا یک تلاش اروپایی بود در برابر یک قدرت غالب آمریکایی. بیسبال مثل بسکتبال یک تجارت آمریکایی است. ستاره ها در میجر لیگ جمع اند و پول می سازند . خیلی بیشتر از پریمیرلیگ یا هر لیگ فوتبال دیگری. آنها البته مدل خودشان را دارند. تیم ملی، کشورهای کوچک یا حتی المپیک اصلا برای شان اهمیتی ندارد. درست مثل صاحبان بسکتبال حرفه ای آمریکا که در تقویم شان حضور در ایونت های ملی چیزی شبیه جوک است. مثل اهمیت گرنداسلم‌های تنیس در مقابل باقی رقابت های ملی این رشته حتی المپیک! اروپایی ها و البته شرق آسیایی ها دور هم جمع شدند تا به دور از نگاه بالا به پایین میجر لیگی ها برای خود بیسبال اکونومیک را در دنیا راه بیاندازند.  و حالا سال‌هاست که به دور از سایه سنگین میجر لیگ آنها هم تشکیلات شان را دارند. اروپایی ها ریاست می کنند و جام ها به ژاپن می رسد و استعدادهای بی مانندشان در همه کشورهای عضو، درنهایت سر از میجر لیگ در می آورند! کنفدراسیون جهانی البته بی نصیب از یک صنعت میلیارد دلاری تنها برای بقا می جنگد. در یک سو برای ماندن در المپیک و در سوی دیگر کاستن از شکاف با میجرلیگ که هر روز بیشتر و بیشتر می شود. گسترش رشته در کشورهای کوچک در آسیا، اقیانوسیه و آفریقا و حمایت از قدرت های مانده زیر سایه میجر لیگ حتی بیخ گوش آمریکا از ژاپن، کره و چین تا ونزوئلا ، کوبا ، کلمبیا و استرالیا. حالا برایان مینتی از دنیای حرفه ای های بالا آمده . نه به نمایندگی از کشورش . او را نروژی ها و گرجستانی ها کاندیدا کردند. از ایده های باشکوه می گوید برای حرفه ای شدن.  اینکه از همین دنیای آماترها هم می شود پول ساخت و نعمتی که این دنیا در دستانش دارد ، نعمت ساخت ستاره های فرداست. ۲۰ سال مدیریت در تیم های بزرگ میلیاردها دلار گردش مالی در هر فصل برای او در دنیایی که خیلی از حاضرینش در پرداخت سالی ۴۰۰ دلار حق عضویت هزار جور مشکل دارند او را برای اعضاء شبیه مسافری از فضا کرده. می تواند برنده باشد؟ اقلا برای کرسی ریاست کارش شبیه مسافری ست که به جست‌وجوی پارادایس می گردد. برای همین پس از حرف هایش استعفاء می دهد تا برای کرسی های دیگر رقابت کند. او ساعتی بعد در یک قدمی رسیدن به هیات اجرایی متوقف می شود.چرا ؟ چون قانونی هست که می گوید دو نفر از یک کشور حق حضور در یک کرسی مشترک را ندارند! او رقابت را به کاندیدای فدراسیون آمریکا باخته . کاندیدای دنیای غیر حرفه ای ها. قدرت سیسیلی!
اینجا در تایپه سیتی، نمایندگان ۱۴۵ کشور دنیا دعوت شدند تا احتمالا فراکری ایتالیایی بر اساس اساسنامه آخرین دوره ریاستش را تجربه کند . این سومین تلاش اوست. فراکری خدای بیسبال است برای همه کشورهایی که یک به یک به سراغ‌شان رفته، حامی‌شان بوده و برای توسعه شان گام برداشته. تجهیزاتی برای توسعه برای شان فرستاده. مرد ایتالیایی که خود عضو اصلی اسپرت اکورد است و از اثرگذاران کمیته بین المللی المپیک ، قبل انتخابات بیش از بقیه رای در سبدش دارد. در محل کنگره درست در لحظه ای که دی دی با تشکر از تلاش های قبلی مرد ایتالیایی از زمان تغییر می گفت، او با پوزخند احتمالا به ساعاتی بعد فکر می کرد . ساعات جدایی از دی دی و رفقای قدیمی اروپایی . رفقای سابق که به ته خط رسیده رفاقت‌شان!

او اینجا در تایپه سیتی انگار آینده کنفدراسیونش را یافته . نجیب زاده بانکدار اهل تایپه با قدی بالای ۱۹۰ سانتی متر، جوان و یک بیسبالیست حرفه ای که دکترای اقتصاد از آمریکا دارد. جفری کوو ، مردی که در لیگ حرفه ای تایوان تیمداری می کند و با حمایت مرد ایتالیایی دو روز قبل بر کرسی ریاست آسیا نشست.
او که در شب پیروزی اش با هیجان جام بزرگ شبیه به پارچ نوشیدنی اش را در دست گرفته بود و از رویاهایش می گفت. از توسعه بیسبال آسیا و راه اندازی لیگ حرفه ای آسیا برای پولسازی.
فراکری به فردای رشته اش با جفری فکر می کند. کسی که در لیست فراکری قرار است جای دی دی را بگیرد و نایب رئیسش باشد.
امروز نفر دومش باشد و فرداهای بعد احتمالا رئیس بعدی این تشکیلات. چون هم بیزنس بلد است و هم بیسبال را خوب می شناسد.
این همان ترسی است که به جان رفقای اروپایی افتاده.

آخرین امپراتور اروپا
انتخابات کاملا الکترونیکی است. آرا در کمتر از چند ثانیه ثبت و سرنوشت رقابت مشخص می شود.هر کاندیدا چند دقیقه ای حرف می زند. برایان برای اولین بار روبروی صاحبان رای می ایستد، کمی حرف می زند و از رقابت بر سر ریاست استعفاء می دهد.
دی دی که خود را پدر بیسبال ۵ می داند، ورژن ساده شده بیسبال که این رشته زیبا اما دشوار را یک ورزش همگانی می کند، از تغییر می گوید اما ریکاردو از یک خانواده می گوید قبل رای شاید کمی استرس دارد اما سه دقیقه بعد از پایان سخنرانی اش ، او پیروز مطلق رقابت است . ۱۰۰ رای در برابر ۴۳ رای و سالن غرق در شادی می شود. دی دی ۴۳ رای آورده او برای تبریک سمت مرد پیروز ایتالیایی می آید و با برخوردی سرد روبرو می شود. او قمارش را باخته و وقت برگشت به خانه است. نامی در آینده برایش می ماند؟ تاریخ را معمولا پیروزها می نویسند. اروپایی ها با او آخرین سنگر را همین امروز باختند!

251 41

کد خبر 1648105

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بیس بال وزارت ورزش و جوانان کمیته ملی المپیک مرد ایتالیایی آخرین سنگر اروپایی ها حرفه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۱۰۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صدور ترور و خشونت به جهان/کارکرد واقعی اتحادیه اروپا چیست؟

تحقیقات نشان می‌دهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته است. بر اساس داده‌های موسسه بین‌المللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است.

به گزارش ایسنا، بصیرت نوشت:تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته که این رقم یک رکورد جدید در سه دهه گذشته است. بر اساس داده‌های موسسه بین‌المللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است. داده‌های این تحقیقات جدید نشان می‌دهند که اروپا از آغاز سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش هزینه‌های نظامی بوده که این رقم در سال ۲۰۲۳ به مجموع ۵۵۲ میلیارد یورو رسیده است.
افزایش ۱۶ درصدی بودجه نظامی کشورهای اروپایی در این بازه زمانی بیشتر از هزینه دفاعی این کشورها در سال ۲۰۲۲ و ۶۲ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۴ است که رقمی معادل ۳۳۰ میلیارد یورو بود. رسانه‌های غربی مانند یورونیوزو دویچه وله، این افزایش تصاعدی را ناشی ازتهدیدات روسیه و جنگ اوکراین قلمداد می‌کنند، حال آنکه صادرات تسلیحاتی کشورهای اروپایی از واردات آن‌ها پیشی گرفته و همین مسئله، نشان می‌دهد که اساسا جنگ اوکراین بهانه‌ای بیش نیست! به عبارت بهتر، شرکت‌های تسلیحاتی در اروپا مشغول سوداگری با خون شهروندان دیگر کشورهای دنیا به بهانه جنگ هستند. جنگی که اروپا در کنار آمریکا به استمرار آن اصرار می‌ورزد.

بهانه‌جویی‌های مضحکانه
همه کشورهای اروپایی عضو ناتو به جز یونان، ایتالیا و رومانی هزینه‌های نظامی خود را در سال ۲۰۲۳ افزایش داده‌اند. لورنزو اسکارازاتو، مشاور تحقیقاتی سیپری به یورونیوز گفت از زمانی که روسیه در سال ۲۰۱۴ کریمه را به خاک خود ضمیمه کرد، هزینه نظامی اروپا هر سال افزایش یافته است. اقدام روسیه در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود و همچنین حمله نظامی به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، دولت‌های اروپایی را بر آن داشت تا بودجه دفاعی خود را با سرعتی بی‌سابقه افزایش دهند. اسکارازاتو گفت: «شکی نیست که در سال ۲۰۲۳، عامل اصلی افزایش هزینه‌های نظامی اروپا، تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین بوده است.»
اگر ادعای اسکارازاتو درست باشد، قاعدتا باید شاهد انباشت تسلیحات در اروپا و عدم صادرات آن‌ها به نقاط دیگر جهان (خصوصا از سال ۲۰۲۱ تا کنون) باشیم، اما آمار و مستندات چنین چیزی را نشان نمی‌دهد!

رشدی که متعارف نیست
در سال ۲۰۲۳، بریتانیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بیشترین هزینه نظامی را نسبت به تولیدات ناخالص داخلی داشته است. این کشور رقمی معادل ۲.۳ درصد تولید ناخالص داخلی را صرف هزینه‌های نظامی کرده است. وزارت دفاع بریتانیا در سال جاری میلادی اعلام کرد که این رقم را به ۲.۵ درصد افزایش خواهد داد. آلمان نیز بودجه نظامی خود را از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۳ به میزان ۴۸ درصد افزایش داده است. در سال ۲۰۲۲، دولت آلمان متعهد شد که دو درصد از تولید ناخالص ملی، حد نصاب تعیین‌شده از سوی ناتو را به امور دفاعی اختصاص دهد. داده‌های تحقیقات جدید سیپری نشان می‌دهند که بودجه نظامی لهستان نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از دو برابر شده است. این کشور در سال ۲۰۲۳ رقمی معادل ۳.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینه‌های دفاعی کرده است که هنوز از هدف اعلام شده ۴ درصدی‌اش فاصله دارد. لهستان مدت‌هاست که افزایش هزینه‌های دفاعی و امنیتی خود را به بهانه «نگرانی از حمله روسیه به کشورهای اروپایی عضو ناتو» در اولویت قرار داده است.

جایگاه فرانسه و اروپا در ترویج جهانی جنگ و خشونت
ایالات متحده و فرانسه در حال حاضر بر صادرات تسلیحات جهانی تسلط دارند و واشنگتن بین سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۸ و ۲۰۱۹-۲۰۲۳ صادرات خود را ۱۷ درصد و پاریس ۴۷ درصد در مدت مشابه افزایش داده‌اند. ایالات متحده به تنهایی مسئول ۴۲ درصد از کل صادرات تسلیحات جهانی بود و بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ به ۱۰۷ کشور تسلیحات ارسال کرد که بیش از هر صادرکننده بزرگ دیگری بوده است. از سوی دیگر، افزایش صادرات تسلیحات فرانسه عمدتا به دلیل تحویل هواپیماهای جنگی به هند، قطر و مصر بوده است. همان گونه که مشاهده می‌شود، این کشورها در محدوده جغرافیایی اروپا قرار ندارند و ارتباطی نیز با فرامتن و متن جنگ اوکراین ندارند! فرانسه برای اولین بار در فهرست بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات در جهان از روسیه جلوتر ایستاد و در رتبه دوم قرار گرفت و روسیه در رتبه سوم قرار گرفت. بیشترین سهم صادرات تسلیحات فرانسه با ۴۲ درصد به کشورهای آسیایی و اقیانوسیه و همچنین ۳۴ درصد به کشورهای خاورمیانه اختصاص داشته است.

بزرگترین دریافت کننده صادرات تسلیحات فرانسه هند بود که نزدیک به ۳۰ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده. هند بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بود اگرچه تامین‌کننده اصلی آن روسیه است که ۳۶ درصد از کل واردات آن را به خود اختصاص داده است. کاتارینا جوکیچ، محقق در SIPRI می‌گوید: «فرانسه از فرصت تقاضای قوی جهانی برای تقویت صنعت تسلیحات خود از طریق صادرات استفاده می‌کند. فرانسه به ویژه در فروش هواپیماهای جنگی خود در خارج از اروپا موفق بوده است.»
همان گونه که مشاهده می‌کنیم، فرانسوی‌ها، ژرمن‌ها و انگلیسی‌ها نوعی رقابت پنهان را بر سرکاسبی با خون شهروندان سایر نقاط دنیا و حتی شهروندان اوکراینی آغاز کرده اند. بی دلیل نیست که اتحادیه اروپا بر استمرار جنگ اوکراین اصرار می‌ورزد، زیرا در صورت ایجاد صلح و ثبات واقعی در نظام بین الملل، از جمله در اوکراین، اساسا جایی برای سوداگری شرکت‌های تسلیحاتی با خون شهروندان کشورهای گوناگون باقی نخواهد ماند.

نتیجه‌گیری

در میان کشورهای اروپایی، ایتالیا هم شاهد افزایش صادرات تسلیحاتی خود در سه سال گذشته بوده به طوری که صادرات این کشور ۸۶ درصد رشد کرده است. اروپای غربی همراه با ایالات متحده ۷۲ درصد از کل صادرات تسلیحات در سال‌های ۲۰۱۹-۲۰۲۳ را به خود اختصاص داده‌اند، در حالی که اروپا به تنهایی مسئول حدود یک سوم صادرات جهانی تسلیحات از جمله حجم زیادی از صادرات به خارج از منطقه بوده است. در مجموع پنج کشور اروپایی، به استثنای روسیه، در میان ۱۰ صادرکننده برتر جهان قرار گرفتند که شامل فرانسه (مقام دوم)، آلمان (مقام پنجم)، ایتالیا (مقام ششم)، بریتانیا (مقام هفتم) و اسپانیا (مقام هشتم) می‌شود. همه این کشورها عضو پیمان آتلانتیک شمالی بوده و درجنگ اوکراین به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشارکت دارند، اما صادرات خود را نه به میدان نبرد در کی یف، بلکه به دیگر نقاط دنیا معطوف کرده اند. ترویج خشونت و ناامنی در نظام بین الملل از سوی اتحادیه اروپا، از یک راهبرد پنهان، تبدیل به یک راهبرد آشکار شده است..

انتهای پیام