تهران-دمشق در یک مسیر؛ از پرونده‌های مشترک تا اتحاد استراتژیک
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۱۹۹۰۴
تحلیلگر ارشد سوری در مسائل بین‌الملل، ضمن اشاره به همکاری فزاینده تهران-دمشق گفت، وجود پرونده‌های مشترک، روابط دو کشور را تا سطح مناسبات راهبردی ارتقا داده است.
به گزارش مشرق، «حسناء نصر الحسین» نویسنده، تحلیلگر ارشد سوری و استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه، به سوالاتی درخصوص روابط تهران-دمشق، آینده و الزامات این روابط و موضوعاتی از قبیل نتایج و پیشامدهای انتقال مواد نفتی از ایران به سوریه پاسخ داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به نظر شما روابط ایران و سوریه، بر اساس چه مولفه‌ها و ضرورت‌هایی به وجود آمده و چگونه ادامه خواهد یافت؟
کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ گفت: «ما نمی‌توانیم بدون در نظر گرفتن متغیرهای منطقه‌ای و بین‌المللی که به ایجاد روابط ایران و سوریه کمک زیادی کرده‌اند، درباره مناسبات دو کشور صحبت کنیم. مهم‌ترین این متغیرها و مولفه‌ها، پروژه‌های آمریکا برای تسلط بر منطقه خاورمیانه و حضور رژیم صهیونیستی در آن است؛ پروژه‌ای که غربی‌ها برای تحقق آن در منطقه به ضرر دولت‌ها و منافع مردم ما، تلاش می‌کنند. انقلاب اسلامی ایران با ایدئولوژی ضد هژمونی آمریکایی خود و حمایت از آرمان فلسطین و جنبش‌های رهایی‌بخش از استعمار آمریکا و رژیم صهیونیستی، در مرحله‌ای مهم از تاریخ درگیری اعراب و اسرائیل قرار گرفت. کشورهای بزرگ منطقه مانند مصر به توافقات صلح با این رژیم پیوستند؛ امری که به شدت بر وضعیت برخی کشورها و مردم منطقه که مانند سوریه، اراضی اشغال شده‌ای به دست صهیونیست‌ها دارند، تأثیر گذاشت و این کشورها همواره از آرمان فلسطین و گروه‌های مقاومت فلسطینی در بیرون راندن این رژیم حمایت می‌کنند. این همان مولفه‌ای است که کشورهای ایران و سوریه را بر آن داشت تا بر اساس دیدگاه استراتژیک واحدی که مخالف سلطه آمریکا و بازوی آن، رژیم اشغالگر صهیونیستی است، روابط و مناسبات خود برقرار کنند».
استاد دانشگاه سوری درباره عمق روابط تاریخی تهران-دمشق گفت: «روابط ایران و سوریه آزمون‌های متعددی را پشت سر گذاشت که یکی از آنها جنگ ایران و عراق بود؛ جنگی که آمریکایی‌ها اولین مهندسان آن در دهه هشتاد قرن گذشته بودند. حمایت سوریه از جمهوری اسلامی ایران، علی‌رغم مواضع متخاصم کشورهای عربی با انقلاب اسلامی ایران، روابط تهران-دمشق پایدار ماند و امروز بر همه تلاش‌های آمریکایی-غربی پیروز شده است. روابطی که اهداف عبری-عربی را نیز با شکست مواجه کرد و آنها هم نتوانستند به اهداف خود برسند. من معتقدم تا زمانی که پایه‌های محکم بر اساس احترام متقابل به حاکمیت دو کشور و وحدت رویکرد در قبال مقاومت و مسائل سرنوشت‌ساز مورد توجه دو طرف گیرد، این روابط ادامه خواهند یافت و حتی تبدیل به یک اتحاد استراتژیک خواهد شد که شکستن آن دشوار می‌شود».
بیشتربخوانید:
نفتکش ایرانی وارد بندر بانیاس سوریه شدآیا همکاری‌های تهران-دمشق محدود به دوره بحران و جنگ است یا اینکه شما اساسِ این روابط را عمیق‌تر می‌دانید؟
نصر الحسین در این باره اظهار کرد: «همکاری دو کشور ایران و سوریه نتیجه تجاوزات بین‌المللی علیه دمشق نبوده است؛ بلکه مواضع و آرمان‌های مشترکی وجود دارد که قبل از سال‌های جنگ سوریه بوده وجود داشته‌اند. من از بین آن ها به دوران اشغال عراق توسط آمریکا اشاره می‌کنم که در آن مواضع دو کشور در قبال این اشغال‌گری یکی بود و هماهنگی و همکاری بسیاری بین آنها در حمایت از جنبش‌های مقاومت عراق و بیرون راندن اشغالگران آمریکایی به وجود آمد».
نویسنده سوری در ادامه افزود: «هر مرحله‌ای دارای چالش‌ها و شرایط خاصی است که شکل و نوع همکاری‌ها را تغییر می‌دهد. در جنگ جهانی علیه سوریه و مشارکت تعداد زیادی از کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی در تجاوز به اراضی دمشق تغییری در روابط دو کشور رخ خواهد داد و این بحران کمک زیادی به نمایان شدن این روابط و ترجمه‌ی ملموسی از آن در میدان تحولات عینی کرد. این بحران کاری کرد تا روابط تهران-دمشق شکل واقعی خود را به مردم دو کشور و علاوه بر آن همه کشورهایی که بر عمق این روابط شرط‌بندی کرده بودند، نشان دهد. موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال این بحران و موضع ایران در حمایت از دولت و ملت سوریه تأثیر مثبتی بر تعمیق روابط دو کشور داشت و چارچوب مهم مراحل آتی را ترسیم کرد. موضع تهران در قبال بحران دمشق سهم بسیاری در ترجمه‌ی این روابط سیاسی و دپلماتیک روی عرصه واقعیت ایفا کرد. در پی حمایت جمهوری اسلامی ایران از دولت و ملت سوریه در جنگ علیه تروریسم بین‌المللی و ادغام خون سوری و ایرانی بر خاک سرزمین سوریه، و همینطور امضای توافق‌نامه‌های نظامی و اقتصادی، روابط همکاری دو کشور را به سطح اتحاد راهبردی ارتقاء داد».
نتایج و پیشامدهای انتقال مواد نفتی از ایران به بنادر سوریه را چه می‌دانید و به نظر شما این گام‌ها، چه تاثیری بر وضعیت اقتصادی دو کشور دارد؟
تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل پاسخ داد: «سوریه در نتیجه تجاوزات آمریکا کشور ما و خروج مناطق نفت خیز از کنترل دولت دمشق در مناطق ساحلی، از کمبود فرآورده‌های نفتی رنج می‌برد. سرقت نیروهای اشغالگر آمریکایی و نظامیان تُرکیه‌ای و مزدوران‌شان از ثروت‌های راهبردی ملت سوری هم وجود دارد و علاوه بر این، واشنگتن نیز با تحریم های اقتصادی موسوم به قانون قیصر، عرصه را بر مردم تنگ کرده و ملت سوری را از واردات فرآورده‌های نفتی محروم می‌کند؛ مشتقاتی که نیازهایی اساسی برای ادامه چرخه زندگی در سوریه محسوب می‌شوند. آمریکا علی‌رغم تمام این‌ها، حتی کشورهای همکار با دمشق را نیز تحریم می‌کند».
نصر الحسین درباره ارسال نفتکش‌های ایرانی به بنادر سوری گفت: «دولت ایران در شکستن حصار آمریکایی بر سوریه با ارسال مشتقات نفتی به بنادر سوریه مشارکت کرد؛ نفتکش‌هایی که بیش از یک بار مورد هدف آمریکا و اسرائیل قرار گرفتند تا از رسیدن آنها به دست مردم سوریه ممانعت شود. با این وجود ایران بارها موفق شد که این فرآورده‌های نفتی را به سوریه برساند و به شکل محسوسی در کاهش رنج ملت سوری و ادامه حیات کارخانجات تولیدی نقش ایفا کرد. این موضوع هم به حمایت از تداوم اقتصاد سوریه کمک می‌کند و هم نقش قابل توجهی نیز در شکستن تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران دارد. تحریم‌هایی که به دنبال جلوگیری از صادرات نفت توسط دولت ایران است و می‌خواهد درآمدهای حاصل از آن را که به کاهش درد و رنج اقتصادی تحمیل شده توسط تحریم‌های آمریکا علیه ایران کمک می‌کند».
به نظر شما اهداف سفر اخیر حسین امیرعبدالهیان، وزیر امور خارجه ایران به دمشق چه بود و این سفر، چه تحولات منطقه‌ای در بر خواهد داشت؟
کارشناس مسائل بین‌الملل در این باره بیان کرد: «برای تحلیل اهداف سفر وزیر امور خارجه ایران به دمشق باید به سفر او به ترکیه اشاره کنیم که مدام به بهانه مبارزه با تروریسم، تهدید می‌کند عملیات‌هایی نظامی را در اراضی سوریه انجام خواهد داد؛ تروریسمی که نیروهای کُردی آن را نمایندگی می‌کنند و توسط دو طرف سوری و ایرانی رد می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که سفر وزیر امور خارجه ایران به دمشق برای رایزنی با مقامات سوریه در مورد راه‌های تقویت امنیت و صلح در مناطق مرزی بین سوریه و ترکیه انجام شده است؛ این همان چیزی بود که امیرعبداللهیان قبل از عزیمت از تهران به دمشق بیان کرده بود».
نصرالحسین در ادامه و درخصوص پیام‌های منطقه‌ای این سفر خاطرنشان کرد: «این سفر اهمیت بسیاری دارد؛ به دلیل آنکه منطقه در حال حاضر، شاهد تحرکات منطقه‌ای و بین‌المللی است؛ تحرکات و فعالیت‌هایی که سعی دارند اتحادهایی توسط صف‌بندی‌های منطقه‌ای، تحت راهبری آمریکا تشکیل دهند. اما مهندسان این اتحادها برای تامین منافع آمریکا و اسرائیل، نمی‌توانند ایران، سوریه و محور مقاومت را از موقعیت خود به عنوان یک قدرت منطقه‌ای محروم کنند؛ آن هم به عنوان یک قدرت منطقه‌ای که توانسته خود را به جامعه جهانی تحمیل کند. این قدرت منطقه‌ای، برتری کابینه اسرائیل در منطقه را سلب کرد. این تحولات در صحنه منطقه به دنبال ایجاد جبهه‌ای برای تل‌آویو است تا موازنه قدرت جدیدی را به نفع آن شکل دهد. این تلاش‌ها پس از شکست پروژه آمریکا تحت عنوان خاورمیانه جدیدبود؛ پروژه‌ای که از دو محور اصلی، یکی محور مقاومت و دیگری محور اسرائیل شکل گرفت».
شما احتمال میانجیگری ایران بین دمشق و آنکارا را چگونه تحلیل می‌کنید؟ آیا این میانجیگری می‌تواند موفق باشد؟ دمشق چه قرآئتی از این میانجیگری دارد؟
نویسنده سوری درباره میانجیگری تهران بین دمشق و آنکارا گفت: «تهران روابط خوبی با ترکیه و همینطور مناسباتی راهبردی با سوریه دارد؛ این روابط تهران را قادر می‌سازد تا نقش میانجی بین آنکارا و دمشق را ایفا کند. واضح است که تهران درخصوص درک نگرانی‌های طرفین در فاصله یکسانی بین دو کشور ایستاده و در عین حال بر محکومیت هرگونه عملیات نظامی ترکیه در خاک سوریه تاکید می‌کند؛ چرا که این امر موجب ناامنی و بی‌ثباتی در منطقه می‌شود. اما موفقیت این میانجیگری تا حد زیادی به اعتبار ترکیه و میزان جدیت آن در دستیابی به راه حل‌های سیاسی و دیپلماتیک با دمشق بستگی دارد؛ به ویژه آنکه اقدامات ترکیه صادقانه نبوده و تمام تعهدات خود را که حاصل نشست‌های آستانه بود، زیر پا گذاشت. اما در مورد سوریه، این کشور همواره اعلام کرده که نسبت به اجرای هر ابتکاری که به حاکمیت ملی آن احترام می‌گذارد و مردم آن از جنگ دور می‌کند، آمادگی دارد؛ پس اگر این میانجیگری از سوی متحد استراتژیک دمشق یعنی ایران باشد، پاسخ سوریه چگونه خواهد بود؟ من فکر می‌کنم که دمشق از این میانجیگری ایران استقبال می‌کند، مشروط بر اینکه ترکیه در این تلاش‌ها صادق باشد. موفقیت و شکست این میانجیگری به رفتار ترکیه بستگی دارد؛ نه به اقدامات ایران یا مواضع سوریه؛ چرا که این سوریه است که تحت اشغال است نه برعکس. بنابراین ترکیه باید ضمانتی ارائه دهد که نشان‌دهنده حُسن‌نیت و تمایل آن برای دستیابی به راه‌حل‌های سیاسی و دیپلماتیک به جای اشغال و تهدید و وعده باشد».
فعالیت نظامیان ترکیه و حضور مقامات آن در مرزهای سوریه
به نظر شما گفت‌وگوها و هماهنگی‌های جدید تهران-دمشق ارتباطی به نیروهای روسیه دارد؟ آیا این هماهنگی منجر به خروج نیروهای روسی از خاک سوریه خواهد شد؟
استاد دانشگاه سوری در این باره گفت: «اخیراً صحبت‌های زیادی در مورد این موضوع به خصوص پس از عملیات نظامی روسیه در اوکراین و آنچه منجر به عقب نشینی برخی از نیروهای روسی از بعضی مناطق در سرزمین‌های سوریه شده، مطرح شده است. من معتقدم در سطح سه کشور [سوریه، روسیه و ایران] در این باره هماهنگی وجود دارد و این هماهنگی مربوط به جنگ با تروریسم و حفاظت از جغرافیای آزاد شده مورد علاقه سوریه و متحدانش بوده و هست. با این حال، خروج کامل نیروهای روسی حاضر در سوریه را محتمل نمی‌دانم؛زیرا برخی از این نیروها قبل از جنگ سوریه حضور داشتند و توافق‌های سوری و روسی بر ماهیت این حضور اشاره می‌کنند. در مورد نیروهایی که بعد از جنگ آمده‌اند، باید گفت که تداوم حضور یا بازگشت آنها منوط به دستیابی به هدفی است که برای آن آمده‌اند؛ این هدف به درخواست دولت سوریه در مبارزه با تروریسم و از بین بردن آن بازمی‌گردد که همچنان در برخی استان‌های سوریه ولو به شکل کمتر و محدودتر وجود دارد».
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت سوریه ترکیه جنگ اوکراین و روسیه ارتش ترکیه نفتکش ایرانی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت وزیر امور خارجه ایران به دمشق مسائل بین الملل ایران و سوریه نیروهای روسی اسلامی ایران منطقه ای روابط تهران میانجی گری تهران دمشق بین المللی نظر شما ملت سوری دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۱۹۹۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امضای سند همکاری مشترک بین ایران و پاکستان زمینه‌ساز ارتقاء روابط خواهد بود
به گزارش «نماینده»، فداحسین مالکی گفت: سفر رئیس جمهور به پاکستان بسیار حائز اهمیت است چون این سفر در شرایطی صورت گرفته که منطقه آبستن تحولات است؛ از یک طرف با کشتار بی‌رحمانه اسرائیل در غزه روبه‌رو هستیم و از طرف دیگر این رژیم دست به عملیات مغایر با قوانین بین‌المللی به حمله به کنسولگری ایران در دمشق زده است؛ در این بین تحولات قفقاز و خیلی موضوعات دیگر در منطقه وجود دارد. این موارد به خوبی اهمیت سفر رئیس جمهور را نشان می‌دهد.
وی با بیان اینکه باید مسائل دوجانبه ایران و پاکستان ارتقاء پیدا کند، تصریح کرد: ایران و پاکستان روابط بسیار خوبی دارند آنها می‌دانند شیطنت‌های خارج از مرزهای دو کشور در مرزهای ایران و پاکستان به وجود می‌آید که باعث مشکلاتی در مرزهای شرقی شده است؛ بر این اساس این سفر می‌تواند دستاوردهای خوبی را به همراه داشته باشد.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: باید براساس موافقت‌نامه‌های قبلی بر روی موضوعات تجاری و اقتصادی تمرکز شود چون زمینه برقراری امنیت پایدار در مرزهای شرقی دو کشور را ایجاد می‌کند. در همین راستا است که در همین سفر هشت سند همکاری مشترک بین ایران و پاکستان امضاء شد.
مالکی یادآور شد: توجه پاکستان بر روی کراچی و ایران بر روی چابهار است این دو بندر در کنار هم می‌توانند زمینه‌ساز ارتقاء سطح تجارت و اقتصاد دو کشور باشند. موضوع راه‌آهن و خط انتقال و ساختن شهرک‌های صنعتی مشترک بین ایران و پاکستان در نوار مرزی حائز اهمیت است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: موضوعات دوجانبه و بین‌المللی بین ایران و پاکستان می‌تواند سطح مناسبات را تعریف کند قطعا حضور کشورهایی مثل ایران، پاکستان، چین و روسیه در منطقه نشان دهنده اهمیت این روابط است.
وی در پایان و در جمع‌بندی بیان کرد: اراده ایران و پاکستان بر افزایش ارتقاء سطح کیفی و کمی اقتصاد دو کشور است پس باید مبادلات مرزی از حد پنج میلیارد دلار هم عبور کند که این به افزایش روابط تجاری و اقتصادی و بازرگانی و همچنین ارتقاء سطح روابط فرهنگی و سیاسی نیاز دارد.
تشریح پرونده‌های قاچاق دختران و خانههای فساد/ دستگیری ۹۶نفر