جیمز وب می‌تواند سرنخ‌هایی از زمین و دریا در سیارات فراخورشیدی ارائه دهد
تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۶۵۹۶۷
ایتنا - شبیه‌سازی شرایط جوّی سیارات فراخورشیدی می‌تواند به تلسکوپ فضایی جیمز وب کمک کند و سرنخ‌هایی در مورد توانایی این سیارات برای میزبانی از حیات آشکار کند. این تحقیق جدید نشان می‌دهد که آب‌وهوای هر سیارهٔ سنگی زمین‌مانند که همیشه یک طرف ان به طرف ستاره‌اش است، تا حد زیادی به میزان و موقعیت آب و خشکی در سطح سیاره بستگی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از اسپیس، اگرچه تلسکوپ‌های فعلی فاقد قدرت تفکیک برای دیدن سطح سیاره‌های فراخورشیدی هستند، اما این یافته‌ها می‌توانند به اخترشناسان کمک کنند تا با انجام مطالعات طیف‌سنجی جوّ سیارات، درباره سطوح سیارات به تحلیل و نتیجه‌گیری بپردازند.
الین مک‌دونالد (دانشجوی مقطع دکتری در دانشکده فیزیک دانشگاه تورنتو) می‌گوید: «کار ما نشان می‌دهد که توزیع خشکی در سیاره‌ای مانند زمین تأثیر زیادی بر آب‌وهوای آن دارد. این تحقیق به ستاره‌شناسانی که با ابزارهایی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب به سیارات نگاه می‌کنند، کمک می‌کند تا آنچه را که می‌بینند بهتر تفسیر نمایند».
مک‌دونالد پژوهشگر ارشد این مطالعه جدید بود و برای مدل‌سازی چگونگی تأثیر میزان و توزیع خشکی و دریا بر اقلیم‌های سیارات فراخورشیدی، از شبیه‌سازی آب‌وهوا موسوم به ExoPlaSim برای سیارات به اصطلاح قفل‌شده استفاده کرد.
منظور از سیاره‌ای که از نظر جزر و مدی قفل شده این است که چرخش حول محورشان به همان اندازه زمان می‌برد که برای گردش به دور ستاره. به این ترتیب، سیاره با سرعتی می‌چرخد که همیشه یک طرف آن به سمت ستاره است. این همان پدیده‌ای است که باعث می‌شود همواره یک طرف ماه به سمت زمین باشد.
سیارات صخره‌ای که به دور ستاره‌های کوتوله قرمز می‌چرخند، به ویژه در معرض قفل شدن جزر و مد هستند؛ زیرا سامانه‌های کوتوله قرمز، تمایل به کوچک شدن دارند و این سیارات اغلب به ستاره‌های خود بسیار نزدیک هستند.
علیرغم نزدیکی این سیاره‌ها به ستاره‌شان، می‌توانند در کمربند حیات واقع باشند (یعنی در فاصله مناسبی که بتوانند میزبان آب مایع روی سطح خود باشند) زیرا کوتوله‌های قرمز خنک هستند و دمای سطح آنها نزدیک به ۳۵۰۰ درجه سانتیگراد است؛ یعنی ۲۰۰۰ درجه سانتیگراد خنک‌تر از خورشید.
این سیارات در عرض چند روز به دور ستاره خود می‌چرخند، که بدین‌ترتیب از لحاظ گرانشی به ستاره خود قفل می‌شوند. البته قفل جزر و مدی به این معنی نیست که یک سوی سیاره همیشه نور ثابت روز و سمت دیگر آن همیشه در تاریکی شب باشد.
در نتیجه، قابلیت سکونت چنین سیاره‌ای به توانایی سیاره در توزیع مجدد گرما از روز به سمت شب بستگی دارد تا سطح سیاره خیلی گرم یا خیلی سرد نشود.
مک‌دونالد با همکاری ستاره‌شناسان دانشگاه تورنتو این سیاره فرضی را در دو پیکربندی مدل‌سازی کرد: یکی با قاره‌ای دایره‌ای در نقطه زیر ستاره در کنار روز که توسط اقیانوس احاطه شده است، و دیگری با یک اقیانوس مدوّر در زیر ستاره. آنها سپس نقطه احاطه شده توسط خشکی، مقدار خشکی و همینطور اقیانوس را در هر پیکربندی تغییر دادند تا ببینند که این شرایط چگونه بر آب‌وهوای سیاره تأثیر می‌گذارد.
مدل‌ها نشان دادند که میانگین دمای جهانی در دنیایی که به‌طور جزر و مدی قفل شده، بیشتر به مقدار خشکی بستگی دارد تا به موقعیت آن. در این شبیه‌سازی، سیارات با بخش مشابهی از خشکی، شاهد افزایش میانگین دمای سطح تا ۲۰ درجه سانتیگراد بودند.
علاوه بر این، مشاهده شد که هر چه میزان خشکی بیشتر باشد، روز گرم‌تر و جوّ سیاره خشک‌تر می‌شود؛ به این دلیل که وجود خشکی بیشتر سبب می‌شود آب سطحی کمتری برای تبخیر در جوّ وجود داشته باشد که منجر به بارش کمتر می‌شود.
اما به طور کلی مک‌دونالد دریافت سیاره‌هایی که بالاترین میانگین دمای سطح جهانی و بیشترین بخار آب جوّی را دارند، اقیانوس‌هایی در مرکز سمت روشن خود دارند و در قسمت‌های سرد و تاریک خود، دارای خشکی هستند.
افزایش بخار آب جوّ، منجر به تشکیل ابرهای بیشتر می‌شود و از آنجا که بخار آب، یک گاز گلخانه‌ای است، باعث می‌شود جوّ توانایی بیشتری برای جذب و انتقال گرما به سمت شب داشته باشد.
گفتنی است یکی از اهداف علمی تلسکوپ فضایی جیمز وب تحلیل جوّ سیارات فراخورشیدی است تا تعیین شود آیا هر یک از آنها به طور بالقوه قابل سکونت هستند یا نه، این تحقیق جدید به شناسایی بیشتر این سیارات کمک می‌کند و به ما خواهند گفت که اینها احتمالاً سیاراتی بیابانی هستند یا سیاره‌هایی دارای خشکی و دریا.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا سیارات فراخورشیدی مک دونالد جیمز وب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۶۵۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نبرد خونین مار ۱۵ متری و خرس گریزلی/ کدام شکارچی پیروز می‌شود؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، خرس‌های گریزلی پستانداران سرسختی هستند که می‌توانند برخی از موجودات نسبتاً بزرگ را از بین ببرند. ویژگی منحصربه‌فرد این شکارچیان وحشی، فرصت‌طلبی‌شان است. بسیاری از حیوانات روی زمین در مبارزه با خرس گریزلی مغلوب می‌شوند. در سوی دیگر میدان نیز Titanoboa cerrejonensis قرار دارد، بزرگ‌ترین ماری که کره زمین به خود دیده است.
بزرگ‌ترین تفاوت میان خرس گریزلی و تایتانوبوآ را می‌توان در مورفولوژی، اندازه و روش حمله آنها پیدا کرد. تایتانوبوآ یک مار منقبض‌کننده بسیار بزرگ با وزن بیش از هزار کیلوگرم و طول ۱۵ متر بود که از زیر خط آب و در لبه آب برای شکار کمین می‌کرد. در همین حال، خرس‌های گریزلی پستانداران بزرگ چهارپایی هستند که می‌توانند تا ۵۵۰ کیلوگرم وزن و تا ۳ متر طول داشته باشند. آنها با استفاده از دندان‌ها، چنگال‌ها و قدرت بدنی که دارند به شکارهایی که در حین کاوش در محیط خود پیدا می‌کنند، با شرارت حمله می‌کنند.
تفاوت‌های این دو حیوان بسیار قابل‌توجه است و تأثیر زیادی بر روند مبارزه خواهد گذاشت؛ بااین‌حال آنچه گفته شد تنها مؤلفه‌های تأثیرگذار در این نبرد نیستند. برخی از تأثیرگذارترین مؤلفه‌های این مبارزه را می‌توان در اندازه، سرعت و روش‌های حمله یافت.
مقایسه ابعادتایتانوبوآ بزرگ‌تر از هر خرس گریزلی است که تا به امروز دیده شده است. بزرگ‌ترین خرس گریزلی که تابه‌حال پیدا شده، حدود ۵۴۴ کیلوگرم وزن داشته است. این خرس‌ها معمولاً حدود یک متر قد دارند، اما قد آنها می‌تواند تا سه متر رشد کند. دراین‌بین تایتانوبوآ بیش از هزار کیلوگرم وزن داشت و تا ۱۵ متر قد می‌کشید. این خزنده طویل و سنگین بود و حتی می‌توانست به قطر یک متر برسد. جمجمه آنها حدود ۴۰ سانتی‌متر طول داشته و درنتیجه اندازه این مار در مبارزه با خرس‌گریزلی یک مزیت برای آن محسوب می‌شود.
نقطه‌ضعف هر مار بسیار بزرگی آن است که وزن و اندازه کلی‌اش بر تحرک آن تأثیر می‌گذارد. در خشکی، تایتانوبوآ احتمالاً بسیار کند بود؛ به همین دلیل، بیشتر در آب یا در نزدیکی آن می‌ماند، جایی که بر اساس تخمین‌ها آناکونداهای بزرگ می‌توانستند بین ۸ تا ۱۶ کیلومتر در ساعت شنا کنند.
خرس‌های گریزلی هم بزرگ‌جثه‌اند اما در خشکی نیز بسیار سریعند. پاهای جلویی قدرتمندشان به این پستانداران اجازه می‌دهد تا زمانی که در حال شکار طعمه هستند با سرعت ۴۸ تا ۵۶ کیلومتر بر ساعت بدوند. آنها می‌توانند به‌خوبی شنا کنند و در آب به سرعت ۴ تا ۹ کیلومتر در ساعت برسند.
مار غول‌پیکر در محیط اطرافش به‌سختی قابل‌تشخیص بود و این ویژگی از آن محافظت زیادی می‌کرد. آنها در آب‌های باتلاقی یا در پوشش گیاهی پنهان می‌شدند. بدن ضخیم آنها نیز می‌توانست ضربات زیادی را تحمل کند. خرس‌های گریزلی نیز برای امن ماندن به اندازه خود متکی بوده و هستند. بدن آنها با لایه‌های خز، پوست و چربی محافظت می‌شود که گاهی اوقات می‌تواند تا چندین سانتی‌متر ضخامت داشته باشد. همچنین، خرس‌های گریزلی نمایش تهدیدآمیز ترسناکی دارند که باعث می‌شود اکثر موجودات از مقابلشان فرار کنند. درنهایت، گریزلی‌ها به اندازه کافی سریع هستند تا از بسیاری از انواع خطرات دور شوند.
مقایسه قابلیت‌های تهاجمیخرسهای گریزلی قدرت تهاجمی بالایی دارند. آنها فقط از دندان‌ها یا پنجه‌های خود استفاده نمی‌کنند، بلکه ذره‌ای از قدرت عظیم خود را برای کوبیدن، بریدن، گاز گرفتن، تکان دادن و چرخاندن طعمه خود به اطراف استفاده می‌کنند تا شکار، جان بدهد.
در مقابل، تایتانوبوآ شکارچی تک‌ترفندی بود. آنها حیوانات را نیش می‌زنند، شکار را ثابت نگه می‌داشتند، بدن‌شان را دور شکار می‌پیچیدند و باعث از کار افتادن سیستم گردش خون‌شان می‌شدند.
بزرگ‌ترین مار کره زمین، شکارچی کمین‌گری بود. تایتانوبوآ احتمالاً در لبه آب منتظر طعمه می‌نشسته و سپس آن را شکار می‌کرده است. خرس گریزلی بیشتر فرصت‌طلب است و هرچند بیشتر مواد گیاهی را می‌خورد، اما از شکار نمی‌ترسند.
مار غول‌پیکر یا خرس گریزلی؛ کدام‌یک در نبرد پیروز می‌شوند؟بزرگ‌ترین مار کره زمین احتمالاً در مبارزه با خرس گریزلی در نزدیکی آب پیروز می‌شد، اما در مبارزه روی خشکی شکست می‌خورد. اگر مبارزه با کمین از آب شروع شود، خرس احتمالاً تسلیم قدرت منقبض‌کننده تایتانوبوآ خواهد شد و این مورد به‌ویژه اگر مار خرس را وارد آب می‌کرد، حتمی بود.
اگر مبارزه در خشکی شروع می‌شد، خرس گریزلی مزایای زیادی در برابر این مار داشت. خرس‌های گریزلی سریع‌تر و باهوش‌تر از تایتانوبوآ هستند و فوق‌العاده قدرتمندند. بااین‌حال، شک و تردیدهایی وجود دارد که آیا خرس گریزلی می‌تواند آسیب کافی به چنین موجود فوق‌العاده بزرگ و ضخیمی وارد کند، آن‌هم بدون اینکه در این فرآیند کشته شود.
در خشکی، تایتانوبوآ احتمالاً سعی می‌کند به سمت آب فرار کند. گریزلی سریع است، اما احتمالاً متوجه می‌شود که حمله به قسمت میانی ضخیم مار کارساز نیست. بااین‌حال، اگر گریزلی بتواند به سر مار حمله کند، می‌تواند برنده شود. ضربات قوی و گاز گرفتن جمجمه با آن آرواره سهمگین می‌تواند آسیب قابل‌توجهی به بزرگ‌ترین مار وارد کند.
تصمیم‌گیری در مورد این نبرد بسیار دشوار است؛ به احتمال زیاد تایتانوبوآ در آب و خرس گریزلی در خشکی پیروز خواهند شد.
منبع: AZANIMALS
۵۴۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898342
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت