پرتوهای هسته‌ای با پشه آئدس مبارزه می‌کند
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۰۷۶۸۷
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از معاونت انرژی اتمی، شرکت توسعه کاربرد پرتوها در راستای کمک به حوزه سلامت کشور، برنامه کنترل پشه آئدس را در برنامه‌های راهبردی خود قرار داده است.
این پشه که بیشتر در نواحی گرمسیری، نیمه گرمسیری و یا معتدل مشاهده شده، از انسان و برخی موجودات دیگر خونخواری می‌کند و اینکار موجب انتقال ویروس‌های دنگی، تب زرد و زیکا می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روش‌های مختلفی برای کنترل این پشه وجود دارد که از آن جمله می‌توان روش سمپاشی را نام برد. در طرح شرکت توسعه کاربرد پرتوها، از روش عقیم سازی پشه نر استفاده می‌شود. در این روش از پرتوهای یونساز برای فرایند SIT یا عقیم سازی استفاده می‌شود.
با توجه به مشاهده این پشه در نواحی جنوب کشور مانند استان هرمزگان، شرکت توسعه کاربرد پرتوها در حال عقد تفاهم‌نامه برای پیشبرد کار است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: پرتوهای هسته ای پشه آئدس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۰۷۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگترین شاعر شیعی کشمیر
نسخه خطی نفیسی از دیوان «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هندوستان نگهداری می‌شود. او را بزرگترین شاعر شیعی کشمیر می‌دانند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نسخه خطی نفیسی از سروده‌های «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هند نگهداری می‌شود. میرزا داراب‌بیگ، متخلص به جویا، از شاعران شیعی سده یازدهم و آغاز سده دوازدهم در هند بود. پدرش، ملاسامری، شاعر بود و سامری تخلص می‌کرد. اجداد جویا در اصل ایرانی بودند و از آنجا به کشمیر مهاجرت کرده بودند. او در کشمیر به دنیا آمد. برخی منابع، اصل وی را تبریزی دانسته‌اند و کلیاتش نیز با همین عنوان به چاپ رسیده است. برادر او، کامران‌بیگ، نیز شاعر بود و «گویا» تخلص می‌کرد، ولی به اندازه جویا شهرت نیافت.
از زندگی جویا اطلاع چندانی در دست نیست. بنابر آنچه در باره او نوشته‌اند، وی معاصر اورنگ‌زیب عالمگیر بود و استادان او در شعر ملاعلی‌رضا تجلی، محمد سعید اشرف مازندرانی و میر معزفطرت بودند. او در سخن‌پردازی از صائب تبریزی پیروی می‌کرد و به‌نوشته واله داغستانی در کشمیر با کلیم و صائب ملاقات کرده بود.
آرزو, وی را برجسته‌ترین شاعر کشمیر دانسته و گفته است که تمام شاعران کشمیر پس از او, یا از شاگردانش بوده‌اند یا از تربیت‌شدگان وی بودند. جویا در اشعار خود حاکمان کشمیر را مدح کرده است، به‌ویژه نواب ابراهیم‌خان، که مانند جویا شیعه‌مذهب و از حامیان بزرگ او بود و در تربیت شعری‌اش تاثیر مهمی داشت.
قدیمی‌ترین قرآن جهان کجاست؟اهمیت جویا در غزلسرایی اوست. از ویژگی‌های شعری او مضامین بدیع و کاربرد ترکیبات استعاری و مجازی و متناقض‌نما (پارادوکس)، کاربرد فراوان امثال و اصطلاحات، به‌کاربردن صنعت مراعات نظیر و تمثیل و ارسال‌المثل، و مهارت در ساختن مادّه تاریخ است. نثر او مرصع و متکلفانه است. جویا اشعاری در استقبال از غزلیات حافظ سروده و اشعاری را نیز از کلیم و صائب و طالب تضمین کرده است. او قصایدی در نعت امامان معصوم دارد. وی در سال 1706م/ 1118ق در کشمیر درگذشت.
انتهای پیام/
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام