Web Analytics Made Easy - Statcounter

عضو اندیشکده آمریکایی کاتو پیش‌بینی کرد همان‌گونه که ماجراجویی‌های آمریکا در اوکراین به حمله روسیه ختم شد، ماجراجویی مشابه در تایوان موجب خواهد شد چین به آمریکا در تایوان ضربه بزند.

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، تد گالن کارپنتر، در تحلیلی با عنوان «بله، چین بر سر تایوان وارد جنگ خواهد شد»، در پایگاه ۱۹۴۵ نوشت: تیم سیاست خارجی بایدن باید متوجه شود که آخرین بحران سیاست خارجی را کاملاً بد مدیریت کرد و چین بلوف نمی‌زند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نانسی پلوسی، رئیس‌مجلس نمایندگان آمریکا، با نادیده گرفتن هشدار‌های پکن، با مقامات تایوان دیدن کرد. او بالاترین مقام آمریکایی است که در ۲۵ سال گذشته از این جزیره دیدن کرده است. هشدار‌های پکن در مورد حمایت فزاینده واشنگتن از تایوان از زمانی که پلوسی قصد خود را در ماه ژوئیه اعلام کرد، افزایش یافت، به طوری که یکی از رسانه‌های دولتی چین حتی از ساقط کردن هواپیمای او و هر هواپیمای نظامی ایالات متحده که وی را اسکورت کند، حمایت کرد. خوشبختانه، دولت چین چنین رفتار بی‌پروایی را در پیش نگرفت. با این حال چین، در مورد عواقب جدی این دیدار هشدار داد.

واضح است که سفر پلوسی، تنش‌های ناخوشایند را در روابط دوجانبه تشدید کرده است. از برخی جهات، رهبران ایالات متحده، همان اشتباهاتی را در مورد تایوان مرتکب می‌شوند که در برخورد با روسیه در مورد اوکراین مرتکب شدند. تایوان منافع حیاتی برای دولت چین است، همان‌طور که اوکراین منافع حیاتی برای روسیه است. دولت پوتین بیش از یک دهه هشدار داد که هرگز اجازه نخواهد داد اوکراین به ناتو بپیوندد یا به دارایی نظامی ایالات متحده و ناتو تبدیل شود. هشدار‌ها در اواخر سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسید، زمانی که کرملین از آمریکا و ناتو خواستار تضمین‌های امنیتی کتبی مبنی بر اینکه اوکراین عضو ناتو نخواهد بود، شد؛ همچنین روسیه خواستار تضمین شد که غرب در اوکراین نیرو یا تسلیحات مستقر نخواهد کرد و ایالات متحده حضور نیروهایش در دیگر کشور‌های اروپای شرقی که عضو ناتو هستند، را کاهش دهد.

مقامات آمریکا در دوره بایدن و سه دولت قبل، هشدار‌های تند و تیز مسکو را نادیده گرفتند و اکنون شاهد نتایج غم‌انگیز آن هستیم. ضروری است که واشنگتن با توجه به هشدار‌های چین در مورد تایوان اشتباه مشابهی را مرتکب نشود. این احتمال وجود دارد که چین درست مانند روسیه از نیرو‌های نظامی برای دفاع از منافع حیاتی و امنیت ملی خود استفاده کند. واشنگتن باید هشدار‌های فزاینده چین در مورد مداخله قدرت‌های خارجی در تایوان را جدی‌تر بگیرد.

در سال ۲۰۱۸، کنگره، قانون سفر تایوان را تصویب کرد، این قانون سیاست ۴ دهه گذشته آمریکا را معکوس کرد و اجازه برگزاری جلسات بین مقامات بلندپایه ایالات متحده و همتایان تایوانی آن‌ها را صادر کرد. بعد از آن جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا با دیوید لی، دبیرکل شورای امنیت ملی تایوان، در جریان سفر او به واشنگتن در ماه مه ۲۰۱۹، دیدار کرد. سایر اقدامات کنگره، حمایت ایالات متحده از تایوان را افزایش داد و این روند همچنان ادامه یافته است.

از آنجایی که حمایت ایالات متحده از تایوان در دوران دولت دونالد ترامپ آشکارتر و قابل توجه‌تر شد، هشدار‌های چین مبنی بر غیرقابل قبول بودن رفتار واشنگتن نیز افزایش یافت. خشم پکن از نشست بولتون-لی محسوس بود و لحن اعتراضات با شروع بازدید بیشتر مقامات در سطح کابینه از جزیره تشدید شد. همچنین پکن از فروش تسلیحات جدید ایالات متحده به تایوان که فراتر از سلاح‌های دفاعی مجاز در قانون روابط تایوان در سال ۱۹۷۹ است خشمگین است. با افزایش حضور نیروی دریایی ایالات متحده و افزایش فزاینده تعداد کشتی‌های جنگی ایالات متحده و عبور تحریک‌آمیز از تنگه تایوان، سوء ظن و عصبانیت چین در مورد نیات ایالات متحده افزایش یافت.

به گزارش خبر آنلاین، تد گالن کارپنتر در ادامه این تحلیل می‌نویسد: اعتراضات چین تقریباً با اقدامات تحریک‌آمیز ایالات متحده به طور فزاینده‌ای شدیدتر شده است. در نوامبر ۲۰۲۱، وزارت دفاع چین صراحتاً هشدار داد که تلاش رهبران تایوان برای مستقل کردن جزیره و مداخله خارجی در حمایت از چنین جاه‌طلبی‌هایی به معنای جنگ است. هشدار رئیس‌جمهور شی جین پینگ در آستانه سفر پلوسی مبنی بر اینکه «ایالات متحده نباید در مورد تایوان با آتش بازی کند و کسانی که در این کار اصرار دارند توسط آن نابود خواهند شد»، باید نخبگان سیاست خارجی ایالات متحده را بیدار کند. موضع تقابلی چین یادآور نگرش سختگیرانه روسیه و تقاضای تضمین‌های امنیتی غرب در مورد اوکراین در اواخر سال ۲۰۲۱ و اوایل سال ۲۰۲۲ است. استقرار فزاینده نیرو‌های هوایی و دریایی پکن در نزدیکی تایوان نیز همین‌طور است. چین احتمالاً خواهان جنگ با ایالات متحده نیست، اما همان‌طور که روسیه مایل به مبارزه برای دفع تهدید علیه منافع حیاتی خود در اوکراین بود، چین نیز احتمالاً این راه را به عنوان آخرین راه‌حل در مورد تایوان انتخاب خواهد کرد.

منبع: روزنامه کیهان

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: رزمایش تایوان رزمایش مشترک تایوان و آمریکا چین و آمریکا مورد تایوان ایالات متحده منافع حیاتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۳۳۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

به طور عملی جهان وارد جنگ جهانی سوم شده است/ در چند سال گذشته بر سر بی‌طرفی چه آمد؟

به گزارش خبرآنلاین میدل ایست نیوز در تحلیلی نوشت: رسانه‌هایی مانند نیویورک تایمز سریعاً حمله را «تحت کنترل» و از نظر دامنه «محدود» توصیف کردند و به اظهارات ایران اشاره کردند که حمله از داخل مرزهای ایران انجام شده و در آن به جای جت‌های جنگنده از پهپادهای کوچک استفاده شده است. سپس در رسانه‌های غربی گفته شد که حمله اسرائیل شامل یک موشک کروز رادارگریز بود که از دور پرتاب شد تا هم‌پیمانان عرب جدیدش را ناراحت نکند.

این روزها دیگر دوران لشکرکشی‌های گسترده و رویارویی‌های نظامی متعارف بین دو طرف گذشته است. تا زمانی که کارشناسان، دولت‌ها و رسانه‌ها فقط نگران جنگ به سبک‌های قدیمی هستند، نمی‌توانند جنگی (جنگ‌های مدرن) که بر سر ما سایه افکنده را ببینند. این تصور غلط حتی دولت ایالات متحده را نیز آلوده کرده است.

بیانیه وزارت امور خارجه امریکا که پس از حمله منتشر شد می‌گوید که طی هفته‌ها تنش نظامی بی‌سابقه بین ایران و اسرائیل… به نظر می‌رسد مقامات ایرانی علاقه‌ای به تشدید تنش‌ها ندارند.

حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، روز پنج‌شنبه، پیش از این حمله، قول داده بود که اگر اسرائیل حمله کند، «پاسخ بعدی ما فوری و در سطح حداکثری خواهد بود». اکنون، تهران باید خود را با این واقعیت رو به رو کند که اسرائیل دست به حمله‌ای بزرگ نزده و ممکن است هرگز اقدام به این حمله هم نکند.

در خاورمیانه، ایالات متحده، ترکیه، عراق و حتی ایران همگی جای پایی در سوریه دارند، زیرا جنگ داخلی آن‌ها همچنان ادامه دارد.

ایالات متحده می‌گوید که در مبارزه با داعش بیش از ۸۰ هم‌پیمان دارد که نه تنها در سوریه و عراق، بلکه در افغانستان و لیبی نیز می‌جنگند.

آنچه می‌دانیم این است که ۱۰ کشور در حملات هوایی به اهداف حوثی‌ها در یمن شرکت داشته‌اند.

در دریای سرخ، همین کشورها – به اضافه فرانسه، ایتالیا، نروژ، سیشل، اسپانیا، یونان، فنلاند، استرالیا و سریلانکا – برای دفع حملات حوثی‌ها در دریا ائتلاف تشکیل داده‌اند. اما جنگ علیه دزدان دریایی، اشاعه تسلیحات هسته‌ای، قاچاق اسلحه، و حتی علیه مواد مخدر نیز وجود دارد که همگی توسط یک ناوگان دریایی بین‌المللی گسترده شامل ده‌ها کشور انجام می‌شود.

در حالی که جنگ اسرائیل در غزه در حال حاضر در صدر اخبار قرار دارد، در اوکراین، جنگ بیش از دو سال است که ادامه دارد. روس‌هایی که در طرف اوکراینی می‌جنگند اکنون به طور منظم به مناطق بلگورود و کورسک روسیه حمله می‌کنند.

در همین حال، جنگ جهانی سوم واقعی این است که ناتو در حال حاضر در حال جنگ با روسیه مشارکت دارد، فعالیت‌های خود را در مجاورت این کشور افزایش می‌دهد، صفوف خود را گسترش می‌دهد، ارتش خود را تقویت می‌کند و به اوکراین تسلیحات می‌دهد. در همین حال، ایالات متحده در نروژ تا بلغارستان مستقر شده است و در دو سال گذشته یک پایگاه جدید بزرگ در لهستان ایجاد کرده است.

جنگ در اوکراین قطعاً رویدادی است که در پنج سال گذشته جهان را تغییر داده است. امروزه دیگر درگیری ارتش‌ها یک توهم است. بنابراین، جنگ جهانی سوم پیروزی با ارتشی نیست که راه خود را در سراسر قاره بپیماید. در هیچ زمانی بیش از ۳۰۰ هزار سرباز در میدان نبرد در اوکراین حضور نداشته‌اند.

در جنگ جهانی دوم، روزانه نزدیک به ۱۰ میلیون نفر در مقابل یکدیگر قرار داشتند (و در کل حدود ۱۲۵ میلیون نفر بسیج شدند). جمع کردن تعداد زیادی نیرو در یک مکان در دنیای امروز بسیار خطرناک است. و همه این‌ها در حالی رخ داده است که نه روسیه و نه اوکراین نتوانسته‌اند مانند ایالات متحده از نیروی هوایی استفاده کنند.

امروز کشورهای کمی می‌خواهند به این طریق بجنگند و حملات هوایی و موشکی دوربرد (و اکنون هواپیماهای بدون سرنشین) را ترجیح می‌دهند.

جنوب اوکراین، آذربایجان و ارمنستان همچنان دچار آشوب هستند.

گذشته از خلیج عدن و اقیانوس هند، دریای چین جنوبی نیز مملو از درگیری‌های دریایی است. در همین حال، جنگ داخلی میانمار همچنان ادامه دارد.

در شبه جزیره کره، کره شمالی به آزمایش‌های هسته‌ای و شلیک غیرمنتظره موشک‌های بالستیک به اقیانوس ادامه می‌دهد.

در دنیایی به اصطلاح با «نظم بین‌المللی»، هند و پاکستان همچنان بر سر مرز مشترک خود می‌جنگند، و هند و چین هم اختلافات مرزی دارند که می‌تواند برای عده‌ای جنگ جهانی سوم را رقم بزند.

در آفریقا، نیروهای نظامی، تروریست‌ها، شبه‌نظامیان، مزدوران، شبه‌نظامیان، راهزنان، دزدان دریایی، و جدایی‌طلبان در آنگولا، بورکینافاسو، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، جمهوری دموکراتیک، فعال هستند.

چین و روسیه برای یافتن پایگاه‌ها و نفوذ در کنگو، اتیوپی، کنیا، ماداگاسکار، مالی، موزامبیک، نیجر، نیجریه، رواندا، سودان جنوبی و سودان در تلاش هستند (چین در حال حاضر پایگاهی در جیبوتی دارد).

گروه واگنر روسیه در جنگ‌ها در آفریقا فعال است و در دو ماه گذشته، نیروهای نظامی رواندا به اهدافی در جمهوری دموکراتیک کنگو حمله کرده‌اند و مراکش نیز حملات پهپادی به جنگنده‌های پولیساریو در نزدیکی مرز صحرای غربی انجام داده است.

در قاره آفریقا، ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا ظاهراً با تروریست‌های اسلام گرا در جنگ هستند، در حالی که سراسر این قاره می‌سوزد و هیچ‌یک نمی‌توانند در جبهه‌های دوگانه ضد تروریسم و حفظ صلح ادعای پیروزی درازمدت داشته باشند.

نیروهای امریکایی که در نیجر فعالیت می‌کنند، گیر افتاده‌اند، زیرا حکومت نظامی آموزش دیده توسط دولت ایالات متحده اعلام می‌کند که حضور امریکا غیرقانونی است. ایالات متحده نیز سال هاست که اهدافی را در سومالی بمباران می‌کند و هیئت اتحادیه آفریقا در سومالی به طور فعال در مبارزه با الشباب مشارکت داشته است.

نیروهای ایالات متحده همچنان در سرتاسر امریکای لاتین و کارائیب، با استفاده از رزمناوهای موشکی به رهگیری قاچاق مواد مخدر، اعزام تیم‌های ضد تروریسم دریایی به هائیتی، و صادرات سریع هلیکوپترها، هواپیماها و پهپادهای دریایی به گویان ادامه می‌دهند.

مقامات دولت بایدن برای جلوگیری از مهاجران و مواد مخدر در سراسر مرز جنوبی ایالات متحده، نیروهای امریکایی را به جنگلی که امریکای جنوبی و مرکزی را به یکدیگر متصل می‌کند، موسوم به «دارین‌گپ» اعزام کرده‌اند.

در چند سال گذشته بر سر بی‌طرفی چه آمد؟ سوئیس و اتریش به اوکراین تسلیحات ارائه کردند. سوئد و فنلاند به ناتو پیوستند. فقط کاستاریکا، ایسلند، موریس، پاناما، و وانواتو به طور رسمی مسلح نیستند.

اما حتی در آنجا، ایسلند یکی از اعضای بسیار فعال ناتو است و پاناما متحد نظامی نزدیک ایالات متحده است، فیجی و لوکزامبورگ هر دو خود را به عنوان اعضای ائتلاف جهانی برای شکست داعش در نظر می‌گیرند.

جنگ همه‌گیر، جنگ جهانی سوم ما، تصویری جهانی را ترسیم می‌کند که فراتر از تصور است و کمتر فرصتی را باقی می‌گذارد که بتوان کاری کرد. و سخت است نتیجه‌ای غیر از این بگیریم که قدرت‌های بزرگ و «جامعه» امنیت ملی (کشورها) همگی به نحوی از وضع فعلی راضی نیستند.

اما مانند اعتیاد، اولین قدم برای بهبودی این است که بپذیرید مشکلی دارید یا آماده یک جنگ جهانی باشیم.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898626

دیگر خبرها

  • واکنش سفیر روسیه در آمریکا به کمک‌های جدید به اوکراین
  • آخرین تحولات اوکراین | آغاز مذاکرات کی‌یف با آمریکا برای بومی سازی تولید پدافند هوایی
  • تحولات اوکراین| کاخ سفید: روند اوضاع به نفع کی‌یف نیست
  • پولی که آمریکا برای اوکراین اختصاص داده ممکن است به کی‌یف نرسد
  • جهان عملا وارد جنگ جهانی سوم شده است
  • به طور عملی جهان وارد جنگ جهانی سوم شده است/ در چند سال گذشته بر سر بی‌طرفی چه آمد؟
  • آمریکا آشکارا دارایی‌های روسیه را سرقت می‌کند
  • اوکراین با حمایت آمریکا انرژی هسته‌ای خود را گسترش می‌دهد
  • هشدار مسکو درباره شکست تحقیرآمیز آمریکا در اوکراین
  • تحولات اوکراین| کودکان در مدارس برای جنگیدن آماده می‌شوند