به نقل از «فرارو»

قتــل شاهد قبل از جلسه دادگاه!

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۱۰۷۳

 پسر جوانی که متهم است شاهد پرونده را چند روز پیش از برگزاری دادگاه با چاقو به قتل رسانده در دادگاه کیفری یک استان تهران محاکمه شد.

به گزارش ایران، رسیدگی به این پرونده از اسفند سال ۱۴۰۰ با گزارش یک نزاع جمعی در ورامین آغاز شد، پس از آن مأموران به محل درگیری رفته و مشخص شد که پسر جوانی به نام شاهرخ با ضربه چاقو فردی را به نام بهروز مجروح کرده و پس از آن متواری شده است.

بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان

در ادامه بهروز به بیمارستان منتقل شد، اما ساعاتی بعد پزشکان اعلام کردند که وی به‌خاطر پارگی سفیدران، حفره شکم و پارگی روده و همینطور خونریزی شدید تسلیم مرگ شده است، پس از آن، پلیس شناسایی شاهرخ را در دستور کار قرار داد و توانست وی را در مخفیگاهش بازداشت کند.

شاهرخ پس از دستگیری و در همان بازجویی‌های اولیه اعتراف کرد و در توضیح ماجرا گفت: درگیری ما به شب حادثه ربطی ندارد. چند ماه قبل من و چند نفر از دوستانم در یک رستوران نشسته بودیم که پسر جوانی به نام کاوه با دوستش بهروز وارد رستوران شدند و چند دقیقه بعد کاوه بی‌مقدمه شروع به فحاشی کرد و من و دوستانم به او اعتراض کردیم و چند سیلی به او زدیم، اما با وساطت حاضران در رستوران درگیری خاتمه پیدا کرد. کاوه چند ساعت بعد در خانه‌اش بیهوش و به بیمارستان منتقل شده بود، اما به کما رفت. در این میان پدر او از من و دوستانم به‌خاطر درگیری شکایت کرد با این حال کاوه دو هفته بعد به هوش آمد.

قرار بود از خودمان در دادگاه دفاع کنیم که متوجه شدیم کاوه از دوستش بهروز خواسته تا در دادگاه علیه ما شهادت دهد. وقتی این موضوع را فهمیدم خیلی عصبانی شدم، چون ما با بهروز کاری نداشتیم. به همین خاطر از بهروز خواستیم تا قبل از جلسه دادگاه با هم صحبت کنیم که قرارمان همان شب حادثه بود.  

من خیلی دوستانه با او صحبت کردم، اما بهروز جوری رفتار کرد که کارمان به درگیری کشید و در نهایت من با چاقویی که در جیبم بود ضربه‌ای به پای او زدم و بعد هم از آنجا رفتم. من نه قصد داشتم و نه فکر می‌کردم که ضربه‌ای که به پای او زدم باعث مرگش بشود و حالا هم پشیمانم.

پس از اعترافات صریح متهم، پرونده قتل به پرونده درگیری متهم اضافه و در دادسرای قرچک تجمیع شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای جلسه دادگاه مادر مقتول برای متهم درخواست قصاص کرد.

پس از آن کاوه به عنوان شاکی پرونده اول به جایگاه رفت و گفت: آن شب در حال غذا خوردن بودم که متهم با دو نفر از دوستانش من را با زور از رستوران بیرون آوردند و آنقدر کتک زدند که سرگیجه گرفتم با سختی خودم را به خانه رساندم و دقایقی بعد هم بیهوش شدم و ۲ هفته در کما بودم. من از متهم شکایت و برای او درخواست مجازات دارم.

بعد از صحبت‌های شاکی، متهم به جایگاه رفت و گفت: همان‌طوری که در بازجویی‌ها هم عنوان کردم قصدی در کشتن بهروز نداشتم ناخواسته مرتکب قتل شدم و اتهامم را قبول دارم. قبل از درگیری با بهروز مشروب خورده بودیم و حالت طبیعی نداشتم. پس از آن در تماسی با بهروز خواستیم که علیه ما شهادت ندهد.  

پس از تماس من و دوستانم به پارک محله مان رفته بودیم که بهروز و دوستانش هم به آنجا آمدند، اما ناگهان بهروز به سمتم آمد و سیلی محکمی به من زد و من هم به او سیلی زدم و باهم درگیر شدیم. در همان لحظه دیدم که چند نفر از دوستان بهروز چاقو کشیدند و من هم از ترس جانم چاقویم را درآوردم که دوستان بهروز او را هل دادند و هر دو زمین خوردیم و چاقو ناخواسته به پای او فرو رفت.  

من ضربه زدم، اما عمدی در کارم نبود و نمی‌خواستم که او را بکشم. من می‌خواستم با ضربه به پای بهروز او را مجروح کنم وگرنه می‌توانستم به قسمت‌های بالای بدنش ضربه بزنم.

قاضی در خصوص پرونده اول متهم اظهار داشت: در مورد ضرب و شتم کاوه چه دفاعی داری؟

متهم گفت: ما ضربه‌ای به سر کاوه نزده بودیم که منجر به بیهوشی و کمای او شود. کاوه قبل از اینکه وارد رستوران شود دعوا کرده بود و لباس‌هایش پاره بود.

بعد از آن وکلای متهمان به جایگاه رفتند و از موکلانشان دفاع کردند و با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قتل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۱۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حکم حبس، تبعید و دیه برای یک متهم فراری

رسیدگی به این پرونده از تابستان سال ۹۸ با گزارش درگیری خونین در یکی از بوستان‌های پاکدشت آغاز شد.

پس از آن مأموران به محل اعزام شدند و مشخص شد درگیری میان ۳ نفر رخ داده و در این میان مرد جوانی با چاقو به چشم فردی به نام اکبر زده و متواری شده است.

در ادامه اکبر به بیمارستان منتقل شد و تحت درمان قرار گرفت، اما ساعاتی بعد پزشکان اعلام کردند به علت شدت جراحات وارده چشم راست وی نابینا شده است.

اکبر بعد از بهبودی نسبی به پزشکی قانونی معرفی شد و کارشناسان این سازمان پس از معاینه چشم او در گزارشی اعلام کردند بینایی چشم به سبب شدت ضربه و پارگی به درجه کم‌نوری در حد صفر رسیده است.

وی در توضیح ماجرا به مأموران گفت: روز حادثه وارد پارک شدم که دیدم دوستم با مردی به نام کریم درگیر شده است، می‌خواستم وساطت کنم، اما به یکباره کریم با چاقو چند ضربه به صورتم زد که یکی از ضربات به چشمم خورد و یکی دیگر هم پیشانی‌ام را پاره کرد. در یک لحظه چشمم سیاه شد و هیچ جا را نمی‌دیدم تا اینکه متوجه شدم در بیمارستان هستم.

در حالی که متهم همچنان متواری بود، شاکی با ثبت شکایتی خواستار قصاص او شد.

با تکمیل تحقیقات، گزارش پلیس و پزشکی قانونی، برای کریم به اتهام مباشرت در ایراد صدمه و جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص عضو، کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در ابتدای این جلسه شاکی به جایگاه رفت و با تکرار اظهاراتش خواستار حکم قصاص برای متهم شد و گفت: روز حادثه نه می‌دانستم موضوع درگیری چیست و نه خصومتی با متهم داشتم، فقط جلو رفتم تا مانع درگیری شوم، اما کریم با چاقویی که در دستش بود ناجوانمردانه چند ضربه به صورتم زد که چشمم را از دست دادم.

بعد از آن ماجرا زندگی‌ام نابود شد و حالا هم در صورتی که امکان مجازات او وجود داشته باشد می‌خواهم که قصاص شود.

قاضی از شاکی پرسید: اگر امکان قصاص وجود نداشته باشد حاضر هستی دیه دریافت کنی؟

شاکی جواب داد: بله

از آنجایی که متهم کماکان متواری بود، قاضی دستور داد پزشکی قانونی امکان اجرای قصاص را مورد بررسی قرار دهد.

در جلسه بعدی دادگاه پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرد به دلیل ترس از سرایت و نبود امکان رعایت تساوی، شرایط قصاص عضو فراهم نیست.

به این ترتیب قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به گزارش پزشکی قانونی و مدارک موجود در پرونده، متهم را به صورت غیابی از حیث ایراد جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص عضو به دو سال حبس و دو سال اقامت اجباری در شهرستانی دورافتاده و همچنین به پرداخت نصف دیه کامل بابت نابینایی چشم راست و پرداخت دوصدم دیه کامل به خاطر جراحت ناحیه پیشانی محکوم کردند.

منبع: ایران

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی