به نقل از «خبرگزاری برنا»

در این روستا همه آلزایمر دارند+عکس

تاریخ انتشار: ۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۳۱۵۷۶

دو قرص نان، یک کاهو، دو نان بریوش، دو بطری شیر، مقداری سوپ، پنیر، بیسکویت، یک تکه شکلات و تخم مرغ". "فرانسیس لالین" در حال خواندن فهرست خرید خود است.

به گزارش برنا؛ ساعت ۱۱ صبح است و سوپرمارکت کوچک در شهرستان لاند در شهر داکس در جنوب غربی فرانسه در شلوغی پیش از زمان ناهار است. مردم محلی دو به دو از راه می‌رسند یک چرخ دستی قرمز کوچک بر می‌دارند و با سرعتی آرام در اطراف قفسه‌ها راه می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فرانسیس که با اعتماد به نفس به سمت یخچال می‌رود و همسایه اش ورونیک در کنارش است می‌گوید: "ما به نوبت خرید را انجام می‌دهیم". روستا آرام است مگر صدای آوازی که از رستوران همسایه می‌آید و شلوغی ملایم مغازه. قفسه‌ها با تمام وسایل ضروری معمول و تجملات کوچک از جعبه‌های سیب گرفته تا یک یخچال کوچک با مقداری پنیر خوب پر شده اند. این همان صحنه‌ای است که هر روز در روستا‌ها و شهرستان‌های سراسر فرانسه دیده می‌شود. با این وجود، در اینجا یک تفاوت عمده وجود دارد: هیچ کس عجله‌ای برای خرید ندارد.

مشتریان عمدتا در سن خاصی هستند. با کمی دقت بیش‌تر می‌توان دید همراه با هر فرد سالمندی که فهرست خرید در دست دارد یک همراه قدری جوان‌تر نیز حضور دارد که به آرامی آنان را در میان جمعیت راهنمایی می‌کند. در وهله نخست مشخص نمی‌شود، اما بعدا متوجه می‌شوید که تک تک ساکنان آن دهکده به بیماری آلزایمر مبتلا هستند.

فرانسیس می‌گوید: "اگر پرسشی دارید اکنون وقت آن است"؟ او می‌افزاید: "خرید کردن به استقلال ما کمک می‌کند. این یک نوع کار پیش پا افتاده است که ما آن را بدیهی می‌دانیم البته تا زمانی می‌توانیم آن را انجام دهیم که ریتم روزانه زندگی از ما ربوده نشود". شاید در ظاهر سفری کوتاه به مغازه قلمداد شود، اما برای یک بیمار مبتلا به آلزایمر که برنامه روزمره خانگی و جهان اش به طور ناگهانی و غیر قابل بازگشت تغییر می‌کند یک غنیمت است.

"ماتیلد شارون برنل" مدیر ارتباطات لاند که نوعی "اتوپیای زوال عقل" محسوب می‌شود می‌گوید: "خرید کردن برای این افراد یک تمرین است. آیا به اندازه کافی احساس خوبی دارید که به اینجا بیایید؟ آیا آن قدر احساس خوبی دارید که فهرست خرید را به خاطر بسپارید؟ آیا می‌توانید فهرست را بخوانید؟ قادر به شمارش هستید"؟

خرید به روستائیان چیزی در مورد نحوه مقابله آنان با شرایط شان را می‌گوید هم چنین آنان را به سبک زندگی قدیمی شان مرتبط می‌سازد زندگی‌ای که در آن کنترل روز خود را داشتند و می‌دانستند برای ناهار چه چیزی خواهند خورد.

فرانسیس می‌گوید: "خیلی ساده است اگر همیشه در اتاق خود باقی بمانید واقعا چیزی از زندگی نمی‌فهمید. باید بیرون بروید و من مرتب بیرون می‌روم و این شانس را دارم که خیلی تحت تاثیر این بیماری قرار نگیرم. من پیش‌تر مسئولیت یک شرکت نسبتا مهم را بر عهده داشتم. من به اینجا آمدم، زیرا دیگر امکان زندگی به تنهایی وجود نداشت".

فرانسیس ۷۲ ساله است. در واقع، تنها پس از نیم ساعت صحبت می‌توان نشانه‌های گسترش آرام آلزایمر را در او دید. او می‌گوید: "دیگرانی در اینجا هستند که اوضاع بیماری شان پیچیده‌تر است". فرانسیس می‌گوید سکونت در آنجا به او "امکان دسترسی به زندگی نسبتا عادی" را می‌دهد.

در دنیای مراقبت از آلزایمر کلماتی مانند عادی بودن، خودمختاری و آزادی می‌توانند مفاهیمی بیگانه به نظر برسند. با این وجود، آن مفاهیم ارکان زندگی در روستای لاند هستند. خانه‌های مراقبت خصوصی گران قیمت، خانه‌های مراقبت ناکافی با یارانه دولتی (در سال ۲۰۱۸ میلادی کارکنان خانه‌های سالمندان در اعتراض به کمبود‌ها اعتصاب کردند)، یک سیستم بهداشت و درمان عریض و طویل که تلاش می‌کند مراقبت‌ها را در جامعه ارائه کند و فشار هولناکی که برای اعضای خانواده باقی مانده واقعیت‌های آلزایمر در فرانسه هستند.

۶۰۰ هزار نفر در مراکز مراقبت از سالمندان در فرانسه زندگی می‌کنند که تقریبا نیمی از آنان مبتلا به زوال عقل هستند. در بریتانیا حدود ۷۰ درصد از ساکنان خانه‌های سالمندان به زوال عقل مبتلا هستند. اکنون در بریتانیا حدود ۹۰۰ هزار نفر به آلزایمر مبتلا هستند. پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰ میلادی این میزان از ۱.۵ میلیون نفر فراتر رود. فرانسه نیز در مسیر مشابهی قرار دارد.

روستای لاند زاییده فکر یکی از معاونان سابق "هانری امانوئلی" در دپارتمان لندز بود که در مورد روستا‌های پیشگام آلزایمر در هلند مطالعاتی را انجام داده بود. امانوئلی در سال ۲۰۱۷ میلادی سه سال پیش از تحقق روستای لاند درگذشت. او با آگاهی از جمعیت سالخورده در لاند تیمی را به هلند فرستاد تا بررسی کنند که آیا می‌توان ایده روستای پیشگام در زمینه آلزایمر را در فرانسه نیز اجرا کرد یا خیر.

ایده این بود که نوع جدیدی از خانه مراقبت ایجاد شود جایی که ساکنان آن (حتی کسانی که آلزایمر پیشرفته دارند) بتوانند تا حد امکان به صورت مستقل در مجتمعی امن زندگی کنند. آنان به جای گذراندن روز‌های خود در اتاق در بسته یا نشستن روی صندلی راحتی مقابل تلویزیون می‌توانستند آزادانه در محوطه قدم بزنند، به کتابخانه یا مغازه بروند و برای اصلاح مو‌های شان به آرایشگاه بروند و با همسایه شان یک فنجان قهوه بنوشند. تمام این کار‌ها در حالی انجام می‌شد که مراقبان متخصص، داوطلبان و کادر پزشکی در پس زمینه حضور داشتند و به آرامی کار حمایت و راهنمایی افراد را انجام می‌دادند و در صورت نیاز به کمک وارد عمل می‌شدند.

امانوئلی در سال ۲۰۱۶ میلادی بخشی از بودجه خود را به ساخت این محله کوچک در ۱۷ هکتار در حومه داکس اختصاص داد. هزینه ساخت آن بیش از ۲۸ میلیون یورو بوده که بخش عمده آن از طریق بودجه دولتی فراهم شده است. دولت فرانسه این دهکده را "پروژه آزمایشی" قلمداد می‌کند. محققان از بیمارستان محلی و دانشگاه بوردو برای بررسی نحوه عملکرد یک رویکرد جامع‌تر برای مراقبت از آلزایمر وارد عمل شدند.

در ژوئن ۲۰۲۰ میلادی در‌های دهکده لاند به روی ۱۲۰ نفر از ساکنان که همگی مبتلا به سطوح مختلف بیماری آلزایمر بودند باز شد. پروژه به قدری موفقیت آمیز بود که مجریان آن درخواست‌هایی از افرادی داشتند که در تلاش برای اخذ تابعیت فرانسه به منظور واجد شرایط شدن برای رفتن به آنجا بودند. مفهوم ساده است: به افراد اجازه دهید استقلال خود را در محیطی آرام، با محرک ایمن، حفظ کنند و شما شانس کاهش برخی از علائم بیماری را خواهید داشت. دست کم باعث می‌شوید کیفیت زندگی آنان بهبود یابد.

قطعا امکان درمان آلزایمر رخدادی ایده آل خواهد بود، اما در حال حاضر امکان پذیر نیست. در نتیجه، در شرایط فعلی باید از خود بپرسیم آیا می‌توان محیط زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر را از نظر انسانی، مادی و اجتماعی بهبود بخشید؟

بیماران مبتلا به آلزایمر گاهی اوقات ممکن است دچار اضطراب و توهم شوند. پزشکان و مراقبان در لاند با آنان برای انجام مشاوره به پیاده روی می‌روند و صحبت با بیماران را این گونه و نه به صورت رسمی درون یک مطب انجام می‌دهند. پس از مدتی اعضای خانواده افراد مبتلا به آلزایمر بهبود زیادی را در خلق و خو و مهارت‌های ارتباطی عزیزان شان پس از تنها چند هفته گزارش کردند. به دلیل احساس بهتر بیماران تعداد دارو‌های مرتبط با اضطراب و افسردگی داده شده به آنان کاهش یافته است. آنان کم‌تر غرق در زندگی می‌شوند، زیرا فشار کم تری را از دنیایی احساس می‌کنند که قادر به درک آن نیستند.

آیا می‌توان این مدل را در همه جا تکرار کرد؟ بله شما تنها باید فرهنگ را تطبیق دهید. کل هزینه روزانه زندگی در دهکده لاند ۶۵.۴۲ یورو است. پس از آن حدود ۲۰۰۰ یورو (یا تقریبا ۱۷۵۰ پوند) در ماه برای غذای خوب، خانه‌ای راحت و با طراحی خوب، فعالیت‌های بی پایان، دسترسی به یک کتابخانه و سینما، یک باغ زیبا برای قدم زدن، یک باغ برای سفالگری پرداخت می‌شود.

اگر فرد مبتلا به آلزایمر هنوز قادر به حرکت باشد واجد شرایط زندگی در آنجاست. البته در حال حاضر امکان نقل مکان فرد مبتلا به آلزایمر با شریک زندگی اش به آنجا وجود ندارد مگر آن که شریک زندگی نیز مبتلا به آلزایمر باشد. این مکان‌ها برای افرادی که توانایی پرداخت هزینه‌های مراقبت خصوصی گران قیمت را ندارند مورد آزمایش قرار گرفته اند. اگر توانایی پرداخت حداکثر هزینه ماهانه را ندارید می‌توان آن را به "۲۵۰ یورو در ماه" تغییر داد. این در حالیست که میانگین هزینه خانه مراقبتی در بریتانیا حدود ۸۰۰ پوند در هفته و بیش از ۱۰۷۸ پوند برای خانه سالمندان است.

دهکده لاند بیش از ۱۲۰ پرسنل و داوطلب دارد تا با ۱۲۰ نفر از ساکنان در تماس باشند. این میزان پرسنل دو برابر تعداد کارکنان خانه‌های سالمندان خصوصی است. هر چه افراد بیش تری در اطراف ساکنان باشند بیش‌تر می‌توانند به نیاز‌های شخصی آنان پاسخ بدهند. داوطلبانی نیز در آنجا حضور دارند که شاید صرفا با فرد مبتلا روزنامه بخوانند یا با یکدیگر گیتار بنوازند.

برخلاف محیط‌های پزشکی آنجا محیطی مبتنی بر سلسله مرتب نیست. در آنجا هیچ کس به وضوح مسئول نیست و پزشکان روپوش سفید نمی‌پوشند و هیچ کس لباس یا برچسبی با هیچ گونه عنوانی روی آن ندارد. این بدان معناست که هیچ کس صرفا بدلیل آن که روپوشی سفید بر تن دارد مهم نیست. ایده جاری در آن دهکده این است:" هر چیزی را که می‌تواند شبیه بیمارستان باشد حذف می‌کنیم".

این موضوع به توازن میان افراد نیز کمک می‌کند. زمانی که در دهکده قدم می‌زنید بلافاصله تشخیص نمی‌دهید که آیا فردی که از روبروی تان عبور کرد پزشک است یا روانشناس یا آشپز یا داوطلب و ساکن. برای فهم این موضوع باید آنان صحبت رد تا پیوندی ایجاد شود. این یک راه کوچک برای بازگرداندن مقداری از انسانیت روستاییان است. این وضعیت باعث تقویت عزت نفس ساکنان می‌شود، زیرا آنان احساس می‌کنند که از احترامی مشابه احترام قائل شدن یک جامعه برای پزشکان برخوردار هستند.

در اتاق‌های در نظر گرفته شده همه چیز را می‌توان با سلیقه ساکنان تطبیق داد. برای مثال، می‌توان آینه‌ها را برداشت. کسانی هستند که دوست ندارند خود را ببینند. هنگامی که بیماری بدتر می‌شود برخی از افراد خود را نمی‌شناسند بنابراین این موضوع آنان را می‌ترساند.

اهالی آن دهکده با ریتم خود زندگی می‌کنند. زمانی که بخواهند از جای شان بلند می‌شوند وقتی بخواهند به پیاده روی بروند این کار را انجام می‌دهند گویی که در خانه خود هستند. در هر مرحله از بیماری از افرادی که ممکن است برای غذا خوردن و رفت و آمد به کمک نیاز داشته باشند تا کسانی که کاملا توانایی تحرک دارند در آنجا هستند. آنان بعد از ظهر خود را به کتابخانه می‌رسانند یا در کلاس رقص شرکت می‌کنند. این آزادی برای انجام هر کاری که دوست دارید بخشی جدایی ناپذیر از تفکر پشت ایجاد دهکده است. آزادی با خطر همراه است سوال این است که اگر خطری وجود نداشته باشد می‌خواهید زندگی کنید؟

با شروع آلزایمر دید شما محدود می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری اغلب متوجه می‌شوند که بینایی محیطی خود را از دست می‌دهند که ممکن است به این معنی باشد که در خطوط مستقیم یا دایره‌ای گرد راه بروند و به راحتی گم می‌شوند.

وقت ناهار است و در رستوران اهالی دهکده که با خانواده به آنجا می‌آیند یک وعده غذایی مرغ ادویه دار و سپس تارت را به اشتراک می‌گذارند.

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: آلزایمر جهان دولت شیر هلند مبتلا به آلزایمر آیا می توان هیچ کس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۳۱۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین و بدترین حالت‌های خوابیدن

به گزارش «تابناک» به نقل از بهداشت نیوز، هر کدام از پوزیشن‌ها و حالت‌های خوابیدن مزایا و معایب خاص خود را دارند. به‌عنوان مثال، خوابیدن به پشت و به‌ صورت طاق‌باز و قرار دادن یک بالش در زیر کمر می‌تواند به کاهش کمردرد کمک کند، اما باعث تشدید علائم آپنه‌ خواب می‌شود. خوابیدن به پهلو برای افراد مبتلا به آپنه‌ی خواب بهتر است، اما احتمال دارد به ستون فقرات آسیب برساند.

اگر به بیماری قلبی مبتلا هستید، بهتر است از خوابیدن به پهلوی چپ خودداری کنید. به نظر می‌رسد که خوابیدن به این سمت کمی قلب را جابه‌جا کند و فعالیت الکتریکی آن را تغییر دهد. البته هنوز به‌طور دقیق مشخص نیست که این تأثیر تا چه حد می‌تواند چشمگیر و نگران‌کننده باشد.

در این مقاله به این سؤال پاسخ می‌دهیم که چرا خوابیدن به پهلوی چپ می‌تواند برای قلب مضر باشد. همچنین شما را با بهترین و بدترین حالت‌های خوابیدن برای افراد مبتلا به بیماری قلبی آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید.

آیا خوابیدن به پهلوی چپ برای قلب مضر است؟

در تعداد کمی از تحقیقات تأثیر حالت و پوزیشن خوابیدن روی سلامت قلب بررسی شده است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد خوابیدن به پهلوی چپ ممکن است فشار بر قلب را افزایش دهد.

در سال ۱۹۹۷ میلادی (۱۳۷۵ شمسی)، محققان برای اولین بار و با استفاده از نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG) متوجه شدند که خوابیدن به پهلو باعث ایجاد تغییرات قابل توجهی در فعالیت الکتریکی قلب می‎شود. در این مطالعه، دراز کشیدن به پهلوی چپ بیشترین تأثیر را روی فعالیت قلب داشت.

بعدها در سال ۲۰۱۸ میلادی (۱۳۹۶ شمسی)، محققان دریافتند که خوابیدن به پهلوی چپ با تغییر در ECG افراد سالم مرتبط است. آن‌ها با استفاده از نوعی تکنیک تصویربرداری به نام وکتور کاردیوگرافی (Vectorcardiography) نشان دادند که خوابیدن به سمت چپ باعث جابه‌جایی و چرخش قلب می‌شود. محققان تغییر فعالیت الکتریکی را به این حرکت قلب نسبت دادند.

هنگامی که شرکت‌کنندگان به پهلوی راست خود می‌خوابیدند، تقریباً هیچ تغییری در ECG مشاهده نمی‌شد. محققان دریافتند که در این پوزیشن، قلب توسط لایه‌ی نازکی از بافت بین ریه‌ها که «مدیاستن» (Mediastinum) نام دارد، در جای خود نگه داشته می‌شود.

درست است که دراز کشیدن به پهلوی چپ ممکن است فعالیت الکتریکی قلب شما را تغییر دهد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد این تغییر بتواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را در افراد سالم افزایش دهد.

غالباً افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب اعلام می‌کنند که در هنگام خوابیدن به پهلوی چپ دچار مشکلات تنفسی می‌شوند. برای اینکه متوجه شویم که آیا خوابیدن به پهلوی چپ برای افراد مبتلا به بیماری قلبی خطرناک است یا خیر یا میزان خطر آن چقدر است، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

خوابیدن به پهلوی راست چه تأثیری روی قلب دارد؟

در مورد اینکه خوابیدن به پهلوی چپ برای قلب بهتر است یا به پهلوی راست، اختلاف نظر وجود دارد. بعضی از کارشناسان خواب بر این باورند که خوابیدن به پهلوی راست می‌‎تواند ورید اجوف را فشرده کند. ورید اجوف، سیاهرگی است که به سمت راست قلب شما وارد می‌شود. با این حال، در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه خوابیدن به پهلوی راست بتواند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد، وجود ندارد. بنابراین، به نظر می‌رسد که خوابیدن در این پوزیشن بی‌خطر باشد.

در یک مطالعه مشاهده شد که بیشتر شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری عضله‌ی قلب به نام «کاردیومیوپاتی اتساعی» ترجیح می‌دهند به جای پهلوی چپ، به پهلوی راست بخوابند. معمولاً در این بیماری که با ضعیف شدن عضله‌ قلب همراه است، بطن یا حفره‌ی قلب کشیده و نازک می‌شود. درنتیجه، قلب نمی‌تواند خون را به‌خوبی پمپاژ کند.

نتایج یک مطالعه‌ دیگر نشان داد که زنان در دوران بارداری می‌توانند هم به پهلوی راست و هم به پهلوی چپ بخوابند و بین این دو پوزیشن از نظر تأثیری که می‌توانند روی سلامت مادر و جنین داشته باشند، تفاوتی وجود ندارد. وقتی به ماه‌های پایانی بارداری نزدیک می‌شوید، احتمالاً دراز کشیدن به پهلو و خم کردن زانوها بهترین حالت خوابیدن است. خوابیدن به پشت روی عروق خونی رحم فشار وارد می‌کند و اکسیژن‌رسانی به جنین را کاهش می‌دهد.

بعضی از پزشکان توصیه می‌کنند که افراد باردار به پهلوی چپ بخوابند. با توجه به اینکه کبد در سمت راست شکم قرار دارد، خوابیدن به سمت چپ باعث دور نگه داشتن رحم از آن اندام بزرگ می‌شود. همچنین از تحت فشار قرار گرفتن ورید اجوف تحتانی توسط وزن جنین جلوگیری کرده و کار قلب را آسان‌تر می‌کند. درنتیجه، جنین خون بیشتری دریافت می‌کند.

بهترین حالت خوابیدن برای حفظ سلامت قلب چیست؟

اگر سالم هستید و بیماری قلبی ندارید، در حال حاضر هنوز مشخص نیست که بهترین وضعیت و پوزیشن خوابیدن برای حفظ سلامت قلب شما چیست. به احتمال زیاد، داشتن خواب باکیفیت از پوزیشن خوابیدن مهم‌تر است. شواهد حاکی از آن است که کمبود خواب و پایین بودن کیفیت خواب خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش می‌دهد. عروق کرونر، رگ‌هایی هستند که وظیفه‌ی خون‌رسانی به عضله‌ی قلب را بر عهده دارند.

اگر نارسایی قلبی دارید، چگونه باید بخوابید؟

اگر به نارسایی قلبی مبتلا هستید، با پزشک خود در مورد حالت‌های مختلف خوابیدن که باید از آن‌ها بپرهیزید، صحبت کنید. به احتمال زیاد، خوابیدن به پهلوی راست برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی بهترین گزینه است. اگرچه بعضی از افراد فکر می‌کنند خوابیدن به پهلوی راست می‌تواند میزان جریان خون به سمت قلب را محدود کند، اما شواهد کافی برای اثبات این ادعا وجود ندارد.

اگر ‌به آپنه‌ی خواب یا مشکلات تنفسی مبتلا نیستید، خوابیدن به پشت هم ممکن است گزینه‌ مناسبی برای شما باشد. وقتی طاق‌باز می‌خوابید، باید از یک بالش نازک و محکم استفاده کنید. استفاده از بالش‌های بسیار بزرگ باعث می‌شود سر بیش از حد بالا بیاید و چانه در موقعیت نامناسبی قرار بگیرد. اگر در طول شب به پهلو می‌غلتید، قرار دادن دو بالش در دو طرف بدن می‌تواند به جلوگیری از این امر کمک کند.

در افراد مبتلا به آپنه‌ی خواب به دلیل شل شدن عضلات گلو یا اختلال در سیگنال‌هایی که مغز به عضلات کنترل‌کننده‌ی تنفس می‌فرستد، در حین خواب تنفس به‌طور موقت قطع می‌شود. خروپف کردن در حین خواب و خواب‌آلودگی در طی روز از علائم این بیماری هستند.

افرادی که خروپف می‌کنند یا دچار آپنه‌ی خواب هستند، باید از خوابیدن به پشت خودداری کنند، مگر اینکه پزشک به آن‌ها توصیه‌ی دیگری کرده باشد. چون وقتی به پشت می‌خوابند، زبان به سمت گلو برمی‌گردد و به دلیل انسدادی که ایجاد می‌کند، باعث خروپف می‌شود.

خوابیدن روی شکم علائم آپنه‌ خواب‌ و خروپف را کاهش می‌دهد، اما در عین حال گردن و کمر را تحت فشار قرار می‌دهد و باعث گردن‌درد یا کمردرد می‌شود. درمان نکردن آپنه‌ی خواب با افزایش خطر نارسایی قلبی همراه است. در حال حاضر، افراد زیادی وجود دارند که همزمان به هر دو بیماری مبتلا هستند.

اگر دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) دارید، خوابیدن در سمت مخالف برای شما راحت‌تر است. ICD دستگاهی است که در زیر پوست و در بیشتر موارد در سمت چپ قرار می‌گیرد. وقتی این دستگاه ضربان قلب غیرعادی را تشخیص می‌دهد، از شوک الکتریکی برای بازیابی ضربان قلب طبیعی استفاده می‌کند.

در صورت ابتلا به بیماری قلبی از کدام حالت‌های خوابیدن باید اجتناب کنید؟

هنوز مشخص نیست که بهترین و بدترین وضعیت خوابیدن برای افراد مبتلا به بیماری قلبی چیست. شواهد موجود نشان می دهد که خوابیدن به پهلوی چپ ممکن است قلب شما را جابه‌جا و جریان الکتریکی آن را مختل کند. از سوی دیگر، بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی قلبی اعلام کرده‌اند که در صورت خوابیدن به پهلوی چپ دچار مشکلات تنفسی می‌شوند.

خوابیدن به پشت می‌تواند باعث بدتر شدن آپنه‌ی خواب و خروپف شود. اگر با مشکلات تنفسی روبه‌رو هستید، باید قبل از اینکه خوابیدن به پشت را انتخاب کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد خوابیدن در یک وضعیت خاص برای افراد سالم و غیرباردار بهتر باشد. بنابراین اگر سالم هستید، می‌توانید به هر حالتی که تمایل دارید بخوابید یا پوزیشن‌های مختلف را برای پیدا کردن بهترین حالتی که باعث بهبود کیفیت خواب‌تان می‌شود، امتحان کنید. اما این توصیه در مورد بیماران قلبی صادق نیست. چون شواهد نشان می‌دهد که بیشتر افراد مبتلا به نارسایی قلبی خوابیدن به پهلوی راست را راحت‌تر از پهلوی چپ می‌دانند و به‌طور طبیعی به این سمت دراز می‌کشند.

تحقیقات نشان داده است که کم‌خوابی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. ما حدود یک سوم عمر خود را صرف خوابیدن می‌کنیم. بنابراین، با اطمینان می‌توان گفت که خواب تأثیر زیادی روی سلامتی دارد. صرف نظر از پوزیشنی که برای خوابیدن انتخاب می‌کنید، داشتن خواب کافی و باکیفیت بیشترین نقش را در حفظ سلامت قلب و پیشگیری از بیماری‌های قلبی دارد. اگر از بی‌خوابی رنج می‌برید، با پزشک صحبت کنید. گاهی اوقات، این مشکل از اختلالات خوابی ناشی می‌شود که نیاز به درمان دارند.