کدام استان‌های ایران، شصت درصد مردمش بیکار هستند؟

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور طی مصاحبه ای اعلام کرد که در برخی شهرهای کشور نرخ بیکاری به 60 درصد رسیده است. هنوز نتایج تفصیلی سرشماری سال 1395 اعلام نشده است تا بتوانیم با قطعیت نام این شهرها را استخراج نماییم اما شاید بتوان از نرخ بیکاری استان ها استفاده نمود و به صورت حدودی حدس زد که این شهرها در کدام استان ها قرار دارند و بررسی کرد که دولت تاکنون برای اشتغالزایی آن ها چه کارهایی را انجام داده است؟
به گزارش تابناک اقتصادی، چند سالی است که معضل بیکاری به یک بحران جدی برای کشور تبدیل شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عوامل مختلفی در پیدایش این معضل نقش داشته اند که از آن جمله می توان به رکود و متعاقب آن تعطیلی کارخانه ها اشاره نمود که مدتی است گریبان اقتصاد کشور را گرفته و به این بیکاری دامن زده است.
مورخه 9 مهر ماه 1396 عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور طی مصاحبه ای اعلام نمود که علیرغم اعلام رقم 12 درصد بیکاری در کل کشور به صورت میانگین، شاهد هستیم که در برخی از شهرها میزان بیکاری به 60 درصد رسیده است. متأسفانه در بین تحصیلکرده‌ های ما رقم بیکاری بسیار بالاتر از آنچه که به طور متوسط اعلام می ‌شود، است.
همان گونه که ملاحظه می شود با استناد به صحبت های وزیر کشور بیکاری در برخی شهرهای کشورمان از حالت نرمال خارج شده است و واقعا به یک بحران جدی تبدیل شده که خود می تواند زمینه ساز مشکلات دیگری باشد. سئوالی که در این بین مطرح است این است که کدام شهرها با نرخ بیکاری بالا رو به رو هستند و دولت تاکنون برای رفع مشکل آن ها چه کارهایی را صورت داده است؟
برای آنکه به این سئوال پاسخ داده شود و مشخص گردد که کدام شهرها دارای بالاترین نرخ بیکاری می باشند، نیازمند آن هستیم که به نتایج تفصیلی سرشماری سال 1395 دسترسی پیدا کنیم. متاسفانه تاکنون این نتایج به صورت جزءای منتشر نشده اند و بنابراین نمی توانیم به صورت دقیق بگوییم که کدام شهرها دارای بالاترین نرخ بیکاری می باشند اما می توانیم با استفاده از الگوی زیر به استان هایی که این شهرها در آن ها حضور دارند دسترسی پیدا کنیم.
مطابق با نتایج سرشماری سال 1390، بیست شهر زیر از بین 397 شهر کشور دارای بالاترین نرخ بیکاری بوده اند:

همان گونه که ملاحظه می گردد از بیست شهر فوق که دارای بالاترین نرخ بیکاری می باشند، 8 شهر به استان خوزستان، 7 شهر به استان سیستان و بلوچستان تعلق دارد.
حال اگر آمار نرخ بیکاری استان ها در سال 1390 را مورد بررسی قرار دهیم به نتایج خوبی دست خواهیم یافت.

همان گونه که از نمودار بالا نمایان است دو استان سیستان و بلوچستان و خوزستان در سال 1390 در بین استان های کشور، دارای بالاترین نرخ بیکاری بوده اند. بنابراین شهرهای دو استانی که دارای بالاترین نرخ بیکاری در سال 1395 هستند نیز قطعا در بین بیست شهر دارای نرخ بیکاری بالا قرار دارند.
نمودار زیر نرخ بیکاری استان های کشور را بر اساس نتایج سرشماری سال 1395 نشان می دهد.
بنابراین به احتمال فراوان بسیاری از شهرهایی که دارای بیشترین نرخ بیکاری می باشند، در دو استان کرمانشاه و چهارمحال و بختیاری حضور دارند.
طبق گفته مسئولین کرمانشاه دولت برای رفع معضل بیکاری استان کرمانشاه، اعتباراتی را برای اشتغال زایی در این استان مصوب کرده است. آن گونه که در خبرها ذکر شده، رقم این اعتبارات 250 میلیارد تومان می باشد که پیش بینی می شود زمینه اشتغال را برای 1773 نفر فراهم کند. همچنین با مساعدت دفتر مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در سال ۹۵ مبلغ ۲۰ میلیارد تومان کمک فنی و اعتباری در جهت کاهش سود بانکی و کمک بلاعوض به بنگاه های اقتصادی بخش خصوصی و تعاونی در این استان اختصاص یافته که با محوریت دستگاه های اجرایی صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی می باشد.
برای رفع معضل بیکاری در استان چهار محال و بختیاری نیز طبق گفته مسئولین این استان قرار بوده با موافقت سازمان برنامه و بودجه کشور، لایحه ‌ای از سوی این استان تهیه و برای تصویب به هیات دولت ارایه شود.
در کل می توان گفت دولت تاکنون کار آنچنانی را در زمینه رفع معضل بیکاری در این دو استان صورت نداده و بهتر است با توجه به حاد بودن این معضل در شهرهای این دو استان، دولت نگاه ویژه ای را به آن ها داشته باشد.
پسندیدم 0 برچسب ها بیکاری وزیر کشور نتایج سرشماری نرخ بیکاری سیستان و بلوچستان خوزستان سرشماری سال 95 خبرهای مرتبط سرمایه‌گذار خارجی مشکل بیکاری ما را حل نمی‌کند اعزام نیروی کار به خارج فرصت است یا تهدید؟ چرا فرد با «یک ساعت کار در هفته» شاغل تلقی می‌شود؟ درهای اشتغال بر روی فارغ التحصیلان بیکار بسته است مهندسانی که کم کار می‌کنند ولی درآمد خوبی دارند افزایش تعداد بیکاران با تحصیلات عالی طی ده سال رشد 10 درصدی خانوارهای فاقد شاغل در ده سال گذشته

منبع: تابناک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۳۵۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امروز، روز شیراز؛ شهر شعر و هنر و حافظ/ شهرها همه بازند و شیراز، شهباز

  عصر ایران؛ امید جهانشاهی- امروز روز شیراز است، شهر سرو ناز، حضرت حافظ شیراز، حافظۀ تاریخی ایرانیان در طلب زندگی.  شهر عشق و نسیم و عطر بهار نارنج و باغ های دل‌باز: عفیف‌آباد و جنت و نارنجستان و دلگشا و ارم.  شهر سعدی، شهر حضرت شعر. مهد فرهنگ و هنر؛ خال لب هفت شهر. قهوه شیرازی، سالاد شیرازی، کلم پلو؛ آیین خوان و خوراک خواستنی.   

  اگرچه تخت جمشید نشانه روشنی از سابقۀ تمدن در این منطقه است اما دیرینه شیراز به گواهی کشفیات باستان شناسی سال 1395 در تپه چهار هکتاری پوستچی به هفت هزارسالگان می‌رسد. نام باستانی آن، تیرازیس بوده است.  

 شیراز در درازنای تاریخ از جمله مناطق امن بوده  و از همین رو در دوران های مختلف چه پیش از اسلام و چه پس از آن،از قطب های فرهنگ و هنر ایران زمین به شمار آمده است. به قول سعدی: «شهرها همه بازند و شیراز شهباز» 

  اگرچه از دوره های مهم تاریخی، یادگاری هایی در شیراز می توان یافت. عمارت باغ ارم یادگار دوران قاجار است با آن نقاشی های رنگ روغن، منبت کاری های روی درها و گچ بری ها و کاشی کاری های نما.  

اما بسیاری بناهای فاخر امروز شیراز مربوط به دوران کریم خان زند است مثل بازار وکیل، حمام وکیل و ارگ کریم خان که محل حکومت او بود و پس از او نیز دارالحکومه امرای فارس شد.    کریمخان زند را بهترین پادشاه ایران بعد از حمله اعراب دانسته اند. او از افسران شجاع سپاه نامدار نادرشاه بود که پس از مرگ وی به ایل خود برگشت.  محبوبیت کریمخان زند که خود را وکیل رعایا می نامید در تاریخ ایران بی‌نظیر است. 

  آنچه کریمخان را ستایش‌برانگیز کرد مردمداری، دادگری و سخاوتش نسبت به زیردستانش بود. از سخاوتمندی کریمخان بسیار گفته‌اند. در رستم‌التواریخ آمده است که وقتی کریمخان جایی را که فتح می‌کرد غارت نمی‌کرد و می‌کوشید حقوق سربازانش را بدهد. وقتی دیوار شهر شیراز را دوازده هزار کارگر می‌ساختند، هنگام حفاری سکه‌های اشرفی فراوانی یافت شد. او به جای مصادرۀ سکه ها و به جیب زدن آن (به نام دولت و به کام خود)، سکه‌ها را میان همان کارگران تقسیم کرد.   

شیراز در دوره ای شهره به مکتب نگارگری بود و در دورانی مشهور به دارالعلم. در دوران عضدالدوله دیلمی، چنان کتابخانه بزرگی داشت که از همه علوم و فرهنگ آن روز نشانی از ان می شد جست و گواهی از جایگاه شیراز در تاریخ فرهنگ ایران دارد. صنعت کتاب سازی و کتاب آرایی از صنایع تاریخی این شهر بوده است. از همین رو، سعدی در حق شیراز گفته است: «چه شام و چه مصر و چه بّر و چه بحر؛ همه روستایند و شیراز شهر.» 

تعیین روزی به نام شهری را باید غنیمت شمرد برای شناخت و ستایش شهرها و توجه به توسعه آنها مبتنی بر طبیعت و سرشت تاریخی شان.  

چه شد اصفهان که روزگاری شهری جهانی بود و شهره به زیبایی و شکوه و صنایع مختلف و صادرات ابریشم به اروپا داشت، و مستشرقین بسیار تحسینش می کردند به جای اینکه امروز قطب گردشگری ایران باشد، حالا درگیر فاجعه فرونشست است و آلودگی.  

چرا هر ساله در نوروز حدود دومیلیون نفر بی اعتنا و بی تفاوت از کنار خوی رد می شوند تا به ترکیه بروند برای خرید، کنسرت و یا به اصطلاح خوش گذراندن که البته گاهی می شود تجمع اعتراضی «پول ما را پس بده» در مقابل هتل آنتالیای ترکیه. این حق شهر قدیمی و پر آوازه خوی نیست با این همه ظرفیت.

شهری که از دوران سلجوقیان بواسطه قرار داشتن در جاده ابریشم یکی از مراکز تجارت و رونق و مهد تمدن بوده است و امروز نیز آکنده از جاذبه های طبیعی و تاریخی و قابلیت های تفرج گاهی و تجارت و ظرفیت های توسعه است، نباید بین راهی خیل مسافران عازم وان و انتالیا باشد که چند دهه است به نوایی رسیده اند از صدقه سری مسافران ایرانی. «تفو بر تو ای چرخ گردون تفو»  

براستی چرا برای زیبایی و شیکی روی برخی تیشرت ها و لباس ها به زبان انگلیسی درج می کنند پاریس و لندن. دریغ آنجاست که حتی تولیدکننده ایرانی برای ارزشمند و به زبان امروز باکلاس کردن محصولش این کار را می کند. این نشانه فقدان اعتماد به نفس ملی است. نشانه اینکه هیچ چیز به اندازه ایران غریب نبوده است. روزهای شهرهایمان را بزرگ و باشکوه برگزار کنیم برای اعتماد به نفس ملی و برای هویت ملی.     
  به این کلیشه های تحقیرآمیز در مورد شهرهایمان پایان دهیم. به این خود تحقیری بی بنیاد پایان دهیم. قزوین از مظاهر تمدن ایرانی است. پایتخت خوشنویسی ایران است. موزه بزرگ قزوین و خیابان سپه که اولین خیابان ایران است، گواهی بر ارزشمندی این شهر ریشه دار و اصیل فرهنگی دارد. در وصف قزوین همین بس که از حیث تعدد آثار تاریخی در یک شهر، در ایران و حتی جهان دارای جایگاه است.   تبریز و اصفهان و یزد و اهواز و قزوین و سنندج را آن گونه که باید و شایسته است توصیف کنیم و به آنها ببالیم. اگر ایران را گرامی می داریم، اجزایش همین شهرهاست:   لبت شیراز و چشمت اصفهان و خنده ات گیلان پر از مستی و راز و شوق هستی، روح ایمانم! (حمیدرضا گلشن)   از این منظر، روز شیراز روزی خاص تنها مربوط به شهر شیراز نیست. روز ملی ایران برای تکریم شعر و فرهنگ و هنر و حافظ و یک تاریخ پر از شکوه و زیبایی است از جمله دوران کریم خان زند.  

روز تبریز، یک روز ملی است برای درود ایران به خروش غرور آفرین مشروطه خواهی، به پرچم های سرافراز غیرت: ستارخان و باقرخان. 

روز یزد، روز اعتدال است و نجابت و مدارای ریشه گرفته از افق های باز کویر.    

روز رشت بهانه ستایش تجدد و فرهنگ است.  

برای خلاصی از باستان گرایی به مثابه ستایش ایرانیتی انتزاعی و نمایشی، باید به شناخت و ستایش شهرها پرداخت. هر شهر پنجره ای است به شناخت ایران. هر شهر حس و بو و رنگی است از رنگین کمان درخشان ایران. شیراز سبک بال و همه ناز و عاشق و معتدل هم بخشی از ویژگی ایران است. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تدارک 70 برنامه برای هفته شیراز جشن گل سرخ در شیراز برگزار می شود اقدام جنجالی مسئولان شیراز درباره مسابقات دختران