شاعران زندگیشان با درآمد حاصل از فروش آثارشان اداره نمی‌شود/مسئولین به شاعران و نویسندگان گمنام بهاء دهند

مصطفی قلندرزاده گفت: متاسفانه در بیشتر اعصار هنر و هنرمند مورد بی مهری قرار گرفته اند و بیشتر نویسندگان، شاعران زندگیشان با درآمد حاصل از فروش آثارشان اداره نمی‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از نگارانه؛ در هم نشینی نوروزی دبیران و شاعران انجمن های ادبی استان کتاب «بمبلوساخ» مجموعه شعر مصطفی قلندر زاده رونمایی شد خبرنگار ما گفتگویی با این شاعر البرزی انجام داده اشت که در ذیل شرح مصاحبه با ایشان را می خوانید:

ابتدا خودتان را معرفی کنید و مختصری از سوابق هنری تان بفرمایید؟

من هنوز هم جنوبی ام

آنچنان که اگر در سیبری ها کنم

جاشوهای جنوب درآنجا

ماهی تازه می فروشند

مصطفی قلندرزاده ، با افتخار ایرانی ، اهل رودان هرمزگان و هم اکنون ساکن فردیس هستم و مهم تر از سن و سال اصالت ترجیح می دهم تا دیگران قبل از خودم با شعرم آشنا شوند و اگر خوب بود و ارتباط برقرار کردند مهم است به عنوان مثال حتی مردم عادی که با ادبیات آشنایی چندانی ندارند « وناگهان چه زود دیر می شود » از زنده یاد قیصر امین پور را برای هم می خوانند پیامک می کنند و هیچ وقت شاید ندانند که شاعرش حتی اسمش کیست .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دنیای شاعری تان بفرمایید؟ از چند سالگی شعر را شروع کردید؟ چگونه این استعداد را کشف کردید؟

اگر منظورتان دنیای شاعرانگی شخصی ام باشد که با تمام مشکلات روزمره و … سعی میکنم از لحظه لحظه تا زمانی که نفس میکشم شاعرانه زندگی کنم و لذت ببرم اما اگر از دنیای شعر به معنای کلی تر خصوصا در ایران چه در بحث متولیان ادب و هنرو فرهنگ که بسته به دل مشغولی های مسئولین نسبت به این موضوع که به ندرت پیدا می شوند و تقریبا حال و هوایی خوبی نیست و از بحث نشر هم همینطور و ارتباط بین خود شاعرها نیز یک چند دستگی و خود بزرگ بینی و … جشنواره ها هم که بهتر است حرفشان را نزنم و متاسفانه همه و همه اینها دست به دست هم داده اند تا مخاطب و مردم شعر خوب امروز را نشناسند ودر نتیجه بسمت شعر هم سوق پیدا نخواهند کرد .

راستش از دوران ابتدایی و راهنمایی علاقه شدیدی به این سمت و سو داشتم منتها وقتی برای اولین بار کتابخانه مدرسه رفتم فکر میکنم اول یا دوم راهنمایی که یک کتاب شعر بگیرم بوستان یا گلستان سعدی را به من دادند که آن هم در آن دوران اتفاق بدی بود و مدت ها زده شدم از شعر و ادبیات چراکه ارتباطی با آن برقرار نکردم ای کاش کسی بود که در آن دوران مثلا غزلیات سعدی یا از شاعران امروز شاملو نیما قیصر فروغ منزوی و… را به من معرفی میکرد اما سال ها بعد بطور اتفاقی از طریق اینترنت متوجه انجمن ادبی حوزه هنری بندرعباس شدم و قدم های جدی من در شعر از آنجا شروع شد

نام کتاب یا کتایهایی که تاکنون چاپ کرده اید را بفرمایید؟ درون مایه اعم از قالب و فضا و … کتابهایتان چیست؟

بعد از سال ها تازه آن هم با تردید کتابی را با نام “بمبلوساخ ” منتظر شد که شامل 58 شعر سپید که در این مجموعه شعرها یی با فضای دفاع مقدس ، ضد جنگ ، آیینی ، اجتماعی و عاشقانه وجود دارد.

“بمبلوساخ ” ؟! چه اسم جالب و عجیبی …

همیشه دوست دارم یک اتفاق خاص را رقم بزنم از مسائل جزئی مثل تزئیین آکواریوم ، چینش گلدان ها و … تا شعرها و اسم کتاب که شما نه در اینترنت نه در لغت نامه ها و کتاب های بومی حتی هیچ جایی این واژه را پیدا نمی کنید مگر اسم این کتاب که برگرفته از اسم بومی یک درختچه در رودان هرمزگان است که در زیر بخشی از مقدمه کتاب به این موضوع اشاره دارد را می آورم :

بمبلوساخ در گویش بومی رودان – هرمزگان است : یک درختچه دارای ارتفاعی حدود دو متر و بعضا بلندتر برگهای پنجه مانند و گلهای بنفش که بعد از فصل گرده افشانی میوه ی قهوه ای پر رنگ می دهد. و در بستر رودها و مناطق پست و دره ها بیشتر دیده می شود و شاخه هایی فوق العاده انعطاف پذیر که در گذشته برای ساخت قفس پرندگان استفاده می شده و همچنین بخاطر ریشه هایی قوی در حصار باغات و مزارع برای جلوگیری از سیلاب کاشته می شده ، اما نام علمی این درختچه Vitex agnus-castus بوده ودر ایران بعلت برگ های آن پنج انگشتی یا درخت جادویی زنان معروف است قسمت مورد استفاده این گیاه میوه آن می باشد. اولین مورد گزارش شده از مصرف آن توسط بقراط بوده که از خوابانده آن در شراب در جهت کنترل خونریزی بعد از زایمان استفاده کرده است. برگ این گیاه اثر کاهنده ای بر شهوت دارد و در قدیم پارسایان در فصل بهار این گیاه را زیر خود فرش می کردند تا شهوت بر آنها غلبه نکند.ضماد میوه و برگ آن ادرار را افزایش می دهد و مقدار زیاد آن برایکلیه مضر است.این گیاه در درمان سر درد هم مفید است.پنج انگشت، گیاه بسیار مؤثری برای درمان اختلالاتقاعدگی است از گیاه پنچ انگشت، دارویی به نام ویتاگنوس ( VITAGNUS ) تهیه کرده اند که حاوی‌ 90 ـ 80 میلی‌ گرم‌ عصاره‌ خشک‌ این گیاه‌ می‌باشد.این دارو جهت‌ رفع ‌اختلالات‌ قاعدگی‌ ویائسگی‌ به‌ کار می‌رود..

کدام شعرهایتان را بیشتر دوست دارید و هر وقت می شنوید،دوستش دارید؟

برای شاعر شعرهایش مثل فرزند است مثل این است که از کسی بپرسند کدام فرزندت را بیشتر دوست داری!

در میان شاعران گذشته و معاصر با کدامشان بیشتر ارتباط برقرار کردید؟

اگر منظورتان شخصیتشان هست که بحث جدایی است و سعی میکنم خیلی به آن وارد نشوم مگر اینکه شخصیتی آنقدر بلحاظ انسان بودن ومهربانی خوب باشد که نتوان جذبش نشد اما اگر از حیث شعر باشد که به نظر من درستش هم همین است شاعران گذشته ما قله های روشنی هستند مثل سعدی ، حافظ ، مولانا ، خیام ، عطار و … ولی شخصا سعدی را بیشتر دوست دارم خصوصا غزلیات از شاعران معاصر و امروز هم چون نیما ، شاملو ، فروغ ، اخوان ، قیصر ، منزوی و… اما قیصر باز چیز دیگری است.

درآمد نویسندگی چگونه است ؟ آیا گذران یک زندگی است؟

این موضوع بسیار مهمی است که در هنر های دیگر چون سینما تئاتر موسیقی خوشنویسی و … معمولا درآمدزا هستند حتی می توانند آموزش موسیقی و خوشنویسی وبازیگری و…. را ارائه دهند اما چه کسی این روزها کتاب می خواند که بخرد و آن هم کتاب شعر باشد که مثلا یک شاعر کتابش را چاپ کند نهایتا و به فروش برسد و درآمدی ناچیز که به حساب نمی آید حتی هزینه چاپش ، یک شاعر اگر مطالعه حرفه ای چند ساعت در روز نداشته باشد و دانشش را افزایش ندهد چطور می تواند خودش را بروز کند خرید این کتاب ها هزینه دارد حتی خواندن این کتاب ها یعنی باید از کار و زندگی ات بزنی که چیزی جز عشق نسبت به شعر نمی تواند مسببش باشد که واقعا این موضوع سخت و آزار دهنده است بعد هم انتظار می رود که ما در شعر پیشرفت داشته باشیم .

اگر کسی بخواهد مثل شما نویسندگی کند و ذوق هنری نداشته باشد،آیا می تواند؟

مهمتر از اینکه شخصی ذاتا شاعر است و نیست و مسیر درستی در پیش بگیرد یا نگیرد و کسانی که از آنها کمک می گیرد ، انجمن ها ، مطالعه و … مهمتر از همه اینها عشق است و عشق است و عشق بگذارید یک مثال بزنم :

چند نفر میخواهند به قله ای بروند استعداد ، امکانات ، اساتید خوب ، فضای خوب ، وقت آزاد و … ابزاری هستند برای زودتر رسیدن به قله مثل کفش کوهنوری ، راهنما ، کوله پشتی چادر ، آب و غذا و نقشه و … حالا مهمترین قضیه همان عشق و علاقه ای است که عرض کردم فرض کنید یک نفر همه این ابزار را داشته باشد اما دوست ندارد به قله برسد یا اواسط راه برگردد خسته بشود یا به هر دلیلی ادامه ندهد یا به کندی مسیرش را طی کند هر دو قدم بنشیند و به چیزهای دیگر بپردازد حال از طرفی دیگر نفر بدون هیچ امکاناتی حتی با پای برهنه با جدیت بخواهد برود و به قله برسد قطعا اذیت خواهد شد اما به نظرتان چه کسی به قله خواهد رسید ؟

صحبت پایانی تان را بفرمایید؟

بنده از شما تشکر میکنم که برای بخش شعر و ادبیات ارزش قائل شدید که واقعا مظلوم واقع شده و اگر هم جایی اسمی از کسی می برند خارج از بحث جایگاهی که در ادبیات دارند فقط همان گروه و تیم و لابی خودشان حضور دارند و دیگران را هرگز راه نخواهند داد اعم از جشنواره های دولتی تا همایش و نشست و غیره … واز همین جا از تمام اصحاب رسانه و مسئولین استدعا دارم جماعت شاعر را هم بیشتر ببینند خصوصا شاعران جوانی که باید دیده شوند انجمن ها نشست ها را بیشتر پوشش دهید که حداقل اگر به لحاظ حمایت مادی و … حمایت نمی شویم حداقل دیده شویم .

و در آخر باز هم پیشاپیش تبریک عرض میکنم عید باستانی نوروز و آرزوی سلامتی برای همه هموطنانم وامیدوارم روزی برسد که در هیچ جای دنیا خبری از جنگ و ظلم و تبیعض و فقر و … این مسائل نباشد .

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۶۳۵۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عضو روحانیت مبارز: بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است

به گزارش «تابناک» به نقل از رویداد ۲۴، سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

بخش‌های مهم گفتگوی اکرمی با رویداد ۲۴، را در زیر می‌خوانید:

*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.