به نقل از «همشهری آنلاین»

مناقشه بر سر استفاده از مادر بمب‌ها در مجلس افغانستان

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۲۹۴۱۵

جهان>آسیا و اقیانوسیه - همشهری آنلاین:
نمایندگان مجلس افغانستان بر سر پرتاب بمب ۱۰ هزار کیلویی موسوم به «مادر بمب‌های» غیرهسته‌ای جهان در شرق این کشور به مناقشه پرداختند و شماری از نمایندگان از آن حمایت کردند و شماری دیگر به شدت با کاربرد آن به مخالفت پرداختند.

به گزارش ایرنا، شماری از نمایندگان مجلس، استفاده آمریکا از بزرگترین بمب غیرهسته ای جهان را در افغانستان درچارچوب پیمان امنیتی کابل - واشنگتن ارزیابی کردند و عده ای دیگر پرتاب این بمب را آزمایش آن در خاک افغانستان دانستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«عبدالطیف پدرام» نماینده بدخشان در مجلس، هدف امریکا از پرتاب این بمب را مبارزه با داعش ندانست و گفت که واشنگتن در سوریه با حملات موشکی به فرودگاه های دولتی از داعش حمایت کرد، اما در افغانستان بمب 10 هزارکیلوئی علیه مواضع داعش به کار می برد.

این نماینده مجلس، برخورد دوگانه امریکا با داعش را غیرقابل قبول دانست و تصریح کرد که وی با چنین برخوردهائی مخالف است.

وی اضافه کرد که استفاده از بزرگترین بمب غیرهسته ای جهان در افغانستان مغایر با قوانین بین المللی است و آمریکا با چنین اقدامی مرتکب جنایت شده است و مقامات خارجی و افغان نباید درصدد توجیه این جنایت برآیند.

«حبیبه سادات» نیز تاکید کرد که استفاده از این بمب اثرات ناگواری بر محیط زیست و نسل های آینده مردم «اچین» استان ننگرهار خواهد داشت.

«ذکریا سودا» نماینده پنجشیر در مجلس نمایندگان افغانستان نیز با اقدام ارتش امریکا در استفاده از مادر بمب ها، مخالف کرد و تاکید کرد که آمریکا با متحدان خود این کشور را به آزمایشگاه تسلیحاتی خود مبدل کرده و این کار باعث رقابت تسلیحاتی بیشتر در افغانستان و جهان خواهد شد.

وی گفت که آمریکا با این اقدامات به دنبال آن است تا نبردها در سوریه و عراق را به افغانستان و مرزهای ایران و روسیه بکشاند.

سودا افزود که هدف دیگر استفاده واشنگتن از مادر بمب ها، قدرت نمایی آمریکا است و اگر هدف امریکا از پرتاب این بمب مبارزه با تروریسم بود، می توانست با هزینه 16 میلیون دلاری آن، دست کم پایگاه های داعش و طالبان را در چهار استان نابود کند.

هزینه ساخت بمب 10 هزار کیلوئی موسوم به مادر بمب ها 16 میلیون دلار است این بمب ۹ متر طول، یک متر قطر و ۱۰ تن وزن دارد.

این بمب در سال ۲۰۰۲ ساخته شده است، اما تاکنون از آن، در میدان‌های جنگ استفاده نشده بود. این نخستین بار است که از این بمب در افغانستان استفاده می‌شود. امریکا ۱۵ بمب از این نوع ساخته است.

مادر بمب ها، با هواپیماهای ترابری حمل و با چتر پرتاب می‌شود و در فاصله‌ 2 متری زمین منفجر می‌شود و منطقه وسیعی را تخریب می کند.

مارک کانسین، مشاور مرکز مطالعات راهبردی و جهانی، گفته است که این بمب در فاصله نزدیک، به شنوائی و اعصاب، آسیب می رساند و می تواند وارد تونل ها شود.

«لالی حمیدزی» نماینده قندهار در مجلس نیز خواستار برخورد یکسان با تروریست ها شد و تاکید کرد که مقامات خارجی و داخلی از برخورد دوگانه با تروریست ها خودداری کرده و همه را یکسان هدف قرار دهند.

شماری دیگر از نمایندگان مجلس از این حمله آمریکا حمایت کردند و مدعی شدند که در این حمله بیش از 200 تن از عناصر گروه تروریستی داعش نابود شده اند.

«دولت وزیری» سخنگوی وزارت دفاع افغانستان اعلام کرده است که در این حمله 36 داعشی به هلاکت رسیده اند، اما مقامات محلی در ننگرهار شمار تلفات این عناصر داعش را 90 تن ذکر کرده اند.

نظامیان آمریکائی شامگاه پنجشنبه گذشته مواضع گروه تروریستی داعش را در دره «مامند» شهرستان «اچین» استان ننگرهار با بمب 10 هزار کیلوئی هدف قرار دادند.

استفاده امریکا از بزرگترین بمب غیرهسته ای جهان واکنش های گسترده ای در محافل سیاسی داخلی و خارجی افغانستان داشته است.

ریاست جمهوری و ریاست اجرائی دولت افغانستان روز جمعه از به کارگیری بزرگترین بمب غیرهسته ای جهان در این کشور حمایت کردند و گفتند که این حمله با هماهنگی نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان صورت گرفته است.

مقامات محلی در استان ننگرهار افغانستان نیز روز شنبه اعلام کردند که در این حمله به غیرنظامیان آسیب وارد نشده است.

«حامد کرزی» رئیس جمهوری پیشین افغانستان نیز با محکومیت شدید این حمله در صفحه توئیتر خود نوشت: «من به شدت و قویترین الفاظ پرتاب بزرگترین بمب غیراتمی توسط نیرو های امریکایی را در افغانستان محکوم می کنم.»

کرزی اضافه کرده است که جنگ آمریکا در افغانستان، علیه تروریسم نیست، بلکه «جنگ غیرانسانی و وحشیانه ترین سوء استفاده از خاک این کشور برای آزمایش چند سلاح جدید و خطرناک است.»

«جاوید کوهستانی»، یک تحلیل گر افغان و آگاه به مسائل نظامی گفته است که استفاده از یک بمب بزرگ و بی‌سابقه در افغانستان برای سرکوب گروه داعش نبوده، بلکه یک پیام روشن و واضح به روسیه، پاکستان، گروه طالبان و حامیان این گروه است.

«جان نیکلسون» فرمانده نظامیان ناتو در افغانستان در باره استفاده امریکا از بزرگترین بمب غیرهسته ای جهان در ننگرهار گفت که این اقدام استفاده از ابزار مناسب برای یک هدف مشخص بوده است.

منبع: همشهری آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۲۹۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!

به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولت‌ها یک راهبرد مفید و موثر برای دست‌یابی به موقعیت در سیاست‌های داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیان‌های فراوانی به همراه خواهد داشت.

از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله پای‌بندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسول‌الله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن می‌توانند مردم را به مسیری که می‌خواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکست‌خورده اصرار می‌ورزند.

عجیب‌تر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را می‌پسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر من‌الشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضرب‌المثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پای‌بند نبودن به قوانین و مقررات بین‌المللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل می‌کنند، تخلفاتشان را نادیده می‌گیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار می‌دهند.

امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت می‌کنند و باعث ناامنی منطقه شده‌اند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفته‌اند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین می‌کند، دومی راه عبور را برایشان باز می‌گذارد و سومی بودجه و مراکز برنامه‌ریزی آنها را برعهده دارد.

جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروه‌های متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر می‌دهند و این کشور را کانون ناامنی می‌دانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق می‌افتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش می‌اندازد در حالی که همه می‌دانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایت‌های خود را به گردن داعش می‌اندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن می‌گیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا می‌کند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.

پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه ‌حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه می‌دهد و این گروه علیرغم بدعهدی‌ها و تخلفاتی که از قوانین بین‌المللی دارد دائماً از ایران امتیاز می‌گیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران می‌گیرد و مهم‌تر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش می‌یابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمی‌کنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685