ويژگي سيارات بالقوه قابل سکونت
تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۱۴۰۰۴
خبرگزاري آريا - اکتشاف سيارات خارج از منظومه شمسي همچنان ادامه دارد، اما کدام يک از آن ها براي سکونت گزينه مناسب تري هستند؟
به گزارش خبرگزاري آريا، جهان پر از ستارگان و سيارات است اما برخي اگزوپلنت ها از سايرين مهم تر هستند، مخصوصا هنگامي که بحث کشف حيات بيگانه به ميان مي آِيد. ما هر روز به کشف يک اگزوپلنت که حامي حيات باشد، نزديکتر مي شويم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما تا زماني که اين سيارات را از نزديک نبينيم نمي‌توانيم به طور يقين از بابت قابل سکونت بودن آن مطمئن باشيم. مخصوصا از زماني که دانشمندان معتقدند اگزوپلنت هاي قابل سکونت بالقوه تماما در آب شناور هستند ـ از اين رو بايد غواصي هايي صورت گيرد تا بفهميم آيا چيزي در آنجا وجود دارد يا خير. بنابراين اگر بخواهيم روي موجودات فضايي شرط بندي کنيم، LHS 1140b در مقايسه با ساير اگزوپلنت هاي قابل سکونتي که دانشمندان يافته‌اند، چگونه است؟
LHS 1140b
ابتدا حقايقي از سياره تازه کشف‌شده‌ي LHS 1140b را برشمريم. اينجا يک سياره سنگي در منطقه قابل سکونت يک ستاره است و تقريبا همان ميزان انرژي اي را از ستاره کوچک و سرد خود مي گيرد که ما از خورشيد دريافت مي‌کنيم. متخصصين ميگويند سطح آن ممکن است حاوي آب مايع بوده و ممکن است اتمسفر نيز داشته باشد، گرچه اين امري رايج نيست. همچنين تخمين زده مي‌شود که حدود 5 ميليارد سال عمر داشته باشد که اندکي از زمين پيرتر است، پس حيات زمان کافي براي توسعه‌ي خود داشته است.
Kepler-186f
اين سياره سنگي اولين مورد قابل مقايسه با زمين از نظر اندازه است که در منطقه قابل سکونت يک ستاره ديگر کشف شده است، در حالي که ساير اکتشافات پيشين سيارات بزرگ‌تري بودند. هر 130 روز يک دور کامل به دور کوتوله قرمزي گردش مي‌کند که نصف اندازه خورشيد ما است و حدود 500 سال نوري از ما فاصله دارد. سيستم Kepler-186 چهار سياره کوچک‌تر نيز دارد اما آنها بسيار به ستاره اصلي نزديک هستند و از اين رو براي حمايت از حيات بسيار داغ هستند.
TRAPPIST-1
اوايل امسال، دانشمندان اعلام کردند که يک سيستم خورشيدي جالب متشکل از هفت سياره سنگي در حد و اندازه زمين کشف کرده اند که به دور يک خورشيد مي‌گردند. سه تا از اين سيارات در سيستم TRAPPIST-1 با فاصله 40 سال نوري قرار دارند و در منطقه قابل سکونت هستند. اما تمامي سيارات به طور بالقوه آب مايع دارند زيرا ستاره اي که به دور آن مي‌گردند، نسبتا سرد است ـ مهم نيست که آنها از عطارد به ستاره‌ي خود نزديکتر هستند.
ناسا مي‌گويد: «اين سيارات همچنين به يکديگر نيز نزديک هستند. اگر يک فرد روي سطح يکي از آنها بايستد، مي‌تواند ويژگي‌هاي زمين شناسي و يا ابرهاي سياره همسايه را مشاهده کند که گاهي از ماه ما نيز در آسمان بزرگ‌تر ديده مي‌شوند.»
براي جالب‌تر شدن ماجرا بد نيست بدانيد آب‌وهواي آنها نيز ممکن است عجيب باشد زيرا امکان دارد سياراتي که به اين نحو در مدار قرار دارند، دائما يک طرفشان رو به خورشيد باشد. بنابراين يک طرف آن دائما شب و طرف ديگر دائما روز خواهد بود.
Kepler-22b
آيا اصلي هميشه بهترين است؟ Kepler-22b سال‌ها پيش کشف شد و اولين سياره اي بود که ماموريت کپلر ناسا آن را در منطقه قابل سکونت ستاره اي ديگر کشف کرد. متاسفانه اين سياره 600 سال نوري با ما فاصله دارد. در يک روز متوسط، Kepler-22b 72 درجه فارنهايت دما دارد و هر 290 روز يک بار به دور يک ستاره مشابه خورشيد ما مي‌گردد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۱۴۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند