تقویت رابطه کارگر و کارفرما در مسیر بهبود اشتغال و تولید
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۲۸۱۱۲
گزیده ای از این مطلب را در ادامه می خوانیم: روز کارگر و معلم که به فاصله یک روز در تقویم کنار هم نشانده شده اند، ترکیب جالبی را به وجود آورده است؛ به نوعی همه افراد یک کشور برای رسیدن به یک هدف خاص در تلاش هستند و می‌توان معلمین که به دانش‌آموزان خدمت می‌کنند را هم‌نام کارگران زحمت‌کش قرار داد.
کارگران که قشر وسیعی از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند معمولا گلایه‌های فراوانی نسبت به حقوق و دستمزد خود دارند و معتقدند کارفرمایان‌شان نسبت به حقوق آنها اجحاف می‌ورزند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از طرف دیگر یکی از مسائلی که در حوزه اشتغال مطرح است، میزان آموزش به افراد و توانایی‌ها برمی‌گردد. به عقیده کارشناسان، نظام آموزش و پرورش با مشکلات عدیده ای روبه‌رو است و بعضا افراد حتی بعد از خروج از دانشگاه هم نمی‌توانند بر سر کار موردنظر خود قرار بگیرند. در این رابطه با حسین باهر دکترای برنامه ریزی اقتصادی به گفت‌وگو نشستیم که مشروح آن را از نظر می‌گذرانید.
**یکی از مشکلاتی که امروزه گریبان‌گیر اقتصاد کشور است، ورود افراد ناکارآمد به بازار کار است؛ اساسا درس خواندن و کار کردن چه ارتباطی باید باهم داشته باشند؟
در زمان‌های قدیم معمولا بچه‌ها از سنین دبیرستان مشغول به کار بیرون می‌شدند. این سوال جالبی است که تن باید برای کار آماده شود؛ ولی هر سن و جنسی کار مخصوص خود را می‌طلبد. خانه که اولین نهاد اجتماعی است باید آموزش دهنده مشارکت باشد. در این میان چند ایراد وجود دارد؛ اولا اینکه توقعی که کار برای تراکتور است، قابل توجیه نیست. کار هرچه مشروع و مجاز باشد، محترم است.
دومین مساله اینکه سیستم آموزشی ما از خانواده گرفته تا دانشگاه، کاملا محفوظاتی است؛ یعنی مبتنی بر معلومات نیست. بنابراین تمام فارغ التحصیلان که از دانشگاه خارج می‌شوند، کار بلد نیستند.
سومین ایراد اینکه جامعه ای می‌تواند کار ایجاد کند که در آن اشتغال مولد وجود داشته باشد؛ یعنی بخش خصوصی در آن کار کند. ازطرفی دولت همیشه تعدادی کارمند می‌خواهد که این حقوق بگیران همیشه در بطن دولت وجود دارند.
مسئله مهم‌تر اینکه راه جامعه ما کار رو به جلو نیست؛ یعنی متناسب با کار پدر و مادر، فرزندان نیز شغل خود را انتخاب می‌کنند. بنابراین لازم است ازسوی دولت این فرهنگ سازی رخ دهد.
متاسفانه در کشور فرهنگ سازی درخصوص اشتغال وجود ندارد؛ یعنی زمان قطع وابستگی به ما آموزش داده نمی‌شود. در این رابطه نیز چند ایراد وجود دارد؛ آسان خوری به یک فرهنگ تبدیل شده است. در ابتدا آموزش‌های خانواده و مدرسه است که متاسفانه به بچه‌ها تعلیم داده نمی‌شود که از سنین کم به کار کردن بپردازند، در ثانی وقتی از دانشگاه خارج می‌شوند به دلیل نداشتن هیچ مهارتی، نمی‌توانند وارد شغل مناسبی شوند.
به گفته امام رضا، بدترین خانواده‌ها آنهایی هستند که به فرزندانشان خدمات بیشتری ارائه می‌دهند. مسئله بعدی دانشگاه است که درس‌های کاربردی نیستند. بنابراین این مشکل پایه ای است و کاهش تولید صرفا به دولت برنمی‌گردد.
**واضح است تولید باید در مسیر بخش خصوصی حرکت کند؛ با حرکت هرچه بیشتر دولت فعلی به سمت بخش خصوصی، آیا مشکل از بخش خصوصی است که نمی‌تواند تولید را افزایش دهد یا دلیل دیگری دارد؟
بخش خصوصی باید رونق بگیرد و در کنار آن به تولید توجه شود تا ارزش افزوده ایجاد شود. ولی وقتی دولت از نفت تغذیه می‌کند، نمی‌توان مشکل اشتغال را عملا حل کرد.
زمانی قرار بود صندوق توسعه ملی منبعی برای درآمدهای نفتی باشد و پول‌های این صندوق خرج کارهای ضروری همچون توسعه ملی شود. اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و برداشت‌های نابه‌جا باعث شد تا عملا اقدامی در زمینه اشتغال رخ ندهد.
به عقیده بنده باید تکلیف نفت و درآمدهایش مشخص شود؛ از طرف دیگر لازم است وضعیت مالیات‌دهی مشخص شود. زمانی که فردی در کشور مالیات نمی‌پردازد، عملا درآمدهای نفتی از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود. پس مشکل از بخش خصوصی نیست.
**دریافت مالیات از اقشار کم درآمد واقعا منطقی نیست؛ پس چطور دولت می‌تواند از این طریق درآمدزایی کند؟
ما اگر تابع اسلام هم باشیم، خمس و زکات دو مولفه اصلی در رابطه با درآمدها هستند. اگر شما مازاد بر نیاز پولی داشتید باید خمس آن را پرداخت کنید. پس منطقی است که از افراد با درآمدهای پایین مالیات دریافت نشود. دومین مساله عوارض است؛ یعی اگر شما از خدماتی برخوردار شدید، باید عوارض بپردازید. پس افرادی که مالیات نمی‌پردازند، از طریق پرداخت عوارض به دولت باعث افزایش درآمدش می‌شوند.
**همیشه کارگران از وضعیت معیشت و حقوق خود گلایه دارند؛ به‌راستی مشکل از کجاست؟
در این رابطه تقصیر را نمی‌توان به گردن یک نهاد انداخت؛ بلکه مشکل به همه بازمی‌گردد. ما در کشور نظام اقتصادی سازمان یافته نداریم و تا زمانی که قانون درست شکل نگیرد، کار مولد نیز ایجاد نخواهد شد. بنابراین هرجا کارفرما بتواند زور می‌گوید و بالعکس.
البته در این رابطه تیم دولت یازدهم نسبت به دوره‌های قبل عملکرد قابل قبولی را در کارنامه خود به ثبت رساند. اما در مجموع اگر این روند ادامه پیدا کند، امیدی به بهبود اقتصاد، اشتغال و تولید وجود دارد.
**به عنوان سوال آخر در خصوص شعارهای انتخاباتی دوازدهمین دوره ریاست جمهوری، چرا هنوز به افراد اجازه ارائه شعارهای پوپولیستی داده می‌شود؟
در ابتدا اینکه ما به یک شورای نظارت بر گفتار و رفتار نامزدهای انتخاباتی نیاز داریم؛ باید بررسی شود هر آماری که مستند نیست در حضور مردم ارائه نشود، در وهله دوم اجازه به حضور افراد کذاب در چنین صحنه‌هایی داده نشود. در نتیجه اینکه انتخاب فرد اصلح را باید به عهده افراد کاردان نسبت داد.
*منبع: روزنامه ابتکار، 1396.2.11
**گروه اطلاع رسانی**2059**2002**انتشار دهنده: فاطمه قناد قرصی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۲۸۱۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بینا شدن افراد مبتلا به نابینایی ارثی با ژن‌درمانی «کریسپر»
یک کارآزمایی بالینی نتایج امیدوارکننده‌ای را در بهبود بینایی در افراد مبتلا به اختلالات ارثی شبکیه نشان داده است.
به گزارش ایسنا، یک کارآزمایی بالینی به نام برلیانس(Brilliance) که شامل ۱۴ شرکت‌کننده بود، نشان داد که روش ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) به بهبود بینایی در افراد مبتلا به نابینایی ارثی منجر می‌شود.
به نقل از آی‌ای، پژوهشگران موسسه Mass Eye and Ear می‌گویند یافته‌های آنها از تحقیقات بیشتر در مورد درمان‌های کریسپر برای اختلالات ارثی شبکیه حمایت می‌کند.
آنها می‌گویند نتایج در ۱۱ شرکت کننده بهبود در بینایی را نشان داد.
آنها همچنین خاطرنشان کردند که این کارآزمایی شامل اولین بیمار بود که داروی تحقیقاتی مبتنی بر کریسپر مستقیماً در بدنش تزریق شد.
اریک پیرس پژوهشگر ارشد این مطالعه خاطرنشان کرد که این کارآزمایی نشان می‌دهد که ژن‌درمانی برای درمان نابینایی ارثی یک موضوع قابل پیگیری ارزشمند برای تحقیقات آینده است. او معتقد است که تحقیقات اولیه امیدوارکننده هستند.
پیرس می‌گوید: شنیدن هیجان‌زدگی آنها از اینکه بالاخره توانستند غذا را در بشقاب‌هایشان ببینند، بسیار مهم است. اینها افرادی بودند که نمی‌توانستند حتی یک خط را در تابلوی مخصوص سنجش بینایی ببینند. آنها هیچ گزینه درمانی نداشتند و این یک واقعیت ناگوار برای اکثر افراد مبتلا به اختلالات ارثی شبکیه است.
فرآیند این درمان چگونه است؟هدف این است که داروی کریسپر تزریق شود تا به شبکیه برسد تا توانایی تولید ژن و پروتئین را بازیابی کند.
شرکت‌کنندگان داروی ویرایش‌کننده ژنوم کریسپر/کس۹(CRISPR/Cas۹) موسوم به EDIT-۱۰۱ را از طریق یک روش جراحی خاص به یک چشم بیماران تزریق کردند.
از ۱۴ شرکت کننده، ۱۲ نفر بزرگسال بودند، یعنی بین ۱۷ تا ۶۳ سال سن داشتند. دو نفر نیز کودکان ۱۰ و ۱۴ ساله بودند. آنها با یک شرایط مادرزادی خاص به نام لبر آموروزیس مادرزادی(Leber Congenital Amaurosis) متولد شدند که در هر ۱۰۰ هزار نوزاد برای ۲ یا ۳ نوزاد اتفاق می‌افتد.
لبر آموروزیس مادرزادی یک اختلال چشمی است که شبکیه چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به اختلال شدید بینایی از دوران کودکی می‌شود. با توجه به داده‌ها، زیرگروه‌های مختلفی توصیف شده‌اند که ناشی از تغییرات ژنتیکی در ژن‌های مختلف است.
بنابراین این بیماری نادر می‌تواند توسط بیش از ۲۰۰ جهش ژنتیکی مختلف ایجاد شود. ژن CEP۲۹۰ دستورالعمل‌هایی را برای تولید پروتئینی که در ساختار و عملکرد اجزای سلولی دخیل است، ارائه می‌دهد. بنابراین جهش‌ها می‌توانند منجر به اختلال عملکرد شوند و توانایی سلول‌های گیرنده نوری برای پاسخ به نور را مختل کنند.
۱۱ نتیجه متحول کننده زندگی برای از دست دادن بینایی ارثیپژوهشگران برای سنجش اثربخشی این روش، چهار معیار را بررسی کردند که شامل بهترین بهبود بینایی، آزمایش میدان کامل دید در تاریکی، هدایت عملکردهای بینایی و کیفیت زندگی مرتبط با بینایی بود.
نتایج نشان داد که ۱۱ شرکت‌کننده حداقل در یکی از چهار معیار اندازه‌گیری شده بهبود یافته‌اند. ۶ شرکت کننده در دو یا چند معیار بهبودی نشان دادند و شش شرکت‌کننده بهبود کیفیت زندگی مرتبط با بینایی را گزارش کردند.
چهار شرکت کننده نیز از نظر بالینی بهبود قابل توجهی در شدت بینایی داشتند، یعنی اینکه می‌توانستند اشیاء یا حروف را روی یک نقشه شناسایی کنند و اعلام کردند که تمام عوارض جانبی جزئی حاصل از این روش درمانی در مدت کوتاهی از بین رفته است.
دکتر بایسانگ مِی پژوهشگر ارشد این مطالعه می‌گوید: نتایج ما اثبات مفهوم هستند و بینش‌های مهمی را برای توسعه داروهای جدید و نوآورانه برای بیماری‌های ارثی شبکیه ارائه می‌دهند. ما نشان داده‌ایم که می‌توانیم با خیال راحت درمان ویرایش ژن مبتنی بر کریسپر را به شبکیه چشم ارائه دهیم.
آنها ۱۰ سال پیش شروع به تحقیق در مورد چگونگی مقابله با جهش ژن CEP۲۹۰ کردند و بررسی کردند که آیا برای مثال روش کریسپر/کس۹ ابزار خوبی برای چنین جهش‌هایی است یا خیر. سپس آزمایش برلیانس در سال ۲۰۱۹ پی‌ریزی شد.
سپس پزشکان در سال ۲۰۲۰ کارآزمایی بالینی برلیانس را آغاز کردند. این اولین باری بود که کریسپر برای ویرایش ژن‌های انسانی در بدن انسان مورد استفاده قرار گرفت.
کانال عصر ایران در تلگرام
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند