به نقل از «خبرگزاری آریا»

توماس مان، نويسنده اولين رمان اجتماعي آلمان

تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۶۳۷۹۴

خبرگزاري آريا - برترين ها: توماس مان، در سال 1896 با برادرش هاينريش به ايتاليا سفر کرد. در ايتاليا نيز رمان هايي نوشت که مشهورترين آنها "آقاي کوچک فريديمان" است. او در ايتاليا همچنان نوشتن رمان "بودنبروکس" را آغاز کرد.



توماس مان - 1905



توماس مان، نويسنده نامدار آلماني به تاريخ 11 جون 1875 در شهر لوبيک آلمان متولد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وي از سنين نوجواني آغاز به نوشتن کرد و مقالاتش رادر مجله مکتب به نشر مي رساند. سه سال بعد از مرگ پدرش، در سال 1894 لوبيک را رها کرد وعازم شهر مونيخ شد؛ زيرا مادرش با ديگر فرزندان از يکسال قبل در مونيخ سکونت داشتند. در سال 1894 نخستين اثرش که يک رمان بود در مجله "جامعه" به نشر رساند. پس از نشر آن رمان، نشريه هنري قلم به او پيشنهاد کرد که حاضر است نوشته هايش را به نشر برساند.

در سال 1895 به تحصيل در رشته ژورناليزم پرداخت. زماني که در سال 1896 به سن 21 سالگي رسيد، ماهانه 180 مارک طلا از مفاد سرمايه ي پدرش برايش داده مي شد که وي با آن پول مي توانست آزادانه به شغل مورد علاقه اش که نويسندگي بود، برسد. توماس در سالهاي 1895 و 96 مقالاتش را در نشريه ماهانه "قرن بيست" که برادر بزرگش هاينريش مان مدتي ناشر آن بود، به نشر مي رساند.

توماس مان، در سال 1896 با برادرش هاينريش به ايتاليا سفر کرد. در ايتاليا نيز رمان هايي نوشت که مشهورترين آنها "آقاي کوچک فريديمان" است. او در ايتاليا همچنان نوشتن رمان "بودنبروکس" را آغاز کرد. در همان سالها همکاريش را با نشريه "قرن بيست" قطع کرد، زيرا با روحيه ضد يهودي در آن نشريه موافق نبود.

در سال 1901 رمان "بودنبروکس" به نشر رسيد. اولين بار اين رمان در دو جلد منتشر شد، ولي انعکاس قابل توجهي نداشت. در سال 1903 همين رمان را در يک جلد به نشر رسيد که باعث شهرت توماس مان شد و در سال 1929 جايزه نوبل ادبيات را دريافت کرد.




رمان "بودنبروکس" به عنوان اولين رمان اجتماعي در زبان آلماني شناخته شده است که از شهرت جهاني برخوردار است. اين رمان از فاميل متمولي ميان سالهاي 1835 الي 1877 حکايت مي کند که آهسته آهسته نسل به نسل رو به زوال مي رود. توماس مان در اين اثرش ماهرانه از سرگذشت چهار نسل در يک خانواده حکايت کرده است. محل داستان، شهر لوبيک است بدون اينکه نامي از شهر در رمان برده شده باشد. شخصيتها نيز همه کساني استند که در آن شهر زندگي مي کردند و توماس مان آنها را از نزديک مي شناخت. وقتي مردم لوبيک آهسته آهسته شخصيتهاي داستان را شناختند، سخت بر توماس مان بر آشفتند چون وي با زبان طنز بسياري آنها را مسخره کرده بود. يکي از کتاب فروشي هاي لوبيک ليست اسامي واقعي اشخاصي را که در رومان "بودنبروکس يا انحطاط يک فاميل" با نامهاي ديگر نقش داشتند، نوشته بود و در شهر دست به دست مي گشت.

توماس مان در سال 1905 با کاتيا پرينگيهايم ازدواج کرد که ثمره اين ازدواج سه دختر و سه پسر بود. زماني که همسرش در سال 1912 به مرض توبرکلوز مبتلا گرديد و در يکي از سناتوريم هاي سويس که در دامنه کوهي قرار دارد جهت تداوي بستر شد، توماس مان چنان تحت تاثير آن منطقه و شرايط سناتوريم قرار گرفت که يکي از مشهورترين رمانهايش را به اسم "کوه جادو" نوشت.





از جنگ جهاني اول در سال 1914 بسياري از نويسندگان نامدار مانند هاوپتمن، رابرت موزيل، ريچارد ديميل و غيره تحت تاثير فضاي عمومي پشتيباني کردند، اما توماس مان هر چند با نفس جنگ مخالف نبود ولي با احساسات عمومي همراهي نکرد. با وجود آن هم، با برادرش هاينريش مان، اشتيفان سوايگ، هرمان هسه، رومان رولان و تعدادي ديگر که مخالف اقدام جنگ از جانب آلمان بودند، و آن را مشروع نمي دانستند، قطع رابطه کرد. بعد از سال 1918 از اين نظرگاهش دوري گزيد.

کشته شدن وزير خارجه دولت جمهوري وايمر به تاريخ 24 جون 1922 توماس مان را واداشت تا علني از جمهوريت و ارزشهاي آن به دفاع برخيزد. با سخنراني "از جمهوريت آلمان" براي نخستين بار در عرصه سياسي به عنوان هشدار دهنده و طرفدار سيستم سياسي جديد قدم گذاشت. وي در اين سخنراني دموکراسي و انسان دوستي را يکي دانست و مطرح کرد که انسان دوستي در فضاي دموکراسي امکانپذير مي باشد. او خود عضو حزب دموکرات آلمان شد.



توماس مان به همراه خانواده اش در سال 1924.



حزب نازي هيتلر در انتخابات سال 1930 غير قابل تصور راي گرفت. توماس مان، مانند عده ي ديگر که توانمندي سياسي نازي ها را با ترديد مي نگريستند، به تاريخ 17 اکتوبر سال 1930 در سالون بيتهوون سخنراني کرد که به نام "سخنراني آلماني" درج تاريخ گرديد. سالون پر از جمهوري خواهان و سوسيال دموکراتها بود؛ تعدادي از نازي ها نيز در آنجا حضور داشتند و کوشش کردند محفل را اخلال نمايند، اما موفق نشدند. توماس مان شديدا بر افکار وحشيانه و غير انساني نازي ها تاخت و آنها را با بربرها مقايسه کرد. خطابه توماس مان، به قول خودش، فراخواني بود براي بيداري خرد جامعه. هر چند در سالون با شور شعف استقبال گرديد اما بيرون از محفل صدايش به گوشها نرسيد و خرد جامعه در خواب ماند.

بعد از به قدرت رسيدن هيتلر در سال 1933، توماس مان به همراهي فاميلش آلمان را ترک گفت و عازم فرانسه شد. او بعد از مدتي به سويس رفت و آنجا مسکن گزين گرديد.

توماس مان، در سال 1936 نظر به درخواستي که به قنسلگري چکسلواکيا داده بود، تابعيت چکسلواکي برايش داده شد و چند هفته بعد توسط دولت نازي در آلمان ترک تابعيت گرديد.

در سال 1938 توماس مان عازم امريکا گرديد. وقتي به تاريخ 21 فبروري همان سال به نيويورک رسيد، خبرنگاران حلقه اش کردند و يکي پرسيد که آيا زندگي در تبعيد بارگراني نيست؟ فرداي همان روز جوابش را در نيويورک تايمز نشر کرده بودند: "تحمل کردنش مشکل است. اما وقتي فضاي زهر آلود آلمان را پيش خودم مجسم مي کنم، آسانتر مي شود تحمل کرد؛ زيرا در حقيقت چيزي را از دست نداده ايم. آنجا که منم، آلمان همانجاست. من فرهنگ آلماني ام را با خود حمل مي کنم. . ."




توماس مان در امريکا استقبال خوب شد. در دانشگاه "پرينستون" به تدريس آغاز کرد و در مجموع زندگي خوبي داشت. پنج دانشگاه معتبر (هاروارد، يل، کولمبيا، رتگر و پرينستون) هريک دکتراي افتخاري به توماس مان دادند.

مان در زمان جنگ جهاني دوم فعاليت هاي زيادي داشت. يکي از مهمترين آنها، برنامه راديويي بود که او از آن طريق پيوسته با آلمان و آلماني زبانان در تماس بود و دولت نازي هيتلري را با زبان طنز مسخره مي کرد.

در سال 1951 کنگره ي امريکا او را "مهمترين مدافع استالين در دنيا" خواند. امريکايي ها او را نيز مانند برتولت برشت توسط کميته ويژه بازپرسي کردند. توماس مان در سال 1952 به همراهي فاميلش امريکا را ترک کرد و مقيم سويس گرديد و تا آخر عمر در سويس ماند.

مان به تاريخ 12 آگست 1955 در سن هشتاد سالگي وفات کرد. او تا امروز يکي از مهمترين و با ارزش ترين نويسنده هاي زبان آلماني به حساب مي رود.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۶۳۷۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) خوددرمانی اورانگوتان با طب گیاهی پس از زخمی شدن

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

 

یک اورانگوتان سوماترایی نر به نام راکوس که در یک منطقه حفاظت شده در اندونزی زندگی می‌کند، برای مداوای زخمی که حین مبارزه با دیگر اورانگوتان‌ها برداشته بود، از نوعی گیاه دارویی استفاده کرد.

به گزارش فرارو، رویترز به نقل از مجله گزارش‌های علمی (Scientific Reports) در این‌باره گزارش داد که زیست‌شناسان با مشاهده این اورانگوتان دریافتند که او گیاهی را که خواص ضد درد و ضد التهابی دارد جویده و سپس خمیر به دست آمده را روی زخم‌اش قرار می‌دهد. با استفاده از این روش، زخم بزرگ روی گونه راکوس بعد از یک ماه کاملا ترمیم شد.

این اولین بار در حیات وحش است که دیده می‌شود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده می‌کند.

محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است.

کارولین شوپلی، نویسنده ارشد این مطالعه به مجله گزارش‌های علمی گفت: طبق اطلاعات ما، این اولین مورد ثبت شده از درمان زخم فعال با گونه‌های گیاهی در حیوانات وحشی است.

دانشمندان می‌گویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونه‌های نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.

دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: این‌ها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهت‌هایی است که به هم داریم. در واقع شباهت‌های ما بیش از تفاوت‌های ماست.

راکوس، که گفته می‌شود در سال ۱۹۸۹ به دنیا آمده است، یک اوراگوتان نر فلنج‌دار، با گونه‌های بزرگ در دو طرف صورت است. راکوس یکی از نر‌های غالب منطقه بود.