تصاویری از خطرناکترین آتشفشان‌‌های دنیا

ده آتشفشانی که در صورت فوران قدرت تخریب بالایی دارند و تهدید بزرگی برای مناطق اطراف خود محسوب می‌شوند.

10- آتشفشان تال، فیلیپین

تال که به شکل مخروط خاکستر (کوه آتشفشانی‌ای به‌ نسبت کوچک که بر اثر خروج مواد مذاب از یک دودکش و روی هم قرار گرفتن آنها و خاکسترهای آتشفشانی ایجاد می‌شود) است در جزیره لازون (Luzon) و در وسط دریاچه تال قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این آتشفشان از مانیل که جمعیتی برابر با 1.6 میلیون نفر دارد تنها 53 کیلومتر فاصله دارد. از سال 1572 تاکنون 33 مورد فوران گزارش شده و تخمین زده می‌شود که تا به امروز بین 5 تا 6 هزار نفر بر اثر فعالیت این آتشفشان جان خود را از دست داده باشند. به دلیل ایجاد خسارت‌های زیاد، این آتش‌فشان به طور پیوسته مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار می‌گیرد.

9-اولاوون، پاپوا گینه نو

این آتشفشان متقارن که در زبان محلی به نام “آتشفشان پدر” نیز شناخته می‌شود در جزیره New Britain قرار دارد و با ارتفاع 2334 متری، بلندترین آتشفشان از زنجیره آتشفشان‌های بیسمارک محسوب می‌شود. این آتشفشان فعالیت زیادی داشته و از سال‌های 1700 تاکنون 22 بار فوران کرده است. مردم محلی به صورت پیوسته شاهد انفجارهای کوچک و روان شدن مقداری مواد مذاب و خاکستر از این کوه هستند.

8-کوه نیراگونگو، جمهوری دموکراتیک کنگو

این کوه فعال‌ترین آتشفشان در قاره آفریقا است و دریاچه‌های مذاب بسیار معروفی دارد. این دریاچه‌ها معمولا در دهانه آتشفشان تشکیل می‌شوند و منظره زیبا و خوفناکی را به وجود می‌آورند. نیراگونگو به عنوان یک تهدید همیشگی برای مردمی که در اطراف آن زندگی می‌کنند شناخته می‌شود.

فوران این آتش فشان در سال 2002 و روان شدن مواد مذاب از آن باعث ایجاد خسارت‌های بسیار و بی خانمان شدن حدود 120 هزار نفر شد.

7-کوه مراپی، اندونزی

مراپی در زبان محلی به معنی “کوه آتش” است. این کوه همچنین به عنوان یکی از خطرناک‌ترین و فعال‌ترین آتشفشان‌های کره زمین شناخته می‌شود. آتشفشانی که فعالیتی ده هزار ساله دارد و از سال 1548 تاکنون به دفعات فوران کرده است. در نزدیکی دامنه این کوه شهری به نام یوگیاکارتا (Yogyakarta) قرار دارد که جمعیتی چهارصد هزار نفری دارد.

آخرین فوران بزرگ این آتشفشان که در سال 2010 اتفاق افتاد باعث مرگ 353 نفر شد.

6-گالراس، کلمبیا

این آتشفشان در قسمت‌های جنوبی کلمبیا قرار دارد و فعالیتی یک میلیون ساله دارد. از سال 1580 تاکنون فوران‌های زیادی برای این کوه ثبت شده است. شهر پاستو که در نزدیکی دامنه‌های این کوه قرار دارد جمعیتی حدود 450 هزار نفر را در خود جای داده است. از سال 1978 اینگونه تصور می‌شد که این آتشفشان بالاخره به خواب فرور فته است، اما فوران دوباره آن در سال 1988 باعث از بین رفتن این تصور شد. این آتشفشان از سال 2000 چندین بار فوران کرده است.

5-ساکوراجیما، ژاپن

این آتشفشان چینه‌ای در کشور ژاپن قرار دارد. در گذشته خشکی کمی در اطراف این کوه وجود داشت اما فوران سال 1914 و ریزش مواد مذاب به دامنه‌ها و درون آب باعث به وجود آمدن خشکی در اطراف این کوه و اتصال آن به جزیره اصلی ژاپن شد. سطح فعالیت این آتشفشان بسیار بالا است.

هر ساله انفجارهای زیاد اما کم قدرتی در این آتشفشان اتفاق می‌افتد که باعث پرتاب خاکستر به اطراف می‌شود. در صورتی که فوران قدرتمند دیگری در این کوه اتفاق افتد احتمالا خسارت‌های زیادی به بار خواهد آمد. شهر کاجوشیما که در نزدیکی این آتشفشان قرار داد دارای پناهگاه‌های مخصوص در مواقع فوران آتشفشان و حرکت مواد مذاب است.

4-پوپوکاتپتل، مکزیک

پوپوکاتپتل که دهانه آن از یخچال‌های طبیعی پوشیده شده در 56 کیلومتری مکزیکوسیتی قرار دارد و جمعیت زیادی در دامنه‌های آن زندگی می‌کنند. از سال 1519 تاکنون این آتشفشان بیش از بیست مرتبه فوران داشته است.

آخربن فوران بزرگ این آتش‌فشان در سال 2000 اتفاق افتاده است و تنها تخلیه سریع و به موقع مناطق مسکونی نزدیک آن بود که از ایجاد یک فاجعه انسانی بزرگ جلوگیری کرد.

3-یلوستون کالدرا، آمریکا

توریست‌های فراوانی از اطراف جهان همه ساله از چشمه‌های حبابی پارک ملی بازدید می‌کنند. اما در زیر این پارک که دارای مناظر بسیار زیبا و خیره کننده‌ای است، آتشفشانی خطرناک وجود دارد که قادر است تمام بخش‌های غربی آمریکا را نابود کند.

در حقیقت آخرین اَبَر آتشفشانی که بر روی کره زمین فوران کرده است در زیر پارک ملی یلوستون کالدرا قرار دارد. یک ابرآتشفشان یا Super volcano آتشفشانیست که فوران آن بیش از هزار کیلومتر مربع را شامل شده و انفجار آن از بیشتر بخش‌های کره زمین قابل تشخیص باشد. آتشفشانی که در یلوستون وجود دارد 2 میلیون سال پیش به عنوان اولین ابرآتشفشان فوران کرده است اما از آخرین فعالیت بزرگ آن بیش از ششصد هزار سال می‌گذرد. آخرین فوران این کوه 25 بار قوی تر از فوران کوه سنت هلن بود و باعث تغییر کلی در جو زمین شد.

2-کوه وزوو، ایتالیا

این کوه در خلیج ناپل در منطقه کامپانیای ایتالیا قرار دارد و با توجه به تاریخ طولانی فوران‌های خود، به عنوان خطرناکترین آتشفشان دنیا شناخته می‌شود. با اینکه چرخه تاریخی فوران این آتشفشان هر بیست سال یکبار است، اما آخرین فعالیت شدید آن در سال 1944 اتفاق افتاده است. این کوه تنها 8 کیلومتر با شهر ناپل فاصله دارد و حدود 3 میلیون نفر در اطراف آن زندگی می‌کنند. منطقه اطراف این کوه به عنوان متراکم ترین منطقه آتشفشانی دنیا شناخته می‌شود.

وزوو تنها آتشفشان اروپا است که در قرن گذشته فوران کرده است. معروفترین فوران این آتشفشان که باعث تخریب کامل شهرهای پمپی و هرکولانوم شد در سال 79 پس از میلاد اتفاق افتاده است.

1-ماونا لوا،‌هاوایی

از لحاظ وسعت سطح و حجم، این کوه بزرگترین آتش‌فشان دنیا است. ماونالوا به همراه پنج آتشفشان دیگر جزیره‌هاوایی را تشکیل داده‌اند.

این آتشفشان طی چند صد هزار سال گذشته مکررا فوران کرده است. آخرین فعالیت بزرگ این کوه در سال 1984 اتفاق افتاده است، اما مهمترین تهدید این آتشفشان به دلیل حرکت مواد مذاب است. البته خوشبختانه سرعت حرکت مواد مذاب این کوه بسیار کم بوده و به همین دلیل خطر زیادی برای ساکنین اطراف آن ایجاد نمی‌کند. در صورتی که انفجار بزرگی در این کوه رخ دهد سرعت حرکت مواد مذاب بیشتر خواهد شد.

یکی دیگر از خطراتی که از جانب ماونا لوا محیط اطراف را تهدید می‌کند، رانش زمین بر اثر فرو ریختن پهلوهای این آتشفشان است که البته احتمال به وقوع پیوستن آن بسیار پایین است.

منبع: جماران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۹۹۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برخورد دو شراره خورشیدی قوی به زمین

منطقه لکه خورشیدی موسوم به AR ۳۶۶۳ دو شراره خورشیدی قدرتمند را در عرض تنها شش ساعت از یکدیگر شلیک کرد.

به نقل از اسپیس، اولین فوران در شب ۲ مه رخ داد، زمانی که خورشید شراره خورشیدی کلاس X خود را آزاد کرد که قوی‌ترین دسته از شراره‌ها است، باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر استرالیا، ژاپن و بخش بزرگی از چین شد.

فوران بعدی در صبح روز ۳ مه رخ داد، زمانی که خورشید یک شراره خورشیدی کلاس M را شلیک کرد که دومین دسته در قدرتمندترین شراره‌هاست.

کیت استرانگ فیزیکدان خورشیدی در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: یک شراره در کلاس X! منطقه لکه خورشیدی AR ۳۶۶۳ به تازگی یک شراره X ۱.۷ تولید کرده است که یازدهمین شراره بزرگ تاکنون در این چرخه خورشیدی است. این یک شراره تکانشی بود که در مجموع حدود ۲۵ دقیقه طول کشید.

منطقه AR ۳۶۶۳ یک منطقه میزبان لکه‌های خورشیدی است که به تازگی ظاهر شده است و کشف شده که دو شراره قدرتمند را در یک فاصله کوتاه شلیک می‌کند.

شراره‌های خورشیدی فوران‌های بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشند. این طغیان ناگهانی انرژی الکترومغناطیسی با سرعت نور حرکت می‌کند، بنابراین اثر آن بر سمت روز زمین و بر جو بیرونی آن قابل مشاهده است.

شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در جو خورشید به وجود می‌آید و باعث آزاد شدن انرژی در حد یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه می‌شود. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده می‌شود که به آنها نیز «شراره ستاره‌ای» گفته می‌شود. شراره خورشیدی کلیه لایه‌های سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فام‌سپهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین می‌شود. همچنین باعث سرعت گرفتن الکترون‌ها، پروتون‌ها و یون‌های سنگین تا نزدیکی سرعت نور می‌شود. همچنین اشعه‌ای را تولید می‌کند و لایه‌های الکترومغناطیس را ایجاد می‌کند که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شراره‌ها خود را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیره‌شده در تاج خورشیدی تغذیه می‌کنند.

در زمان هر دو فوران، لکه انفجاری خورشید رو به زمین بود و یک پرتاب جرم تاجی (CME) می‌توانست حداقل یکی از این شراره‌های خورشیدی را همراهی کند. پرتاب جرم تاجی یک دفع بزرگ پلاسما و میدان مغناطیسی است.

خروج جرم از تاج خورشیدی فورانِ پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدان‌های مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون می‌آید و در فضا منتشر می‌شود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیده‌های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکه‌های گروهی خورشید برمی‌خیزد و در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در قالب باد خورشیدی در فضا منتشر می‌شود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز می‌رسد.

بر اساس گزارش پایگاه Spaceweather، اندکی پس از شلیک شراره کلاس X، نیروی هوایی ایالات متحده یک انفجار رادیویی خورشیدی نوع ۲ را گزارش کرد که نوعی سیگنال رادیویی طبیعی منتشر شده توسط گاز لبه جلویی یک پرتاب جرم تاجی است.

نرخ رانش داخل این انفجار نشان دهنده سرعت پرتاب ۹۶۰ کیلومتر بر ثانیه‌ای است. تصاویر تاج نگاری SOHO از آن زمان وجود پرتاب جرم تاجی را تایید کرده است. بخش اعظم آن از شمال سیاره ما عبور خواهد کرد و جناح جنوبی آن در اواخر امروز (۵ مه) یک ضربه چشمگیر به زمین وارد می‌کند.

یک پرتاب جرم تاجی هدایت شده به سمت زمین می‌تواند شبکه‌های برق، شبکه‌های مخابراتی و ماهواره‌ها را مختل کند و فضانوردان را در معرض دوز‌های خطرناک تشعشع قرار دهد.

با این حال، ناظران آسمان از آنها استقبال می‌کنند، چرا که می‌توانند طوفان‌های ژئومغناطیسی را برانگیزند که به نوبه خود نمایش‌هایی بی‌نظیر در قالب شفق قطبی را ارائه می‌دهند.

هنگامی که یک شراره خورشیدی به اندازه کافی قوی شلیک شود، یونیزاسیون در لایه‌های پایین‌تر و متراکم‌تر یونوسفر اتفاق می‌افتد. امواج رادیویی که با الکترون‌ها در این لایه تعامل دارند، به دلیل برخورد‌های مکرر که در محیط چگالی بالاتر یونوسفر رخ می‌دهد، انرژی خود را از دست می‌دهند و شفق قطبی را پدید می‌آورند.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم