کامران رسول زاده: بچه ته خطم!

خبرگزاري آريا - گفتگو با کامران رسول زاده که قرار است بعد از شاعري و خوانندگي، مستندسازي و تئاتر را هم تجربه کند.

بيشتر اشعار و ترانه هاي کامران رسول زاده احساسي و تصويري هستند و همين احساس در صدايش هم متبلور شده است. رسول زاده که پيش از اين چهار کتاب شعر و يک نمايشنامه منتشر کرده بود، در نمايشگاه کتاب امسال پنجمين کتاب شعرش را هم منتشر کرد و با استقبال خوبي مواجه شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخلاف تصور، کامران رسول زاده قبل از اين که پا به عرصه شعر و شاعري بگذارد، رديف هاي آوازي موسيقي سنتي را مشوق مي کرده و اين طور نبوده که يک شبه هواي خواننده شدن به سرش بزند.

انتشار دو آلبوم «بي سرانجام» و «دست هاي نامحرم» و سال ها فعاليت در زمينه موسيقي از کامران خواننده مطرحي ساخته که همراه با ««مورات ککيلي» خواننده معروف ترک در استانبول روي صحنه مي رود. حالا کامران رسول زاده تصميم گرفته با تاسيس موسسه فرهنگي هنري «آواي هنر کامران» وارد فاز جديدي از فعاليت هاي هنري اش شود و مستندسازي و تئاتر را به رزومه اش اضافه کند.




اوايل کارت به عنوان شاعر شناخته مي شدي، چطور شد که سراغ موسيقي و خوانندگي رفتي؟

- خوانندگي به دوران کودکي ام بر مي گردد که در دوران مدرسه عضو گروه سرود بودم.

پس موروثي نبوده.

- نه، در خانواده مان نداشتم. من قاري قرآن بودم و سر صف تلاوت مي کردم. بعدها هم رديف هاي آوازي را ياد گرفتم چون به مرور با ادبيات کلاسيک و اشعار حافظ و سعدي و مولانا آشنا مي شدم و هر چه مفاهيم اشعار را بيشتر درک مي کردم لذتم از موسيقي ايراني بيشتر مي شد.

خوانندگي را با آواز سنتي شروع کردي؟

- بله، من رديف هاي آوازي و سازي را پيش استاد جواد جواهري از شاگردان استاد مهرتاش ياد گرفتم. ساز تخصصي ام سه تار است.

پس چطور به پاپ - راک تغيير ژانر دادي؟

- آن دوره هاي موسيقي سنتي که نام درست ترش موسيقي ايراني است، با وجود ظاهر ساده اش، مسير پيچيده اي داشت و نمي شد به راحتي در آن به جايگاهي برسي. در سال 76-75 موسيقي پاپ هم خيلي کم رنگ بود.

دوران اوج کاري بيژن خاوري، همايون فال و ...

- بله ديگر، دوران شمشادها بود. از نگاه موسيقي و ترانه دهه پنجاهي، موسيقي رسانه اي آن دوره بيشتر شبيه سرودهاي انقلابي بود تا موسيقي پاپ و چون جامعه خان موسيقي هاي دهه پنجاهي را به صورت زيرزميني گوش مي داد، براي من اين پارادوکس وجود داشت که چرا موسيقي و ترانه هاي عميق و زيبا ديگر نيست. آن موقع مثل الان انتشار موسيقي اين قدر ساده نبود و بايد مسير سختي تا انتشار آلبوم به صورت کاست طي مي شد.

در ضمن استادان موسيقي ايراني آن دوره هم مثل دوره هاي قبل تر نبودند که شاگردپروري براي شان يک رکن اساسي باشد و بيشترشان درگير ارائه آثار خود به مخاطبان بودند و موسيقي سنتي يا همان موسيقي ايراني رونق خوبي در عرصه آلبوم و کنسرت داشت. تحليل من اين بود که خيلي سخت است بتوان در عرصه موسيقي ايراني کار کرد.




شعر برايت چطور شروع شد؟

- من در دوران دبيرستان معلماني داشتم که تاثير زيادي در علاقه من به شعر داشتند و شعر از آنجا برايم شروع شد. بعدها به جلسات خانه شاعران رفتم و با مرحوم قيصر امين پور آشنا شدم. عضو دفتر شعر جوان نشدم ولي هر از گاهي مي رفتم و حتي يک بار در جلسه اي موسيقي سنتي هم خواندم. اين اتفاق حتي باعث شد يک گروه به نام جامه دران راه بيندازيم و بعدتر با گسترش آن گروه چند ماهي در جنوب کشور کارهاي سازماني اجرا مي کرديم و من در آن گروه آواز سنتي مي خواندم.

از اواسط دهه 70 تا سال هاي ابتدايي دهه 80 دور جديد موسيقي پاپ شروع شده بود. من هم که غزل کار مي کردم به سمت ترانه گرايش پيدا کردم و نتيجه اش شد ترانه هاي «ساحل» و «درخت»، بعد هم يک آلبوم موسيقي به نام «بي سرانجام» در فضاي دهه 50 آماده کردم.

که مورد توجه قرار نگرفت؟

- اصلا پخش نشد. شرکت «پيغام سحر» مجوز انتشارش را گرفته و تعداد کمي از آلبوم را آماده کرده بود ولي کار پخش نشد. بعد هم چند تک آهنگ منتشر کردم مثل «همين امشب» که کاور کرده بودم و خيلي مورد توجه قرار گرفت. چند نفري هم از اين ترانه بدون ذکر نام من استفاده کرده و آن را خوانده اند و حتي يک نفر هم در يک برنامه استعداديابي ماهواره اي همين آهنگ را به نام خودش خواند و مقام اول را کسب کرد. هر چند که بعد از اعتراض علاقه مندان، بعدها به نام مولف اثر اشاره کرد.

چرا سمت کاور کردن آهنگ ترکيه اي رفتي؟

- خود اثر انگيزه ايجاد مي کرد. ورژن اصلي اثر خيلي تلخ است و من دوست داشتم اين کار را رمانتيک تر بشنوم و درامش شيرين تر باشد. وقتي کار درآمد براي صاحب اثر فرستادم و استقبال کردند، اين اتفاق منجر شد که به ديدنش بروم. جنس صدايم را دوست داشت و با هم همين آهنگ را خوانديم.

جامعه ترکيه به موسيقي ايران نگاه چندان خوبي ندارند، چطور شد که مورات ککيلي قبول کرد اين قطعه را با شما بخواند و حتي کنسرت مشترک برگزار کنيد؟

- شايعاتي در اين مورد شنيده بودم اما در برخورد با مردم ترکيه ديدم که به شدت زبان و فضاهاي موسيقي ايراني را دوست دارند. با اين که موسيقي امروز و ترکيه براي مردم ما هم جذاب است اما واقعيت اين است که موسيقي کلاسيک آنها وامدار موسيقي ماست. اجراي مشترک ما در ترکيه که با مجوز دفتر موسيقي انجام شد، گواه اين علاقه بود.




اجرا و واکنش ها چطور بود؟

- خيلي خوب بود. علايق و سلايق آقاي مورات ککيلي شبيه من است، خيلي اخلاق مدار هستند و کنسرت شان خيلي انرژي دارد. گروهش هم گروه حرفه اي هستند. دو بار تلاش کردم که با گروه شان به ايران بيايند و اين کنسرت مشترک پر انرژي را در ايران هم برگزار کنيم ولي تاکنون موفق به انجام هماهنگي هاي لازم نشده ايم. اميدوارم روزي اين اتفاق بيفتد.

به ترکي استانبولي مسلطي؟

- بله. در حوزه زبان ترکي مطالعاتي داشته ام و بخشي از شعرهايم را خودم به ترکي استانبولي بازنويسي کردم. براي ارتباط با مارکت دنيا، ترکيه گذرگاه خوبي بود. ورژن ترکيه اي «قفس ترانه» را هم با عنوان «kafes» خوانده ام ولي هدفم تجربه يک زبان و موسيقي ديگر بوده و ترجيح من اين است که همين جا و به زبان مادري ام بنويسم و بخوانم.

ولي خيلي روي بين المللي شدن تاکيد داري؟

- زماني گستره وسيعي از جهان وامدار زبان دانش و فرهنگ ما بود ولي به دلايلي حالا دامنه کاربردي زبان فارسي کوچک تر شده و به چند کشور محدود شده. اين اتفاقات باعث شده که زبان ما قابليت بين المللي شدن نداشته باشد، مگر موسيقي سازي (اينسترومنتال) که آن هم محدوديت هايي دارد. در موسيقي دنيا قدرت نوازندگي سولو با همان تکنوازي هاي ما توانسته بخشي از شکوه و زيبايي موسيقي ايران را به نمايش بگذارد مانند استاد کيهان کلهر که مثل شاملو و فروغ موسيقي است و همچنين هنرمندان ديگري که مانند ايشان نام ايران را در عرصه هاي بين المللي درخشانده اند.

از يک طرف مي گويي دوست دارم به زبان مادري بخوانم و از طرف ديگر مي گويي زبان فارسي قابليت جهاني شدن ندارد.

- منظور من موسيقي مبتني بر متن است که بيشتر در موسيقي راک و پاپ شاهد اين هستيم که موسيقي ها متکي به متن ترانه اند. در مورد موسيقي اينسترومنتال عرض کردم که مي توانيم براي دنيا حرف داشته باشيم کما اينکه داشته و داريم. اگر بخواهم ترانه اي بخوانم که مخاطب بين المللي داشته باشد به نظرم بايد به زبان بين المللي خوانده شود، هر چند که موسيقي هاي خاص ما مثل موسيقي نواحي که هنرمنداني مثل مرحوم حاج قربان سليماني اجرا مي کردند، آوازه جهاني داشت اما براي جلب مخاطبان عام بين المللي و وصل شدن به مارکت موسيقي بين المللي بهتر است متن ترانه به زبان بين المللي باشد.

به عقب تر برگرديم. آلبوم اولت بابت سليقه ات نبود و با تنظيم جديد منتشرش کردي.

- آلبوم قبلي با تنظيم هاي جمال خدامي هم بسيار مورد علاقه ام بود و هست ولي چون آن آلبوم پخش نشده بود و دلم مي خواست فضاهاي جديدتري را هم تجربه کنم با محمدرضا رهنما و آرون حسيني کار کردم. کما اين که در آلبوم دومم که با شرکت اکسير نوين منتشرش کرديم هم از هنر جمال خدامي هم از پدرام آزاد و آرون حسيني و ساير دوستانم بهره بردم. آن زمان به دنبال بهانه اي بودم تا که ترانه هاي آلبوم بي سرانجام بهتر پخش شود و با توان خودم به بازار ارائه اش کردم.

من هيچ وقت به جز خدا و تلاش خودم ساپورتي نداشتم. کمپاني هاي داخل ايران انتظار دارند خواننده توجه تعداد زيادي از مخاطبان را جلب کرده باشد و بعد وارد عمل شوند. البته حق هم دارند، چون گردش مالي موسيقي در ايران اجازه تاسيس بنگاه هاي استعداديابي را نمي دهد و همه چيز به خوشفکري، روابط و لابي هاي تهيه کننده ها بستگي دارد.




کار گروهي که جواب نمي دهد و خواننده پاپي که سال ها ماندگار شود هم نداريم. عصار و اصفهاني با اين همه تکنيک و قدرت صدا مدت هاست از بازار دور شده اند.

- پس يک جاي کار مي لنگد. آقاي عصار و دکتر اصفهاني، حميد حامي، نيما مسيحا، کاوه يغمايي و هنرمنداني با اين سطح از هنر، مگر کم مخاطب داشته و دارند؟ چرا با وجود استقبال زيادي که هنوز از اين هنرمندان مي شود بازار بايد به سادگي از کنارشان رد شود؟ به نظر مي رسد سازوکار بازار غلط است.

تا به حال براي پخش آلبومت پول هم داده اي؟

- نه، هيچ وقت نداده ام و هيچ وقت هم نمي دهم. من اصلا سازوکار موسيقي ايران را درک نمي کنم. وقتي اين بازار غلط است در نتيجه هنرمند کم کار مي شود. من نمي توانم و نمي خواهم به صرف اين که بازار مثلا موسيقي الکترونيک دوست دارد از نگاه هنري و شخصي خودم صرف نظر کنم.

اگر سيستم غلط است، چطور در اين سيستم موسسه موسيقي به راه مي اندازي؟

- دقيقا براي اين که لااقل چيزي توليد کنم که به سليقه خودم و نظام انديشه و هنري که معتقدم به سطح آگاهي جامعه کمک خواهد کرد و منجر به گسترش عشق و اخلاق خواهد شد، نزديک باشد. ممکن است سالي يک کار توليد کنم ولي سعي خواهم کرد در راستاي ارزش هاي هنري و نيازهاي اجتماعي باشد.

اداره يک موسسه موسيقي به اين سادگي نيست، يا بايد بچه پولدار باشي يا به جايي وصل باشي.

- من با هزينه شخصي و با توان خودم جلو مي روم و موافق نيستم که بايد صرفا پول داشت يا به جايي وصل بود. درست است که پول و لابي خيلي موثر است اما مي شود بدون آنها هم کار کرد. من به تلاشم ادامه مي دهم هر چند که مي دانم هم ممکن است مخاطب عام پيدا نکنم همان طور که مي دانم که دوران مرگ هنري ام روزي سر خواهد رسيد ولي تمام تلاشم را براي گسترش فرهنگ و انديشه اي که در ادبيات و موسيقي غني کشورم به وفور ديده مي شود، خواهم کرد.

يک ترانه هم به اسم «بچه هاي ته خط» داري که فضاي ملموس و آشنايي دارد. چقدر با اين سبک زندگي آشنايي داري؟

- من در اين فضا بزرگ شده ام و بچگي هايم در چنين فضاهايي سپري شد و ديدم که اعتياد با بچه هاي آن محله ها چه کرد. «بچه هاي ته خط» شرح حال کوچکي از آن فضاهاست که در ترانه «تهران» ادامه پيدا مي کند. دليل بخشي از درونگرايي من هم اين است که شيوه زندگي ام را به اثر هنري تبديل مي کنم. من اصلا تلاش نمي کنم که بگويم آدم خاصي هستم. اتفاقا تا مي توانم خودم را ساده مي کنم.




پآقاي خواننده از کتاب جديد و حضورش روي صحنه تئاتر مي گويد

يک تئاتر چند رسانه اي

مدتي از کتاب هاي رسول زاده خبري نبود ولي در نمايشگاه کتاب امسال، کامران کتاب «نيستي و دوستت دارم، بي تو رفتارهام دچار توگانگي اند» را منتشر کرد و بهانه اي شد تا در مورد کتاب ها و ديگر فعاليت هاي هنري اش هم گپ بزنيم.

بعد از مدتي کتاب جديدت را در نمايشگاه کتاب امسال منتشر کردي.

- براي انتشار کتاب جديدم مدام نوشتم و با خودم کلنجار رفتم تا راضي به انتشار شوم. تاب «نيستي و دوستت دارم، بي تو رفتارهام دچار توگانگي اند» منتشر شده، خودم را راضي کرده و يک طورهايي در ادامه سبک و زباني است که با کتاب اولم شروع کرده ام.

در چه سبکي است؟

- شعر آزاد.

چرا اسم کتاب هايت اين قدر بلند است؟ به خاطر سپردن اسم اين کتاب ها خيلي سخت است.

- من هميشه دوست دارم اسم کتاب هايم يک شعر باشد تا شعرهايم از روي جلد کتاب شروع شوند. هر کدام از کتاب هايم با يک اسم کوتاه تر معروف مي شوند. به کتاب «فکر کنم باران ديشب مرا شسته، امروز توام» مي گويند «باران شسته». به کتاب «کوتاه بيا، عمرم به نيامدنت قد نمي دهد» مي گويند «کوتاه بيا»، به کتاب «دستم را باز بگذاريد، مي خواهم بگويم آغوش» مي گويند «آغوش» و کتاب «دستورهاي زباني يک ديکتاتور عاشق» به «ديکتاتور» معروف شده است. احتمالا اين کتاب آخر هم به «توگانگي» شناخته مي شود. اين ظرفيتي است که کلمه «دوگانگي» در ذهنم ايجاد کرد تا به تعبير «توگانگي» برسم.

چند وقت است از اجراي تئاتر موزيکال در تالار وحدت خبر مي دهي، کي مي توانيم روي صحنه تئاتر ببينيمت؟

- کار در فضاي تئاتر خيلي سخت است، چون سالن کم داريم و کلي تئاتر در صف هستند.




چرا تالار وحدت؟

- در حال حاضر سالن هاي خوبي براي تئاتر در حال ساخته شدن و بهره برداري است ولي در تالار وحدت علاوه بر وجود امکانات فني فوق العاده، يک حس نوستالژيک نيز وجود دارد. اصولا اين سالن براي اپرا و ارکستر بزرگ طراحي شده است.

همين نمايشنامه را «زنمرد» که چاپ کرده اي، روي صحنه مي بري؟

- بله.

اين نمايشنامه دو پرسوناژه است و سن تالار وحدت خيلي وسيع است، فکر نمي کني پر کردن چنين فضايي کار سختي است؟

- من دوست دارم از يک ارکستر بزرگ روي صحنه استفاده کنم. در ضمن مي خواهم از آرت ورک چند رسانه اي متفاوت به صورت زنده در اجرايم استفاده کنم اما تا وقتي قطعي نشده، نمي توانم از جزييات اجراي آن حرفي بزنم.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۳۵۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) نظر محمدرضا طالقانی درباره‌ دوقطبی دبیر - خادم: رسول همیشه خویشتن‌داری کرده

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی