هفت احساس طبيعي که احتمال دارد بعد از زايمان تجربه کنيد

خبرگزاري آريا -


7 احساس بعد از زايمان

به عنوان زني که تازه مادر شده، شناختن چيزهايي که قرار است با آن‌ها رو‌به‌رو شويد، کمکتان مي‌کند بيشتر مراقب خودتان باشيد و از کاه، کوه نسازيد. در حالي‌‌که اگر همين موارد را ندانيد ممکن است وحشت و استرسي بيشتر از آنچه که طبيعي است به خودتان وارد کنيد.

بنابراين از همين حالا با هفت احساس طبيعي که احتمال دارد بعد از زايمان تجربه کنيد، آشنا شويد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

احساس اول: غم
احتمال اينکه چشم‌هايتان به دو چشمه‌ي جوشان اشک تبديل شود و تا تقي به توقي مي‌خورد زير گريه بزنيد، خيلي زياد است. احتمالا حساسيت‌تان به مسائل جزئي و ساده بيشتر مي‌شود و تحملتان کمتر. حالا اين‌ها به چه معني هستند؟ آيا يعني از مادر شدن خوشحال نيستيد؟ قطعا ربطي به احساس مادرانگي‌تان ندارد. اين حالت از چند روز تا چند هفته بعد از زايمان کاملا طبيعي است و تا بدنتان با شرايط تازه‌ي بعد از بارداري تطبيق پيدا کند ممکن است کمي تغيير عاطفي احساس کنيد. در صورتي که اين وضعيت زياد طول کشيد به هيچ وجه مراجعه به دکتر را عقب نيندازيد و هر چه زودتر به خودتان کمک کنيد.

احساس دوم: ترس
بعضي از مادران، از تنها ماندن با فرزندشان وحشت دارند چون نمي‌دانند چطور بايد از او مراقبت کنند. بعضي‌ها نگران غذا خوردنش هستند و بعضي‌هاي ديگر مي‌ترسند نتوانند نوزادشان را آرام کنند. بدانيد و آگاه باشيد که شما اولين مادري نيستيد که چنين ترس‌هايي دارد و آخري هم نخواهيد بود. سعي کنيد عاقل و آرام باشيد و در صورت نياز از پزشک اطفال يا حتي يک مشاور کمک بگيريد.

احساس سوم: شادي بيش از اندازه
همانقدر که احساس غم مي‌تواند بعد از زايمان پررنگ شود، احساس شادي هم ممکن است همين وضعيت را پيدا کند. به دنيا آمدن يک موجود کوچولوي زنده که با هر خميازه يا نق مي‌تواند موجي از شادي به قلب مادر وارد کند، به همان اندازه قوي است که بقيه‌ي احساسات مادرانه. جالب است بدانيد ممکن است متوجه شويد به طرز عجيبي پر انرژي و بي‌قرار شده‌ايد. اين انرژي حتما براي مراقبت از فرزندتان لازم است اما يادتان باشد از خودتان هم مراقبت کنيد و فرصت استراحت بدهيد.

احساس چهارم: خشم
تغيير ناگهاني وضعيت زندگي، اينکه ندانيد چطور بايد به فرزندتان شير بدهيد يا پوشکش را عوض کنيد و خلاصه خيلي از تغييرات و ندانستن‌هاي ديگر، ممکن است موجي از خشم را در شما ايجاد کند. اين وضعيت طبيعي است و ممکن است مدت زمان کمي طول بکشد اما براي زناني که ايده‌آل‌گرا هستند اين مسئله ممکن است يکي از علائم افسردگي پس از زايمان باشد. مادري که فکر مي‌کند فرزندش نبايد اينقدر گريه کند و به اين مسئله عادت نمي‌کند، براي جلوگيري از بروز افسردگي پس از زايمان بايد هر چه سريع‌تر به پزشک مراجعه کند.

احساس پنجم: اضطراب
بروز احساساتي مثل دلشوره، نگراني و اضطراب در هفته‌هاي اول بعد از زايمان کاملا طبيعي است. هورمون‌هاي بدن شما در حال تغيير و تحول هستند، ساعت خوابتان عوض شده و مراقبت از بچه به مسئوليت تازه‌اي تبديل شده است. بنابراين عادي است که دچار اضطراب شويد. بعضي از مادران در اين شرايط حتي دچار «حملات اضطرابي» هم مي‌شوند که شدت بيشتري دارند. بعد از چند هفته اگر اين مشکلات حل نشدند به پزشک مراجعه کنيد.

احساس ششم: حساسيت بيش از اندازه
براي هر دليلي گريه کردن و بي هيچ دليل گريه کردن، مسئله اين است! مادران پس از زايمان قادرند براي هر چيز کوچک و بزرگي گريه کنند و اين مسئله هم دست خودشان نيست. دليل اين گريه ممکن است اين باشد که چرا شوهرشان ليوان آب را دير به دستشان داده است يا اينکه فرزندشان آنقدر شيرين است که نمي‌توانند از بغل کردنش دست بکشند. با ديدن اين وضعيت وحشت نکنيد و حدود دو هفته به آن وقت دهيد. معمولا بعد از اين زمان، کم‌کم احساسات به وضعيت عادي‌اش برمي‌گردد. اما اگر برنگشت لطفا به دکترتان سر بزنيد.

احساس هفتم: شک
اگر شما هم يکي از مادراني هستيد که گمان مي‌کنيد مادري در غريزه‌تان است، پس با به دنيا آمدن فرزندتان، دقيقا مي‌دانيد بايد چه کار کنيد بهتر است اين طرز فکر را عوض کنيد. با به دنيا آمدن بچه ممکن است خيلي چيزها آنطور که برنامه‌ريزي شده بودند، پيش نروند؛ مثلا تا مدتي شير نداشته باشيد. اين مسئله ممکن است باعث ايجاد شک و نگراني در شما شود: اصلا مي‌توانم مادر خوبي شوم؟ زمان مناسبي براي بچه‌دار شدن انتخاب کردم؟ اين احساسات، زود‌گذر هستند و بعد از چند هفته‌ي اول، کم‌کم از بين مي‌روند. هفته‌هاي اول را سخت نگيريد و

منبع: ninisite.com



منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۴۶۸۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناهنجاری گوژپشتی چگونه مشخص و درمان می‌شود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، اختلال کیفوز یا قوزپشتی، یک نوع انحراف در ستون فقرات است که باعث خم شدن بخشی از آن به سمت بیرون می‌شود. این مشکل ممکن است برای افراد در سنین مختلف رخ دهد، اما اغلب در دوران بلوغ اتفاق می‌افتد. اگرچه این بیماری معمولاً مشکلات جدی را ایجاد نمی‌کند، اما در صورت شدت بالا می‌تواند باعث تغییر شکل ستون فقرات و درد شود. همچنین ممکن است منجر به فشار به قفسه سینه شده و باعث مشکلات تنفسی شود. کیفوز بیشتر در سنین نوجوانی ظاهر می‌شود و گاهی ممکن است مادرزادی یا در سنین بالاتر نیز رخ دهد.

افراد مبتلا به کیفوز ممکن است با قوز قابل توجه در ناحیه پشت روبه‌رو شوند. در صورت شدت بالا، درد کمر و التهاب ناحیه ستون فقرات همراه با ضعف قسمت پایین بدن و حتی فلج پا نیز ممکن است رخ دهد؛ بنابراین تشخیص به موقع و در صورت لزوم، درمان مناسب می‌تواند از عوارض جدی این بیماری جلوگیری کند. این اختلال ممکن است از علل مختلفی نظیر عوامل مادرزادی، اختلالات رشد، آسیب‌های فیزیکی، عفونت ستون فقرات یا حتی وجود تومور نخاعی ناشی شود. در ادامه، قصد داریم درباره انواع کیفوز، علائم آن، روش‌های تشخیص و راه‌های درمان اطلاعات بیشتری منتقل کنیم.

کیفوز یک اختلال نسبتاً شایع است که معمولاً در جوانان و بزرگسالان رخ می‌دهد. در این اختلال، بخشی از مهره‌های منطقه توراکس از حالت عادی خود خارج می‌شود و شکل مثلثی به خود می‌گیرد که منجر به خم‌شدن ستون فقرات به سمت جلو می‌شود. عوامل تغییر حالت توراکس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

نشستن طولانی مدت پشت میز یا خم شدن و قوزکردن‌های طولانی و همچنین نشستن، ایستادن و خوابیدن در وضعیت نامناسب، تأخیر در رشد و مشکلات مربوط به رشد بدنی،  که ممکن است ابتلا به کیفوز را زمینه‌ساز کند، به خصوص در دوران کودکی، پیری که منجر به ضعف و سستی ستون فقرات شده و باعث تحول در حالت آن شود. فشردگی مهره‌ها بر روی هم ناشی از شکستگی در ناحیه ستون فقرات، علل دیگر ابتلا به کیفوز ممکن است شامل عفونت دیسک کمر، روماتیسم ستون فقرات، دیستروفی عضلانی و تومور نخاعی باشد.

علائم بیماری کیفوز

همانطور که گفتیم کیفوز یا گوژپشتی یک بیماری شایع است که دو نوع اول آن (انواع آن شرح داده خواهد شد) در بسیاری از افراد رخ می‌دهد. در اغلب موارد کیفوز مشکلی را برای فرد ایجاد نمی‌کند و با ورزش، فیزیوتراپی و قرار دادن بدن در وضعیت نرمال، قابل درمان است. در صورت مشاهده هرکدام از علائم بالا و همچنین خم‌شدنی در قسمت شانه‌ها یا کمر، حتما به کارشناس تربیت بدنی و حرکات اصلاحی، مربی آمادگی جسمانی و یا بدنسازی، و در موارد حاد پزشک مراجعه کنید تا هرچه سریع‌تر تحت درمان قرار گیرید. در صورت عدم درمان، بیماری کیفوز می‌تواند شدت پیدا کرده و عوارضی را در پی داشته باشد. این عوارض عبارتند از:

 -قوز همیشگی در قسمت ستون فقرات

-کمر درد مداوم

 -احساس ضعف یا بی‌حسی در بازو‌ها و پا‌ها

 -تنگی تنفس و ایجاد مشکلات تنفسی

-از دست دادن کنترل مثانه

-بارزترین علائم کیفوز نیز می‌تواند خمیدگی قسمت بالاتنه فرد بیمار به جلو باشد

علائم دیگر این بیماری شامل: وضعیت غیر عادی قرار گرفتن سر، از بین رفتن انعطاف ناحیه فوقانی پشت، سفت شدن همسترینگ، ضعف و بی حسی در پا‌ها و فرسایش دیسک می‌شوند. به هر حال، هرگونه تغییر غیرطبیعی در وضعیت بدن و همچنین علائم فوقانی مورد نظر، نشانگر وجود بیماری کیفوز می‌باشد و در صورت مشاهده آنها، به مربی مراجعه نمایید.

تشخیص

در مرحله اول، در خصوص مراجعین و ورزشکاران به معاینه بیمار می‌پردازیم و سابقه پزشکی یا سلامتی او را بررسی می‌کنیم. از مراجعه کننده می‌خواهیم تا چند حرکت کششی انجام دهد تا وضعیت ستون فقرات و دامنه حرکتی آنرا بررسی نماییم. ابتدا فرد را در صفحه شطرنجی قرار می‌دهیم و از جانب به بررسی وضعیت ستون فقرات می‌پردازیم. سپس فرد بر روی یک سطح صاف دراز می‌کشد. اگر ستون فقرات به حالت نرمال باشد، شدت ناهنجاری در حد متوسط می‌باشد و درمان مناسب قابل انجام است. اگر ستون فقرات همچنان منحنی باشد، باید به دنبال روش‌های درمانی پیچیده‌تر بگردیم. در موارد شدیدتر، آزمایشات تکمیلی مانند تصویربرداری با اشعه ایکس و ام آر آی و یا آزمایش عملکرد ریه نیز مورد نیاز است. تصویربرداری با اشعه ایکس، امکان نمایش استخوان‌های ستون فقرات از زوایای متفاوت را فراهم می‌کند و به ما کمک می‌کند تا وضعیت خمیدگی را مشخص نماییم. ام آر آی همچنین به منظور بررسی وضعیت اعصاب و کانال نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد، و آزمایش عملکرد ریه نیز برای بررسی دستگاه تنفسی به خصوصاً در مراحل بعدی تشخیص نقش مهمی دارد که این موارد اخیر باید زیر نظر پزشک باشد.

درمان

برای درمان کیفوز، مربی یا پزشک نکات مختلفی را به‌حساب می‌آورد از جمله سن بیمار، وضعیت سلامتی، نوع کیفوز و شدت خمیدگی. اگر بیمار وضعیت شوئرمن یا شدید داشته باشد، از روش‌های غیرجراحی استفاده خواهد شد. این روش‌ها شامل فیزیوتراپی برای تقویت ماهیچه‌های شکم و کمر، دارو‌های ضدالتهابی مانند ایبوپروفن و آسپرین برای کاهش درد و همچنین استفاده از بریس برای پشتیبانی از ستون فقرات و به حالت صحیح برگشتن بدن و از همه مهمتر انجام حرکات و تمرینات اصلاحی است.

انتهای پیام/