به نقل از «ایسنا»

از توران میرهادی تا مقابله با داعش

تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۷۴۹۵۷

شهرام اقبال‌زاده با اشاره به تفکر و مشی توران میرهادی می‌گوید: تنها راه ریشه‌ای درازمدت مبارزه با داعش نه تفنگ، بلکه فرهنگ است.

به گزارش ایسنا، بیست و پنجم خرداد نخستین زادروز توران میرهادی در غیاب اوست؛ بانوی نویسنده، یکی از بنیانگذاران شورای کتاب کودک و مدیر مدرسه فرهاد. نودمین زادروز توران میرهادی، نویسنده و فعال فرهنگی در شرایطی فرارسیده که این شخصیت دیگر در میان ما نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شهرام اقبال‌زاده منتقد ادبی و مترجم با اشاره به همزمانی اولین مجمع عمومی شورای کتاب کودک پس از شیمی‌درمانی‌اش (تیرماه ۹۲) با پیدایش مقوله داعش در سطح جهانی تاکید کرد: توران میرهادی معتقد بود آموزش و پرورش قلب و مغز هر نظام اجتماعی است، و بر همین اساس تنها راه ریشه‌ای درازمدت مبارزه با داعش نه تفنگ بلکه فرهنگ است.

او با یادآوری اولین مجمع عمومی شورای کتاب کودک در آن زمان گفت: در این مجمع عمومی شورای کتاب کودک که با حضور استادان بزرگم زنده‌یاد توران میرهادی، نوش‌آفرین انصاری، زنده‌یاد یحیی مافی و پیشکسوتان و همکاران شورایی برگزار شده بود متاثر از آموخته‌هایم از این فرزانگان، راه ریشه‌ای درازمدت مبارزه با تروریسم را نه در تفنگ بلکه در فرهنگ دانستم؛ یعنی تبلیغ و ترویج فرهنگ دموکراتیک به صورت بنیادین و از کودکی. باید به کودکان کتاب بدهیم تا بیاموزند راه سخن گفتن و حل مشکلات، زبان تفنگ نیست، بلکه فرهنگ گفت و شنود است.

اقبال‌زاده تاکید کرد: این راهی است که توران میرهادی و یاران و رهروانش پرچم آن را برافراشته‌اند و آن را هرگز بر زمین نخواهند گذاشت. داعش و تروریسم محصول فقر اقتصادی و فرهنگی و آموزش و پرورش ناکارآمد و نابسنده و فقدان دموکراسی در جوامع عقب‌مانده و سیاست‌های منفعت‌جویانه انحصارات نفتی و تسلیحاتی است که به‌جای تامین و تدارک امکانات آموزشی و احداث کتابخانه، اسلحه به خاورمیانه می‌فرستند و پادگان بنا می‌کنند. منافع رژیم‌های ارتجاعی و استبدادی منطقه هم در همین است. راهی که هیتلر و آموزش و پرورش نازیستی و فاشیستی پرچمدار آن بود. بینش و روشی که ملت برتر، مذهب برتر و فرد برتر را تبلیغ و ترویج می‌کند. سیاستی که به نام رقابت تنها در پی سود بیشتر و مصالح عالیه این یا آن نظام و دسته‌بندی انسان‌ها، زمینه را برای طرد و حذف و خشونت و جنگ فراهم می‌سازد.

این منتقد ادبی تصریح کرد: به راستی ملاله دختر نوجوان پاکستانی برنده جایزه نوبل صلح چه بجا گفت: چگونه می‌توانید کرور کرور اسحله به خاورمیانه بفرستید اما امکانات آموزشی و کتاب نه؟! راه میرهادی بر مدار اخلاق و مدارا و صلح و دگرخواهی و عشق به انسان می‌چرخید. او الگویی امروزی و نمود مکارم اخلاق بود.

اقبال‌زاده توران میرهادی را بزرگ‌بانوی فرهنگ، مادر ادبیات کودک، بنیانگذار شورای کتاب کودک و بانی نگارش معتبرترین فرهنگنامه کودکان و نوجوانان ایران خواند و با طرح این سوال که چگونه تفنگ جای فرهنگ را می‌گیرد، گفت: در این زمانه آکنده از خشم و خشونت و وحشت، به قول نیما "یاد بعضی نفرات، روشنم می‌دارد"؛ یکی از این نفرات میرهادی بزرگ است، سال‌هاست که با بهره‌گیری از آموزه‌های بانوی فرهنگساز توران میرهادی عمرم را وقف ادبیات کودک و ترویج و تبلیغ کتاب‌خوانی کرده‌ام؛ استادی که به شاگردی‌اش می‌بالم، استادی که به ما چگونگی کار با کودکان و نوجوانان را بر مدار کتاب و کتاب‌خوانی آموخت، استادی که روش و منش مرا اصلاح کرد و شکیبایی و پایداری و ایستادگی در برابر کوه مشکلات و کار آهسته و پیوسته را به شاگردانش آموخت. کسی که رهنمودش به ما این بود "از غم‌های بزرگ، کار بزرگ بسازید."

او افزود: میرهادی کسی بود که تیرباران همسرش سرگرد جعفر وکیلی - که کاش نامه‌های زندان این مرد بزرگ بازنشر می‌شد تا مشخص می‌شد چرا جنبش‌ها و خیزش‌های فداکارانه مردم ایران همواره ناکام می‌ماند (جعفر وکیلی در چند نامه‌ واپسین روزهای زندگی کوتاهش به روشنی نشان می‌دهد که نه فقط استبداد و نبود دموکراسی در قلمرو کلان که بینش و روش‌های غیردموکراتیک در قلمرو تشکیلاتی نیروهای اپوزیسیون و منش جاه‌طلبانه و باندبازی و دسته‌بندی و دسیسه‌چینی، آفت بزرگ این جنبش‌هاست) -، جوانمرگی برادرش فرهاد، غرق شدن فرزندش در سیل، آن هم پیش چشمانش، سرطان و مرگ همسر دومش محسن خمارلو در میانسالی و... همه را تاب آورد و زانو خم نکرد و چون کوه استوار ایستاد.

این مترجم تاکید کرد: توران میرهادی که از نیروهای سیاسی موجود سرخورده و ناامید شده بود، در پی راهی بود که دانش امروزین را با فرهنگ دموکراتیک و بینش و روش آموزش خلاق مشارکتی و غیررقابتی به نسل جدید منتقل کند. از این رو مدرسه فرهاد را پی نهاد و الگویی کارآمد را پیش چشم دیگران قرار داد. به این هم بسنده نکرد و در سال ۱۳۴۱ با جمعی از پیش‌روان آموزش و پرورش نوین، شورای کتاب کودک را بنا نهاد، که بیش از ۵۰ سال فعالیت درخشان و راهگشا را در کارنامه خود دارد.

خسته نباشید

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۷۴۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌ها با میکاپ دختربچه‌ها

پربازدید شدن ویدئوهایی از آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی بهانه‌ای شد تا از پاسخ والدین در برابر چنین خواسته‌هایی بگوییم. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌و‌سالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند. علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر 7 سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های 5 و 6 سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد: 1- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد. 2- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.3- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود. 4-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد. 5- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود. 6- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد. 7-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود. 8- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

1- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگ‌سالان نبرید.

2- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

3- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

4- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

5- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

6- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

7- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

8- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

9- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

منبع: خراسان

انتهای پیام/