صنعت سرگردان مد و لباس نیازمند تشکیلات نظام‌مند

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، از اهمیت و ضرورت توجه به البسه ایرانی و اسلامی و طرحان و تولیدکنندگان این عرصه سخن بسیار رفته است چراکه به گفته کارشناسان این مهم علاوه بر اینکه می‌تواند موجب رونق و زنده نگه داشتن فرهنگ ایرانی- اسلامی شود، اشتغال و درآمد پایدار را برای کشور به همراه دارد اما مشکلاتی متعددی بر سر راه "صنعت مد و لباس" در کشور وجود دارد که پیش از همه آن‌ها، نبود ساختار و تشکیلات مشخص و نظام‌مند برای مد و لباس و سرگردانی آن میان وزارتخانه‌های فرهنگ و صنعت جلوگر شده است لذا مسئولان باید در قدم اول ساختار و تشکیلات منسجمی برای این مهم مدنظر قرار دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین رونق صنعت نابود شده نساجی، حمایت از بخش خصوصی، جلوگیری از ورود لباس‌های چینی و ترکی، فرهنگسازی برای استفاده از تولیدات داخلی، افزایش فروشگاه‌های عرضه‌کننده لباس‌های برگرفته از طراح‌های سنتی، توجه به تنوع و پوشش اکثر سلیقه‌ها، و... از جمله مواردی است که باید به آن‌ها توجه داشت اما علی‌رغم شعارها قدم قابل ملاحظه‌ای برای تحقق اقتصاد مقاومتی برداشته نشده است.

بنابراین گزارش نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس این مسئله را مورد بررسی قرار داده‌اند.

طیبه سیاوشی شاه‌عنایتی در گفت‌وگو با خانه ملت با اشاره به برگزاری نمایشگاه مد و لباس در مصلی تهران نسبت به ضرورت توجه به فرهنگ ایرانی اسلامی در این حوزه تاکید کرد و گفت: دستگاهی در حوزه مد و لباس با ساختاری نظام‌مند و قوی در کشور وجود ندارد و این مهم میان وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی و صنایع و معادن سرگردان است، البته از آنجا که صنایع نساجی ایران به شدت آسیب دیده است به تبع آن صنایع لباس و مسائل پیرامون آن همچون طراحی‌ها نیز دچار آسیب شده‌اند.

نماینده مردم تهران، ری، شمرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه مهمترین نمود فرهنگ ایرانی -اسلامی بر روی لباس‌های بانوان است لذا باید به این مسئله توجه کرد، ادامه داد: تنوع مدل‌ها و طرح‌های ایرانی - اسلامی و استفاده از رنگ‌ها، به فرهنگسازی استفاده از این نوع لباس‌ها و رونق اقتصادی کمک خواهد کرد.

وی درحالی که معتقد است مد و لباس در ایران نظام‌مند نیست، افزود: با وجود آنکه صنعت مد و لباس می‌تواند بازار و شرایط شغلی و اقتصادی جامعه را تغییر دهد اما تاکنون برنامه‌ریزی خاصی برای ساماندهی آن نشده است و تلاش‌های مقطعی نیز به نتیجه نرسیده است.

این نماینده به استقبال فوق‌العاده از بخش حجاب و عفاف نمایشگاه قرآن اشاره کرد و افزود: اگر تنوع لباس‌های مناسب ایرانی -اسلامی با تکیه براصل کیفیت و جذابیت افزایش یاید به‌یقین این استقبال بیشتر نیز خواهد شد.

سیاوشی شاه‌عنایتی همچنین با تاکید بر اینکه صنعت پوشاک زیرساخت‌های لازم برای رسیدن به پویایی را در کشور دارد اما این مهم منوط به رونق صنعت نساجی است، اضافه کرد: طراحان خوبی در کشور وجود دارد که به دلیل عدم حمایت نتوانسته‌اند طرح‌های خود را به چرخ تولید برسانند و بازار پوشاک نتوانسته است فراتر از نیاز روزمره خود حرکت کند.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس به ضرورت حمایت دولت از بخش خصوصی برای رونق پوشاک داخلی تاکید کرد و افزود: در صورت هدایت تولید داخلی، لباس‌های ترکی و چینی در کشور رنگ می‌بازند.

مسعودی: فروشگاه‌های عرضه کننده لباس با طرح‌های ایرانی اسلامی به سختی پیدا می‌شود

همچنین اصغر مسعودی دراین خصوص به خانه ملت گفت: مسئله مد و لباس را باید از منظر فرهنگی و اقتصادی مورد بررسی قرار داد چراکه با توجه به گرایش بسیاری از مردم به لباس‎‌های برند خارجی و غیرایرانی، علاقه‌مند کردن آن‌‎ها به لباس‌های مناسب داخلی نیازمند فرهنگسازی است؛ همچنین واردات، تولید ملی و اشتغال‌زایی را تحت الشعاع قرار داده است.

نماینده مردم نیریز و استهبان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در دل منافع ملی تولید ملی نهفته است که به استقلال اقتصادی کشور کمک کرده و بنگاه‌های تولیدی را از رکود خارج می‌کند اما علی‌رغم شعارها قدم قابل ملاحظه‌ای برای جلوگیری از لباس‌های وارداتی صورت نمی‌گیرد و این به معنای فاصله عمیق از اقتصاد مقاومتی است.

وی با بیان اینکه تجربه نشان داده مردم از طرح‌های ایرانی در صورت عرضه با کیفیت و مناسب استقبال می‌کنند، اضافه کرد: تنوع، جذابیت و پوشش اکثر سلیقه‌ها می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد اما متاسفانه خوراک کافی به جامعه ارائه نمی‌شود و بازار مملو از اجناس ترکی و چینی است و حتی فروشگاه‌های عرضه کننده لباس با طرح‌های ایرانی اسلامی به سختی پیدا می‌شود.

مسعودی تاکید کرد: دستیابی به بازار پوشاک مبتنی فرهنگ اصیل ایرانی - اسلامی نیازمند اولویت داشتن این مهم برای مسئولان است.

نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس همچنین با بیان اینکه حوزه لباس در حیطه مسائل فرهنگی می‌گنجد بنابراین از طریق این صنعت می‌توان فرهنگ ایرانی – اسلامی را در کشور بسط داد، گفت: به عنوان مثال موسسات خصوصی ایرانی که در این عرصه فعال هستند می‌توانند با تدبیر سهمی از بازار جهانی را به خود اختصاص دهند.

احد آزادی‌خواه نیز دراین رابطه به خانه ملت، گفت: توجه به نوع طراحی لباس‌ها از جمله ملزومات ترویج فرهنگ ایرانی اسلامی و اصلاح سبک زندگی است چراکه نفوذ فرهنگ غرب در ایران به دلیل رهاسازی این مهم و نبود طراحی‌های جذاب و سیستم تولید مدون آن‍‌ها است.

نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر دستگاه‌های مربوطه باید با وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های اقتصادی وارد مذاکره شده تا بتوان علاوه بر ترویج فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی در راستای اهداف اقتصاد مقاومتی، اشتغال‌زایی و تولید ملی حرکت کنیم.

وی معتقد است تعداد افراد فعال در تولید لباس ایرانی به دلیل عدم حمایت بسیار انگشت‌شمار است و البته بسیاری از آن‌ها در نیمه راه با رها کردن طراحی و تولید داخلی به سمت واردات لباس ترکی و چینی می‌روند تا خود را از ورشکستگی نجات دهند.

آزادی‌خواه با تاکید بر ضرورت حمایت سازمان‌های مرتبط و ورود جدی شورای عالی انقلاب فرهنگی به این موضوع، گفت: مسئولان ارشد نظام باید برای تغییر نگاه مردم و علاقه‌مند کردن آن‌ها به لباس‌های دارای طراحی داخلی، برنامه‌ریزی طولانی مدت تدوین کنند.

سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه پوشش در کشور ایران اسیر واردات چینی و ترکی شده است، افزود: تجربه نشان داده مردم از طرح‌های ایرانی در صورت عرضه با کیفیت و مناسب استقبال می‌کنند و تنوع، جذابیت و پوشش اکثر سلیقه‌ها می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد./طنین یاس

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۸۶۷۶۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انقلاب اسلامی تبلور مکتب سیاسی امام صادق(ع)

امام جعفر صادق(ع) با بنیان نهادن فقه جعفری در دوره‌ای که کسب دانش هم‌چون الماس گرانبها و دور از دسترس بود، انقلاب بزرگی را در عرصه علمی و فرهنگی آغاز کردند، که امروز شاهدیم انقلاب اسلامی تبلور ارزش‌های مکتب امام صادق(ع) تلقی می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، به مناسبت فرارسیدن بیست و پنج شوال _سال‌روز به شهادت رسیدن امام جعفر صادق (ع) _ پایه گذار «مکتب جعفری‌» ابعادی از حیات اجتماعی و سیاسی آن امام بزرگوار را در کلام رهبر انقلاب به رشته تحریر درمی‌آوریم؛ امامی که در دوران خود موجب نوسازی و احیای تعلیمات اسلامی شد.

زمانیکه حکومت بنی امیه در سراشیبی سقوط قرار گرفت، یک فضای باز سیاسی ایجاد شد که در این مرحله فشار بر روی مخالفین مخصوصاً امام صادق (ع) کاهش یافت و امام از فرصت به دست آمده، حداکثر استفاده از تحولات دوران جابه‌جایی حکومت را بردند. امام صادق (ع) به‌عنوان یکی از پیشگامان حرکت اسلامی و داعیه‌داران فرهنگ اصیل دینی دست به اقدامات سیاسی همانند، تقویت جایگاه امامت و ایجاد ولایت‌پذیری، ایجاد واقعیت‌نگری سیاسی، طاغوت‌ستیزی، زنده‌نگه‌داشتن حماسه عاشورا و تقیه بین شیعیان زدند.

به‌طور کلی موارد زیر را به‌عنوان برجسته‌ترین و محوری‌ترین فعالیت‌های دوران حیات امام صادق (ع) می‌توان برشمرد:

۱. تبیین و تبلیغ مسئله امامت

۲. تبلیغ و بیان احکام دین به شیوه فقه شیعی و تفسیر قرآن با بینش شیعی

۳. ایجاد تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک سیاسی

امامِ مکتب

امام صادق (ع) مرد مبارزه، علم و دانش و تشکیلات بود، اما مرد علم و دانش بودنشان را بسیار شنیده‌ایم. محفل درس امام صادق (ع) و میدان آموزشی که آن بزرگوار به‌وجود آورد هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود. همه حرف‌های درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآنی که در طول یک قرن و اندی توسط مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بودند، امام صادق (ع) به شکل درست بیان کرد و همین موجب شد که دشمن از او احساس خطر کند.

امامِ مبارزه

مرد مبارزه بودن امام را کمتر شنیده‌ایم. امام صادق (ع) مشغول یک مبارزه دامنه‌دار و پیگیر بود؛ مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به‌وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق (ع) زمینه را آماده می‌کرد تا بنی‌امیه را از میان ببرد و به جای آن‌ها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی است بر سر کار بیاورد. این در زندگی امام صادق (ع) برای کسی که دقت و مطالعه کند بسیار آشکار است.

امامِ تشکیلات

اما آن بُعد سومی که بسیاری نشنیده‌اند، مرد تشکیلات بودن امام است. امام صادق (ع) یک تشکیلات عظیمی از مومنان به خود، از طرفداران جریان حکومت علوی در سراسر عالم اسلام از اقصای خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود؛ تشکیلاتی که امام صادق (ع) هرزمان اراده می‌کرد آنچه را که او می‌خواهد مردم بدانند، نمایندگان او در سراسر آفاق عالم اسلام به مردم منتقل می‌کردند. یعنی از همه‌جا وجوهات و بودجه برای اداره مبارزه سیاسی عظیم آل‌علی جمع می‌شد. وکلا و نمایندگان امام صادق (ع) در همه شهرها وجود داشتند که مردم و پیروان ایشان بتوانند به آنها مراجعه کنند و تکلیف دینی و همچنین تکلیف سیاسی خود را از آن حضرت بپرسند. تکلیف سیاسی هم مثل تکلیف دینی واجب‌الاجراست. آن کسی که برای ما واجب‌الاطاعه و ولی امر است فتوای مذهبی و اسلامی‌اش در باب نماز، زکات، روزه، بقیه واجبات، با فتوای سیاسی‌اش و فرمانش در زمینه جهاد، روابط سیاسی، روابط داخل کشور، و همه مسائل یکسان است، همه واجب‌الاطاعه است. امام صادق (ع) یک چنین تشکیلات عظیمی را به‌وجود آورده بود و با این تشکیلات و به کمک مردمی که در این تشکیلات بودند، با دستگاه بنی امیه مبارزه می‌کرد.

سیاست امام صادق (علیه السّلام) در گام اول، یک سیاست فرهنگی_تشکیلاتی و در جهت پرورش اصحابی بود که از نظر فقهی و روایی از بنیان‌گذاران تشیع جعفری به شمار آمده‌اند. تلاش‌های سیاسی امام (ع) در برابر قدرت حاکمه در آن وضعیت، در محدوده نارضایتی از حکومت موجود، عدم مشروعیت آن و ادعای امامت و رهبری اسلام در خانواده رسول خدا (ص) بود. از نظر امام صادق (ع) تعرض نظامی علیه حاکمیت، بدون فراهم آوردن مقدمات لازم جز شکست و نابودی نتیجه دیگری نداشت. برای این کار به‌راه‌انداختن یک جریان شیعی فراگیر با اعتقاد به امامت، لازم بود تا براساس آن، قیامی علیه حاکمیت آغاز و حصول به پیروزی از آن ممکن باشد وگرنه یک اقدام ساده و شتاب‌زده نه تنها دوام نمی‌آورد، بلکه فرصت‌طلبان از آن بهره‌برداری می‌کنند.

شبکه گسترده تبلیغاتی و سیاستِ تقیه

باوجود تبلیغات گسترده‌ای که از سوی بلندگوهای رژیم خلافت اموی انجام می‌گرفت و حتی نام علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) به عنوان محکوم‌ترین چهره اسلام، در منابر و خطابه‌ها یاد می‌شد، بدون وجود یک شبکه تبلیغاتی قوی آیا ممکن بود اهل‌بیت (ع) در نقاطی چنان دوردست و ناآشنا، چنین محبوب و پرجاذبه باشند که افرادی محض دیدار و استفاده از محضر آنان و نیز عرضه کردن دوستی و پیوند خود با آنان راه‌های دراز را بپیمایند و به حجاز و مدینه روی آورند؟ دانش دین را فراگیرند و در موارد متعددی بی‌صبرانه اقدام به جنبش نظامی _و به زبان روایت، قیام و خروج_ را از امام بخواهند؟ اگر تسلیحات شیعه فقط در جهت اثبات علم و زهد ائمه بود، پس درخواست قیام نظامی چه معنایی داشت؟

ممکن است سوال شود اگر به راستی چنین شبکه تبلیغاتی وسیع و کارآمدی وجود داشته، چرا نامی از آن در تاریخ نیست و صراحتاً ماجرایی از آن نقل نشده است؟

دلیل این بی نشانی را نخست در پایبندی وسواس‌آمیز یاران امام به اصل معتبر و مترقی «تقیه» باید جست که هر بیگانه‌ای را از نفوذ در تشکیلات امام مانع می‌شد.

فعالیت‌های امام (ع) به‌طور عمده در پنهانی انجام می‌گرفت و آن حضرت مکرر اصحاب خود را به کتمان و حفظ اسرار اهل بیت (ع) دستور می‌داد، به‌طوریکه روایات زیادی در این زمینه از آن حضرت نقل شده است. رهبری شیعه به طور مسلم دارای برنامه‌ها و فعالیت‌های پنهانی در جهت انسجام مذهبیان بود؛ چیزی که در دوره‌های بعد آثارش هویدا گشت. امام (ع) معمولاً از رفت‌وآمد به دربار خلفای عباسی جز در موارد معدودی سرباز می‌زد و به همین سبب هم از طرف آنها مورد اعتراض قرار می‌گرفت. بدین‌گونه بود که امام نارضایی خود را نسبت به حکومت آنها ابراز می‌داشت و با توصیه‌های سیاسی به افراد مانند: «اَیّاکَ وَ مُجَالِسَةُ الْمُلُوکِ» (بر تو باد که از همنشینی پادشاهان دوری کنی)، یاران خود را نیز از همنشینی با سلاطین برحذر می‌داشت و نیز می‌فرمود: «کَفَّارَةُ عَمَلِ السُّلْطَانِ، اَلْإِحْسَانُ إِلَی الْاِخْوَانِ» (کفاره همکاری با سلطان، نیکی به برادران است).

انحرافِ انقلاب

در دوران حکومت بنی‌امیه، مبارزات امام به شکل آشکار بود، اما در دوران بنی‌عباس _که طولانی‌تر بود_ این کار به صورت مخفیانه‌تری انجام می‌گرفت. بنی عباس آن جریان انحرافی بودند که از فرصت انقلاب سوءاستفاده کردند. یعنی همان انقلابی را که امام صادق (ع) داشت به‌وجود می‌آورد، منحرف کردند و این خطر همیشه انقلاب‌ها است. آن خط درست انقلاب که منطبق با معیارها و ضوابط اصلی انقلاب است گاهی جای خود را به یک خط عوضی منحرف فاسد باطل با شعارهای حق می‌دهد. این است که انسان حواسش باید جمع باشد. مردم آن زمان حواسشان جمع نبود. تا سال‌ها بعد، شاید تا سی سال بعد یا بیست سال بعد، مردم مناطق دوردست خیال می‌کردند که این حکومت بنی عباس محصول مبارزات آنها است. خیال می‌کردند حکومت آل‌علی همین است و خبر نداشتند که اینها غاصب‌اند.

امام صادق (ع) در عرصه فرهنگ و تمدن اسلامی نقش مهمی را در جهان اسلام ایفا کردند. می‌توان گفت که بیشتر مردم فقط چهره فقهی و دینی امام (ع) را می‌شناسند و کمتر نقش سیاسی ایشان مورد بررسی قرار گرفته و حتی از آن غفلت نیز شده است، اما واقعیت این است که امام صادق (ع) و پدر بزرگوارشان در عرصه سیاست یک الگوی مناسبی را ترسیم کرده که می‌تواند امروزه نقشه راه سیاستمداران قرار گیرد.

کد خبر 750440