به گزارش شریان نیوز،امیر دریادار ناصر سرنوشت، با اشاره به سالگرد حمله ناو آمریکایی به ایرباس ایران در دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ گفت: من امیر دریادار جانباز ناصر سرنوشت از بازماندگان عملیات همیشه جاویدان مروارید هستم که آخرین فرماندهی من در دوران دفاع مقدس مربوط به عملیات نجات و جمعآوری اجساد و بقایای پیکر ایرباس پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایرانایر بود که در دوازدهم تیر ۱۳۶۷ مورد اصابت دو موشک توسط ناو آمریکایی یواساس وینسنس قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ساعت ۱۰:۳۰
هواپیمای ایرباس مورد اصابت دو موشک
قرار گرفت او با بیان اینکه
هواپیمای مسافربری ایرباس ۶۵۵ ساعت ۱۰:۳۰ صبح
مورد اصابت دو موشک آمریکایی
قرار گرفت، اظهار داشت: پس از وقوع این حادثه، ماموریت
انجام عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و
بقایای هواپیما به سرعت به بنده
ابلاغ شد و من به
همراه تیم ویژهای از غواصان
نیروی دریایی ارتش با هواپیما از تهران به بندرعباس رفتم و
ساعت ۱۲ همان روز در منطقه یکم
دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران حضور یافته و عملیات را آغاز کردیم. هدف اول جمعآوری اجساد شهدا از
روی آب بود فرمانده عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و بقایای ایرباس ۶۵۵ ادامه داد: پیش از رسیدن ما در منطقه، تیم جستوجو و غواصی در محل حضور
یافته بود و همین استقرار
موجب شد تا عملیات با سرعت بیشتر و بهتری آغاز شود. هنگامی که من در محل سقوط حضور یافتم با تعداد بسیار زیادی از پیکرهای متلاشی شده روبهرو شدیم. هدف ما هم در وهله اول، جمعآوری اجساد شهدا از روی آب و سپس جمعآوری بقایای ایرباس ۶۵۵ بود که مورد اصابت دو موشک
قرار گرفته بود. آمریکاییها عمداً به
هواپیمای ایران شلیک کردند امیر سرنوشت با بیان اینکه چندین هلیکوپتر، هاورکرافت و شناور و ناو نیروبر در این ماموریت ما را همراهی میکردند، تصریح کرد:
هواپیمای مسافربری ایرباس ۶۵۵ ایران توسط دو
موشک استاندارد زمین به هوا از ناو «یواساس وینسنس» مورد
هدف قرار گرفته بود. قدرت تخریبی این موشک به گونهای بود که برای متلاشی کردن و از
بین بردن یک هواپیمای بزرگ یا جنگنده تنها
یک موشک آن کافی است اما مشاهده میکنیم که دو موشک به طرف این هواپیما شلیک
شده بود که یکی از آنها به بال و دیگری به دم هواپیما اصابت کرد. همین مساله موجب میشود تا بگویم آمریکاییها عمداً این دو موشک را شلیک کردند تا هیچ اثری از هواپیما باقی نماند. اجساد شهدای
هواپیمای ایرباس متلاشی و تکهتکه
شده بود او با بیان اینکه کلیه سرنشینان و مسافران ایرباس ایران شهید شده و اجساد آنها متلاشی شده بود، خاطرنشان کرد: تعداد سرنشینان این هواپیما ۲۹۰ نفر بودند. وضعیت اجساد آنها به گونهای بود که پیکر آنها، متلاشی شده و بدن اکثر آنها نیز تکهتکه شده و در سطح وسیعی از دریا شناور شده بود. تکههای بدن مسافران بیگناه به بدن غواصان میچسبید فرمانده عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و بقایای ایرباس ۶۵۵ افزود: حاضران در عملیات هم، با صحنههای بسیار دلخراش و تکاندهندهای روبرو میشدند. مثلاً، تکههای بدن مسافران بیگناه به دست و بدن غواصان میچسبید. ۱۷۸ پیکر از ۲۹۰ سرنشین را جمعآوری کردیم امیر سرنوشت با یادآوری وضعیت وخیم و بد منطقه در هنگام انجام عملیات ابراز داشت: جمعآوری بقایا و اجساد ایرباس ایران ۵۲ روز
طول کشید و این در حالی است که درجه حرارت در آن ایام بیش از ۵۲ درجه بود اما واحدهای جستوجو و عملیات ایران به صورت شبانهروز و پیوسته به
کار خود ادامه میدادند. با این حال ما توانستیم ۱۷۸ جسد را جمعآوری کرده و
جعبه سیاه و برخی دیگر از قسمتهای هواپیما را
پیدا کرده و جمعآوری کنیم.
ناو آمریکایی هیچ اخطاری به هواپیمای ایران نداده بود او با اشاره به بررسی
جعبه سیاه ایرباس ۶۵۵ بیان کرد: با
پیدا کردن جعبه سیاه و بررسی آن
مشخص شد که
ناو آمریکایی هیچ اخطاری به هواپیمای ایران نداده بود و
ناو آمریکایی بدون اخطار به سوی
هواپیمای ایرباس ایران دو موشک پرتاب کرده بود. در بررسیهایی هم که توسط برج کنترل و مراقبت انجام گرفت، مشخص شد که هیچ مکالمهای میان هواپیمای ایران و
ناو آمریکایی صورت نگرفته بود. چرا حمله به هواپیمای ایران عمدی بود؟ فرمانده عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و بقایای ایرباس ۶۵۵ اضافه کرد: تشخیص
یک هواپیمای مسافربری از هواپیمای نظامی برای یک ناو پیشرفته آمریکایی کار سادهای بود. زیرا رادار ناوشکنهای موشکانداز، به سامانه I.F.F (Interrogating Friend and Foe) که توانایی تشخیص نوع هواپیمای درحال پرواز، اعم از خودی یا غیرخودی و جنگی یا غیر جنگی را دارند، مجهز هستند.
بر روی هواپیماهای مسافری و تجاری کدهایی وجود دارد که موجب شناسایی آن هواپیماها از جنگندهها و هواپیماهای نظامی میشود و این نشان میدهد که
ناو آمریکایی بررسی لازم برای شناسایی این هواپیما را انجام نداده بود و فقط میخواست
هواپیمای ایرانی را سرنگون کند. ضمن اینکه هواپیماهای جنگی، حین پرواز از رادار استفاده میکنند و از نوع رادار کنترل آتش هواپیما، میتوان جنگی یا غیرجنگی بودن هواپیما را تشخیص داد. بدترین صحنه دلخراش عملیات نجات و جمعآوری ایرباس ۶۵۵ چه بود؟ سردار سرنوشت بدترین صحنه دلخراش آن واقعه را مشاهده جسد
بر روی آب یک دختربچه هشت ساله دانست و بیان کرد: در کنار جسد آن دختربچه عروسکی قرار داشت و ماهیها در صدد خوردن جسد او بودند که من پس از دیدن این صحنه تلاش کردم تا پیکر او را نجات داده و دستور سرعت بخشیدن به عملیات را صادر کردم.
هواپیمای ایرباس در زمان اوج گرفتن
مورد هدف قرار گرفت او با بیان اینکه
هواپیمای ایرباس ایران فقط دقایقی قبل از مورد اصابت قرار گرفتن ، از بندرعباس پرواز کرده بود، عنوان کرد: فاصله بندرعباس تا دوبی حدود ۲۵ تا
۳۰ دقیقه است و
هواپیمای ایرباس ایران در
آن زمان در حال اوج گرفتن بود. فاصله کوتاه مسیر به گونهای است که وقتی هواپیما به ارتفاع ۱۱ هزار پایی میرسد، باید ارتفاع خود را کم کند. هواپیمای ایران هم در حال اوج گرفتن بود و هیچ فرصتی را برای تغییر مسیر نداشت. نمیتوانستیم
بقایای اجساد را در تابوت و کفن قرار بدهیم فرمانده عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و بقایای ایرباس ۶۵۵ با یادآوری اینکه ۱۸۷ جسد از ۲۹۰ سرنشین هواپیمای ایرباس ایران مورد شناسایی و جمعآوری قرار گرفت، گفت: جمعآوری اجساد در آن فضا و شرایط
بسیار سخت بود چراکه ما نمیتوانستیم
بقایای اجساد را در تابوت و کفن قرار بدهیم. اجساد به دلیل شدت حرارت ملتهب و بهخاطر باقی ماندن در آب ورم کرده بودند و حتی در تابوت جا نمیشدند و مسئولان ناچار شدند تا
برای انتقال آنها، از برانکاردهای توری
استفاده کنند و در نهایت، از طریق هلیکوپتر و هاورکرافتهایمان آنها را منتقل میکردیم. درجه حرارت بیش از
۵۰ درجه نیز کار را
برای ما بسیار سخت کرده بود. آمریکاییها پس از مدتی اعتراف به اشتباه کردند امیر سرنوشت در رابطه با واکنش آمریکاییها در این باره هم اظهار داشت: آمریکاییها پس از مدتی اعتراف به اشتباه کردند، هرچند که آنها گفتند فکر میکردند که
یک هواپیمای جنگی به آنها نزدیک شده است. آنها دلایل غیرمستند و غیرقابل قبولی را بیان میکردند اما همه آن دلایل غیرواقعی بود. آمریکا در زمان انجام عملیات نجات و جمعآوری اجساد و بقایا سکوت کرد او با بیان اینکه در زمان انجام عملیات نجات و جمعآوری اجساد شهدا و بقایای ایرباس ۶۵۵، آمریکاییها سکوت کرده بودند، تصریح کرد: ناوهای آمریکایی در
آن زمان در جنوب
خلیج فارس مستقر
شده بودند و هیچ تحرکی را از خود نشان نمیدادند چراکه میدانستند کوچکترین تحرک آنها با برخورد شدید ایران روبرو خواهد شد.
نیروی دریایی ایران در آمادگی کامل قرار داشت و حرکت ناوچه موشکانداز جوشن
نشان داد که
نیروی دریایی ارتش
جمهوری اسلامی در خط سالار شهیدان و شهدای
دفاع مقدس حرکت میکنند.
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۸۹۴۸۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتابنیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرکها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد. این کالاهای مبادلاتی به گمان باستانشناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَکها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافتههای سطحی، به نظر میرسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپههای متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستانشناسی جنوب شرق ایران به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا