به نقل از «نامه نیوز»

کابینه دوم روحانی؛ «آزمونی دشوار» پیش پای عارف /ضعف آشکار عارف در «لابی‌های درون پارلمانی» به ضرر دولت تمام خواهد شد؟

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۳۳۱۹۳

مرداد ماه که از راه برسد دولت دوم روحانی باید خودرا آماده ورود به پاستور کرد، هرچند روحانی امیدوار است دولت دومش با دست انداز کمتری از سد مجلس عبور کند اما بدون شک وزنه بالای ولایی ها در مجلس و مواضع نامشخص فراکسیون مستقلین مجلس سبب خواهد شد که کار روحانی رد این مرحله هم چندان راحت نباشد. شاید همینجاست که باز هم نگاه ها به سمت یک نفر در مجلس خیره می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدرضا عارف.

محمدحسن خانی‌پور:هم رئیس فراکسیون امید مجلس است هم رئیس مجمع نمایندگان استان تهران؛ دو سمت پارلمانی برای محمدرضا عارف که اولی در بدترین حالت هم قابل حصول بود و دومی هم یک سمت تشریفاتی بیشتر نیست، مردی که 4 سال پیش امید اول اصلاح طلبان برای تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری بود حال در ساختمان هرمی شکل بهارستان در قامت تنها یک وکیل المله طی طریق می کند.

شاید روزی که سیاستمدار یزدی پایش را در بهارستان گذاشت تصوری کمتر از ریاست مجلس را در سر نمی پروراند، پیروزی لیست امید در انتخابات مجلس هم این امید را در او پررنگ تر کرده بود حتی با وجود رقیب قدری چون علی لاریجانی، عارف بازهم چشم طمع به صندلی ریاست بهارستان داشت تا شاید تلخی انصراف دیرهنگام از انتخابات ریاست جمهوری و خداحافظی با پاستور برایش کمتر شود.

رفقای امیدی او در مجلس اما چندان بر عهد رفاقت پیش نرفتند، از دروازه بهارستان که عبور کردند راهشان را به سمت اصولگرایان مجلس کج کردند تا اولین ضربه به عارف از سوی همین رفقای امیدی به او زده شود. او وقتی در رقابت درون فراکسیونی بیش از 50 رای کمتر از لاریجانی آورد رویای ریاست مجلس را برای خود دست نیافتنی دید. نه در سال اول که در سال دوم هم او دیگر چشم امیدی به صندلی مهم مجلس دهم نداشت. عارف گویی خود را بازنده پیش ازرقابت با لاریجانی می دید که حتی در سال دوم ریسک رقابت را به جان نپذیرفت.

وقتی همه چشم انتظار این بود که آقای اصلاح طلب برای کرسی ریاست یک کمیسیون وارد گود رقابت شود یا پیشنهاد تلویحی لاریجانی برای ریاست مرکز پژوهش ها را بپذیرد عارف به هر دو جواب بلند «نه» را داد تا اینگونه اعلام کند تنها صندلی مناسب برای خود در مجلس را فقط صندلی ریاست می دیده و بس. بی اعتنایی عارف به رقابت های درون پارلمانی آنقدر مشهود بود که برخی حتی از قهر او سخن گفتند.

عارف کجای معادلات پارلمانی ایستاده است؟

عارف با همه بی اعتنایی به سمت های پارلمانی اما مرد اول مراجعات اصلاح طلبانه در صحن و بیرون صحن پارلمان است، در هر جلسه علنی مجلس که چشم بگردانی اطراف صندلی او شلوغ تر از بقیه صندلی هاست. او گرچه به جز یک نطق میان دستور، وارد دیگر مباحثات پارلمانی چون تذکر یا اخطار نشده است اما می گویند در پشت صحنه او فعال است و مناسبات فراکسیون امید در درون و بیرون صحن از زیر دست او رد می شود.

سوال اما همینجا بوجود می آید، فراکسیون امید با وجود کثرت اعضا در مجلس و با وجود آنکه گفته می شود عارف در پشت صحنه این فراکسیون فعال است چرا در مناسبات درون پارلمانی دچار ناکامی های پی در پی می شود؟ چرا سهم امیدی های مجلس در هیات رئیسه و کمیسیون ها حتی به نسبت سال اول روند نزولی داشته است؟ ریشه این ناکامی را باید در عهدشکنی اعضا جستجو کرد یا ضعف مدیریت عارف؟

عارف گرچه تلاش کرده است در قامت یک نماینده و سیاستمدار اصلاح طلب اخلاق گرا بدور از تنش و اختلاف مناسبات فراکسیون امید در مجلس دهم را پیش ببرد اما شاید بیش از همه با یک ضعف بزرگ روبرو است. او لابی من قَدَری در مجلس نبوده است. آنهم مجلسی که عهدشکنانی از جنس مستقلین را به خود دیده است که نشان داده اند چندان پایبند رفتار و اخلاق فراکسیونی نیستند و هرجا که منافع بیشتری برایشان فراهم باشند به همان سمت خواهند چرخید، اخلاقی که ولایی های مجلس به خوبی به آن پی برده اند و تلاش کرده اند در هر اتفاق مهم مجلس از بررسی طرح ها و لوایح تا انتخابات درون پارلمانی با دست فرمانی درست تر نسبت به امیدی ها وارد مذاکره با مستقلین مجلس شوند تا رای آنها را به نفع خود جابجا کنند. امری که محمدرضا عارف و همراهانش در فراکسیون امید از آن غفلت آشکاری کرده اند.

کابینه دوم روحانی؛ آزمونی مهم پیش پای عارف

مرداد ماه که از راه برسد دولت دوم روحانی باید خودرا آماده ورود به پاستور کرد، هرچند روحانی امیدوار است دولت دومش با دست انداز کمتری از سد مجلس عبور کند اما بدون شک وزنه بالای ولایی ها در مجلس و مواضع نامشخص فراکسیون مستقلین مجلس سبب خواهد شد که کار روحانی رد این مرحله هم چندان راحت نباشد. شاید همینجاست که باز هم نگاه ها به سمت یک نفر در مجلس خیره می شود. محمدرضا عارف.

محمدرضا عارف که در دو آزمون انتخابات هیات رئیسه و کمیسیون های تخصص مجلس نه فقط در سال اول که در سال دوم هم ناکام بوده است، اینبار با آزمون دشوارتری روبرو است، یک سو اصلاح طلبان برون پارلمانی هستند که انتظار دارند فراکسیون امید مجلس همراه با تصمیمات برون پارلمانی با کابینه روحانی برخورد کند چه در رای مثبت دادن یا منفی دادن به وزرای پیشنهادی. خاصه آنکه اصلاح طلبان اینبار انتظار بیشتری از روحانی دارند و سهم خواهی بیشتری هم کرده اند. شاید همینجاست که انتظار دارند موضع گیری کلان این جریان درباره هر وزیر پیشنهادی در صحن مجلس هم نمود پیدا کند. دقیقا همانجایی که پیوند خوردن رای فراکسیون امید و مستقلین می تواند خواست اصلاح گرایان را به کرسی بنشاند. پیوندی که بدون شک نیازمند لابی های پشت پرده خاصه در سطح کلان آن و از سوی عارف است.

دولتی ها نیز یک چشم امیدشان به عارف مجلس است، آنها گرچه تلاش کرده اند همزمان امیدی ها و مستقلین مجلس را همراه خود نگاه دارند تا در بزنگاه های پارلمانی دستشان در مقابل منتقدان ولایی شان خالی نماند اما در جریان رای اعتماد به کابینه بدون شک نیاز آنها به عارف بیش از گذشته خواهد شد.

شاید آن بزنگاه مهمی که قرار بود برای عارف در پارلمان رقم بخورد همین مردادماه باشد، جایی که عارف می تواند چشم و گوش اصلاح طلبان و حتی دولتی ها در پارلمان شود. آیا او قادر خواهد بود در قامت یک لابی من قَدَر پارلمان خواست جریان متبوعش را در بهارستان پیاده سازی کند؟

منبع: نامه نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت namehnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «نامه نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۳۳۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رقبای قالیباف به دولت نزدیک هستند؛ مجلس در زمینه چای دبش و پتروشیمی باختر کوتاهی کرد

رئیس فراکسیون مجلس یازدهم می‌گوید: دولت احساس می‌کند برای ریاست مجلس رقبایی وجود دارند و مانند مجلس قبل نیست. در حال حاضر ۵ نفر از منتخبین به صورت مستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردند، بنابراین شرایط مجلس دوازدهم مانند مجلس قبل نیست.

به گزارش خبرآنلاین، جلال محمودزاده که به واسطه ردصلاحیت از حضور در مجلس دوازدهم بازمانده، می‌گوید؛ «مجلس یازدهم چشم خود را بر روی اشتباهات دولت بسته بود و به دلیل نبودن نظارت فساد در دولت رسوخ کرده است.»

این نماینده مجلس شورای اسلامی در قسمتی در دیگر از گفتگوی خود به نامه اخیر سید محمد حسینی، معاون پارلمانی رئیسی به قالیباف اشاره می‌کند و می‌گوید؛ «دولت اگر برنامه‌ای برای حل مشکلات فعلی اقتصاد داشت برنامه‌ای ۳ مرحله‌ای به مجلس ارائه می‌کرد و به جای سر هم کردن آمارها در پاسخ به ضرب‌الاجل قالیباف برنامه جامعی می‌داد.»

در ادامه گفتگوی جلال محمودزاده، رئیس فراکسیون اهل سنت مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید:

آقای محمودزاده! به نظر شما دولت با علنی کردن اختلافات با مجلس چه هدفی را دنبال می‌کند؟

در حال حاضر اقتصاد کشور در وضعیت بسیار نامطلوبی بعد از انقلاب قرار دارد، فشار اقتصادی به مردم، گرانی کالاهای اساسی و کوچک شدن سفره مردم، همگی از جمله مواردی هستند که مشاهده می‌کنیم. مردم کاملاً تحت فشار اقتصادی هستند، در این دو سال طیف خانواده‌هایی که زیر خط فقر قرار گرفتند، بسیار افزایش پیدا کرده، تا جایی که خانواده‌های حاضر در قشر متوسط حذف شدند و به سمت خط فقر رفتند.

مجلس باید به دولت اخطار دهد

شرایط به نحوی است که یک خانواده برای تامین نیازهای خود نیاز به حداقل ۳۰ میلیون تومان درآمد ماهیانه دارد، یعنی درآمد زیر ۳۰ میلیون زیر خط فقر است. در صورتی که خانواده‌هایی در جامعه حضور دارند که با ۸ و ۱۰ میلیون تومان حقوق زندگی خود را مدیریت می‌کنند، این شرایط باعث شده که فشار اقتصادی به شدت به مردم وارد شود.

از آن طرف هم مجلس وظیفه نظارتی دارد و باید اخطارهای لازم را به دولت بدهد و اگر دولت از مسیر اصلی در اداره کشور خارج شود، مجلس باید از طریق ابزارهای نظارتی که در اختیار دارد، دولت را به ریل اصلی برگرداند. وظیفه رئیس مجلس هم همین است که نظارت کند اما در حال حاضر دولت گفتار درمانی می‌کند و آمارهایی می‌دهد که کارشناسی شده نیستند و واقعیت ندارند و با واقعیت جامعه در تضاد است.

تیم اقتصادی دولت بسیار ضعیف است و توانایی مدیریت وضعیت فعلی را ندارد

بنابراین وظیفه مجلس این است که از بعد نظارتی ورود پیدا کند و از دولت بخواهد که برنامه‌های خود برای حل این مشکل در بازه زمانی کوتاه مدت، متوسط و بلند مدت، ارائه کند. اما دولت حاضر نیست این اقدام را انجام دهد چراکه تیم اقتصادی دولت برنامه‌ای برای ارائه به مجلس ندارد چراکه اگر برنامه‌ای داشت وضعیت کشور به این ترتیب نمی‌شد، بنابراین تیم اقتصادی دولت تیم بسیار ضعیفی است، توانمندی مدیریت وضعیت موجود را ندارد لذا برنامه‌ای برای اصلاح وضعیت ندارد.

در مجموع دولت به این دلیل که برنامه ندارد خطاب به رئیس مجلس نامه نوشته و حرف‌های معمولی خود را در آن نوشته و برای انتشار به رسانه‌ها داده است.

رقبای قالیباف به دولت نزدیک هستند

با توجه به اینکه حدود ۳ هفته به پایان عمر مجلس یازدهم باقی مانده، هدف دولت از علنی کردن اختلافاتش با مجلس چیست؟

دولت احساس می‌کند برای ریاست مجلس رقبایی وجود دارند و مانند مجلس قبل نیست. در حال حاضر ۵ نفر از منتخبین به صورت مستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردند، بنابراین شرایط مجلس دوازدهم مانند مجلس قبل نیست که قالیباف تنها کاندیدای ریاست مجلس باشد.

لذا دولت این نکته را دریافت کرده کما اینکه از میان داوطلبین ریاست مجلس چهره‌هایی حضور دارند که از قالیباف بیشتر به دولت نزدیک هستند. لذا یکی از دلایل علنی کردن اختلافات دولت و مجلس همین نکته است. دلیل عمده هم این است که دولت برنامه اقتصادی برای ارائه ندارد.

حتی رئیسی هم نمی‌تواند مانع فعالیت‌های مجلس یازدهم شود

بنابراین دولت احساس بی‌نیازی به مجلس کرده و آن را جدی نمی‌گیرد…

حدود ۱۱۰ نفر از نمایندگان مجلس تغییر کردند و اکثریت منتخین از جناح دولت هستند یا تجربه چندانی برای شروع حرکت جدی در مجلس ندارند. اینها مواردی است که دولت مشاهده می‌کند. لذا خود را موظف نمی‌داند که در فاصله آمدن افراد دیگر به جای قالیباف، برنامه‌ای ارائه دهد.

در صورتی که مجلس تا روز آخر یعنی تا روز ۶ خردادماه مجلس مسئولیت دارد و باید وظیفه نظارتی خود را پیگیری کند و هیچ‌کس حتی شخص رئیس جمهور، معاون‌های او و وزرایش نمی‌تواند مانع اجرای مسئولیت مجلس یازدهم تا روز آخر شوند.

دولت به رئیس مجلس آینده نیم‌نگاهی دارد

منظور شما این است که مثلا دولت به ریاست رسایی بر مجلس بیشتر روی خوش نشان می‌دهد تا ریاست قالیباف؟

اسامی که برای ریاست مجلس مطرح هستند نسبت به قالیباف، به دولت نزدیک‌تر هستند و این واقعیت است که دولت نیم‌نگاهی به این موضوع دارد اما اینکه دولت تا چه اندازه موفق شود به نظر نمایندگان مجلس دوازدهم بستگی دارد.

برای شما که عضوی از مجلس یازدهم هستید، این نکته عجیب نیست، رئیسی که همین نمایندگان از او دعوت کردند که وارد عرصه رقابت ریاست جمهوری شود، حالا با این ادبیات پاسخ نمایندگان را می‌دهد و رئیس همین مجلس را تخریب می‌کند؟

مجلس یازدهم در برخی از زمینه‌های نظارتی کوتاه آمد و رعایت حال دولت را کرد، در صورتی که اقدام اشتباهی بود. به عبارت دیگر مجلس یازدهم با هدف همکاری، از اشتباهات دولت گذشت و پیگیری نکرد، که اقدام مناسبی نبود.

برای مثال در قضیه چای دبش مجلس می‌توانست خیلی بهتر وارد شود اما متاسفانه وارد نشد و یا در مورد واگذاری پتروشیمی باختر به بخش خصوصی که تحقیق و تفحص آن انجام شده، اما هیئت رئیسه مجلس اجازه طرح موضوع در صحن علنی را ندادند، یا درباره خرید میوه شب عید وزارت جهاد و کشاورزی و شرکت آریو تجارت سهیل که تخلفات بسیار گسترده‌ای انجام داد، مجلس کوتاهی کرد، از موضوع هم گذشت و همین باعث شد مجلس در برخی مقاطع بازوی نظارتی خود را از دولت بردارد و تخلفاتی در بدنه دولت صورت بگیرد که به دلیل همین ضعف نظارتی مجلس بود.