به نقل از «عصر ایران»

10 اختلال شخصیتی که از آنها بی خبرید

تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۱۲۰۵۳

اختلالات شخصیتی نوعی اختلالات ذهنی هستند که بر نحوه ی مدیریت احساسات، رفتار و روابط افراد تاثیر می گذارند. اختلالات شخصیتی در ۴۰ تا ۶۰٪ مواقع قابل تشخیص هستند. این اختلالات می توانند موجب ناهنجاری شده و منجر به مشکلات شخصیتی شوند و در نتیجه ایجاد اضطراب و افسردگی کنند.

باتوجه به راهنمای تشخیصی وآماری اختلالات روانی، ۱۰ نوع اختلال شخصیتی متفاوت وجود دارد که در ۳ گروه قابل دسته بندی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دسته ی اول:

اختلال شخصیت پارانویایی- اختلال شخصیتی اسکیزوئید- اختلال شخصیتی اسکیزوفرنی گونه

دسته دوم:

اختلال شخصیت ضد اجتماعی- اختلال شخصیت مرزی- اختلال شخصیت نمایشی- اختلال شخصیتی نارسیسیتی

دسته سوم:

اختلال شخصیت اجتناب پذیر- اختلال شخصیتی وابسته یا غیرمستقل- اختلال شخصیت وسواس فکری عملی

۱.اختلال شخصیتی پارانویایی

فرد مبتلا همیشه به همه چیز مشکوک است. فرد به پذیرفته نشدن یا رد شدن بیش از حد حساس است و به راحتی احساس سرخوردگی می کند. شاید حتی احساس شرم و حقارت نیز کرده و کینه به دل بگیرد. کناره گیری از دیگران در بین آنها شایع است و ایجاد روابط صمیمی و نزدیک برای آنها دشوار است چرا که همواره دیگران را برای مشکلات و اشتباهات سرزنش می کنند.

علائم:

عدم اعتماد به دیگران

حساس به واکنش و عکس العمل دیگران

کینه به دل داشتن برای مدت طولانی

۲.اختلال شخصیت اسکیزوئید

آنها بیشتر درون گرا هستند و برای خودشان یک دنیای درونی دارند. نظریه ای وجود دارد که عنوان میکند افرادی که اختلال شخصیتی اسکیزوئید دارند به شدت حساس و عاطفی هستند و زندگی درونی غنی ای دارند، آنها تمایل به داشتن روابطی صمیمی و طولانی مدت هستند اما آغاز کردن و حفظ روابط برای آنها بسیار دشوار است و به همین دلیل هم تمایل دارند که در دنیای درونی خود زندگی کنند. افراد مبتلا به این اختلال به ندرت به دارو احتیاج دارند.

علائم:

دور شدن از دوستان

عدم پاسخ عاطفی

عدم حس شوخ طبعی

۳.اختلال شخصیتی مرزی

این نام به این دلیل بر روی این اختلال گذاشته شده است چراکه تصور می شود این اختلال مابین اضطراب و روان پریشی قرار دارد. بی ثباتی عاطفی، انفجار خشم هنگام نقد شدن، خودکشی و خود آزاری در بین این افراد شایع است. این افراد به شدت حس پوچی می کنند و از ترک شدن و رها شدن واهمه دارند.

علائم:

غیرقابل پیش بینی هستند

موذیانه عمل می کنند

بی ثبات هستند

۴. اختلال شخصیتی اسکیزوفرنی گونه

افرادی که مبتلا به این اختلال شخصیتی هستند عموما عجیب و غریب توصیف می شوند. آنها اغلب روابط صمیمی و نزدیک کمی دارند یا اصلا ندارند. این افراد احتمال بیشتری برای مبتلا شدن به اسکیزوفرنی دارند.

علائم:

اعمال عجیب غریب و غیر معمولی

دوستانه رفتار نمی کنند

از مردم دوری می کنند

۵. اختلال شخصیت نمایشی

افرادی که به این اختلال مبتلا هستند خود را بسیار زیبا و جذاب می دانند. آنها دائما سعی دارند جلب توجه کنند و کلا اعتماد بنفسشان به تایید و جذب دیگران وابسته است.

علائم:

جلب توجه می کنند

تمایل به اغوا کردن و فریفتن دارند

به دنبال تحت تاثیرقراردادن واکنش دیگران هستند

۶. اختلال شخصیت نارسیسیتی

این افراد نوعی حس خود مهمی و خودخواهی داشته و به تحسین دیگران نیاز دارند. آنها بر این باورند که از همه مهم ترند و به این دلیل به احساسات دیگران توجهی نمی کنند. آنها حس دوستی و همدلی ندارند و از دیگران برای به موفقیت رسیدن خودشان سوء استفاده میکنند. در چشم دیگران آنها اغلب خودشیفته، متعصب، خودخواه و بی عاطفه بنظر می آیند. اگر مورد تمسخر یا انتقاد قرار بگیرند ممکن است رفتارهای خشونت آمیز از خودشان نشان بدهند.

علائم:

احساس برتری کردن

گستاخ و متکبر هستند

۷. اختلال وسواس فکری عملی

افراد این دسته اغلب شکاک، محتاط، سخت و جدی و بدن حس شوخ طبعی هستند. این افراد وقتی حس می کنند کنترل شرایط از دستشان در رفته احساس ترس و اضطراب می کنند.

علائم:

براین باورند که عالی هستند

انجام رفتارهای خارج از کنترل مثل شستن بیش از حد دست ها

۸. اختلال شخصیت اجتناب پذیر

این افراد اعتماد به نفس کمی دارند و دائما از خجالت زده شدن، مورد انتقاد قرار گرفتن و پذیرفته نشدن واهمه دارند. آنها ناخوشانید هستند و چون می ترسند که افراد از آنها خوششان نیاید از ملاقات با مردم اجتناب میکنند. آین افراد بیش از حد واکنش ها و عکس العمل های خود و دیگران را مورد بررسی قرار می دهند که این کار هم باعث می شود کم تر در شرایط و موقعیت های اجتماعی دخیل شوند.

علائم:

اعتماد بنفس پایین

ترس از شکست خوردن

۹. اختلال شخصیت ضد اجتماعی

افراد مبتلا به این اختلال معمولا بدون درنظر گرفتن دیدگاه دیگران دست به عمل می زنند. این اختلال در میان مردان شایع تر از زنان است. مشخصه ی آن عدم اهمیت به احساسات دیگران است. این افراد قوانین و تعهدات اجتماعی رانادیده می گیرند، تحریک پذیر و پرخاشگر هستند، یکهویی عمل می کنند و هرگز احساس گناه یا پشیمانی نمی کنند.

علائم:

بی احترامی به تصمیمات دیگران

براین باورند که فقط حرف و کار خودشان درست است

از هنجارهای اجتماعی پیروی نمی کنند

۱۰. اختلال شخصیتی وابسته یا غیرمستقل

این افراد اعتماد بنفس کمی دارند و بیش از حد نیاز دارند که کسی مراقبشان باشد. این افراد در گرفتن تصمیمان روزانه ی خود به کمک احتیاج دارند. از تنهایی واهمه دارند و هیچ وقت تنها نمی ماند.

علائم:

چسبیدن به دیگران

اجتناب از تنهایی و انزوا

نمی توانند هیچ کاری را به تنهایی انجام دهند

منبع: برترینها

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۱۲۰۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همدلی با کودکان، مهارتی که خانواده‌ها با آن غریبه‌اند

ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است، اما بسیاری از خانواده‌ها با آن غریبه‌اند و آگاهی از آن ندارند.

سمیه سلیمانی در گفت و گو با ایسنا، مهارت‌های زندگی را لازمه بهزیستی دانست و افزود: فراگیری آشنایی با مهارتی تحت عنوان «همدلی» یا به عبارتی درک احساس دیگران ضروری است.

وی با بیان اینکه روانشناسان از سال ۱۹۵۷ تلاش داشتند تا دریابند منشاء همدلی کجاست و چگونه می‌توان فرزندان همدل‌تری تربیت کرد، اظهار کرد: بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده مشخص شد در کنار عواملی چون نظم و انضباط، گرمی و عشق در رابطه، صبوری، تأیید و تشویق و تنبیه به موقع والدین، بهترین پیش‌بینی کننده همدلی در مردان و زنان ۳۰ ‌ساله رابطه‌ای بود که آن‌ها در ۵ سالگی با والدین خود داشتند.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیان کرد: در این تحقیقات مشخص شد هرچه رابطه والدین و فرزندان در سنین دبستان خوب و صمیمی‌تر باشد، کودکان، همدلی (توانایی درک احساسات و عواطف دیگران و دیدن دنیا از زاویه دید آن‌ها) را بهتر یاد می‌گیرند و بزرگسالان همدل‌تری می‌شوند و هرچه رابطه والد و فرزندان در این سنین رو به سردی و فاصله و «ول کن بابا» و حوصله‌اش را ندارم پیش رود در بزرگسالی احتمال اینکه کودک به سمت خودمحوری، خودکامگی، بی‌توجهی به حال و احوال و خواسته‌های دیگران پیش رود، بیشتر است.

وی در پاسخ به اینکه چطور می‌توان مهارت همدلی خود را ارتقاء داد؟ گفت: همان‌طور که گفته شد این یک مهارت مهم برای ایجاد رابطه قوی و ارتباط مؤثر است.

سلیمانی با بیان اینکه برای فراگیری و بهبود مهارت همدلی چند راه وجود دارد که می‌توان آنها را به کار گرفت، اذعان کرد: تمرین گوش دادن فعال، خود را جای آن‌ها گذاشتن، توجه کردن به نشانه‌های غیرکلامی، تمرین کردن ذهن آگاهی، خواندن داستان و به دنبال بازخورد بودن بخشی از این راه‌ها برای بهبود مهارت همدلی است.

وی با تأکید بر اینکه باید گوش دادن فعال را تمرین کرد، افزود: وقتی فرزندتان با شما صحبت می‌کند بدون وقفه با تلاش برای ارائه راه‌حل به آنچه می‌گوید تمرکز کنید. با برقراری تماس چشمی، تکان دادن سر و پرسیدن سؤالات «شفاف» نشان دهید به او گوش می‌دهید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی همچنین از والدین خواست خود را جای فرزندشان بگذارند و سعی کنند مسائل را از دید طرف مقابل ببینید، مثلاً تصور کنید اگر در موفقیت‌های آن‌ها بودید چه احساسی داشتید یا سؤالاتی بپرسید تا درباره تجارب آن‌ها بیشتر بدانید.

وی با بیان اینکه باید به نشانه‌های غیرکلامی توجه کرد، تصریح کرد: مردم اغلب احساسات خود را از طریق زبان بدن، لحن صدا و حالات چهره خود بیان می‌کنند باید به این نشان‌ها توجه کرد تا درک بهتری از احساس طرف مقابل داشته باشید.

سلیمانی همچنین تمرین کردن ذهن آگاه را ضروری دانست و افزود: ذهن می‌تواند به شما کمک کند تا آگاهی بیشتری ‌نسبت به افکار و احساسات خود ایجاد کنید که به نوبه خود می‌تواند به درک بهتر و همدلی با دیگران کمک کند.

وی در خصوص خواندن داستان گفت: این کار می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های همدلی خود را توسعه دهید، زیرا به شما امکان می‌دهد جهان را از دیدگاه‌های مختلف ببینید و احساسات و انگیزه‌های شخصیت داستانی را درک کنید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی با تأکید بر اینکه والدین باید به دنبال بازخورد باشند، اظهار کرد: باید از دوستان و اعضای خانواده در مورد مهارت‌های همدلی خود بازخورد بخواهید. آن‌ها ممکن است بتوانند پیشنهاداتی در مورد چگونگی بهبود شما ارائه دهند.

وی خاطرنشان کرد: همدلی مهارتی است که با تمرین و تلاش می‌توان آن را توسعه داد. با تمرکز بر درک و ارتباط با دیگران، می‌توان مهارت‌های همدلی خود را بهبود ببخشید و روابط قوی‌تری ایجاد کنید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است اما بسیاری از خانواده‌ها با آن غریبه‌اند و آگاهی از آن ندارند.

انتهای پیام