مشهد جغرافیای داستان‌نویسی من است/ادبیات رضوی وقتی زنده می‌شود که معاصر سازی شود
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۷۸۷۳۳
سعید تشکری می‌گوید: ادبیات رضوی وقتی زنده می‌شود که معاصرسازی شود، اگر به سراغ آموزه‌های دینی می‌رویم، قابلیت این را دارند که شناور باشند، به عبارت دیگر گستردگی آموزه‌های دینی آلترناتیو است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، سعید تشکری، هنرمند متعهدی است که چه در سال‌های سلامت و چه اکنون که در جنگ و استقامت در برابر آسیب‌های یک بیماری ناراحت‌کننده است تلاش داشته تا چراغ هنر دینی را روشن نگاه دارد، که اگر اینگونه نبود نام نیک و هنر باخلاقیتش در هر جشنواره به عنوان برگزیده اعلام نمی‌شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به قول دوستانش سعید تشکری مرد طاقت و نوشتن متعهدانه و باورمند در هر شرایطی است. تشکری در طول سال‌های فعالیت هنری‌‌اش چه در عرصه تئاتر و چه در اکنون در عرصه ادبیات داستانی به هنر دینی وفادار بوده است، او بارها قلمش را در عرصه ادبیات رضوی آزموده و هر بار سربلند‌تر از گذشته بیرون آمده است، «بار باران» ، «ولادت» ، «غریب قریب» از جمله مهمترین آثار او در این حوزه به شمار می‌روند که فصل جدیدی را در عرصه ادبیات رضوی گشوده‌اند.
خبرگزاری تسنیم، درباره ادبیات داستانی رضوی با سعید تشکری گفت‌وگویی داشته است، متن این گفت‌وگو به شرح ذیل است:
* تسنیم: آقای تشکری وقتی صحبت از کمبود آثار دینی در عرصه ادبیات داستانی می‌شود، برخی نویسندگان از کمبود منابع، محدودیت‌ها و تیغ منتقدین حرف می‌زنند، این در حالی است که برخی دیگر از نویسندگان ما به خوبی توانسته‌اند، آثار شاخص و ماندگاری در این زمینه تولید کنند. شما خود از جمله چنین نویسندگانی هستید، خلق رمان درباره امام رضا(ع) و یا به قول شما ادبیات تشرف چگونه بود؟ آیا شما هم با این محدودیت‌ها و موانع روبرو شدید؟
خیر، من اصلاً با این موانع روبرو نشدم، برای اینکه افق نگاهم این چنین نبود، به شکل مفصل قبلاً این را عرض کرده‌ام که نگاه من به ادبیات رضوی همانند نگاه تاریخی نیست، نگاهم اینگونه نیست که مثلا‌ً معادل تاریخ را بیاورم، من رمان معاصر می‌نویسم و نقش قدسی ادبیات رضوی را در رمان خود مطرح می‌کنم، برای شخصیت‌هایی که خودم خلق کرده‌ام. من معتقدم که ادبیات رضوی وقتی زنده می‌شود که معاصرسازی شود، اگر به سراغ آموزه‌های دینی می‌رویم، قابلیت این را دارند که شناور باشند، به عبارت دیگر گستردگی آموزه‌های دینی آلترناتیو است. ادبیات تشرف را در همه جای دنیا با یک رویکرد بسیار جدی مطرح می‌کنند، اما چرا در ایران ما شناخته شده نیست؟ تفاوت سعید تشکری با کریستین بودلر در چیست؟ او از موقعیت جغرافیایی خود می‌نویسد و من هم از موقعیت جغرافیایی خود می‌نویسم.
* تسنیم: برخی از نویسندگان روشنفکر معتقدند که جامعه ایران یک جامعه نیمه سنتی است که از حالت سنتی به سمت مدرن پوست اندازی می‌کند، در چنین شرایطی نوشتن از آیین‌ها و سنت‌ها چه توجیهی دارد؟ نظر شما در این زمینه چیست؟
اکثر دوستانی که سراغ این نوع داستان‌نویسی می‌روند، بیشتر به ابر داستان و ابر قهرمان اعتقاد دارند، ابر داستان مبحثی است که از خارج داستان وارد داستان می‌شود، در حالی که داستان باید طیف غیرمصنوع داشته باشد، قهرمانش باور زمینی داشته باشد، این باور زمینی باید به گونه‌ای باشد که بتواند در کنار یک معصوم کارکرد داشته باشد، وظیفه ادبیات تشرف اصلاً همین است.
برای نمونه ما در رمانی در خیابانی راه می‌رویم که یک بوطیقای کلی دارد، این بوطیقای کلی حرم رضوی است، آیا این رمان قدسی نیست؟ حال یک سوال پیش می‌آید که چرا مخاطب علاقه‌مند به ادبیات تشرف می‌شود، چون خودش را پیدا می‌کند، وقتی خود را از ادبیات دینی حذف می‌کنیم، مخاطب خود را گم می‌کند.
نگاه دیگر اینکه، ادبیات فیزیکال است، ادبیات فیزیکال در حرکت به مفهوم جوهری رمان بافت دراماتیک پیدا می‌کند، اما بیشتر بافت فیزیکال دارد. برای نمونه رمان در یک آپارتمان در یک شهر رخ می‌دهد، اصولاً ادبیات معاصر در میان ادبیات شهر می‌تواند ادبیاتی جهانی به وجود بیاورد، اگر مسکو را از داستایوفسکی و پاریس را از هوگو بگیریم، چیزی می‌ماند؟ برای همین باید بگویم که «مشهد» برای سعید تشکری همان جغرافیاست، این یک مدل و الگوی جهانی است، اما برخی دوستان هنوز نسخه می‌پیچند که چون به سمت مدرنیسم می‌رویم، اگر از ادبیات دینی صحبت کنیم، سنتی است.
بحث بر سر تبدیل چرتکه به ماشین‌حساب نیست، ادبیات مفهومی است نویسنده می‌تواند با ارتباطات جدید خداوند را در بطن زندگی گسترش دهد، این همان ادبیات تشرف است، بسیاری از نویسندگان بزرگ دنیا نیز چنین می‌کنند. مشکل ما این است که ساده، واضح و آگاهانه حرف نمی‌زنیم؛ آگاهی‌های ما آگاهی‌های شخصی است.
* تسنیم: برگردیم به شیوه داستان‌نویسی شما، در رمان مفتون و فیروزه ادبیاتی را خلق کردید که تصویری بود، ادبیاتی سینمایی که موجب می‌شود، در رمان «غریب قریب» نیز مخاطب تمامی نوشته‌ها را در ذهنش به آسانی تصویر کند، گویی یک فیلم سینمایی می‌بیند، این عامدانه بود؟
هم عامدانه است هم تکنیکی. من سعی کردم تکنیکی در ادبیات به وجود بیاورم، که مخاطب به جای خواندن ببنید، فعل دیدن در خواندنش گسترده‌تر باشد، نه با توصیف کردن بلکه مخاطب را در ترافیک رمان فرو بردن موفق به این کار شدم. من ادبیات را به شیوه پارانورمانویسی دنبال می‌کنم، این تکنیکی نبوده که در رمان ایرانی تاکنون دنبال شده باشد.
* تسنیم: این شیوه نوشتن را از فعالیت در سایر هنرها همچون تئاتر و نمایشنامه‌نویسی به دست آورده‌اید؟
تئاتر به داستان‌نویس دیالوگ می‌دهد، سینما به داستان‌نویسی ما اتمسفر می‌دهد، ادبیات به خود ادبیات قهرمان می‌دهد، همه این‌ها را اگر در یک کار ترکیبی جمع کنید ادبیات سینما می‌شود.
انتهای پیام/
R1013198/P1439/S4,35/CT3منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۷۸۷۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه اندازی بزرگترین میدان عرضه دام زنده در شرق خراسان رضوی
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی؛ مدیر جهاد کشاورزی تربت جام روز چهارشنبه گفت: این مرکز با ظرفیت ۲ هزار و ۵۰۰ راس دام سبک و سنگین در حاشیه شهر احمدآباد صولت و در هشت کیلومتری جاده تایباد- تربت جام احداث شده است. باقر خدادادی افزود: میدان عرضه دام زنده تربت جام شامل پست دامپزشکی، محل کشتار اضطراری، اتاق معاینات دامپزشکی، مرکز خدمات دامپزشکی و دامپروری، سکوی تخلیه و بارگیری دام، کوره لاشه‌سوز، انبار علوفه و مواد کنسانتره ، محل شب ماند دام، باجه بانکی، باسکول و پارکینگ است. وی ادامه داد: فعالیت این مرکز تحت نظارت اداره دامپزشکی شهرستان تربت جام است و مردم می توانند با اطمینان خاطر از رعایت موازین بهداشتی با حضور در این محل، بدون واسطه گوسفند زنده را تهیه کنند. مدیر جهاد کشاورزی تربت جام گفت: برای ایجاد تعادل در فروش دام زنده، دامداران و گله داران در روستاهای تربت جام، تایباد، باخرز و صالح آباد می‌توانند دام زنده تولیدی خود را در این محل عرضه کنند. جمعیت دامی شهرستان تربت جام شامل ۳۶۰ هزار راس دام سبک و ۱۲ هزار راس دام سنگین است.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد