آستیگماتیسم؛ نشانه ها و عوامل موثر در بروز آن
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۸۸۷۳۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛آستیگماتیسم (astigmatism) یك نقص خفیف و به راحتی قابل درمان انحنای چشم شماست که باعث تاری دید می‌شود. آستیگماتیسم هنگامی به وجود می آید كه لایه خارجی و شفاف جلوی چشم یعنی قرنیه و یا عدسی چشم كه درون چشم قرار دارد، انحنایش در یك جهت كمی متفاوت از انحنایش در جهت دیگر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هنگامی كه قرنیه دارای اعوجاج باشد، شما مبتلا به "آستیگماتیسم قرنیه‌ای" هستید. هنگامی كه عدسی دارای اعوجاج باشد" آستیگماتیسم عدسی" دارید. هر دو نوع آستیگماتیسم، تاری دید ایجاد می‌كند، اما اغلب موارد آستیگماتیسم ناشی از نایكنواختی انحنای قرنیه است.
علائم آستیگماتیسمعلائم و نشانه های آستیگماتیسم شامل موارد زیر است:
▪ کاهش دید، تاری دید، سردرد، احساس فشار بر چشم، احتمال دوبینی، انحنادار دیدن خطوط که می‌تواند در یک یا هر دو چشم به وجود آید از علائم آستیگماتیسم است.
▪ از علائم آستیگماتیسم می توان به اعوجاج در بخش هایی از میدان بینایی اشاره کرد.
▪ تاری خطوط عمودی، افقی یا مایل از نشانه های آستیگماتیسم است.
- نقش وراثت در آستیگماتیسم
ژنتیک و وراثت یکی از عوامل موثر در بروز بیماری آستیگماتیسم است. طبق تحقیقات مشخص شده است که اکثر افراد مبتلا به آستیگماتیسم، این مشکل را به ارث برده اند.
- شکل قرنیه و عدسی در افراد مبتلا به آستیگماتیسم
در افراد مبتلا به آستیگماتیسم، سطح قرنیه مانند توپ بسکتبال است، یعنی به عبارت دیگر دارای سطحی ناصاف است. در حالی که قرنیه افراد با بینایی طبیعی مانند توپ فوتبال، صاف می باشد. در اثر این ناصافی ها، عدسی چشم و قرنیه قادر به تمرکز نور روی یک نقطه مشخص از شبکیه چشم نیستند و در نتیجه تصاویر، تار دیده می شوند.
- جراحت و یا عمل جراحی چشم
اگر فردی دچار آسیب چشمی شود یا تحت عمل جراحی چشم قرار گیرد، ممکن است بعدا دچار آستیگماتیسم شود.
- ابتلا به آستیگماتیسم به علت قوز قرنیه (کراتوکونوس)
ممکن است همراه با بیماری قوز قرنیه، دو بینی و آستیگماتیسم هم به وجود آید. در قوز قرنیه، قرنیه فرد نازک تر می شود و حالت مخروطی شکلی پیدا می کند. خوشبختانه بروز این بیماری در افراد بسیار کم است. همچنین مشکل بینایی این بیمار با استفاده از عینک بر طرف نخواهد شد و در این حالت، استفاده از لنزهای تماسی برای این فرد بسیار مناسب است. اما باید در نظر گرفت که در آینده این بیمار نیاز به عمل جراحی پیوند قرنیه خواهد داشت.
- نزدیک بینی و دوربینی
افرادی که مبتلا به مشکل آستیگماتیسم هستند، معمولا از مشکل نزدیک بینی و یا دوربینی چشم هم رنج می برند. در بیماری نزدیک بینی و دور بینی نوعی عیب انکساری چشم وجود دارد که طی آن، چشم فرد قادر به تمرکز نورهای بازتاب شده از اشیای مختلف نیست.
در نتیجه فردی که مبتلا به آستیگماتیسم و نزدیک بینی و یا دوربینی است، می تواند با مراجعه به چشم‌پزشک، از عینک و لنز مخصوص برای رفع عیوب انکساری چشم خود استفاده کند.
بر اساس یک پژوهش در آمریکا، از هر ۱۰ کودک در سنین ۵ تا ۱۷ سالگی،۳ کودک مبتلا به آستیگماتیسم هستند. در بنگلادش ۳۲٫۴% افراد بالای سی سال مبتلا به بیماری آستیگماتیسم هستند. به طور کلی، پژوهش‌ها نشان داده‌اند که درجهٔ شیوع آستیگماتیسم با افزایش سن، رابطهٔ مستقیم دارد.
در افراد مبتلا به آستیگماتیسم، سطح قرنیه ناصاف است انواعآستیگماتیسم
آستیگماتیسم را می توان به دو دسته عمده تقسیم کرد.
* آستیگماتیسم منظم
* آستیگماتیسم نامنظم
*آستیگماتیسم منظم:
در این نوع از آستیگماتیسم نقص بینایی در محور های قائم بوجود می آید و اختلاف درجه بین محور ها نود درجه می باشد و بطور کلی سطح تقریبا یکدستی از قرنیه داریم .البته این نوع از آستیگمات خود به 5 زیر گروه دیگر که به قرار زیر است تقسیم می شود :
- آستیگماتیسم مایوپی ساده
- آستیگماتیسم هایپرمتروپی ساده
- آستیگماتیسم مایوپی ترکیبی
- آستیگماتیسم هایپرمتروپی ترکیبی
- آستیگماتیسم مخلوط
در آستیگماتیسم مایوپی ساده یک چشم بیمار مایوپ بوده و دیگری سالم می باشد و در نوع آستیگماتیسم هایپرمتروپی یک چشم سالم و دیگری هایپرمتروپ می باشد و در نوع آستیگماتیسم مایوپی ترکیبی هر دو چشم مایوپ می باشد و در آستیگماتیسم هایپرمتروپی ترکیبی هر دو چشم هایپرمتروپ بوده و در آستیگماتیسم مخلوط، نیز یک چشم مایوپ بوده و چشم دیگر هایپرمتروپ می باشد.
*آستیگماتیسم نامنظم:
در این نوع آستیگماتیسم که میزان شیوع آن کم می باشد سطح قرنیه صاف نبوده و ناهمواری هایی در سطح قرنیه مشاهده می شود که این ناهمواری کار را برای درمان با عینک دشوار می کند.
چشم پزشک شما به راحتی با نگاه کردن به درون چشم شما می تواند آستیگماتیسم شما را تشخیص دهد. آستیگماتیسم ممکن است سبب اختلالات دیگر چشمی همچون دوربینی و نزدیک بینی شود. به سبب اینکه آستیگماتیسم به آهستگی پیشرفت می کند، بهتر است به محض اینکه متوجه تغییرات شدید به چشم پزشک مراجعه کنید.
آستیگماتیسم چگونه درمان می شود؟تقریبا تمامی اختلالات دید ناشی از آستیگماتیسم را می توان توسط عینک و یا لنز برطرف کرد. برای افرادی که به میزان کم آستیگماتیسم مبتلا هستند، نیازی به استفاده از لنز نیست و تنها در صورتی که آستیگماتیسم متوسط و شدید باشد می توان از لنز برای اصلاح دید استفاده کرد.
1. استفاده از شیشه های اصلاح دید برای آستیگماتیسم
برای آستیگماتیسم، معمولاً یک لنز نرم مخصوص که توریک نام دارد تجویز می شود. این دسته از لنزها که برای آستیگماتیسم استفاده می شوند قابلیت منحرف کردن نور در یک جهت را بیشتر از جهات دیگر دارند. همچنین دسته دیگری از لنزها وجود دارند که لنز سخت نامیده می شوند. این دسته از لنز ها برای افرادی که مبتلا به آستیگماتیسم شدید هستند تجویز می شود. پزشک شما بعد از انجام معاینات، لنز متناسب با نیاز شما را به شما معرفی خواهد کرد.
2. درمان آستیگماتیسم به کمک جراحی انکساری
راهی دیگر برای درمان آستیگماتیسم، تغییر شکل قرنیه توسط جراحی انکساری و یا توسط لیزر است. از آنجایی که بیشتر از یک نوع جراحی انکساری وجود دارد، بسته به شرایط ممکن است از حالت خاصی از جراحی برای درمان آستیگماتیسم استفاده شود.
استفاده از روش جراحی انکساری برای درمان آستیگماتیسم نیازمند داشتن چشم سالم است که دارای مشکلات شبکیه، زخم قرنیه و یا دیگر بیماری های چشمی نباشد. همانطور که تکنولوژی پیشرفت می کند، توجه به این موضوع حائز اهمیت است که برای شرایط شما کدامیک از گزینه ها می تواند برای برای آستیگماتیسم بهتر باشد و انتخاب کدام نوع از جراحی انکساری و یا درمان های دیگر مناسب شما است.
منبع: بیتوته
انتهای پیام/
عوامل موثر در بروز آستیگماتیسممنبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۸۸۷۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روش های موثر برای از بین بردن آسیب‌های ناشی از بدخوابی
به گزارش صدای ایران از ایسنا، طبق داده‌های مطالعه‌ای جدید افرادی که شب‌ها کمتر از شش ساعت می‌خوابند، ۵۲ درصد بیشتر احتمال دارد بر اثر ابتلا به بیماری قلبی جان خود را از دست بدهند. همچنین کمبود خواب در میانسالی به افزایش خطر ابتلا به زوال عقل منجر می‌شود.
پژوهش‌ها همچنین نشان داده‌اند هرچه مدت زمان خواب شبانه کوتاه‌تر باشد، خطر ابتلا به چاقی و دیابت نوع ۲ بیشتر می‌شود. این خود بهترین دلیل برای نگرانی و اضطراب در این مورد است.
خبر خوب اینکه با اعمال تغییراتی ساده در سبک زندگی می‌توان با این آثار منفی بر سلامتی مقابله یا حتی آنها را به طور کامل خنثی کرد. اگر از غلتیدن در رختخواب و بی‌خوابی کلافه‌اید، در ادامه این مطلب شش راهکار را به شما معرفی می‌کنیم که طبق تحقیقات، آسیب ناشی از بدخوابی را خنثی می‌کنند.
شاید برایتان ناخوشایندترین کار باشد، اما ورزش کردن پس از شب‌بیداری می‌تواند در مقابله با بی‌خوابی مفید باشد و با خطرات درازمدت بدخوابی بر سلامتی مقابله کند.
به گزارش ایندیپندنت، طبق نتایج یک مطالعه جداگانه، ۲.۵ ساعت ورزش در هفته برای کاهش خطر اضافه ابتلا به بیماری‌های قلبی ناشی از بی‌خوابی مزمن کافی است. این پژوهش با استفاده از داده‌های ۹۲ هزار و ۲۲۱ نفر که در بیوبانک انگلیس ثبت شده بود، انجام شد و نشان داد اگر فعالیت جسمی متوسط تا شدید را افزایش دهیم، خطر مرگ ناشی از داشتن خواب کوتاه‌مدت کاهش می‌یابد.
ورزش می‌تواند در مهیا کردن بدن برای داشتن خوابی بهتر در شب بعد هم مفید باشد. دست‌کم ۲۹ پژوهش علمی نشان داده‌اند که ورزش منظم کیفیت خواب را بهبود می‌دهد.
به گزارش تلگراف، پروفسور «گای لشزینر»، عصب‌شناس بیمارستان‌های گایز و سنت توماس لندن و سرپرست مرکز اختلالات خواب لندن می‌گوید: شواهد خیلی خوبی داریم که نشان می‌دهد طیفی از انواع مختلف ورزش می‌توانند کیفیت خواب را بهبود و مدت خواب عمیق را افزایش دهند. ورزش سبک در طول روز به داشتن احساس هشیاری بیشتر کمک می‌کند و این جزء سایر مزایای بیرون رفتن و کمی ورزش کردن است.
برای بهره‌مندی از حداکثر فواید ورزش بیرون از خانه و صبح‌ها ورزش کنید. بلافاصله پس از بیداری در معرض نور خورشید قرار گرفتن موجب می‌شود هشیارتر شویم و این چرخه شبانه‌روزی بدن را به حالت طبیعی باز می‌گرداند تا شب بعد راحت‌تر خوابمان ببرد.
لزوما نباید مسافت طولانی بدویم؛ حتی پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سبک یا هل دادن ماشین چمن‌زن نیز ورزش‌های متوسط محسوب می‌شوند.
به نوشته تلگراف، یکی از ابزار‌های ارزشمند برای مقابله با بی‌خوابی، مقاومت در برابر نیاز به چرت زدن با وجود وسوسه‌آمیز بودن این کار است. لشزینر می‌گوید: می‌خواهیم کاری کنیم فشاری که برای رفتن به خوابی عمیق در زمان مناسب بر مغزمان وارد می‌شود، بیشتر شود. اگر در طول روز چرت بزنیم، در واقع ممکن است آن به اصطلاح فشار خواب هنگام رفتن به رختخواب کم شده باشد و این به افزایش احتمال بدخوابی در شب منجر می‌شود.
متخصصان سال‌ها است توصیه می‌کنند داشتن برنامه منظم خواب برای ساعت درونی بدن مفید است. به همین دلیل بکوشید تاحد ممکن هر روز (حتی آخر هفته‌ها) در ساعت‌های یکسانی به رختخواب بروید و بیدار شوید.
لشزینر هشدار می‌دهد که درباره خوابیدن و برنامه غذایی توصیه‌های نه چندان درست زیادی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که بیشترشان بر اساس شواهد محکمی نیستند.
او خود چنین توصیه می‌کند: آخر شب از خوردن غذای سنگین مخصوصا مقدار زیادی کربوهیدرات بپرهیزید؛ زیرا ممکن است در طول شب در میزان گلوکز خون تغییراتی پدید آورد و در حالی که می‌کوشید بخوابید، با سوءهاضمه، رفلاکس (سوزش سر معده) و نفخ مواجه شوید.
دکتر «گای میدوز»، موسس و مدیر امور بالینی مدرسه خواب می‌گوید برای دست یافتن به استراحت مطلوب شبانه از الگوی خورد و خوراک دارای محدودیت زمانی ۸/۱۶ پیروی می‌کند. او توضیح می‌دهد: معمولا حول‌وحوش ۱۰ صبح صبحانه و قبل از ۶ غروب شام می‌خورم. اگر شب دیرتر غذا بخوریم، وقتی سامانه خواب در تکاپوی شروع به کار است، دستگاه گوارش همچنان در حال کار است و بر خواب اثر منفی می‌گذارد.
اگر خواب شبانه بدی را پشت سر گذاشته باشیم، مقاومت در برابر غذاهای قنددار دشوارتر می‌شود. اما طبق پژوهش دانشگاه کلمبیا، اگر قند و کربوهیدارت‌های تصفیه‌شده در خورد و خوراک زیاد باشد، به کیفیت خواب لطمه بیشتری می‌زند، چون افزایش یا کاهش شدید میزان قند خون می‌تواند با تولید هورمون‌های ایجادکننده فشار روانی مثل آدرنالین و کورتیزول در خواب اختلال ایجاد کند.
کلید بهتر شدن خواب، داشتن خورد و خوراک سالم و پرفیبر است. طبق یافته‌های مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ که در مجله پزشکی بالینی خواب منتشر شد، افزایش جذب فیبر به بدن به معنای صرف وقت بیشتر برای خواب موج‌آهسته عمیق است.
البته نباید کربوهیدرات‌ها را به کلی کنار گذاشت، چون طبق یافته‌های مطالعه‌ای دیگر، غذاهای پرکربوهیدرات سریع‌تر از خوراکی‌های پرپروتئین و کم‌کربوهیدرات کمک می‌کنند به خواب رویم. فقط از کیک و بیسکویت پرهیز کنید و به سراغ غلات کامل مثل برنج قهوه‌ای و جو دوسر بروید که بدون بالا بردن قند خون، دارای مزیت خواب‌آوری هستند.
شاید این توصیه تکراری جلوه کند، اما کنترل میزان مصرف کافئین و پرهیز از الکل از موثرترین اصلاحات در سبک زندگی برای رسیدن به خواب بهتر است. لشزینر می‌گوید: الکل کیفیت خواب را بدتر می‌کند و عملا کیفیت آن را از بین می‌برد.
بعد از شبی بی‌آرامش، نوشیدن قهوه می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، اما حتما بعد از ناهار و آن هم نوع بدون کافئین را بنوشید. طبق مطالعه دیگر در مجله پزشکی بالینی خواب، شش ساعت قبل خواب حتی اگر مقدار مختصری کافئین مصرف کنیم، بر کیفیت خواب اثر منفی قابل‌ملاحظه‌ای می‌گذارد.
تناقض بی‌رحمانه بی‌خوابی این است که اگر نگران خواب باشیم، کمتر احتمال دارد به آن برسیم. لشزینر می‌گوید: بسیاری از مبتلایان بی‌خوابی در حال حاضر نگران تبعات درازمدت آن بر تندرستی خود هستند. اگر دچار بدکیفیتی یا اختلال مزمن خواب باشیم، باید برای مقابله با آن کاری بکنیم ولی نباید چنان تن به نگرانی دهیم که پیشاپیش از پا دربیاییم.
برای درهم شکستن چرخه نگرانی باید به خود یادآوری کنیم چند شب بدخوابی آثار ویرانگری ندارد. لشزینر می‌گوید: مغز و تن انسان می‌تواند با تمام انواع دگرگونی‌ها سازگار شود. یک شب بدخوابی یا حتی دوره کوتاهی اختلال شدید در خواب، اساسا آثار درازمدت و مهمی به بار نمی‌آورد. نگران خواب بودن به طور بالقوه به وخامت بی‌خوابی دامن می‌زند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت