به نقل از «الف»

یک روانشناس: عضو معتاد خانواده را طرد نکنید

تاریخ انتشار: ۱۷ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۳۱۶۷۵۹

متخصص روانشناسی بالینی با بیان اینکه خانواده نباید فرد معتاد را طرد کند، گفت: خانواده نباید از بیمار خشمگین شود. اعتیاد تنها یک بیماری است و فقط با در نظر گرفتن و به باور رسیدن اینکه معتاد بیمار است می توان به نتایج خوبی در معالجه بیمار رسید.

دکتر پروانه محمدخانی درباره رویکرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر و نگاه جامعه به فرد معتاد گفت: اعتیاد یک بیماری مثل سایر بیماری‌ها است و باید بهداشت روانی جامعه در خصوص آن بالا برده شود اینکه ما بگذاریم بیماری ایجاد شود و بعد به فکر درمان باشیم علاج واقعه بعد از وقوع است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: من معتقدم جامعه‌ یا خانواده‌ای که بیمار است فرد بیمار تولید می‌کند که این بیماری گاهی اعتیاد گاهی افسردگی و گاهی اضطراب و.. است. متخصص روانشناسی بالینی ادامه داد: آگاهی‌بخشی‌ها در جامعه بسیار کم است حتی گاهی طرح‌هایی که مطالعات خوبی روی آن صورت نگرفته در جامعه اجرایی می‌شود که بازخوردهای منفی دارند و منجر به شکست می شوند، لذا باید طرح داشته باشیم و اعضای آن را پایلوت کنیم؛ اثربخشی طرح را قبل و بعد از اجرای طرح باید ارزیابی کنیم چنانچه دیدیم تفاوتی ایجاد شد، طرح را همگانی و همه‌گیر نماییم.

محمدخانی بیان کرد: یکی از اولین اقداماتی که باید انجام شود رسیدگی به بهداشت روانی جامعه است تا به یک جامعه شاد و دارای دغدغه‌های اقتصادی - اجتماعی داشته باشیم، به خصوص باید روی نقش والدین و نهادهایی که بیشترین ارتباط را با مردم دارند از مهد کودک تا دانشگاه‌ها کار شود زیرا اعتیاد چیزی نیست جز راهبردهای فرد برای فرو نشانی حس‌های منفی‌اش. وی افزود: معتقدم می‌توان با ایجاد حس‌های مثبت و جایگزین کردن با حس‌های منفی فرد که از جامعه یا خانواده برمی‌آیند و تبدیل به آسیب می‌شوند مقابله کرد.

این استاد دانشگاه و آسیب شناس درباره آمار اعتیاد در زنان اظهار داشت: طبق آخرین آماری که داریم حدود 9 درصد از مصرف‌کنندگان مواد مخدر زنان و مابقی مردان هستند که این متاسفانه خبر خوشی نیست حتی یک درصدش چه برای زنان و چه برای مردان بد است ولی به اعتقاد من باید آسیب شناسی کرد تا به علت اصلی گرایش زنان به مواد مخدر پی ببریم؛ چه بسا مشکل عمده ما همان 91 درصد است که 9 درصد از دل آن برمی‌آید مثلا دختر پدری که اعتیاد دارد یا زن مردی که معتاد است و کم کم به سمت مواد کشیده می‌شوند و می‌توان گفت این 9 درصد غالبا زاییده آسیب اول است، لذا باید بیشترین سرمایه‌گذاری و تمرکز روی اعتیاد آقایون گذاشته شود تا نتیجه بهتری گرفت.

محمدخانی تاکید کرد: من سرمایه گذاری برای از بین بردن اعتیاد در زنان را نفی نمی‌کنم اما اگر در این حوزه برای زنان کار می‌شود باید در بستر جامعه و با توجه به امنیت و احترامشان و با توجه به اینکه مورد خشونت قرار نگیرند، کاری انجام شود.

وی در انتها به نقش مهم خانواده اشاره کرد و یادآور شد: خانواده بیشترین کمک در شکل نگرفتن بیماری را دارد اما وقتی شکل گرفت و این آسیب و بیماری درخانواده به وجود آمد یکی از سخت ترین شرایط روانی برای درمان در خانواده ایجاد می‌شود.

به گزارش روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر، وی تصریح کرد: خانواده نباید فرد معتاد را طرد کند بلکه باید وی را تشویق کند و ابزار و مکان درمان را برای فرد مهیا کند، خانواده نباید از بیمار خشمگین شود اعتیاد تنها یک بیماری است و فقط با در نظر گرفتن و به باور رسیدن اینکه معتاد بیمار است می توان به نتایج خوبی در معالجه بیمار رسید.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۱۶۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مگر دیوانه ام که به روانشناس مراجعه کنم؟!/ تفاوت روانشناس با روانپزشک چیست؟

گاهی حتی قشر تحصیلکرده تفاوت روانشناس و روانپزشک را نمی دانند و شاید در محاورات مردم شنیده باشید که می گویند: مگر من دیوانه ام به روانشناس مراجعه کنم!

این در حالی است که دکتر کیهان نیا، روانشناس به قدس آنلاین می گوید: مراجعه به روانشناس تنها مربوط به قشر یا سن خاصی از جامعه نیست؛ بلکه ممکن است در هر سنی، فرد نیاز به مشاوره روانشناسی پیدا کند.

دکتر اصغر کیهان نیا، روانشناس

وی ادامه می دهد: کمک گرفتن از روانشناس با هدف دریافت مشاوره و راهنمایی و مراجعه به روانپزشک برای درمان برخی بیماری ها از جمله افسردگی، فوبیا و ترس های ناگهانی ضروری است.

امروزه مشکلات روحی روانی بسیاری، به دلیل تورم، فقر، بیکاری و ... در سراسر دنیا وجود دارد که جامعه ما نیز از این مسئله مستنثنی نیست. بنابراین عواملی اینچنینی سبب نگرانی، استرس، فوبیا و دیگر اختلالات روانی می شود.

دکتر اصغر کیهان نیا درباره مقاومت برخی مردم در مراجعه به روانشناس می گوید: برای مثال وقتی دندان درد می گیریم به راحتی می پذیریم به دندانپزشک مراجعه کنیم بنابراین برای رفع مشکلات روحی نیز باید از مشاوره روانشناسی کمک گرفت.

این نویسنده بیش از ۲۰ کتاب مشاوره ادامه می دهد: متأسفانه برخی مردم به روانشناسان اعتماد ندارند و معتقدند که خودشان درباره همه چیز آگاهی دارند و تنها مطالعه چند کتاب و مقاله درباره روانشناسی را دلیل مراجعه نکردن به روانشناس عنوان می کنند.

وی درباره سن درگیری با مشکلات روحی و روانی می گوید: مشکلات روانی تنها مختص سالمندان نیست بلکه گروه های مختلف سنی اعم از  نوجوانان، میانسالان و سالمندان ممکن است درگیر مشکلات روحی روانی شوند.

نویسنده کتاب «نوجونان چه می گویند؟» می افزاید: نوجوانان دو مرحله بحران دارند که یکی بحران هویت و دیگری بحران بلوغ است.

بحران اولیه مربوط به بلوغ و از سن ۹ تا ۱۲ سالگی است و دومین مرحله بلوغ، بحران هویت است که از ۱۲ تا ۱۷سالگی را شامل می شود. در این مرحله نوجوان از خود می پرسد: من کیستم، چکاره ام، آیا دوست داشتنی هستم؟ چه شغلی خواهم داشت؟ و پرسش هایی از این دست که او را دچار بحران می کند. بنابراین در این مرحله حتما نیاز به مشاوره روانشناسی دارد تا از او راهنمایی بگیرد و بتواند بهتر با بحران های مربوط به خود کنار بیاید.

کیهان نیا تصریح می کند: علاوه بر نوجوانان، میانسالان و سالمندان نیز به مشاور نیاز دارند تا درد دل کنند، تخلیه روحی شوند و روانشناس با صبوری گوش کند و برای مشکل آن ها راه حل پیشنهاد دهد.

تفاوت روانشناس با روانپزشک

کیهان نیا درباره تفاوت روانشناس با روانپزشک می گوید: روانپزشک، برای درمان یک سری از بیماری های روحی روانی از جمله افسردگی، فوبیا و ترس های ناگهانی و ... مجوز نسخه نویسی و تجویز دارو دارد اما روانشناس حق تجویز دارو ندارد و تنها می تواند برای کمک به حل مشکلات روحی افراد، راهنمایی و مشاوره دهد.

مقایسه ایران با دیگر کشورها

این مشاور روانشناسی با اشاره به تجربه زندگی در آمریکا می گوید: در واقع مردم همه دنیا با مشکلات روحی روانی مواجهند. من مدتی در آمریکا زندگی کردم. مردم آمریکا مراجعه بیشتری به روانشناسان داشتند و بیشتر ناایمن بودند، چون اگر شغل شان را از دست می دادند راه فرار نداشتند اما در کشور ما اگر فردی شغلش را از دست دهد می تواند از والدین یا دیگر خویشاوندان کمک بگیرد بنابراین چنین نیست که فکر کنیم خارج از ایران امنیت روانی بیشتری وجود دارد.

علاوه بر نوجوانان، میانسالان و سالمندان نیز به مشاور نیاز دارند تا درد دل کنند، تخلیه روحی شوند و روانشناس با صبوری گوش کند و برای مشکل آن ها راه حل پیشنهاد دهد.

کیهان نیا ادامه می دهد: بیشتر مردم تمایل دارند در مراکز شهرهای بزرگ زندگی کنند و این موضوع سبب استرس های گوناگون و فشارهای روحی روانی بیشتری می شود. بنابراین توصیه می شود کسانی که در شهرهای بزرگ ساکن هستند بیشتر به طبیعت بروند تا آرامش بیشتری داشته باشند.

وی برای آرامش روانی بیشتر به چهار اصل مهم اشاره می کند و می گوید:

تحرک (جنب و جوش، ورزش و کار کردن)

تنفس (وقتی تحرک باشد تنفس نیز سالم است)

تغذیه (استفاده از غذای سالم، بدون چربی و قند)

تخلیه (در صورت تحرک، تنفس و تغذیه سالم، تخلیه سالمی نیز خواهیم داشت و دچار یبوست نخواهیم شد چراکه متأسفانه یبوست یکی از بیماری های مهم قرن است.)

 کیهان نیا می گوید: در واقع انسان به ظاهر سالم نیز گاهی نیاز به مشاوره روانشناسی دارد چراکه اکنون آمار مشکلات روحی روانی بالاست و مردم جامعه برای هر مسئله پیش پا افتاده ای زود عصبانی می شوند و پرخاشگری می کنند و این موضوع یعنی مشکل روحی روانی دارند و باید به کمک روانشناس کنترل زندگی را به دست بگیرند و به آرامش خود کمک کنند.  

عفت زارع