به نقل از «دانا»

مسئولان باید از همین الان به فکر زیبا سازی روستاها باشند

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۱۰۲۵۰

مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور ر بازدید از اردوهای جهادی گفت: حاشیه نشینی در شهرها خودش باعث بروز مشکلاتی می‌شود و مسئولان باید از همین الان به فکر زیبا سازی روستاها باشند، به روستاها برسند که شاهد مهاجرت از روستاها به شهر نباشیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل ازخاورستان، خراسان جنوبی یکی از استانهای محروم و مرزی کشور است که همه ساله ایام عید و تابستان شهرستانها و روستاهای خراسان جنوبی میزبان دانشجویان طرح هجرت است و گاهی اوقات دانشجویان مرکز کشور برای لمس محرومیت مردم خراسان جنوبی و ارائه خدمات پزشکی، علمی ، عمرانی و.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. به این استان سفر کرده و از نزدیک محرومیت مردم را درک می‌کنند.

این بار روستای چاه قدس یک از توابع شهرستان خوسف خراسان جنوبی میزبان مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشوربود.

حمید یزدانیان، مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور، در گفتگو باخبرنگارخاورستان،دلیل حضورش دربین جهادگران اردوی جهادی شهید رضوی را این گونه بیان کرد: در چند سال گذشته من بچه های دانشگاه فنی و حرفه ای را زیاد دیده بودم که به اردوهای جهادی می‌روند و از تاثیرات مثبت اردوهای جهادی در روحیه دانشجوها شنیده و دیده بودم.

وی افزود: ازاین رو تصمیم گرفتم که دراین ایام که تعطیلی یک هفته ای دانشگاه فنی بود در جمع جهادگران دانشگاه فنی ابن حسام بیرجند حضور داشته ومن به عنوان مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور که نقش اجرایی دارد از نزدیک شاهد کارهای دانشجویان و مردم روستا باشم و ببینم که فضا چگونه است و چه استفاده ای از امکانات می‌شود و چقدر حضور اردوهای جهادی مطلوب است.

مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور بیان کرد: می‌خواستم از نزدیک تاثیر حضور جهادگران در روستایی که گروه های جهادی می‌روند را ببینم و من در این سفر 48 ساعته با اهالی روستا صحبت کرده و بدلیل اینکه سالهای قبل هم اردوهای جهادی دیگری در این روستا حضور داشتند می‌خواستم بازتاب و بازخورد این اردوها را از نزدیک دیده و لمس کنم و بهتر درباره اردوهای جهادی در آینده قضاوت کنیم .

یزدانیان اظهارکرد: من سرکشی از اردوهای جهادی رفته بودم اما تاکنون در بین جهادگران نبوده و کار نکرده بودم و حضورم در خراسان جنوبی و روستای چاه قدس برای اولین بار بود که تقریبا دو روز در بین جهادگران دانشگاه ابن حسام بیرجند و مردم چاه قدس بودم.

وی عنوان کرد: منطقه ای که ما رفتیم یکسری محدودیت و محرومیت های داشت و آن هم اینکه با وجود حدود 38 سال از انقلاب اسلامی جاده این روستا و روستاهای بعد از آن در بخش ماژان هنوزراهش آسفالت نبود و این موضوع برای من خیلی عجیب بود.

مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور اذعان کرد: این روستا در فاصله 70 تا 80 کیلومتری مرکز استان بود و با گذشت بیش از 38 سال از انقلاب راه آسفالت نداشت و توقع از حوزه راه و ترابری و راه و شهرسازی استان می‌رود که نسبت به آسفالت بودن روستاهای این منطقه اقدام کنند که فاصله های نزدیک آسفالت شود که مردم برای رفت و آمد اذیت نشوند.

یزدانیان تصریح کرد: روستای چاه قدس که من رفتم مردمش گفتند که این روستا حدود 12 خانوار و 50 نفر جمعیت دارد؛ روستاهای دیگری در استانهای دیگر با این جمعیت که من دیده بودم و روستاهای مجاورش دهیاری داشتند که دهیار روستا بحث جمع آوری زباله ها را انجام می‌دهد، کارهای عمرانی، جدول کشی خیابانها و... را انجام می‌دهد در حالی که روستای چاه قدس با 50 نفر جمعیت دهیار نداشت که این کارها را انجام دهد.

وی با بیان اینکه ابتدای انقلاب اسلامی 63 درصد مردم در روستاها و مابقی در شهرها بودند، خاطر نشان کرد: اما در حال حاضر برعکس شده است و ما باید یکسری جاذبه برای روستاها ایجاد کنیم که متاسفانه ایجاد نکرده ایم.

مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور گفت: استانداری خراسان جنوبی می‌تواند برای این روستا و روستاهای مجاورش یک دهیار انتخاب کند و دهیار متولی کارهای عمرانی و ایجاد جاذبه برای ماندن مردم در روستاها باشد.

یزدانیان اظهار کرد: در برخی استانها این کار انجام شده و برای روستاهای کم جمعیت دهیارانتخاب کرده اند من نمی‌دانم دلیل اینکه در خراسان جنوبی این کار را نکرده اند چیست؟

وی خاطر نشان کرد: گروه اردوی جهادی شهید رضوی همت کرده و کارهای نظافت زیست محیطی روستای چاه قدس را انجام دادند در آن دو روزی که من آنجا بودم و زباله های که آسیب می‌زند به محیط زیست را جمع آوری کردند اما این کارها باید همیشگی و دائم باشد و نیاز به دهیاری است که همیشه این کار جمع آوری زباله انجام دهد، جدول کشی و رسیدن به وضعیت عمومی روستا را انجام دهد که مردم و جوانهای روستا به دلیل نداشتن امکانات به شهرها مهاجرت نکنند که در نتیجه آن مشکل حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ به وجود می‌آید.

مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور گفت: حاشیه نشینی در شهرها خودش باعث بروز مشکلاتی می‌شود و مسئولان باید از همین الان به فکر زیبا سازی روستاها باشند، به روستاها برسند که شاهد مهاجرت از روستاها به شهر نباشیم.

یزدانیان یادآورشد: من پیشنهاد می‌کنم به دوستانم در محیط های آموزشی، علمی و پژوهشی که من خودم هم دراین مجموعه هستم وقت بگذارند در حد دو سه روز از یک منطقه محروم روستایی و منطقه ای که امکانات اولیه رسیدگی راهم ندارد و شرایط زندگی در آن جا سخت است را از نزدیک ببینند حضور این افراد تاثیر مثبت خواهد گذاشت و به نظر می‌رسد که باعث دلگرمی برای مردم در روستاهای کوچک است و هم تاثیرمثبت و انرژی برای کار و تلاش بیشتر مسئولان در آن روستا را در پی خواهد داشت و دیدن یک منطقه محروم از نزدیک و لمس کردن مشکلات مردم باعث خواهد شد که مسئولان بهتر برای حل مشکل چاره اندیشی کنند.

وی در پایان گفت: من مشکلاتی که در روستای چاه قدس دیدم را به مسئولان در مرکز کشور منتقل کرده و حتما پیگر مشکلات مردم در خراسان جنوبی در حد توانم خواهم بود.

نخعی، مسئول گروه جهادی شهید رضوی دانشگاه فنی ابن حسام بیرجند، در گفتگو باخاورستان،اظهار کرد: حمید یزدانیان مدیرکل حراست دانشگاه های فنی کشور از ابتدا قرار بود که در بین گروه جهادی شهید رضوی باشند و هدف سرکشی نبود از این رو ایشان به مدت 48 ساعت میهمان دانشجویان طرح هجرت دانشگاه فنی ابن حسام در روستای چاه قدس یک شهرستان خوسف بودند.

وی افزود: حضور مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشور در بین دانشجویان باعث دلگرمی و انرژی مثبت خاصی بود برای گروه جهادی شهید رضوی و این حضور مدیر کل برای مردم روستا هم خیلی جذاب بود و مردم از حضور یک مسئول اجرایی در روستایشان که الان برای کار آمده بود خیلی خوشحال بودند.

مسئول گروه جهادی شهید رضوی دانشگاه فنی ابن حسام گفت: حضور مدیر کل حراست دانشگاه های فنی کشوردر بین مردم محروم خراسان جنوبی و به ویژه روستای چاه قدس باعث شد که از نزدیک مشکلات و کمبودهای روستا را دیده و شاهد محرومیت مردم خراسان جنوبی باشند.

نخعی تصریح کرد: اگر مسئولان بیایند و در جمع جهادگران بوده و از نزدیک مشکلات مردم و نداشته های روستاها را ببینند خیلی بهتر می‌توانند برای رفع محرومیت تلاش کنند و حضورشان در اردوهای جهادی باعث تقویت روحیه جهادگران و مردم روستاها می‌شود و از طرفی هم باعث انرژی و روحیه مثبت در خودشان خواهد بود.

انتهای پیام/127/ ث/ 5

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۱۰۲۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند

همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لک‌لک‌ها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لک‌لک‌ها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لک‌لک‌ها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لک‌لک‌ها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لک‌لک‌ها حفظ شود»

عکس‌ها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لک‌لک‌ها افتادید؟

شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لک‌لک‌ها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لک‌لک‌ها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لک‌لک‌ها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لک‌ها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لک‌لک‌ها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لک‌لک‌ها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لک‌لک‌ها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لک‌لک‌ها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لک‌لک‌ها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.

لک لک ها انتخاب می‌کنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟

وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.

قبل از این لک لک‌ ها لانه‌ هایشان را کجا درست می کردند؟

بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لک‌لک‌ها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.

از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک‌ لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟

سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لک‌لک‌ها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.

آیا لک‌ لک ها تلفاتی هم دادند؟

بزرگترین عامل تلف شدن لک‌لک‌ها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.

مصالح خانه لک‌لک‌ها از چیست؟

لک‌لک‌ها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.

پرنده‌های زیادی از طبقات پایینی لانه لک لک‌ها به عنوان خانه خود استفاده می‌کنند
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک‌ ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟

لک‌لک‌ها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.

شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟

شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.

لانه‌ای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن می‌سازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزش‌های زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.

سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لک‌لک‌ها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لک‌لکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.

کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران