به نقل از «خبرگزاری آریا»

پاسخ به کنجکاوي هاي جنسي کودکان

تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۵۸۶۸۶

خبرگزاري آريا -

بسياري از والدين گمان مي کنند که آموزش مسايل جنسي را مي توان در گفتگويي خلاصه کرد و ان را به بعد موکول مي کنندو آن وقت «يکي از اين روزها» پدر و مادر، کودک خود را که دارد به دوران بلوغ پا مي گذارد، به کناري خواهد کشيد و در خلوت «حقايق زندگي» را به او خواهد گفت. به پسرها در مورد خطرات ناشي از بيماري هاي مقاربتي هشدار داده خواهد شد و به دخترها، خطرات ناشي از بارداري، اما آموزش مسائل جنسي بايد پيش از اين شروع شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تفاوت هاي جنسي
کودکان تفاوت هاي جنسي را امري مسلم نمي دانند. تفاوت هاي جنسي راز مهمي براي آنان به حساب مي آيد و آنها ترس و توضيحاتي خيالي در مورد تفاوت هاي جنسي در ذهنشان پرورش مي دهند.
وقتي کودک در مي يابد که بين پسرها و دخترها تفاوت هاي آناتوميکي وجود دارد، فرصت خوبي است براي تاکيد روي تفاوت ها، نه کاستن از آن تفاوت ها، پيام ها در مورد تفاوت هاي جنسي بايد آشکار و قطعي باشد تا از اغتشاش فکري کودک که ممکن است در شناخت هويت جنسي اش پيش آيد، جلوگيري شود.
رفتار جنسي خود والدين:
تربيت جنسي کودکان از طرز برخورد والدين با مسايل جنسي خودشان شروع مي شود. آيا آنها بيزاري خاصي از ارتباط با جنس مخالف دارند، يا اينکه آنرا ارج مي نهند؟ احساسات بر زبان نيامده والدين هر چه باشد، به کودکان انتقال خواهد يافت. به همين دليل به سختي مي توانيم به طور دقيق به والدين بگوييم که به سوالات جنسي کودکان چه پاسخي بدهند. در وهله نخست، اغتشاش فکري والدين در زمينه مسايل جنسي بايد شناخته شود و نگراني ها و شرمساري آنها نيز اصلاح پذيرد و اعتدال يابد.
شروع احساسات جنسي:
از ديدگاه نظريه هاي روان شناسي از آغاز تولد، کودکان آماده احساس لذات جنسي هستند و از آغاز تولد، رفتارهاي جنسي آنها وارد مرحله شکل گيري مي شود. لذتي که کودک از جسم خود مي برد. هر چند که شباهتي به لذت يک فرد بالغ ندارد، ولي در اصل لذت جنسي است. کودک به محض اينکه توانايي بدني پيدا مي کند، در جسم خود به اکتشاف مي پردازد. دست هاي خود را به کار مي اندازد و اعضاي بدنش را لمس مي کند، و وقتي کسي او را لمس مي کند، غلغلک مي دهد و نوازش مي کند، لذت مي برد. اين لمس کردن ها و نوازش ها بخشي از آموزش جنسي کودک به حساب مي آيند. از طريق همين هاست که کودک دريافت عشق و محبت را مي آموزد.
در سال هاي نخست کودکي، دهان کودک همان آينه اصلي است که دنيا را براي او منعکس مي کند. پس بايد بگذاريد که اين انعکاس، انعکاسي لذت بخش باشد.
زماني به مادران هشدار مي دادند که کودکانشان را نوازش نکنند و به بازي با آنها نپردازند، تا مبادا باعث تباه شدن اخلاق و رفتار آنها بشوند. با اين وجود مادران فطرتاً مي دانند که بازي نکردن با کودک است که اخلاق و رفتار او را تباه مي کند. اکنون ما مي دانيم که کودک به مقدار زيادي لمس کردن محبت آميز و مراقبت با نوازش نياز دارد. اما در انتخاب نقاطي براي نوازش بايد دقت کنيم تا تحريک آميز نباشد. وقتي کودک با خبر مي شود که از دهانش لذت فوق العاده اي به دست مي آورد، هر چيزي را که پيدا مي کند به دهانش مي برد. مکيدن، جويدن و گاز زدن چيزهايي که حتي غيرقابل خوردن هستند، لذات خوشايندي به همراه دارد. از اين لذات دهاني نبايستي جلوگيري به عمل آورد، فقط بايد تنظيمشان کرد. ما بايد مراقب باشيم تا آنچه وارد دهان کودک مي شود بهداشتي و تميز باشد، برخي از کودکان تمام لذات را در خوردن کسب مي کنند، برخي ديگر از آنها براي تکميل اين لذات به مکيدن نياز دارند که کودک را بايد در اين مورد آزاد گذاشت.
وقتي کودک نياز به مکيدن خود را برآورده نمي سازد، اين نيازها از بين نمي روند، بلکه به صورت هاي منفور، ضعيف تر و يا قوي تر خودشان را نشان مي دهند. نوزاد شايد مکيدن انگشتش را ادامه بدهد و کودک مکيدن مداد پاک کنش را، و يک فرد بالغ مکيدن سيگارش را. نوزادان شايد تمام اشيا را به دهان ببرند، کودکان شايد ناخن هايشان را بجوند و بزرگترها شايد از دهان خود براي زدن حرف هاي نيش دار و زننده استفاده کنند. همه اينها اشکال مختلف يک نوع فرآيند هستند.
وقتي کودک در مي يابد که بين پسرها و دخترها تفاوت هاي آناتوميکي وجود دارد، فرصت خوبي است براي تاکيد روي آنها تفاوت ها، نه کاستن از آنها تفاوت ها، پيام ها در مورد تفاوت هاي جنسي بايد آشکار و قطعي باشد تا از آن اغتشاش فکري کودک که ممکن است در شناختن هويت جنسي اش پيش آيد، جلوگيري شود.
پاسخ به سئوالات کودک در مورد مسايل جنسي
در پاسخ به سوالات کودکان در اين زمينه، ما نبايد وسوسه شويم که همه را يکجا تحويل کودک دهيم، يعني نبايد در زمان خيلي کوتاه، زياد آموزش بدهيم. درعين حال که دليلي وجود ندارد تا ما نتوانيم سوالات کودکان را صادقانه و بي پرده جواب بدهيم، نيازي هم نيست که براي جواب دادن به اين قبيل سوالات، طب زايمان را هم به او آموزش دهيم. بلکه بايد سعي نمود جواب ها را در يک يا دو جمله خلاصه کرد . سن مناسب براي آگاه کردن کودک از مسايل جنسي زماني است که وي سوال بکند. وقتي پسر دو يا سه ساله اي به اندام هاي تناسلي خود اشاره مي کند و با تعجب مي پرسد: «اين چيست؟» زمان مناسبي است که به او پاسخ دهيم و براي آن نام مشخص و بجايي بگذاريم. وقتي کودک با تعجب مي پرسد که بچه از کجا مي آيد، ما نبايد به او بگوييم که بچه از کيف آقا دکتر، از بيمارستان، از سوپرمارکت، از پستخانه، يا از لانه لک لک مي آيد. ما به او مي گوييم: «بچه در جاي مخصوصي توي شکم مادر رشد مي کند و از آنجا بيرون مي آيد.» بسته به اينکه پرسش هاي بعدي کودک چه باشد شايد لازم شود و شايد هم لازم نشود که در اين موقع به او بگوييم آنجا اسمش رحم است.
دو سوال هست که تقريبا همه کودکان زير هفت سال را گيج مي کند (يعني کودکاني را که هنوز به مدرسه نمي روند). اين دو سوال عبارتند از: 1- بچه چگونه خلق مي شود؟ 2- بچه چگونه به دنيا مي آيد؟
توصيه مي شود که تفسير کودک از آفرينش و جاي وطن نوزاد را بشنويم، و آنگاه تفسير خودمان را ارائه دهيم.توضيح ما بايد از واقعيت دور نباشد، اما لازم نيست که توضيح کاملي هم درباره يک ارتباط جنسي به او بدهيم: «وقتي پدر و مادر مي خواهند که بچه اي داشته باشند، سلولي از بدن پدر به سلولي در بدن مادر مي پيوندد، و آن وقت رشد بچه شروع مي شود. وقتي بچه به اندازه کافي بزرگ شد از شکم مادر بيرون مي آيد».
لذا سن کنجکاوي هاي جنسي را بايد شناخت و با بهانه هاي مختلف از تنها ماندن و وارسي هاي آنها به بدن يکديگر جلوگيري نمود .
سوال بعدي کودک شايد همان چيزي باشد که مايه وحشت والدين است: «سلول پدر چطور وارد بدن مادر مي شود؟» بارديگر، ابتدا بايد از کودک سوال کنيم که او اين واقعه را چگونه تفسير مي کند. احتمالا با نظريه هاي جالب کودک مواجه خواهيم شد: بابا دانه را در شکم مادر مي کارد، خانم دکتر دانه اي را با جراحي مي کارد درون شکم مامان.
سوال بعدي که ممکن است از ذهن کودک خارج شود، اين است که : «تو و بابا چه وقت قصد داريد بچه درست کنيد؟»،براي اين سوال برخلاف تصور ما، جوابي ساده کافي خواهد بود: «مادرها و پدرها به يکديگر عشق مي ورزند و مي خواهند بچه اي داشته باشند تا به او هم عشق بورزند.» .
برخي از پسر بچه ها آرزو مي کنند که پدرها هم مي توانستند بچه دارشوند. آنها مي پرسند : « چرا پدر بچه بدنيا نمي آورد ؟» درپاسخ به اين سوال توضيح مي دهيم که در بدن يک زن جايي به اسم رحم وجود دارد و بچه مي تواند درآن رشد کند. بدن مردها آنرا ندارد. کودک خواهد پرسيد :« چرا؟» درپاسخ خواهيم گفت :« براي اينکه بدن زن ها و مردها متفاوت آفريده شده است.» مطلوب است که به پسرها اطمينان بدهيم که بچه ها به يک پدرهم احتياج دارند تا آنها را دوست بدارد.
بازي هاي مخفيانه جنسي چه ايرادي دارد؟
کودکان را نبايد شرمسار يا سرزنش کرد. از طرفي ديگر، نبايد پوزشي بي زحمت و يا بهانه اي غلط براي آنها فراهم کرد، مثلاً بهانه اي از اين قبيل: «فکر نمي کنيد هوا براي قدم زدن با بدن لخت خيلي سرد باشد؟»
اگر چه رفتار مورد پسندي انجام نشده بدون تهديد بايد به طور آشکار به کودک گفت: «شما داشتيد لباس هاي همديگر را در مي آورديد. اين کار قدغن است، اگر تو سئوالي در اين زمينه داري از ما سوال کن تا کمکت کنيم که بفهمي . اما نبايد لباس هاي همديگر را در آوريد.» رفتار ملايم ما اين امکان را فراهم مي کند که بدون آسيب رساندن به کودک تجربيات جنسي او را محدود کنيم. و البته بايد با نظارتي دقيق و غير مستقيم رفتار هاي بعدي او را کنترل نماييم . لذا سن کنجکاوي هاي جنسي را که شايد به سنين قبل يا آغازين مدرسه بر ميگردد ،بايد شناخت و با بهانه هاي مختلف از تنها ماندن و وارسي هاي آنها به بدن يکديگر جلوگيري نمود
.منبع:زهرا ادب دوست- ماهنامه کودک


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۵۸۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟

کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آن ها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد می کنند، بد غذا نیستند و به همسایه ها مؤدبانه سلام می کنند.

اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت می کنند؟

نخستین سال زندگی کودک

به گزارش روزیاتو، در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینه ی بیشتری متحمل شوند. بر اساس قوانین فرانسه، مادران می توانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند.

با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده می شود. کودکان فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا می شوند، امری که به آن ها کمک می کند بعدها در زندگی سریع تر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.

کودکان فرانسوی در تخت خود می خوابند

والدین فرانسوی به کودک خود یاد می دهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمه های شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظه ای صبر می کنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آن ها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت می کند.

آزادی عمل جایگاه مهمی دارد

والدین فرانسوی تا جایی که کودک توان مدیریت امور خود را داشته باشد به او آزادی عمل می دهند. در فرانسه به ندرت می توانید پدر و مادری را در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود ببینید. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمی کنند و اجازه می دهند که آن ها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند.

پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنت های معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل می شوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه می شود تا کودک بتواند فرق این دو را متوجه شود.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نوه داری نمی کنند

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در تربیت نوه ها نقش حمایتی دارند. دورهمی های خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار می شود. پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه می توان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوه های خود.

چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد

غذا یکی از بخش های اساسی زندگی فرانسوی ها است و وقت ناهار در این کشور می تواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسوی ها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند.

والدین و کودکان از یک غذای یکسان می خورند چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمی کنند، اما به آن ها اصرار می کنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.

خوش رفتاری اهمیت زیادی دارد

خوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب می دانند. آن ها به مهمان ها و همسایه سلام می کنند، در صف بی قراری نمی کنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان می دهند. آن ها از سن کم این ۴ جمله ی مؤدبانه را یاد می گیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش می کنم و خداحافظ.

تکنیک آموزش در خانه

والدین فرانسوی معتقدند که کودکی دوران فوق العاده ای است که کودک در آن یاد می گیرد که خیالبافی کند، دنیا را کشف کند و مؤدب و مسئولیت پذیر باشد. به همین دلیل پدر و مادرهای فرانسوی عجله ای برای آموزش خواندن و شمارش به کودک خود ندارند.

تعطیلات آخر هفته روز خانواده است

به عقیده ی فرانسوی ها تعطیلات آخر هفته بهترین زمان برای رفتن به پیک نیک در پارک، درست کردن کباب یا دوچرخه سواری به همراه خانواده است. آن ها اهمیت زیادی برای فعالیت های خانوادگی تعطیلات آخر هفته قائل هستند و از قبل برای آن برنامه ریزی می کنند.

کودکان فرانسوی پول توجیبی می گیرند

کودکان فرانسوی معمولاً هنگام رفتن به فروشگاه به همراه والدین خود بی قراری نمی کنند و وقتی پدر و مادر با درخواست آن ها برا خرید چیزی مخالفت می کنند، جیغ و داد به راه نمی اندازند. آن ها از ۷ سالگی پول توجیبی می گیرند و اجازه دارند که آن را هر طور که مایل اند خرج کنند. مبلغ این پول توجیبی ماهانه معمولاً بر اساس سن کودک تعیین می شود.

کانال عصر ایران در تلگرام