ریل دزدی در روز روشن!
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۹۳۵۰۲
اواخر اردیبهشت ماه بود و در هیاهوهای انتخابات ریاستجمهوری دولت دوازدهم که خبرها از رسیدن ریل به کرمانشاه حکایت داشت؛ اعلام شد که بالاخره کرمانشاهیها قرار است به آرزوی دیرینه خود با طنین انداختن سوت قطار برسند.
همزمان شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقلی هم اعلام کرد که ریلگذاری کریدور غرب ایران در روزهای پایانی به سر میبرد و کم کم قطار به استان کرمانشاه میرسد تا در گام بعدی راهآهن ایران به عراق متصل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، این در حالی است که وزارت راه و شهرسازی بیشترین مانور خبری را برای توسعه راهآهن غرب کشور پس از خریدهای هواپیمایی، در هنگامه انتخابات ریاستجمهوری و رای اعتماد عباس آخوندی انجام داده بود. تاکید داشت که اعلام کند، دولت اتمام ریلگذاری کریدور غرب را از اولویتهای خود قرارداده و علاوه بر به ثمر رساندن این وعده، تلاش دارد تا بخش درآمدزایی هم برای کشور ایجاد کند. حال آنکه بعد از تقریبا یک ماه و نیم از اعلام رسمی پایان ریلگذاری راهآهن کرمانشاه خبری از سوت قطار در کرمانشاه نیست. گزارشها نشان میدهد که هیچ کدام از ایستگاههای قطار در این مسیر آماده بهرهبرداری نیست. وزارت راه و شهرسازی در این رابطه سکوت کرده و اعلام نمیکند که دلیل این تاخیر چیست. البته شنیدهها حکایت از ادامهدار بودن اتفاقی دارد که تاکنون چند باری پای ریلگذاریهای دولتی خوابیده است و اینبار نیز خطآهن کرمانشاه به این سرنوشت دچار شده است.
در نشریات محلی استان کرمانشاه اخیرا خبری منتشر شده که بر مبنای آن سارقانی با هوابرش اقدام به بریدن خطوط ریل راهآهن کرمانشاه کردهاند. مسوولان ریلی کشور هماکنون پروندهای را برای دزدی ریل قطار کرمانشاه در دادگاه این استان باز کردهاند که نشان میدهد پس از اتمام ریلگذاری کریدور غرب با دزدی ریلهای حد فاصل بیستون به کرمانشاه بخشی از کار تکمیل این خطآهن را معطل کردهاند. البته روایتهای دیگری هم شنیده شده که حکایت از کمبود منابع مالی برای تکمیل این پروژه دارد. این در حالی است که اسدالله رازانی، استاندار کرمانشاه اواخر سال گذشته به نقل از محمدباقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده بود که قطار ٣١ فروردین به کرمانشاه میرسد؛ برنامهریزیای که ظاهرا قرار است دوباره به عقب بیفتد.
مقامات وزارت راه و شهرسازی در ماههای گذشته بارها خبرهای ضد و نقیضی از افتتاح و بهرهبرداری از راهآهن کرمانشاه اعلام کردهاند، اما حالا به جز خشکسالی منابع، گویا ریل دزدی هم دست مسوولان حمل و نقلی را بسته است و فعلا وعدههای توسعه شبکه ریلی و توسعه حمل و نقل ریلی با گرههایی همچون ریل دزدی عجین شده است. مسوولان ریلی کشور هرچند سعی میکنند در این مورد سکوت اختیار کنند اما نشریات محلی استان کرمانشاه تایید میکنند که این خط ریلی همچنان بلاتکلیف مانده است. سابقه ریل دزدی البته فقط منحصر به خطآهن غرب نیست. پس از دزدی کابلهای مسی مخابرات پدیده، ریل دزدی در سایر خطوط کشور هم طی سالهای گذشته اتفاق افتاده است. ماجرای ریل دزدی از خطوط راهآهن ایران، قدمتی چند ساله دارد؛ ماجراهایی که اگر پای خط ریلی جدیدی در میان نبوده قطعا برای خطوط قدیمی میتوانسته است ایجادکننده حادثهای مهیب باشد. همانند اتفاقی که ٢٦ اردیبهشتماه سال گذشته روی داد و ماموران انتظامی پلیس راهآهن شمالشرق با دستگیری سارقان دو تُن «بالاست» از وقوع حادثهای هولناک برای قطارهای راهآهن تهران- مشهد جلوگیری کردند. اتفاقی که شاید میتوانست حادثهای به بزرگی حادثه قطار تبریز را رقم بزند.ماموران انتظامی ایستگاه «یاتری» به سمت ایستگاه گرمسار هنگام گشتزنی بودند که در تاریکی شب متوجه تردد یک تراکتور درحوالی راهآهن شدند. ماموران در بررسی دقیق موضوع، پس از توقف تراکتور و دو سرنشین آن، بالغ بر دو تن «بالاست» در تریلی آنها کشف کردند.
بعد از دستگیری سارقان و رسانهای شدن این اتفاق بود که ماجرای دزدی ریل که چند سالی است مسوولان ریلی را آزار میداد کمی رسانهای شد و مسوولان مجبور شدند روزه سکوتشان را بشکنند. در آن روزها بود که مشخص شد پروندههای متعددی در دادگاههای کشور برای ریلدزدی مفتوح است. از پروندههای ریل دزدی و پیچ و مهره گرفته تا خاک و بالاست که شاید عقل شیطان هم به آن نمیرسد. دزدانی که پول بادآورده خود را از جیب دولت و مردم میدزدند و با این کار خود نه تنها به دولت ضرر میزنند که مردم بیگناه را به کام مرگ میکشانند. در این نوع دزدی؛ سارقان درآمدهای خود را در میان آهنهای فولادین ریلها جستوجو میکنند. سنگ میدزدند، پیچ و مهره سرقت میکنند و گاهی هم به سراغ خود ریلها میروند و آنها را بار میزنند و با خود میبرند. پول بیشتری هم گیرشان میآید، ولی هرچه پول آنها بیشتر میشود، امنیت از بین میرود.
ریل دزدیهای مشابه
مرداد ماه سال ٩٤ بود که ٦٠٠ پیچ و مهره از خطآهن گرگان سرقت شد و باعث شُلشدن ریل شد. همین موضوع عاملی برای خروج قطار گرگان- اینچهبرون از مسیر اصلی بود. این سرقت توسط افراد ناشناس به طوری انجام شد که درطول ١٢٥متر هیچ نگهدارنده ریلی وجود نداشت و عملا ریل به کلی رها بود. آن روز قطار سانحهدیده ایستگاه اینچه برون را با ٧٠ مسافر به مقصد گرگان ترک کرد و ساعت 15:30 دقیقه در کیلومتر ٥٠٦ اینچه برون- تهران و نزدیکی روستای دوگنچی از خط خارج شد. از آنجا که پیش از این سانحه قطار در مسیر برعکس یعنی گرگان- اینچه برون، مسافران دیگری را منتقل کرده بود، به نظر میرسید در مدت زمان رفت تا برگشت قطار، افرادی اقدام به سرقت پیچ و مهرههای نگهدارنده ریل کرده بودند. قطار آسیبدیده که ٦ چرخ آن از ریل خارج شد پس از ١٨١ روز غیر فعال بودن تعمیر و مجددا مورد بهرهبرداری قرار گرفت. هشتم خردادماه سال ۹۲ هم ٩ سارق با ٣ کامیون ریل راهآهن را دزدیده بودند. اعضای این باند، هنگامی که داشتند این ریلها را بارگیری میکردند، شناسایی و دستگیر شدند.
با دریافت خبرهای مبنی بر فعالیت یک باند سرقت، حوالی ایستگاههای راهآهن در شهرستانهای گرمسار و سمنان، پیگیری این موضوع در دستور کار ماموران پلیس راهآهن شمالشرق قرار گرفت. در تحقیقات ماموران مشخص شد، تعدادی سارق و مالخر با تشکیل باندی، قصد سرقت ادوات دپو شده در ایستگاه راهآهن لاهورد گرمسار را دارند. اکیپهای ویژهای از ماموران پلیس راهآهن گرمسار و سمنان به محل اعزام شدند و درعملیاتی ضربتی و غافلگیرانه، هر ۹ عضو این باند سرقت را دستگیر کردند. سارقان ۱۲ تن آهنآلات ریلی را در ٣ کامیون، بارگیری کرده بودند که با حضور به موقع پلیس، شناسایی و دستگیر شدند.
اعضای این باند سرقت، پس از تکمیل پرونده تحویل مرجع قضایی شدند. جالب اینجاست هر چند این نوع دزدیها مسبوق به سابقه است و همچنان با همه نظارتها این امر در خطوط مختلف اتفاق میافتد اما سال گذشته بود که فرمانده پلیس راهآهن از کاهش ٣٥ درصدی ریل دزدی در چهار ماهه ابتدای سال خبر داده بود و این امر را نتیجه نظارتهای پلیس راهآهن دانسته بود اما باز هم با سکوتهای خاص مسوولان این اتفاق روی میدهد و دزدان با دست کردن در جیب دولت و مردم با جان ملت بازی میکنند. اما خبری از برخوردها با این سارقان نیست و شاید جالبتر اینکه با وجود اینکه دولت به باد انتقاد از عدم اجرایی شدن به موقع وعدههایش گرفته میشود اما همچنان اصرار دارد تا در مورد دلایل تاخیر در اجرای پروژههایش سکوت کند و نگویند چرا مردم غرب کشور همچنان منتظر شنیدن صدای سوت قطار کرمانشاه هستند.
منبع: اقتصاد آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۹۳۵۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلافی که پس از سالها فیتیلهاش روشن شد!
اختلاف میان عموهای فیتیلهای با مجید قناد (عمو قناد) که به بیش از یک دهه پیش برمی گردد، این روزها با یک گفت و گوی تلویزبونی در فضای رسانه تازه شده است.
به گزارش ایسنا، مجید قناد به تازگی در برنامه ای که کامران نجف زاده اجرای آن را برعهده دارد (برمودا) اظهاراتی جنجالی داشته که باعث شده یکی از عموهای فیتیلهای پس از سالها به موضوع قهرشان واکنش نشان بدهد.
مجید قناد با حضور در این برنامه تلویزیونی در واکنش به اینکه آیا میخواهید بعد از این همه سال درباره تعطیل شدن برنامه فیتیله حرفی بزنید؟ در بخشی از صحبتهایش اینگونه گفته بود: معمولا کسی از خانه خودش چیزی را بیرون نمیبرد ولی آن زمان واقعاً دل من شکست به خاطر اتفاقی که افتاد و جالب اینجاست که بعد از اینکه دیگر در برنامه نبودم حتی خود مردم هم متوجه شده بودند.
قناد دلیل رفتنش از برنامه فیتیله را اینگونه روایت کرده است: «از نظر من دیگر آن برنامه، برنامه همیشگی من نبود. فقط کاری که آن زمان میکردم این بود در حین اینکه روزهای جمعه ساعت ۶:۳۰ صبح به شبکه دو میآمدم در خیابانهای خلوت با صدای بلند فریاد میزدم. دلم میخواست با کسی که دعوا میکنم تصور کنم روبروی من است و من با شدت حرفهایم را میزدم، آنقدر که ناراحت بودم. من تاکیدم این بود که این بچه دیگر این را نمیخواهد و دیگر این برنامه مال بزرگترها شده است.»
اما اختلاف میان این گروه برنامه ساز ـ عموهای فیتیلهای و مجید قناد ـ به دهه ۹۰ و کمی قبل تر برمی گردد که در نهایت به رفتن عمو قناد از برنامه منجر شد. برنامه با مجری های دیگری چون محمود شهریاری و مهرداد نظام آبادی مدتی ادامه پیدا کرد اما در سال ۹۴ بود که دیالوگهایی بین شخصیتهای این برنامه ردوبدل شد که موجب اعتراض گروهی از مردم آذری زبان و در نهایت توقف پخش از شبکه دو، توبیخ و برکناری برخی از عوامل آن و عذرخواهی مسئولان صدا و سیما شد. البته ناگفته نماند که در ادامه این طور به نظر می رسید که خود سه عموی فیتیله ای نیز با هم مشکل پیدا کرده اند. هرچند این اتفاق از سوی آنها تایید نشد اما محمد مسلمی در عمل راهش را از حمید گلی و علی فروتن جدا کرد. آنها که در ابتدا با عنوان گروه تئاتر چهره نما کار خود را شروع کرده بودند، در نیمه دوم دهه ۸۰ با عنوان عموهای فیتیله ای از پرکارها و محبوب های تلویزیون بودند اما این اختلاف ها و اشتباهاتی که در ادامه رخ داد، باعث شد که پرونده یکی از برنامه های پربیینده تلویزیونی در حوزه کودک برای همیشه بسته شود.
مجید قناد هم این روزها کلا از تلویزیون دور است و مدتهاست برنامه ای برای اجرا ندارد. آخرین برنامه او در تلویزیون در قامت مجری به سال ۱۴۰۰ در برنامه ای تحت عنوان «لوبیا فردا زود بیا» مربوط می شود.
مجید قناد در گفت و گویی که آبان ۹۷ با ایسنا داشت، تاکید کرده بود که مشکلی با مدیران شبکه دوم سیما ندارد و دلیل کمرنگ شدن برنامههایش برای کودکان بُروز برخی مشکلات مالی است.
این مجری قدیمی برنامههای کودک تلویزیون در صحبت هایش با اشاره به لزوم وجود اسپانسر در برنامهها گفته بود که: «ما از نبود اسپانسر و مشارکتکننده در تولید برنامههای گروه سنی کودک و نوجوان رنج میبریم و تمام تلاشمان این است تا به نوعی این مشکل را برطرف کنیم.»
البته اظهارات اخیر مجید قناد در برمودا اولین واکنش به این جدایی نبوده است. آذرماه سال ۹۶ ـ دو سال پس از تعطیلی ـ عموهای فیتیلهای با حضور در برنامه زنده «فرمول یک» سید علی ضیا که از شبکه یک سیما روی آنتن می رفت، درباره ماجرای جداییشان از عمو قناد سخن گفته بودند.
عموهای فیتیله ای در پاسخ به اینکه آیا رابطهای با او(مجید قناد) دارند با اشاره به پشتکار و ویژگیهای این مجری محبوب اعلام کردند که دیگر رابطه تنگاتنگی با او ندارند و به خاطر اختلاف سلیقه از او جدا شدند.
علی فروتن اعلام کرده که با عمو قناد مثل قبل دیگر رابطه تنگاتنگی ندارند چون او درگیر کار خود است و آنها نیز درگیر کار خودشان هستند.
او همچنین تصریح کرده بود که «آقای قناد جزو بهترین ها در حوزه کار کودک است و فقط گاهی اختلاف سلیقه پیش می آید. ما ۷ سال با او برنامه داشتیم و تهیه کننده اول برنامه هم خودش بود اما به دلایلی که گفتنش درست نیست، ارتباط مان قطع شد… ما مجبور شدیم برای این که توی روی آقای قناد که برای ما عزیز است نایستیم، از گروه جدا شویم.»
محمد مسلمی، دیگر عموی فیتیله ای هم درباره جدایی از عمو قناد گفته بود که عمو قناد استادشان است و یادآور شده بود که «من اولین کارم را سال ۷۰ با ایشان شروع کردم. کسی که دست من را گرفت آقای قناد بود و هیچ وقت فراموش نمیکنم که اول خدا و بعد ایشان به من کمک کردند که در کارم این اتفاق بیفتد.»
وی در پاسخ به این که آیا فیتیلهای ها دنبال به شهرت رسیدن از طریق مجید قناد و سپس رها کردن او بودند هم گفته بود: «گروه ما با تهیه کننده های زیادی چون ذاکری، طبیبی، مناجاتی و در مجموع ۷، ۸ تا تهیه کننده کار کرده است. به هر حال همه همکاری ها ادامه پیدا نمی کند، نمی شود گفت اگر همکاری با کسی به پایان رسید، یعنی ما می خواستیم از همکارمان سوء استفاده و سپس او را رها کنیم! اگر چنین تفکری داشته باشیم زیر پای خودمان را خالی کردیم.»
حالا پس از گذشت سال ها، دوباره ماجرای قهر و اختلاف میان عموهای فیتیله ای و عمو قناد با پخش یک برنامه تلویزیونی از سر گرفته شده است. در پی صحبت های مجید قناد در برنامه برمودا، حالا یکی از عموهای فیتیلهای نیز به این جریان واکنش نشان داده است.
علی فروتن در واکنش به اظهارت اخیر مجید قناد گفته است: آقای قناد در صحبتهای خود گفتند که آدم حرف خانهاش را بیرون نمیبرد اما متاسفانه تمام حرفهایش را زد. من خیلی دوست داشتم که شفافتر صحبت میکردند و ای کاش این برنامهای که ایشان را دعوت کرده بود به جای اینکه یک نفر را دعوت کند تا جماعتی را محاکمه کند عملا میتوانست نظر همه را بپرسد که چرا این اتفاق افتاد.
او همچنین تاکید کرده که صحبتهای مجید قناد را اصلا قبول ندارد و ادامه داده است: با تمام احترامی که برایشان قائل هستم اما متاسفانه آن امانت داری و واقعیت قضیه را نگفتند؛ ای کاش آقای قناد هم به جای اینکه در برنامهای دیگر دلش بشکند شروع به کار کردن و تولید محتوا میکرد همینطور بجای اینکه ساعت شش صبح در خیابانها فریاد بزند بهتر بود که با کسی که مشکل داشت صحبت میکرد.
انتهای پیام