قائم مقامي در گفت و گو با مشرق؛ ادلب تنها اميد ترکيه براي جلوگيري از تشکيل کريدور کُردي در منطقه/ ترکها ناچار به همکاري با ايران و روسيه هستند
تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۰۸۸۹۶
خبرگزاري آريا - ادلب نام استاني در شمال سوريه است که با مساحتي در حدود 6100 کيلومتر مربع، از شمال به لواءاسکندرون و کشورترکيه، ازجنوب به استان حماه، از مغرب به استان لاذقيه و از مشرق به استان حلب محدود مي گردد.
سرويس جهان مشرق - ادلب استاني در شمال جمهوري عربي سوريه است. مساحت اين استان 6100 کيلومتر مربع است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در همين راستا سيدعلي قائم مقامي کارشناس مسائل ترکيه در گفت و گو با مشرق با اشاره بر اهميت ادلب گفت: همانگونه که در خبرها و منابع گفته ميشود گروههاي مختلف تکفيري که از حلب و ساير مناطق سوريه راندهشدهاند به همراه خانوادههايشان در شهر ادلب جمع شدهاند . حاکميت کامل اين شهر در دست گروه تکفيري جبهه النصره يا تحريرالشام که از نيروهاي وابسته به القاعده است قرار دارد.
البته گروههايي مانند (احرارالشام ، جيش الاسلام ، .... )که در جنگ با نيروهاي دولتي سوريه ، روسيه ، حزبالله ، و نيروهاي تحت رهبري ايران از مناطق مختلف سوريه بخصوص حلب راندهشدهاند هم در اين شهر جمع شدهاند . ترکيه اين گروههاي تکفيري و تروريستي را بهعنوان نيروهاي مسلح مخالف دولت قبول دارد و از اين گروههاي تکفيري حمايت کامل به عمل ميآورد .
درواقع ترکيه از جبهه النصره و احرارالشام ، جيش الاسلام و ... بهعنوان گروههاي سني مسلمانِ مخالف دولت بشار اسد نام ميبرد و اعتقاد دارد که همگي اين گروهها بهمانند برادرهاي مختلفي هستند که در کنار هم ميجنگند و هيچ فرقي هم با يکديگر ندارند.
البته ساير نيروها و گروههاي تروريستي چه از داخل سوريه، و چه نيروهاي تروريستي که از خارج از خاک سوريه وارد خاک اين کشور شدهاند همگي در ادلب جمع شدهاند و ترکيه بهطور کامل از اين شهر و نيروهاي داخل آن حمايت ميکند .سه محور اصلي در ادلب وجود دارد. محور ترکيه ، محور آمريکا نيروهاي کرد تحت حمايت اين کشور و محور ارتش سوريه و متحدان سوريه ( روسيه، ايران، حزبالله) که اين سه محور بر روي مسئله ادلب کار ميکنند.
مسئله ادلب در نشست آستانه هم موردبحث و بررسي قرار گرفت و شهر ادلب بهعنوان منطقه کم تنش اعلام شد که چهارمين منطقه کاهش تنش محسوب ميشود. کشور ترکيه مخالف عمليات نظامي در ادلب براي پاکسازي اين شهر از گروهاي تکفيري و تروريستي است.
ارتش سوريه ، روسيه ، حزبالله و ايران اعتقاد دارند که گروهاي مسلح ساکن در شهر ادلب سوريه (جبهه النصره يا تحريرالشام ،احرارالشام ، جيش الاسلام ، .... )، تروريست هستند و بايد خلع سلاح شوند و يا اين منطقه را ترک کرده و يا در درگيريهاي پاکسازي به هلاکت برسند. از طرفي ديگر آمريکا که از حزب دمکرات سوريه ( کردهاي سوريه و سنيهاي مخالف دولت سوريه ) حمايت ميکند سعي دارد تا ادلب را با کمک اين نيروها از وجود تروريستهاي تکفيري پاکسازي کرده و آن را به اشغال خود دربياورد وکريدور "کردي" را تا مرز مديترانه برساند که ترکيه با اين مسئله بهشدت مخالفت ميکند و مخالف اين اقدام آمريکاست .
ترکيه نسبت به کمکهاي نظامي آمريکا به حزب دمکرات کردستان سوريه ، که سه هزار تريلر سلاح و تسليحات نظامي است بهشدت معترض است ولي از طرف ديگر پايگاههاي نظامي خود را در اختيار آمريکا قرار داده است تا در عمليات نظامي امريکا و ائتلاف عليه داعش از آنها استفاده کند . اين در حالي است که ترکيه بهشدت از سياستهاي آمريکا در سوريه امريکا انتقاد ميکند و ميگويد: ايالاتمتحده امريکا قصد دارد "کريدور کردي تروريستي را تا لب مرز درياي مديترانه ايجاد کند" ولي هرگز مانع استفاده ايالاتمتحده امريکا از پايگاههاي نظامي ترکيه نميشود.
از طرفي ديگر عفرين زير نظر اتحاد حزب دمکراتيک کردهاي سوريه که تحت حمايت روسها هستند اداره ميشود و بهنوعي ميتوان گفت: که اين منطقه خودمختار است. رجب طيب اردوغان اعلام کرده بود که ما به هر طريقي که بتوانيم جلو اين کريدور کردي (پ ي د PYD ) را که قصد دارند تا لب سواحل مديترانه امتداد پيدا کنند خواهيم گرفت و با عمليات نظامي وارد عفرين خواهيم شد. ولي براي انجام اين کار ترکيه بايد وارد مذاکره با روسيه و ايران شود . درواقع ترکيه با حمايت از گروههاي تروريستي مستقر در ادلب سعي دارد تا عامل و ابزار فشاري براي چانهزني با محور ارتش سوريه ، روسيه ، ايران و حزبالله داشته باشد و اهرم فشاري براي نفوذ و تأثيرگذاري در آينده سوريه و تعين سرنوشت بشار اسد کسب نمايد.
ترکيه با انجام عمليات "سپر فرات" در داخل خاک سوريه از منطقه عزاز و جرابلس تا الباب، نيروهاي ارتش آزاد سوريه را موردحمايت خود قرار داده و ارتش آزاد سوريه و ارتش ترکيه را در اين مناطق مستقر کرده است. ليکن تحولات سوريه بيانگر اين مسئله است که ارتش سوريه با کمک همپيمانان خود يعني حزبالله لبنان، ايران و روسيه ، مناطق بسيار زيادي را از دست تروريستهاي تکفيري آزاد کرده و تحت کنترل خود گرفته است و تا مرزهاي عراق اين پيشروي ادامه داشته است.
درواقع سرنوشت سوريه را کشورهاي ايران ، روسيه و سوريه و ايالاتمتحده امريکا و ترکيه تعيين خواهند کرد ولي در اجلاس آستانه عمده محور غالب، ايران ترکيه و روسيه بود که منطقه کاهش تنش را در منطقه ادلب اعلام کرد. مسئله ادلب هم تنها با حضور و همانديشي سه کشور ايران ترکيه و روسيه قابلحل است، چراکه اگر محور ارتش سوريه ، ايران ، حزبالله و روسيه بخواهند ادلب را با حمله نظامي آزاد نمايند؛ در اين صورت نيروهاي تروريستي تکفيري ناچار به مقابله و درگيري خواهند شد که درنهايت همگي آنها به هلاکت خواهند رسيد و يا ناگزير بايد از اين شهر فرار کنند و به خاک ترکيه پناهنده شوند که باز در اين صورت، ترکيه با موج جديدي از بحران پناهجويان روبرو خواهد شد . حضور اين پناهجويان تکفيري در خاک ترکيه باعث بروز مسائل امنيتي گرديده و امنيت شهروندان ترکيه را به مخاطره خواهد انداخت.
درنتيجه ترکيه سعي دارد از ايجاد کريدور کردي که ايالاتمتحده آمريکا اميد در تشکيل و امتداد آن تا درياي مديترانه را دارد، جلوگيري کند که در اين مسير به همکاري، وجود و حضور ايران و روسيه در حلوفصل اين مسئله نياز مبرم دارد؛ فلذا مسئله ادلب ميتواند در آينده باعث ايجاد تنش و تضاد شديدي ميان محور ضد ترور (ايران ، سوريه ، حزبالله و روسيه ) و ترکيه با آمريکا شود؛ چراکه حضور و نفوذ ايالات متحده آمريکا در اين منطقه غيرقانوني و مضر براي امنيت کل منطقه و به ويژه تر کيه است .
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۰۸۸۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شکست ائتلاف ضدایرانی
زمانی که ایران۱۳آوریل بیش از۳۰۰موشک وپهپاد به سمت رژیمصهیونیستی پرتاب کرد، اردن به کمک این رژیم آمد. گزارشهای اولیه حاکی از کمک چند کشور عربی دیگر به رژیمصهیونیستی است؛ تلاشهایی که آنها بعدا تلاش کردند رد کنند. با وجود این، گروهی از سران رژیمصهیونیستی و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانهای از تغییری بزرگ تفسیر کردند.
استدلال بر این بود کشورهای عربی در صورت افزایش درگیری با ایران، در کنار رژیمصهیونیستی خواهند ایستاد. هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش این رژیم مدعی شد حمله ایران فرصتهای جدیدی برای همکاری در غرب آسیا ایجاد کرده است. مؤسسه مطالعات امنیت داخلی رژیمصهیونیستی نیز ادعا کرد، ائتلاف منطقهای و بینالمللیای که در رهگیری موشکهای ایران به سمت رژیمصهیونیستی مشارکت داشتند، ظرفیت ایجاد ائتلافی منطقهای را علیه ایران نشان میدهند. دیوید ایگناتیوس، ستوننویس واشنگتنپست گفت: این تغییری بالقوه برای رژیمصهیونیستی است؛ تغییری که به منطقه شکل جدیدی میدهد. با وجود ارزیابیهای خوشبینانه، درک درستی از پیچیدگی چالشهای منطقه وجود ندارد. بدون شک، با توجه به ماهیت بیسابقه درگیریهای نظامی میان ایران و رژیمصهیونیستی در ماه آوریل، ممکن است راهبرد آینده رژیمصهیونیستی در قبال ایران، ملاحظات منطقهای بیشتر باشد، اما واقعیتهای موجود در منطقه که مانع همکاری اعراب و رژیمصهیونیستی میشود، بهطور قابلتوجهی تغییر نکرده است. حتی پیش از حمله هفتم اکتبر ۲۰۲۳ میلادی، حماس و جنگ متعاقب رژیمصهیونیستی در غزه، کشورهای عربی امضاکننده توافقنامه ابراهیم درسال۲۰۲۰ میلادی از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیمصهیونیستی، گسترش شهرکسازیهای رژیمصهیونیستی در کرانه باختری و نیز مدارای وی نسبت به تلاشهای وزیران راستگرا برای برهمزدن وضع موجود در قدس ناامید شده بودند.
سران عرب، محتاطتر از گذشته
پس از آغاز عملیات نظامی رژیمصهیونیستی در غزه در اکتبر ۲۰۲۳ میلادی و موج اعتراضات در سراسر غرب آسیا، سران عرب با آگاهی از اینکه همکاری آشکار با رژیمصهیونیستی میتواند مشروعیت داخلی آنها را به خطر بیندازد، حتی محتاطتر از گذشته در حمایت علنی از این رژیم عمل کردند. همچنین در واکنش کشورهای عربی به دور جدید رویارویی ایران و رژیمصهیونیستی نشانهای از تغییر مواضع دیده نمیشود. کشورهای عربی همچنان بهدنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و رژیمصهیونیستی، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهمتر از همه جلوگیری از درگیری منطقهای گستردهتر هستند. آنها همچنین پایان دادن به جنگ فاجعهبار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با وجود این، با افزایش تنش میان ایران و رژیمصهیونیستی، اشتیاق کشورهای عربی برای سرعت بخشیدن در ادغام منطقهای رژیمصهیونیستی بیش از هر زمان دیگری به تمایل صهیونیستها برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد.
وابستگی به آمریکا؛ بلای دولتهای عربی
تلاشهای کشورهای عربی برای مقابله و دفع حملات موشکی و پهپادی ایران بهطور قطع ناشی از تمایل آنها برای حفظ روابط با آمریکا و نه نزدیکتر شدن به رژیمصهیونیستی است. از زمان آغاز عملیات رژیمصهیونیستی در غزه، سران عرب از ناکامی جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا در مهار نسلکشی رژیمصهیونیستی شگفتزده شدهاند. با وجود این، همچنان به دنبال گسترش همکاری با واشنگتن هستند، زیرا هیچ جایگزینی برای نوع امنیتی که آمریکا حفظ میکند، نمیبینند. کشورهای عربی به این نتیجه دست یافتهاند نزدیکی، بهترین راه تعامل با ایران است. جنگ غزه همچنان موضوع و اولویت فوری منطقهای است و کشورهای عربی در تلاش برای دستیابی به توافق صلح با کمک دولت بایدن هستند. در هر صورت کشورهای عربی حوزه خلیجفارس تعامل نزدیکتری با تهران دارند و بهخوبی آگاه هستند نزدیکی و همسایگی آنها با ایران در معرض نفوذ تهران قرارشان میدهد. در ماههای آینده به احتمال زیاد کشورهای عربی تلاش خواهند کرد سیاست متوازنسازی را حفظ کنند و خود را از اقدامات تهاجمی بیشتر رژیمصهیونیستی دور نگه دارند. در صورت ادامه افزایش تنش میان ایران و رژیمصهیونیستی، احتمالا آنها تمایل کمتری به حمایت از عملیات رژیمصهیونیستی داشته باشند. بهمرور زمان هزینههای داخلی حمایت آشکار از رژیمصهیونیستی برای آنها احتمالا افزایش خواهد یافت، بهویژه اگر نیروهای صهیونیستی وارد رفح شوند.
الگوی کشورهای عرب برای حفاظت از منافع خود
کشورهای عربی حوزه خلیجفارس بر این باورند برقراری گفتگوهای دیپلماتیک مستقیم، ارائه مشوقهای اقتصادی و دیپلماسی پشتپرده با تهران امنترین راههای حفاظت از منافعشان و جلوگیری از سرایت درگیری است. صرفنظر از شدت درگیری ایران و رژیمصهیونیستی، بهنظر نمیآید کشورهای عربی از این اشکال تعامل عقبنشینی کنند. تلاش آنها برای توسعه روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه بیشتر شده، درحالیکه تلاشها برای عادی سازی روابط با رژیمصهیونیستی متوقف شده است. کشورهای عربی همچنان درزمینه دفاع موشکی با واشنگتن همکاری خواهند کرد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم قابلتوجهی با رژیمصهیونیستی نیست. همچنین بهزودی به سطح اتحاد دفاعی رسمی نخواهدرسید؛ این موضوع نیازمند همسویی بهتر سامانههای دفاعی کشورهای عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد درغرب آسیا وجود ندارد و ایجاد آن زمانبر است.
ضرورت تعدیل دیدگاه جهانی
در صورت ادامه افزایش تنش میان ایران و رژیمصهیونیستی، کشورهای عربی تمایل کمتری به حمایت از رژیمصهیونیستی خواهند داشت. کشورهای عربی بهویژه حوزه خلیجفارس به احتمال بسیار زیاد با هرگونه حمله مستقیم به ایران که میتواند چشمانداز اقتصادی شکننده منطقه را بیثبات کند یا به ضدحمله ایران در خلیجفارس منجر شود، مخالفت خواهند کرد. کشورهایی عربی گرچه علاقهمند به حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن هستند، اما نمیخواهند به بلوکی بپیوندند که آشکارا علیه ایران و حامیان جهانی آن، مانند روسیه کار میکند. آنها ترجیح میدهند روابط متعدد منطقهای و جهانی را متوازن، نه اینکه پلها را خراب کنند. جهان باید انتظارات خود را در زمینه همکاری نزدیکتر میان کشورهای عربی و رژیمصهیونیستی تعدیل کند. برگزاری گردهماییهای منطقهای با سطح اهمیت بالا که آشکارا نشاندهنده تعامل سیاسی کشورهای عرب با رژیمصهیونیستی باشد، تا زمانی که صهیونیستها جنگ علیه غزه را خاتمه ندهند، محتمل نیست. تا آن زمان، تلاش کشورهای عربی برای حفظ روابط اقتصادی با رژیمصهیونیستی نیز محدود خواهد بود.
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی