اشعار مدیحه‌سرایان باید نمود فرهنگ عاشورا باشد
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۷۵۶۳۰
رییس شورای هیات‌های مذهبی یزد با اشاره به پیشنیه فعالیت هیات‌های مذهبی استان و فرصت جهانی شدن یزد برای ترویج فرهنگ دینی و مذهبی به جهانیان، تاکید کرد: احیای فرهنگ عاشورا و اهداف امام حسین(ع) باید در اشعار مدیحه‌سرایان نمود کند.
«سیدعلی فقیه‌زاده» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به این که اولین بار عنوان «حسینیه‌ی ایران» را «محمد تقی فلسفی» سخنران معروف و استاد اخلاق در سال 1354 به استان یزد نسبت داد، اظهار کرد: یزدیها از دیرباز ارادت خاصی به ساحت مقدس ائمه اطهار(ع) به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) داشته‌اند به نحوی که حتی در دوران سیاه و ستمشاهی رضا شاه پهلوی که روضه‌خوانی ممنوع شده بود به صورت مخفیانه اقدام به برپایی جلسات عزاداری اباعبدالله(ع) می‌کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه به فعالیت 1480 هیات مذهبی در استان اشاره کرد و گفت: وجود تعداد زیاد هیئات مذهبی در استان یزد، نشان دهنده گسترش فرهنگ آیین عزاداری و تعزیه‌خوانی در استان است .
رییس شورای هیئات مذهبی یزد در مورد فعالیت‌های این هیات‌ها اظهار کرد: فعالیت هیات‌های مذهبی یزد تنها به تعزیه‌خوانی و مداحی ختم نمی‌شود بلکه برخی از هیات‌ها در حوزه‌هایی مانند تامین جهیزیه و کمک به نیازمندان و نیز حمایت از کودکان یتیم و موارد مشابه فعالیت دارند.
فقیه‌زاده افزود: برخی دیگر از هیات‌های استان نیز با ورود به حوزه‌های درآمدزایی، اعتبار کسب شده را در زمینه فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی هزینه می‌کنند که از جمله این اقدامات را نیز می‌توان ساخت زائرسراهایی در مشهد و کربلا برای هیات‌ها نام برد.
وی با اشاره به فرصت جهانی شدن یزد، افزود: جهانی شدن یزد می‌تواند فرهنگ مذهبی یزد را در سراسر دنیا به نمایش بگذارد لذا حفظ فرهنگ مذهبی در میان هیات‌ها از مهمترین وظایف آنهاست.
این مقام مسئول در ادامه اهمیت محتوای اشعار مدیحه‌سرایان را یاداور شد و در این باره گفت: احیای فرهنگ عاشورا و اهداف امام حسین(ع) امری است که باید در اشعار مدیحه‌سرایان نمود کند و هیچ گونه تداخلی با آرمان‌های نظام نداشته باشد لذا نظارت بر اشعار در حضور چندین کارشناس و شاعر مدیحه سرا از جمله اقدامات شورای هیات مذهبی در سال جاری است .
وی در مورد وجه تمایز هیات‌های مذهبی استان یزد با دیگر استان‌ها، اظهار کرد: علاوه بر نظم و هماهنگی اعضای هیات‌های استان که جایگاه بسیار ویژه‌ای در این رابطه دارد، تعزیه و مداحی سنتی یزدیها، این هیات‌ها را به سرآمد در کشور تبدیل و حتی نظر مقام معظم رهبری را نیز به خود جلب کرده است.
فقیه زاده از فعالیت هیات‌های مذهبی بانوان یزدی برای اولین بار در کشور خبر داد و گفت: استان یزد در حال حاضر دارای 30 هیات مذهبی بانوان است که در حوزه‌های فرهنگی و مذهبی فعالیت دارند و توانسته‌اند جایگاه بسیار خوبی را در کشور به خود اختصاص دهند.
وی پیش‌بینی کرد که با توجه به استقبال بانوان یزدی از تشکیل این هیئات، 15 هیات دیگر در این رابطه در استان تشکیل شود.
رییس شورای هیئات مذهبی استان از ایجاد سامانه طوبی برای ثبت و شناسنامه‌دار کردن هیات‌های مذهبی استان خبر داد و گفت: هیات‌های شناسنامه‌دار با دریافت کارت سبز می‌توانند راحت‌تر مجوز برگزاری برنامه‌های فرهنگی و مذهبی خود را دریافت کنند .
فقیه زاده در پایان نیز این که برخی مذهبی بودن یزدیها را عامل افسردگی آنها عنوان می‌کنند را کذب و توطئه دشمنان اسلام دانست و گفت: هیات‌های مذهبی علاوه بر عزاداری واقعه عاشورا، در زمینه برگزاری جشن‌های مذهبی و ملی نیز فعالیت‌های بسیار خوبی دارند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۷۵۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (6 اردیبهشت)
من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها
توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم
عشق دردانه‌ست و من غواص و دریا میکده
سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم
لاله ساغرگیر و نرگس مست و بر ما نام فسق
داوری دارم بسی یا رب که را داور کنم
بازکش یک دم عنان ای ترک شهرآشوب من
تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم
من که از یاقوت و لعل اشک دارم گنج‌ها
کی نظر در فیض خورشید بلند اختر کنم
چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست
کجدلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم
عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار
عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم
من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست
کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم
گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم
گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم
عاشقان را گر در آتش می‌پسندد لطف دوست
تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم
دوش لعلش عشوه‌ای می‌داد حافظ را ولی
من نه آنم کز وی این افسانه‌ها باور کنم
اراده آهنین و همت عالی شما قابل تحسین است، مطمئن باشید با صبوری، تلاش و سخت کوشی به سرمنزل مقصود رسیده و آرزوهای شما تحقق پیدا می کند.
برخی دوستان فریبکار در اطراف تان هستند که نباید به آن ها اعتماد کنید. قبل از انجام هرکار و اقدامی خوب فکر کرده و با درایت و عاقبت اندیشی تصمیم گیری کنید.
حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.
این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.
حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.
حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.
در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.
آثار حافظ
دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.
شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهمترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (5 اردیبهشت)
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند