اهمیت مشورت در کلام امام علی (ع)
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۹۷۲۱۱
امام علی (عليه السلام) فرمودند:كسى كه (ترك مشورت كند و) استبداد به رأى داشته باشد هلاك مى شود و آن كس كه با مردان بزرگ مشورت كند در عقل و خرد آنها شريك مى شود. به گزارش جهان نيوز، امام علی (عليه السلام) فرمودند:مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَمَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا.
كسى كه (ترك مشورت كند و) استبداد به رأى داشته باشد هلاك مى شود و آن كس كه با مردان بزرگ مشورت كند در عقل و خرد آنها شريك مى شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شرح و تفسير حکمت 161 نهج البلاغه
امام علی (عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه خود بيان فرموده دو روى يك سكه درباره مسئله مشورت است. مى فرمايد: «كسى كه (ترك مشورت كند و) استبداد به رأى داشته باشد هلاك مى شود و آن كس كه با مردان بزرگ مشورت كند در عقل و خرد آنها شريك مى شود»، (مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَمَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا).
درباره اهميت مشورت و زيان هاى استبداد به رأى، تا كنون در اين كتاب كرارا سخن گفته ايم. در بخش كلمات قصار در كلمه 54 و همچين كلمه 113 امام(عليه السلام) به اهميت مشورت اشاره فرموده و در عهدنامه مالك اشتر به صورت گسترده ترى از مشورت و شرايط آن سخن گفته است، ولى هر قدر درباره اهميت مشورت بحث شود كم است، زيرا مطلبى است سرنوشت ساز.
قرآن مجيد هم به مؤمنان دستور مشورت مى دهد (وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُم) و هم به رسول اكرم(صلى الله عليه وآله)كه عقل كل بود در اين باره امر مى كند: (وَشَاوِرْهُمْ فِى الاَْمْرِ) ، قرآن حتى در موضوعات ساده نيز به مشورت اهميت داده است از جمله درباره باز گرفتن كودك شيرخوار از شير مادر مى فرمايد: «(فَإِنْ أَرَادَا فِصَالا عَنْ تَرَاض مِّنْهُمَا وَتَشَاوُر فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا)، و اگر آن دو (پدر و مادر) با رضايت يكديگر و مشورت بخواهند (كودك را زودتر) از شير باز گيرند، گناهى بر آنها نيست».
همچنين روايات اسلامى به طور گسترده بر آن تأكيد ورزيده است. در دنياى امروز نيز همه دولت ها حداقل در ظاهر تأكيد بر تشكيل شوراها براى قانون گذارى و امور اجرايى در سطوح مختلف دارند و اصل مشورت به عنوان اصلى اساسى شمرده مى شود. دليل آن هم روشن است، زيرا خداى متعال همه مزاياى فكرى را به يك نفر نداده است، بلكه هشيارى مانند ساير نعمت ها در ميان مردم تقسيم شده است.
به همين دليل هيچ كس بى نياز از افكار ديگران نيست و هنگامى كه انسان ها به مشورت بنشينند و عقل ها به يكديگر ضميمه شوند احتمال خطا بسيار كم مى شود، زيرا جوانب مسئله به وسيله افراد مختلف كه هر يك جانبى را مى بيند روشن مى گردد و مصداق تعبيرى كه در حديث ديگرى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) در غررالحكم آمده است خواهد بود، مى فرمايد: «حَقٌّ عَلَى الْعاقِلِ أنْ يُضيفَ إلى رَأيِهِ رَأْىَ الْعُقَلاءِ وَيَضُمَّ إلى عِلْمِهِ عُلُومَ الْحُكَماءِ، بر هر عاقلى لازم است كه رأى عاقلان ديگر را (از طريق مشورت) به رأى خود اضافه كند و علوم دانشمندان را به علم خويش بيفزايد».
بعضى ممكن است تصور كنند حتماً بايد با كسى مشورت كرد كه عقل او از انسان قوى تر يا لااقل مساوى باشد در حالى كه چنين نيست، انسان اگر دسترسى به چنين اشخاصى پيدا نكند سزاوار است حتى با زيردستان خود مشورت كند، چنان كه مرحوم علامه مجلسى در حديثى از بحارالانوار از امام على بن موسى الرضا(عليه السلام)نقل مى كند كه يكى از يارانش مى گويد: خدمت آن حضرت بوديم سخن از پدرش (امام كاظم(عليه السلام)) به ميان آمد. فرمود: «كَانَ عَقْلُهُ لاَ يُوَازِنُ بِهِ الْعُقُولُ وَرُبَّمَا شَاوَرَ الاَْسْوَدَ مِنْ سُودَانِهِ فَقِيلَ لَهُ: تُشَاوِرُ مِثْلَ هَذَا؟ فَقَالَ: إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى رُبَّمَا فَتَحَ عَلَى لِسَانِه، عقل او قابل مقايسه با عقول ديگران نبود ولى با اين حال گاهى با بعضى از غلامانش مشورت مى كرد.
بعضى به آن حضرت گفتند: شما با مثل چنين شخصى مشورت مى كنيد؟ فرمود: اگر خدا بخواهد چه بسا راه حل مشكل را بر زبان او جارى كند».
يكى از فوايد مشورت چيزى است كه امام كاظم(عليه السلام) در حديث نورانى اش به آن اشاره كرده مى فرمايد: «مَنِ اسْتَشَارَ لَمْ يَعْدَمْ عِنْدَ الصَّوَابِ مَادِحاً وَعِنْدَ الْخَطَاءِ عَاذِراً، كسى كه مشورت كند اگر به حق راه يابد او را ستايش مى كنند و اگر به راه خطا برود او را معذور مى دارند. (در حالى كه اگر مشورت نكند نه در حال خطا كسى عذر او را موجه مى داند و نه در صواب كسى او را ستايش مى كند)».
احاديث درباره مشورت از معصومان(عليهم السلام) بسيار فراوان است اين سخن را با حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) پايان مى دهيم كه فرمود: «الْحَزْمُ أَنْ تَسْتَشِيرَ ذَا الرَّأْيِ وَتُطِيعَ أَمْرَهُ، حزم و دورانديشى ايجاب مى كند كه با صاحب نظران مشورت كنى و از امر او اطاعت كنى».
منبع:باشگاه خبرنگاران
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۹۷۲۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیت‌الله العظمی دوزدوزانی تبریزی: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست/ اشتباه عالِم مانند اشتباه فرد عادی نیست، عده‌ای را منحرف می کند/ روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند
به گزارش جماران؛ آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی در درس اخلاق خود در مسجد اعظم قم بیان کرد: الإمامُ علیٌّ علیه السلام: زَلَّةُ العالِمِ کانکِسارِ السَّفینَةِ تَغرَقُ ، و تُغرِقُ. ( بحار الانوار، ۳۹ ، ۵۸). امام على علیه السلام می فرمایند: لغزش عالم مانند شکسته شدن کشتى است که سرنشینان خود را غرق مى کند و خودش هم غرق مى شود.
آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی تاکید کرد: اشتباه عالم مانند اشتباه فرد عادی نیست. (فکر و عمل اشتباه او ) عده ای را منحرف می‌کند، مانند محمدعلی باب، دین مردم را سست ( و منحرف ) می‌کند. در عصر حاضر، عالِم را روحانی خطاب می‌کنند.
آیت الله العظمی دوزدوزانی تبریزی افزود: روحانیت فقط به عبا و عمامه نیست. باید فکر و عمل و خواب و همه چیز او به معنویت مربوط باشد. روحانی برای دنیا حرکت نمی‌کند. روحانی واقعی برای تربیت دینی و انسانی باید تلاش و تبلیغ کند.
برگردد آنکه با هوس کشور آمده است
سر ناورد به افسر شاهی گدای ما
زندگانی عالمان را بخوانید. سید نعمت الله جزائری چه گونه زندگی می‌کرد؟
آه ، من خجالت میکشم.
بعضی می‌گویند نمی‌شود. خب برای چه طلبه شده اید؟
اگر برای دنیا آمده اید، بروید. نتیجه عکس دارد. می آیند؛ گمراه می‌شوند؛ قومی را به گمراهی می‌کشند.
داستان شقرانی که از موالی امام صادق علیه السلام است را خوانده اید و می‌دانید!
امام است، تقیه می‌کند، رفته است پیش منصور. شقرانی از امام درخواست وساطت برای معیشتش را دارد. شرابخوار است اما امام که جانم به فدایش، قبول می‌کند.
کار که حل شد امام فرمودند:
إِنَّ اَلْحَسَنَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَحْسَنُ لِمَکَانِکَ مِنَّا وَ إِنَّ اَلْقَبِیحَ مِنْ کُلِّ أَحَدٍ قَبِیحٌ وَ إِنَّهُ مِنْکَ أَقْبَحُ لِمَکَانِکَ مِنَّا. ( بحارالانوار، ۴۷، ۳۵۰)
خوبی از همه خوب است، اما از تو خوبتر چون به ما منسوب هستی و بدی برای همه بد است، اما از تو بدتر زیرا که تو منسوب به ما هستی.
تو از شیعیان امام صادق علیه السلام هستی ( بایست مراقب رفتار و کردارت باشی)
امام علیه السلام پندی دیگر هم برای ما دارد:
کسی که خلاف می‌کند با اشاره و تلویحا به او تذکر دهیم.
نگوییم نمازت باطل است. بگوییم در رساله این را ، اینطور خوانده‌ام.
وظیفه ما خیلی سنگین است.
خطا اگر در حوزه باشد بسیار بد است. اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، دین را خرابتر نکنیم.
آقایی که می‌خواهی روحانی باشی و جهنمی نباشی، مواظب باش کار عکس نشود.حتی الامکان اگر برای آبادانی دین کاری نمیکنیم، خرابتر نکنیم.
ان شاءالله موفق باشیم که مردم را هدایت کنیم و شرط آن ابتدا هدایت خودمان است.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد